Państwowa Wyższa Szkoła Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży

ASTMA OSKRZELOWA, A FUNKCJONOWANIE W CODZIENNYM ŻYCIU STUDENTA

Katarzyna Obrycka, Katarzyna Olesińska, Renata Ramotowska, Sylwia Sienicka

Praca napisana w Instytucie Medycznym

Promotor pracy: dr A. Muzyk

Łomża, 2012r

SPIS TREŚCI:
I. WSTĘP
1.1. Pochodzenie Astmy
1.2.Najważniejsze fakty, historia oraz przebieg badań dotyczących Astmy

1.3. Materiał i metody badań

II. WYNIKI

2.1. Uczelnia

a) Co Pani/Pan robi gdy atak astmy pojawia się podczas zajęć? Czy wymagana była kiedykolwiek interwencja pogotowia?

b) Czuje Pani/ Pan skrępowanie podczas wykładu gdy występują objawy związane z astmą, np.. świszczący oddech?

c) Czy zdarzyło się Panu/Pani opuścić zajęcia, ważne egzaminy z powodu choroby?

2.2 Czas spędzany poza zajęciami

a) Jakich czynników musi Pani/Pan unikać przebywając w zamkniętych pomieszczeniach i na powietrzu?

b) A co z życiem typowo studenckim? Czy choroba utrudnia życie towarzyskie?

3. Sport

1. Czy jest Pan / Pani aktywna fizycznie? Jeśli tak, to jakie są to formy aktywności,

2. Czy uczestniczy Pan/ Pani na zajęciach wychowania fizycznego?

3. Czy czuje Pani/Pan ograniczenia odnośnie sportu wynikające z posiadanej choroby?

3. Odczucia

1. Czy nie boi się Pan/Pani, że w przyszłości choroba może zostać przekazana dzieciom?

2. Czy występują u Pani/Pana lęki związane z dusznością i nie możnością złapania oddechu?

3. Jak żyje Pani/Pan, że świadomością nieuleczalności choroby?

3. Koszty ponoszone w ramach choroby

1. Ile wynosi przybliżony miesięczny koszt leczenia ?

2. Czy ponosi Pani/Pan dodatkowe koszty wynikające z choroby?

3. Opieka medyczna

1. Jest Pan/Pani pod stałą opieką lekarza i jak często korzysta Pani/Pan z jego usług?

2. Czy musi Pan/Pani stosować leki podczas gdy nie występują objawy choroby?

3. Czy wymagana była u Pani/Pana hospitalizacja?

III. WNIOSKI

I. WSTĘP

1. Pochodzenie Astmy

Młodzież Akademicka jest specyficznym środowiskiem, który swój czas wykorzystuje na naukę jak i prowadzenie życia towarzyskiego m.in. wyjścia ze znajomymi do klubów, kina a także uprawianie sportu.

Wraz z rozwojem technologicznych i przemysłowym wzrasta liczba osób cierpiących na choroby układu oddechowego. Jedną z takich przypadłości jest astma, na którą według badań wynika, że około 8% polskiej młodzieży w wieku studenckim cierpi na astmę.

