Komunikowanie – etymologia - pochodzi od słowa communication, - w XIV w. oznaczał "wejście we wspólnotę, utrzymywanie z kimś stosunków". Do wieku XVI funkcjonowało jako "komunia, dzielenie się, uczestnictwo", a od wieku XVI jak zaczęła rozwijać się poczta i drogi – "transmisja, przekaz"
Komunikowanie jest to proces porozumiewania się jednostek, grup i instytucji. Jego celem jest wymiana myśli, dzielenie się informacjami i ideami. Proces ten odbywa się na różnych poziomach, przy użyciu zróżnicowanych środków i wywołuje określone skutki.
CECHY komunikowania:
Proces społeczny (odnosi się przynajmniej do 2 jednostek, przebiega w środowisku społecznym)
Kontekst społeczny( kontekst interpersonalny, masowy publiczny między kulturowy itp.)
Kreatywny (tworzenie nowych pojęć i przyswajanie wiedzy o otaczającym świecie)
Dynamiczny (przyjmowanie, rozumienie i interpretowanie informacji)
Ciągły (od urodzenia do śmierci)
Symboliczny (posługuje się znakami i symbolami)
Interakcyjny (wytwarzają się stosunki, charakter partnerski, dominacja, podporządkowanie)
Celowe i świadome (działaniami kierują określone motywy)
Nieuchronne (nie można się nie komunikować)
Złożone (wieloelementowe, wielofazowe, charakter dwu-, jednostronny, werbalny, niewerbalny, pośredni, bezpośredni, medialny.
Nieodwracalny (nie da się cofnąć powtórzyć czy zmienić)
ELEMENTY procesu komunikowania:
Kontekst – warunki w jakich odbywa się proces (-aspekt fizyczny (otoczenie, tem, światlo) aspekt historyczny (odnoszenie się do przeszłości), aspekt psychologiczny(postrzeganie siebie nawzajem, życzliwość lub brak itp.) aspekt kulturowy(system wiedzy który łączy wierzenia ludzi wartości symbole zachowania itp.)
Uczestnicy (w transakcyjny procesie odgrywają rolę odbiorców i nadawców, jednostki rozróżniają pleć kultura i stosunek do innych )
Komunikat ( znajduje się pomiędzy nadawcą a odbiorcą, jest przekazem komunikacyjnym, składa się ze Znaczeń – czyste idee i uczucia, Symboli – słowa dźwięki działania, Kodowania- proces transformowania idei i uczuć, Dekodowania- transformowanie zakodowanego przekazu, Formy i organizacji jest związana z kompleksową struktura komunikatu
Kanał (droga przkazu i środki transportu, 5 kanałów to zmyslu: wzrok (niewerbalne) słuch(werbalne) zapach smak dotyk.
Szumy – zakłucenia, Szum zewnętrzny – temp światło uszkodzony odbiornik tv, wewnętrzny: ból zęba głowy, szum semantyczny: złe użycie znaczenia blokuje odkodowanie.
Sprzężenie zwtorne – feed back – reakcja odbiorcy na komunikat
POZIOMY procesu komunikowania:
intrapersonalne (odbieranie reakcji z centralnego ośrodka nerwowego, proces biologiczny i psychiczny)
interpersonalne (w gronie rodziny, plemienia- w grupie)
grupowe (kontrola hierarchia, zaczęły obowiązywać normy)
międzygrupowe (nie każdy miał bezpośrednią styczność z każdym, problem kontroli)
organizacyjne/instytucjonalne ( sformalizowane, władza, obowiązki, kontrola zdefiniowane)
masowe ( pierwsza tu byla książka drukowana, XV wiek., prasa XVII )
Sposoby porozumiewania się ludzi:
komunikowanie interpersonalne – bezpośrednie (między dwojgiem ludzi, lub w malej grupie, nadawca>komunikat idzie przesz szum informacyjny>odbiorca)
komunikowanie interpersolane – medialne ( nadawca i odbiorca – zwykli ludzie, za pomocą telefonu internetu itp.)
komunikowanie pośrednie – masowe (nadawca jest medialny, a odbiorcą jest duża grupa ludzi. Charakter Impersonalny (nad. I odb. Nie ma bezpośrednich styczności, zmysły: tylko wzrok i słuch, opóźnione sprzężenie zwrotne, występuje gate-kepper – selekcjonerzy(producenci reżyserzy cenzorzy itp.) Nadawca>komunikat przez gate-keppera przechodzi>odbiorca.
