Twórczość Szekspira przypada na 2 poł. XVI wieku – jest to epoka elżbietańska w Anglii.

Teatr traktowano wówczas jako rozrywkę dla mas. Początkowo budowano je poza miastem, a środowisko aktorów było traktowane nieco jak margines społeczny. Dekoracje były bardzo skąpe, natomiast stroje były bardzo wystawne. Na dole nie było miejsc siedzących, obecne były natomiast wyżej. Nie było kulis, różnił się od teatru antycznego. Rolę kobiet grali młodzi chłopcy.

Podobieństwa:

tragiczne zakończenie, motyw przepowiedni dotyczącej przyszłości bohatera, hybris, ironia tragiczna, nastrój poważny, obecność sił pozazmysłowych (ale i innych źródłach), tematyka dotykająca sytuacji człowieka w świecie, wpływu zła na jego działanie, zagadnień moralny, funkcjonowania państwa

Różnice: zerwanie z zasadą trzech jedności (czasu, miejsca, akcji), z zasadą jedności estetycznej, decorum, stosowności (nie występowały tylko osoby wysoko urodzone, brak języka patetycznego), większa liczba aktorów (tzw. sceny zbiorowe), rezygnacja z obecności chóru, brak charakterystycznej kompozycji, łączenie cech charakterystycznych dla różnych gatunków (synkretyzm – np. elementy komedii), losami bohatera nie rządzi fatum, lecz on sam przez swoje decyzje wpływa na swój los, bohater dynamiczny, wprowadza się w obręb dramatu innych form wypowiedzi, np. list, przyrodzie przypisuje się dużą rolę w utworze – buduje nastrój, podkreśla emocje bohaterów, na ogromną skalę wprowadzona fantastyka ludowa, towarzystwo efektów muzycznych, tańca, syntezę różnych sztuk (synkretyzm... znowu)

cechy hamletyczne, hamletyzm – wahanie, rozdarcie, dylematy, niezdecydowanie

Tren Fortynbrasa jest pewnego rodzaju anty-trenem. Pojawia się mnóstwo wyrzutów, sarkazmu, szyderstwa. Pojawia się reinterpretacja Hamleta. W momencie zakończenia rozpoczynają się rozważania odnośnie Hamleta. Cały utwór jest wypowiedzią Fortynbrasa, który ma objąć tron. Monolog jest kierowany do zmarłego Hamleta. Porównanie Hamleta do mrówki (metafora animalistyczna). Zniewaga kierowana w stronę Hamleta, aby go poniżyć. Pogrzeb żołnierski to poniżenie Hamleta, akt zakończenia epoki Hamleta i wprowadzenie nowych, twardych rządów pragmatyka, tyrana, racjonalista. Pojawia się przekonanie, że na świecie nie ma miejsca dla idealistów, kierujących się moralnością, etosem.