Astma inaczej zwana dychawicą oskrzelową jest to przewlekły proces zapalny dróg oddechowych charakteryzujący się skurczem oskrzeli. Komórki układu oddechowego stają się bardzo reaktywne, co powoduje powstawanie duszności, bólu, uczucia ciężaru w klatce piersiowej, gwiżdżącego oddechu a także napady intensywnego kaszlu. Bezpośrednia przyczyna dychawicy nie jest znana, na jej powstawanie mają wpływ różne czynniki genetyczne, środowiskowe i immunologiczne. Te czynniki, możemy podzielić na zewnętrzne: alergeny wziewne, kurz, pyłki kwiatowe, sierść zwierząt i wewnętrzne takie jak: substancje białkowe, lekowe, alergia pokarmowa, zakażenia wirusowe bakteryjne, grzybicze. Innym uwarunkowaniem jest przenoszenie choroby drogą genetyczną. Ma ona ogromny wpływ na pojawienie się astmy u potomków. Jeśli schorzenie występuje u ojca lub matki prawdopodobieństwo zachorowania przez dziecko wynosi 30–40 proc., a gdy chorzy są oboje rodzice, to prawdopodobieństwo wzrasta do ponad 60 proc. Astma występuje u osób w różnym wieku, liczba dotkniętych tym schorzeniem jest obecnie bardzo duża. Szacuje się ją na blisko 100 milionów ludzi na całym świecie. W Polsce na tą chorobę choruje prawie 2 miliony dorosłych. Statystyki podają, że zachorowalność na astmę rośnie. W kraju z powodu astmy co roku umiera około 1500 chorych – średnio co 6 godzin przypada jeden zgon. Dzieje się tak głównie ze względu na niewłaściwe rozpoznanie tej choroby i brak odpowiedniego leczenia.

Choroba ujawnia się zazwyczaj w dzieciństwie. Ataki astmy występują najczęściej w godzinach porannych. W momencie ich wystąpienia ważne jest szybkie podanie odpowiedniego leku. Ważną rolą jest właściwe rozpoznanie tego schorzenia, gdyż nieprawidłowe leczenie, może być tragiczne w skutkach.

Celem naszej pracy i badań jest przedstawienie problemu astmy i jej wpływu na życie osoby w wieku studenckim , jej zmagania z chorobą w codziennym życiu.

2. Najważniejsze fakty, historia oraz przebieg badań dotyczących Astmy.
   
   

Słowo astma pochodzi z języka greckiego i oznacza utrudnienie oddychania. O przypadłości tej pisali już starożytni medycy. O zainteresowaniu tą chorobą świadczy jeden z najstarszych „podręczników” medycznych – tzw. Papirus Ebersa z Egiptu, powstały około 1550 r. p.n.e. W Iliadzie Homera (VIII w. p.n.e.) autor pisał o problemach zdrowotnych bohaterów. O swoich problemach zdrowotnych wspominał również Seneka. Pojęciem astmy zajmowali się także greccy lekarze, np. Gallen i Celsus określając pierwsze jej definicje. Wszystkie te działania stanowiły ważny początek dla opisania pochodzenia, przebiegu, objawów i leczenia choroby

Przez setki lat leczenie astmy ograniczano do łagodzenia objawów. Oprócz specjalnych diet i ćwiczeń gimnastycznych zaczęto poszukiwać skutecznych leków hamujących napady kaszlu i duszności. Początkowo wykorzystywano głównie substancje roślinne przygotowując z nich napary, wyciągi i syropy. W dawnych księgach aptecznych możemy znaleźć wiele przepisów na leki ziołowe mające skutecznie hamować napady duszności. Przygotowywano również proszek ziołowy w porcjach do palenia. Leczenie polegało na wdychaniu powstałego dymu.

W Polsce do połowy XX wieku produkowano ziołowe papierosy przeciwastmatyczne. Pacjentom podawano również kokainę i opium. Środki te przynosiły ulgę podczas zaostrzeń choroby.
   Dopiero wiek XIX przyniósł pierwsze ważne osiągnięcia w poszukiwaniu przyczyn choroby. Zaczęto wiązać napady astmy z pyłkami traw oraz obecnością poduszek z pierzem w sypialni. Pod koniec XIX wieku rozpoczęto badania nad alergenami.

  W pierwszej połowie XX wieku zaobserwowano zmniejszenie duszności podczas wysokiej gorączki oraz jej wpływ na pobudzenie korę nadnerczy do wydzielania sterydów własnych , które działają przeciwzapalnie. W tym czasie powszechnie stosowano także leki wywołujące aktywację układu współczulnego i przez to rozkurcz oskrzeli: adrenalinę i efedrynę.