FORMY komunikowania:
komunikowanie werbalne – język jest podstawowym środkiem , detonacja słów – czyli ich znaczenie, i konotacja która ujawnia obszar emocji, Forma ustna komunikowania werbalnego – można wyrażać uczucia i mysli bo przekaz zostaje wzmocniony o komunikowanie niewerbalne. Bariery: - polaryzacja (wyrażanie skrajnych opinii) Etykietowanie (widzenie problemów przez ich nazywania a nie analizowanie) Mieszanie faktów i wniosków, Przesadna pewność siebie, Statyczna ocena, niezmieniająca się z biegiem czasu, przypisywanie ludziom i zdarzeniom tych samych cech. Forma pisemna list email faks pozbawiona komunikatów niewerbalnych, na poziomie masowym media -prasa, internet, brak bezpośredniego sprzężenia zwrotnego .
Komunikowanie niewerbalne jest wzmocnieniem ustnego komunikowania werbalnego z którym jest nierozerwalne. Grupy sygnałów komunikowania niewerbalnego: *- kinezjetyka(mowa ciała) *-parajęzyk (cechy wokalne głosu, interferencje uf ah oh) *-samoprezentacja(wygląd) *- dotyk(uściski dłoni poklepywanie) *- proksemika (dystans i relacje przestrzenne) *-chronemika(czas jako sygnał, punktualność oczekiwanie itp.) *- elementy otoczenia (temp , swiatło, kolory )
Funkcje komunikowanie niewerbalnego: *-zastępowa (machnięcie reką) *- uzupelnienia (uzupełniają komunikaty werbalne) *-ekspozycji (ukazują uczucia np. ból) *- regulacyjna (podniesienie brwi kiwniecie glowa ze rozumiem mow dalej) *-moderująca (drapanie się po glowie – to adapter łagodzący napięcia)
RÓŻNICE między komunikowaniem werbalnym a niewerbalnym:
niewerbalne jest bardziej dwuznaczne bo sygnały mogą być wysyłane świadomie i nieświadomie,
niewerb. ma charakter ciągły, symbole werbalne są ulotne i krótko trwałe (szybkie ruchy warg, i wypowiadane dźwięki.
Niewerbalne angażuje wszystkie zmysły i kanały, werb. Wzrok i sluch.
Niewerb. Nie ma lub ma słabo zarysowaną strukturę, werbalne to system arbitralnych znaków
niewerb- jest analogowym(forma i treść powiązane) , werbalne digitalne(forma i treść nie są powiązane)
niewerb pokazuje stany emocjonalne, przeciwnie do słów które czasem chcą je ukryć
niewerb. Zdeterminowane kulturowo , werb. Czasem nie możliwe do odkodowania (język)
niewerb. Jest spontaniczne, werb jest skutkiem procesu uczenia się mowy
TYPY komunikowania:
komunikowanie informacyjne (podstawowe metody: *-narracja[opis wydarzenie w kolejności występowania epizodów] *- opis [dotyczy konkretnej osoby lub grupy osób, urządzenia sytuacji] *-demonstracja[przekazowi werbalnemu towarzyszy wykonywanie czynności ilustrującej ten komunikat] *- definiowanie[wyjaśnianie pewnych pojęć]
ZASADY KOMUNIKOWANIA INFORMACYJNEGO: *- kreatywność *- wiarygodność *-nowość informacji *- doniosłość informacji *- położenie nacisku na informację *-wykorzystanie pomocy wizualnych
komunikowanie perswazyjne TO kompleksowy interaktywny proces w którym nadawca i odbiorca są połączeni werbalnymi i niewerbalnymi symbolami, poprzez który perswadujący próbuje wpłynąć na druga osobę po to aby zmienić jego reakcje zachowania ukształtować nowe podstawy lub zmodyfikować już istniejące i sprowokować do akcji/ działania. Cel: zmiana istniejących postaw, wzmocnienie istniejącej postawy, uformowanie nowej nie istniejącej postawy. Kampania perswazyjna to kompleksowa zorganizowania działalność komunikacyjna która ma na celu spowodowanie konkretnych efektów w relatywnie dużej liczny osób w określonym zamkniętym przedziale czasu.
ZASADY KOMUNIKOWANIA PERSWAZYJNEGO: *-sprecyzowane celów, *-stosowanie logicznej argumentacji *- rozpoznanie istniejących systemów postaw i wzorów zachowań odbiorców *- posługiwanie się jerzykiem motywującym do działania- spróbuj zobacz*-budowanie i rozwijanie wiarygodności
Komunikowanie – "wejście we wspólnotę, utrzymywanie z kimś stosunków" "komunia, dzielenie się, uczestnictwo" "transmisja, przekaz"
Komunikowanie jest to proces porozumiewania się jednostek, grup i instytucji. Jego celem jest wymiana myśli, dzielenie się informacjami i ideami. Proces ten odbywa się na różnych poziomach, przy użyciu zróżnicowanych środków i wywołuje określone skutki.
