+Def.potoczna RODZINA:jest to wspólne życie K i M wychowujących dzieci własne lub adoptowane.
Rodzina jako grupa:to grupa osób powiązanych więzami małżeństwa, krwi lub adopcji, tworząca gospodarstwo domowe żyjąca zwykle pod jednym dachem i pozostają ze sobą w interakcji, komunikują się w ramach swoich ról społecznych, tworząca i podtrzymująca swoją tradycję i kulturę. RODZINA jest pierwszym i podstawowym środowiskiem rozwoju dziecka, jest to najbliższy krąg człowieka najwcześniej mu dostępny i oddziaływający na niego. Rodzina tworzy grupę pierwotną bowiem spełnia określone warunki: bezpośredni kontakt z członkami,silne zaangażowanie w sprawy grupy,względna trwałość,niewielka liczba członków, intymność w relacjach między członkami. Rodzina jako wspólnota: A. Adamski- Rodzina to duchowe zjednoczenie wąskiego grona osób skupionych we wspólnym ognisku domowym, aktami wzajemnej pomocy i opieki, oparte na łączności biologicznej tradycji rodzinnej i społecznej. Rodzina jako instytucja: rodzina jest instytucją ogólnie ludzką spotykaną we wszystkich epokach do których uniwersalnych funkcji należą zaspakajanie potrzeb życiowych członków, popędu seksualnego,rodzenie dzieci i ich wychowywanie. Instytucja wychowania naturalnego tzn. że wychowanie dokonuje się w sposób spontaniczny.

FUNKCJE RODZINY:materialno-ekonomiczna:zabezpieczenie materialne, emocjonalno- ekspresyjna:zaspokajanie potrzeb emocjonalnych, bezpieczeństwo,miłość,akceptacja,przynależność;
opiekuńczo-zabezpieczjąca: dobre warunki życia; prokreacyjna: zaspokajanie potrzeb rodzicielskich; seksualna:zaspokajanie potrzeb seksualnych; legalizacyjno-kontrolna:sprawowanie kontroli między sobą,sankcjonowanie działań, które są uznawane za niewłaściwe- rodzic-dziecko; stratyfikacyjna: pochodzenie z danej rodziny wstępnie określa pozycję społeczną;socjalizacyjna: uczenie funkcjonowania w społeczeństwie;kulturalna:przekazywanie dóbr kulturowych,korzystanie z nich; religijna/ światopoglądowa: wychowanie do wiary; rekreacyjno-towarzyska:uczenie konstruktywnego spędzania czasu.

TYPY RODZIN: Podział ze względu na funkcjonowanie wychowania rodziny: 1.Rodzina normalna wychowawczo to rodzina w systematycznym sensie zawierająca jak najwięcej bądź wszystkie cechy typowe dla rodzin zamieszkujących dane środowisko np. wykształcenie,zawody rodziców,liczebność rodziny, warunki życia, kulturowość, realizująca trendy społeczne czyli stwarza warunki prawidłowego rozwoju, oddziaływania wychowawcze rodziny są zgodne ze szkołą,zaszczepia dzieciom aspiracje.2.Rodzina niewydolna wychowawczo:rodzina, która nie realizuje w pełni prawidłowo swoich funkcji np. bieda, bezrobocie, uzależnienie,choroby, chcą zmiany, otwarta na pomoc.3.Rodzina Patologiczna:członkowie stale pozostają w kolizji z prawem, moralnością, przemoc, prostytucja,uzależnienia,trwały kontakt z instytucjami, rozkład pożycia rodziny,brak postaw ekonomicznych, dzieci często idą w ślady rodziców. Rodzina ze względu na strukturę: 1. Rodzina pełna K+M+D:naturalna-biologiczni rodzice,zrekonstruowana-jedno z rodziców jest przybrana utworzona z powtórnego związku lub jednego z nich, adopcyjna- rodzice przybrani,rodzice w światłe prawa, zastępcza- spokrewniona bądź nie,rodzice nie muszą mieć praw rodzicielskich; kontraktowa-opiekunowie sprawują opiekę nad dzieckiem odpłatnie. 2.Rodzina niepełna M/K+D:sieroca-wychowanie przez innych rodziców; półsieroca- jedno z rodziców nie żyje; rozbita- separacja, rozwód, brak powrotu z zagranicy, samotne niezamężnych matek i ojców.

WIEŹ EMOCJONALNA: jest bliską nieodzowną relacją międzyludzką, która wywodzi się z wrodzonego mechanizmu przywiązania i stanowi podstawową potrzebę człowieka. Jest zjawiskiem psychologicznym, dynamicznym zbiorem współzależności behawioralnych z dominującym komponentem emocjonalnym. Jest to zatem całokształt specyficznych zachowań i związanych z nimi zależności psychicznych, które tworzą i podtrzymują dwustronną relację międzyludzką czyniąc ją osobistą i względnie trwałą. Pierwszą osobą z jaką wiąże się dzieciństwo jest więź matki a ukształtowanie prawidłowych więzi z obojga rodzicami daje podstawę do rozwoju psychoemocjonalnego. Niemożność zawiązania więzi prowadzi do negatywnych skutków psychosomatycznych: zaburzenie organizmu, spowolniony rozwój duchowy, niska odporność, lęki, trudności adaptacyjne,trudności w nawiązywaniu kontaktów społecznych i emocjonalnych.