W ostatnim stuleciu poszukiwania badaczy, lekarzy i pacjentów zostały skierowane na zrozumienie przyczyn astmy. Drugi problem stanowiło znalezienie skutecznej metody podawania leków do drzewa oskrzelowego. Pierwsze konstrukcje inhalatorów powstały już w drugiej połowie XIX wieku we Francji oraz w Anglii.

XX wiek przyniósł wiele zmian dotyczących leczenia astmy. Pierwszą z nich było zrozumienie, że poprawa w leczeniu następuje po podaniu hormonów sterydowych produkowanych przez korę nadnerczy działających przeciwzapalnie. Stało się to możliwe dzięki badaniom kilku naukowców, którzy w 1950 roku otrzymali nagrodę Nobla za wyizolowanie 39 hormonów m. in. kortyzolu z nadnerczy wołów. Sterydy podawano pacjentom w zastrzykach i doustnie. Problemem stało się zmniejszenie ich działań niepożądanych. Okazało się możliwe dzięki wprowadzanie leku bezpośrednio do drzewa oskrzelowego. Współczesne inhalatory łączą dokładność i powtarzalność podawanej dawki z wygodnym jej stosowaniem.

  Historia leczenia  astmy biegła więc dwutorowo. Poszukiwano leków rozszerzających oskrzela oraz działających przeciwzapalnie. Tak, aby równocześnie przynosić ulgę pacjentom w duszności i przeciwdziałać stanowi zapalnemu. Obecnie medycyna dysponuje skutecznymi i bezpiecznymi lekami z obu tych grup, które można stosować równocześnie, jest to tzw. terapia skojarzona. Leki złożone zawierają glikokortykosteroid i β2-mimetyk w jednym, wygodnym inhalatorze. Chory stosując taki preparat przyjmuje jednocześnie lek przynoszący ulgę w duszności, jak i lek działający przeciwzapalnie.

1.3 Materiał i metody badań.

Badania środowiskowe w postaci wywiadu zostały przeprowadzone wśród 5 studentów Państwowej Wyższej Szkoły Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży w wieku 19-21 lat. Wśród osób badanych były 3 kobiety i 2 mężczyzn. Badanie przeprowadzono stosując kwestionariusz autorski składający się z sześciu części zawierających 21 pytań w formie otwartej. Pierwsza cześć wywiadu dotyczyła funkcjonowania studentów na uczelni, druga część to czas spędzony poza zajęciami. Następnie pytania dotyczyły sportu i odczuć związanych z chorobą respondenta. Kolejnym punktem, którym się zajmujemy są koszty leczenia i opieka medyczna. Dodatkowo zadaliśmy pięć pytań dotyczących początkowej fazy choroby (wiek zdiagnozowania, powiązania z innymi schorzeniami, ryzyko dziedziczności itp.) Na podstawie pytań zgromadzono wnioski opisujące przebieg i funkcjonowanie w codziennym życiu studenckim.

II. WYNIKI BADAŃ

1. Uczelnia

Co Pani/Pan robi gdy atak astmy pojawia się podczas zajęć? Czy wymagana była kiedykolwiek interwencja pogotowia?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Nie, pogotowie nie było wzywane. Gdy napad się pojawi, muszę wyjść na świeże powietrze i napić się wody.	Nie było koniczności wezwania karetki, ponieważ podczas ataku biorę leki rozszerzające oskrzela i powstrzymujące atak.	Nie, nie była konieczna. Wychodzę wtedy z sali, by nie przeszkadzać wykładowcy i stosuję inhalator.	Nigdy podczas ataku nie wymagałam opieki ze strony służb medycznych. Gdy czuję nadchodzący napad duszności biorę leki.

Z wypowiedzi wynika, że respondenci są przygotowani na możliwość wystąpienia poważnego napadu astmy i mają gotowy plan działania. Jedna osoba ukazała, że gwałtowny i poważny atak zdarza się nawet w przypadku regularnego stosowania leków i prawidłowej obserwacji astmy. W przypadku stwierdzenia napadu podejmują jak najszybsze działania. Uprzednio przygotowany plan postępowania tj. otwarcie okna czy wypicie wody pozwala na zaoszczędzenie czasu i szybszą pomoc. Wszyscy opiniodawcy w razie duszności noszą przy sobie leki. Spośród pięciu respondentów do jednego z nich było wzywane pogotowie ratunkowe .