CECHY komunikowania: *-Proces społeczny, *- Kontekst społeczny, *-Kreatywny, *-Dynamicznym, *-Ciągły, *-Symboliczny, *-Interakcyjny, *-Celowe i świadome, *-Nieuchronne, *-Złożone, *-Nieodwracalny
ELEMENTY procesu komunikowania: *-Kontekst*-Uczestnicy, Komunikat (Znaczeń ,Symboli ,Kodowania, Dekodowania,Formy i organizacji) *-Kanał *-Szumy (zewnętrzny, wewnętrzny,semantyczny) , *-Sprzężenie feed back
POZIOMY procesu komunikowania: *-intrapersonalne *-interpersonalne *-grupowe *-międzygrupowe *-organizacyjne/instytucjonalne *-masowe
Sposoby porozumiewania się ludzi: *-komunikowanie interpersonalne – bezpośrednie *-komunikowanie interpersolane – medialne *-komunikowanie pośrednie – masowe
FORMY komunikowania:
komunikowanie werbalne – język jest podstawowym środkiem , detonacja słów – czyli ich znaczenie, i konotacja która ujawnia obszar emocji, Forma ustna komunikowania werbalnego – można wyrażać uczucia i mysli bo przekaz zostaje wzmocniony o komunikowanie niewerbalne. Bariery: - polaryzacja (wyrażanie skrajnych opinii) Etykietowanie (widzenie problemów przez ich nazywania a nie analizowanie) Mieszanie faktów i wniosków, Przesadna pewność siebie, Statyczna ocena, niezmieniająca się z biegiem czasu, przypisywanie ludziom i zdarzeniom tych samych cech. Forma pisemna list email faks
Komunikowanie niewerbalne jest wzmocnieniem ustnego komunikowania werbalnego z którym jest nierozerwalne. Grupy sygnałów komunikowania niewerbalnego: *- kinezjetyka(mowa ciała) *-parajęzyk (cechy wokalne głosu, interferencje uf ah oh) *-samoprezentacja(wygląd) *- dotyk(uściski dłoni poklepywanie) *- proksemika (dystans i relacje przestrzenne) *-chronemika(czas jako sygnał, punktualność oczekiwanie itp.) *- elementy otoczenia (temp , swiatło, kolory )
Funkcje komunikowanie niewerbalnego: *-zastępowa *- uzupelnienia *-ekspozycji *- regulacyjna *-moderująca
RÓŻNICE między komunikowaniem werbalnym a niewerbalnym:
niewerbalne dwuznaczne, sygnały świadomie i nieświadomie,
niewerb. ma charakter ciągły, symbole werbalne są ulotne i krótko trwałe
Niewerbalne angażuje wszystkie zmysły i kanały, werb. Wzrok i sluch.
Niewerb. Nie ma lub ma słabo zarysowaną strukturę, werbalne to system arbitralnych znaków
niewerb- jest analogowym(forma i treść powiązane) , werbalne digitalne(forma i treść nie są powiązane)
niewerb pokazuje stany emocjonalne, przeciwnie do słów które czasem chcą je ukryć
niewerb. Zdeterminowane kulturowo , werb. Czasem nie możliwe do odkodowania (język)
niewerb. Jest spontaniczne, werb jest skutkiem procesu uczenia się mowy
TYPY komunikowania:
komunikowanie informacyjne (podstawowe metody: *-narracja[opis wydarzenie w kolejności występowania epizodów] *- opis [dotyczy konkretnej osoby lub grupy osób, urządzenia sytuacji] *-demonstracja[przekazowi werbalnemu towarzyszy wykonywanie czynności ilustrującej ten komunikat] *- definiowanie[wyjaśnianie pewnych pojęć]
ZASADY KOMUNIKOWANIA INFORMACYJNEGO: *- kreatywność *- wiarygodność *-nowość informacji *- doniosłość informacji *- położenie nacisku na informację *-wykorzystanie pomocy wizualnych
komunikowanie perswazyjne TO kompleksowy interaktywny proces w którym nadawca i odbiorca są połączeni werbalnymi i niewerbalnymi symbolami, poprzez który perswadujący próbuje wpłynąć na druga osobę po to aby zmienić jego reakcje zachowania ukształtować nowe podstawy lub zmodyfikować już istniejące i sprowokować do akcji/ działania.
ZASADY KOMUNIKOWANIA PERSWAZYJNEGO: *-sprecyzowane celów, *-stosowanie logicznej argumentacji *- rozpoznanie istniejących systemów postaw i wzorów zachowań odbiorców *- posługiwanie się jerzykiem motywującym do działania- spróbuj zobacz*-budowanie i rozwijanie wiarygodności