Czuje Pani/ Pan skrępowanie podczas wykładu gdy występują objawy związane z astmą, np. świszczący oddech?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4	Osoba 1
Nie, astma jest tylko chorobą i nie ma się czego wstydzić	Nie, gdyż większość osób zna moją sytuację.	Nie, ponieważ otoczenie w którym się znajduje zazwyczaj już wie, że jestem astmatykiem i wie co robić gdy coś takiego się dzieje.	Nie gdyż to jest tylko choroba i nie mam na nią wpływu.	Czuję się lekko zmieszany gdyż mam wrażenie, że skupiam na sobie uwagę.

Objawy dotyczące astmy powodują uczucie zmieszania u jednej badanej osoby . Z wypowiedzi wynika, że opiniodawcy są na tyle zżyci z chorobą, że nie czują skrępowania gdy mogą bądź zwracają na siebie uwagę innych osób. Respondenci są raczej pewni, że w razie nagłego wystąpienia ataku duszności mogą liczyć na wyrozumiałość i wsparcie osób trzecich i udzielenie przez nich pomocy w przypadku ostrzejszego napadu. Astma nie jest powodem do wstydu dla respondentów i starają się prowadzić normalne życie, nie przysłaniając jego całkowicie swoja przypadłością. Mają świadomość, że nie mają wpływu na chorobę i w związku z czym ją zaakceptowali. Są przyzwyczajeni do choroby poprzez ciągłe przyjmowanie leków, które stało się dla nich rutyną, która będzie ich obowiązywać do końca życia. Unikają przeżywania czy doświadczania sytuacji stresowej związanej z atakiem, co pozytywnie wpływa na funkcjonowanie emocjonalne chorych, przyczyniając się do nasilenia pozytywnych emocji. Uczucie zmieszania występuje u jednego pacjenta. Ze względu na wspomniane wydarzenie, ataki Astmy powodują u niego zdenerwowanie.

Czy zdarzyło się Panu/Pani opuścić zajęcia, ważne egzaminy z powodu choroby?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Tak często. Choroba ta wiąże się z innymi chorobami i zdarza się to zwłaszcza w zimę.	Nie, ponieważ mam zawsze przy sobie leki które powinnam zażyć gdy czuje się, że zbliża się atak lub inne objawy towarzyszące astmie.	Raczej nie, moje ataki nie mają takiego silnego występowania i nie zdarza mi się opuszczać zajęć, lecz W razie potrzeby zawsze mam przy sobie inhalator.	Zdarza się. Ataki Astmy często zdarzają się w nocy i czasami potrafią trwać bardzo długo, więc odsypiam nie wyspaną noc w ciągu dnia.

Dwóch opiniodawców stwierdziło, że nie muszą opuszczać wykładów. W razie wystąpienia ataku stosują leki. W razie prawdopodobnego wystąpienia silnej duszności podejmują walkę zmierzenia się z nią na zajęciach. Dychawica oskrzelowa

wyraźnie utrudnia frekwencję trzej pozostałych studentom. U jednej osoby Astma potrafi podłączyć się pod inne choroby, np. grypę, co powoduje jej silniejszy przebieg. Przeżywa wtedy chorobę „w pakiecie” z Astmą zwłaszcza zimą. Można wywnioskować, że największe stężenie alergenów odczuwa w zakresie zimowym, np. roztoczy, gdyż sezon grzewczy powoduje ich namnażanie i trudniej jest zminimalizować ich obecność. Osobie czwartej ataki Dychawicy oskrzelowej najbardziej dają się we znaki w nocy. Uciążliwy brak snu powoduje, że musi się wysypiać w ciągu dnia – opuszczając zajęcia. Osobie piątej choroba najbardziej daje się we znaki spośród wszystkich respondentów. Silne ataki występujące zza dnia powodują, że woli pozostać w domu, gdyż czuje się wtedy najbardziej komfortowo, a stres powodujący uczucie zmieszania, w związku z wrażeniami skupiania na siebie uwagi podczas zajęć potęgują napady.

2.2 Czas spędzany poza zajęciami

Jakich czynników musi Pani/Pan unikać przebywając w zamkniętych pomieszczeniach i na powietrzu?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Muszę unikać dymu tytoniowego i dusznych pomieszczeń	Czynniki drażniące (dym tytoniowy, intensywne zapachy, dymy, zanieczyszczenia powietrza)	W moim mieszkaniu nie ma dywanów z powodu uczulenia na roztocza co wiąże się również z wielokrotnym wietrzeniem pokoi i wycieraniem kurzu z mebli.	Najgorzej jest wiosną kiedy jest największe stężenie pyłków kwiatowych, traw i drzew.

Jak wynika z przeprowadzonych badań osoby chore na astmę powinni zdecydowanie wystrzegać się palenia tytoniu oraz przebywania w dusznych pomieszczeniach. Również czynnikiem zaostrzającym objawy choroby są pyłki kwiatów, traw i drzew oraz roztocza kurzu domowego. Można wywnioskować że te czynniki wpływają drażniąco na drogi oddechowe co może doprowadzić do wystąpienia napadu astmy. Ważne jest aby osoby chore na astmę unikały kontaktu z alergenem

A co z życiem typowo studenckim? Czy choroba utrudnia życie towarzyskie?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Nie, bo potrafię sobie z nią poradzić a moi znajomi wiedzą, że jestem chora, więc gdyby coś się działo wezwali by lekarza.	Nie, czas wolny od nauki poświęcam na wyjścia ze znajomymi np. na dyskotekę.	Jestem osobą lubiącą się bawić a choroba mi tego nie utrudnia, gdyż regularnie zażywam leki	W weekendy spotykam się ze znajomymi i spędzamy miło czas. Choroba nie jest przeszkodą.

Astma nie utrudnia życia towarzyskiego u większości chorych. Nie unikają spotkań z przyjaciółmi, nowych znajomości i zabaw. Starają się nie czynić z siebie odmieńców z

powodu choroby. Oczywiście występuje narażenie na napad duszności w miejscach zatłoczonych i zadymionych, np. w klubach.. Ze względu na permanentne narażenie na atak astmy zawsze przy sobie mają leki i zapewnioną pomoc ze strony osób trzecich, wcześniej ich edukując na temat ewentualnej pierwszej pomocy - co świadczy, że są ludźmi odpowiedzialnymi za swoją chorobą i skutków jakie ze sobą niesie. Jedna osoba powiedziała, że, aby choroba nie przeszkadzała nam w codziennym funkcjonowaniu Astma powinna być kontrolowana przy odpowiednim zażywaniu leków i trybie życia. Można spokojnie bawić się i spotykać się ze znajomymi w zatłoczonych i zadymionych miejscach tylko i wyłącznie za sprawą prawidłowego leczenia choroby i mniejszego stopnia zachorowania, na co nam wskazuje osoba, u której astma przebiega ciężej niż u pozostałych osób. Musi unikać masowych imprez, by choroba nie dała mu się we znaki. Można wywnioskować, że bezproblemowe uczestnictwo w tego typach zabaw, jest zależne od cech indywidualnych pacjenta tj. stopień zachorowania czy czynniki alergiczne, które powodują duszności.

3. Sport

Czy jest Pan / Pani aktywna fizycznie? Jeśli tak, to jakie są to formy aktywności,
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Tak biegam systematycznie, ćwiczę na dworze.	Średnio jak mam czas to jazda rowerem, gry na Świerzym powietrzu, spacery	Pomimo choroby staram się być aktywny fizycznie, dla rozrywki gram w piłkę nożną.	Uprawiam kilka sportów m.in. siatkówkę ale uważam na siebie.

Astma nie przeszkadza całkowicie respondentom w uprawianiu sportów. Wszyscy stosują mniejsze lub większe formy aktywności tj, bieganie, jazda na rowerze, gra w piłkę nożną itp. Każdy na swój sposób dba o kondycję, a tym samym o zdrowie. Po zakończeniu ćwiczeń, nie obserwuje się napadów duszności i stwierdza się poprawę wydolności fizycznej więc respondenci uzyskują kontrolę na chorobą i starają się łagodzić jej objawy. Z odpowiedzi wynika, że unikają sportów wyczynowych, po którym mogliby mieć przykre doświadczenia. Wskazanym uzupełnieniem leczenia osób chorych na astmę jest zatem dobrze zaplanowany i zrealizowany trening. Po zanalizowaniu problemów astmy i sportu opiniodawcy wykazali, że choroba ta nie zamyka drogi do uprawiania sportu i współżycie z nią może być znośne. W przypadku wystąpienia duszności mają pod ręką leki, ułatwiające oddychanie. Badani stosują odpowiednie leki wziewne.

Czy uczestniczy Pan/ Pani na zajęciach wych. Fizycznego?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Tak.	W szkole średniej tak do momentu kiedy wiedziałam że mi to wolno i nie mam ograniczeń związanych z choroba i tym jak się czułam w danym dniu i gdzie odbywały się zajęcia.	Niestety ale już nie mam w-f za to w ubiegłym roku akademickim byłem bardzo aktywny.	Tak i całkiem nieźle mi idzie.

Opiniodawcy chętnie uczestniczą w zajęciach wychowania fizycznego. Astma nie wyklucza ich w wykonywaniu poleceń nauczyciela jednak muszą dostosowywać rodzaje ćwiczeń do swojego stanu zdrowia.

Czy czuje Pani/Pan ograniczenia odnośnie sportu wynikające z posiadanej choroby?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Tak, unikam ćwiczeń aerobowych gdyż pochłaniają dużą ilość energii.	Niestety ale tak, nie bardzo mogę biegać a bardzo bym chciała.	Nie, mam dość dobrą kondycję, stosuję leki i nie mam problemów.	Tak, ale jedynie podczas intensywnego treningu, wtedy sięgam po leki.

Cztery osoby czują pewne ograniczenia związane ze swoją chorobą, unikają intensywnego wysiłku fizycznego. 1 osoba przyznała, że nie czuje żadnych przeciwskazań do uprawiania sportu.

3. Odczucia

Czy nie boi się Pan/Pani, że w przyszłości choroba może zostać przekazana dzieciom?
Osoba 1		Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Istnieje takie prawdopodobieństwo		Nie , nie myślałam o tym jeszcze.	Moja choroba nie ma podłoża genetycznego więc mam nadzieję ,że moje przyszłe dzieci nie będą chore.	Jestem optymistką i mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze.

Wszyscy mają świadomość przekazania choroby swoim dzieciom. 2 osoby obawiają się o swoje potomstwo gdyż ich schorzenie może być dziedziczne. 1 osoba przyznała, że nie myślała o tym. 2 osoby wykazują pozytywne podejście na dany temat.

Czy występują u Pani/Pana lęki związane z dusznością i nie możnością złapania oddechu?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Nie, ponieważ zanim zdiagnozowano chorobę , radziłam sobie sama a to nauczyło mnie opanowania.	Uczucie gdy nie mogę opanować kaszlu, złapać oddechu jest straszne, więc jest jakiś lęk.	Nie, szybko biorę lek i nie mam większych obaw.	Raczej nie.

Dwie osoby badane spośród 5 odczuwa lęki związane z dusznością. Pojawienie się objawów, takich jak świszczący kaszel czy duszność wywołuje niepokój, a niepokój jeszcze bardziej zaostrza przebieg napadu. Pozostałe osoby nie odczuwają takiego uczucia. Są przygotowane na takie sytuacje.

Jak żyje Pani/Pan, że świadomością nieuleczalności choroby?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Po prostu o tym nie myślę że to jest choroba nieuleczalna. Żyje dniem codziennym.	Mam nadzieje że w przyszłości naukowcy znajdą lek który pozwoli na zwalczenie tej choroby.	Nie przejmuje się tym. Wiem, że chociaż ona jest nieuleczalna można z nią żyć.	Wiem że astma jest schorzeniem nieuleczalnym jednak przy stosowaniu lekarstw można funkcjonować, dlatego nie myślę o tym .

Respondenci mają świadomość nieuleczalności choroby. Nie pozwalają by myśl o chorobie przysłoniła im codzienne funkcjonowanie. Cztery osoby opiniodawcze wyznają, że pomimo nieuleczalności choroby da się normalnie żyć. Z jednej wypowiedzi wynika, że osoba odczuwa obawy przed uduszeniem.

3. Koszty ponoszone w ramach choroby

Ile wynosi przybliżony miesięczny koszt leczenia ?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Tak około 50 zł .	80 zł zależy czy leki są refundowane czy nie.	Miesięczny koszt według mnie jest duży. Leki kosztują tak około 65 zł.	Ok. 50 zł.

Koszt miesięcznego leczenia waha się w granicach od 50 do 80 złotych. Ważną rolę odgrywa refundacja danego leku. Jedna osoba korzysta również z prywatnych wizyt lekarskich co podnosi koszt leczenia.

Czy ponosi Pani/Pan dodatkowe koszty wynikające z choroby?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Nie, nie zauważyłam	Nie wydaje mi się abym ponosiła dodatkowe koszty.	Nie, nie ponoszę	Raczej wydatki ograniczają się tylko na leczenie

Cztery osoby uważają ,że nie ponoszą dodatkowych kosztów wynikających z choroby. Jedna osoba w związku ze swoją alergią musi używać środków hipoalergicznych.

3. Opieka medyczna

Jest Pan/Pani pod stałą opieką lekarza i jak często korzysta Pani/Pan z jego usług?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Tak jestem pod opieką lekarza. Bez wizyt i badań nie mogłabym prawidłowo funkcjonować.	Tak jestem pod opieką lekarza specjalisty kontrole mam co 3 miesiące.	Co jakiś czas mam wizyty kontrolne.	Tak jestem. Wizyty u specjalisty i badania są konieczne.

Respondenci są pod stałą opieką medyczną. Regularnie uczęszczają na wizyty lekarskie, które odbywają się zgodnie z zaleceniami.

Czy musi Pan/Pani stosować leki podczas gdy nie występują objawy choroby?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Tak leki są bardzo ważne.	Tak ponieważ to pomaga lepiej funkcjonować w otoczeniu i zmniejsza występowanie ataków duszności .	Tak. Muszę brać leki systematycznie. Dzięki lekom poprawił mi się komfort życia.	Tak. Inaczej objawy mogłyby się zaostrzyć .

Wszystkie osoby zgodnie potwierdziły stosowanie leków nawet gdy objawy się nie ujawniają. Jednej osobie zdarza się zapomnieć o przyjęciu lekarstwa.

Czy wymagana była u Pani/Pana hospitalizacja?
Osoba 1	Osoba 2	Osoba 3	Osoba 4
Na szczęście nie, nie lubię szpitali	Zdarzyło się, że leżałam w szpitalu	Nie, nie było takiej potrzeby	Nie zdarzyło się

U dwóch osób wymagana była hospitalizacja w tym niejednokrotna. U pozostałych trzech respondentów pobyt na oddziale szpitalnym nie był konieczny.

III. WNIOSKI

Wśród respondentów choroba rozpoczęła się w wieku dziecięcym (ok. 8-10 r.ż). Przez długi czas astma była mylona z innymi chorobami tj. grypa, angina, zapalenie oskrzeli i krtani co uniemożliwiało poprawne zdiagnozowanie choroby. Wśród trzech osób choroba występowała w rodzinie, co zwiększyło prawdopodobieństwo ujawnienia się jej u osoby badanej, gdyż astma może być również przekazywana dziedzicznie.

Stopień nasilenia ataku dychawicy jest zależny od czynników wywołujących duszności tj. pory roku, stanu zdrowia i innego źródła alergii. Długość napadu astmy jest różna, zdaniem respondentów, trwa od 2 minut do nawet kilku godzin.

Astma jest chorobą, która może mieć wpływ na obecność studenta podczas zajęć czy ważnych egzaminów, co wpływa znacząco na frekwencję. Przez astmę nie zawsze mogą realizować swoich ambicji i celi podczas zajęć. Zaległości w nauce mogą doprowadzić do dostawania niższych ocen i związanym z tym mniejszej wiedzy niż u osób z Astmą, którzy są raczej na wszystkich wykładach.

Respondenci chętnie uczestniczą w wydarzeniach naukowych, kulturalnych i imprezach mając na uwadze warunki, w których mają przebywać. Unikają miejsc zadymionych, zatłoczonych oraz skupiających dużą ilość czynników alergicznych mających wpływ na pojawienie się duszności, np. ogrody botaniczne, zoologiczne.

Sport jest bardzo istotny dla ogólnej sprawności chorego na astmę. Najważniejsze jest prawidłowe leczenie i właściwy dobór dyscypliny sportu. Ważne jest również prawidłowe przygotowanie przed wysiłkiem, wzięcie leków. Aktywność fizyczna przy astmie jest możliwa a nawet potrzebna w celu poprawienia wydolności organizmu.

Choroba nauczyła osób badanych spostrzegawczości, rozwagi, ostrożności i samokontroli w wyłapaniu objawów zbliżającego się napadu co pozwala na obniżenie jego nasilenia co wskazuje o ich dbałość o swoje bezpieczeństwo i prawidłowy nadzór stanu zdrowia. Ich prawidłowa samodyscyplina ukazuje, że mają świadomość zagrożeń jakie niesie choroba w przypadku nieprzyjęcia leku tj. niewydolności oddechowej i niedotlenienia organizmu, które może prowadzić m.in. do udaru mózgu. Stres prowadzi do gorszego funkcjonowania emocjonalnego chorego i może w zasadniczy sposób wpływać również na przebieg leczenia.

Koszt miesięcznego leczenia wynosi około osiemdziesięciu złotych. Jest to dość znacząca suma dla studenta, którego jedynym źródłem utrzymania są rodzice.

Astma jest w chwili obecnej chorobą nieuleczaną, ale prawidłowo leczona nie stanowi przeszkody w normalnym życiu. Z astmą można uczyć się, pracować, uprawiać sporty i realizować swoje marzenia.
Nieleczona lub źle leczona, jest przyczyną uciążliwych i męczących objawów, zaburza sen, ogranicza wydolność wysiłkową, ogranicza wykonywanie codziennych czynności.

Prawidłowe nastawienie badanych do leczenia że wiąże się z lepszą kontrolą choroby, dlatego ważna jest współpraca pacjenta z lekarzem i stosowanie się do jego zaleceń. Właściwie zużywanie przez nich leków powodują, objawy ustępują i poprawiają samopoczucie badanych.

BIBLIOGRAFIA

1. Bochenek Grażyna, Doniec Zbigniew , Kryj-Radziszewska Elżbieta, Astma Oskrzelowa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL , Warszawa 2011

2.  Gierus Jacek, Popielski Kazimierz, Astma oskrzelowa: perspektywa psychologiczno – egzystencjalna, Wyd. Defin, Warszawa 2011 

3. Panaszek Bernard, Barnes Peter, Godfrey Simon, Astma oskrzelowa, Wyd. Elsevier Urban & Partner , Wrocława 2001

4.  Rowlands Barbara,  Astma i alergie : wszystko o chorobach , Wyd. Bellona, Warszawa 2008