Grupa BST |
BST |
Właściwości, działanie |
O działaniu parzącym |
Iperyt siarkowy (Gaz musztardowy, Lost) |
Wywołują na skórze pęcherze i trudno gojące się rany a także porażenie dróg oddechowych i płuc prowadzące często do śmierci. Działanie oparów na oczy powoduje zwykle wyleczalną ślepotę. Ciekły powoduje nieodwracalną utratę wzroku. W przypadku poparzeń dotyczących większej powierzchni ciała występuje także działanie ogólnotrujące; zapach musztardowy. |
Luizyt (Rosa śmierci) |
Działają trująco po wniknięciu przez skórę i drogi oddechowe. Parzące działanie luizytów objawia się natychmiast poprzez lekkie pieczenie skażonych odcinków skóry. Oparzenia goją się znacznie szybciej niż w przypadku iperytu siarkowego. Działanie luizytów na drogi oddechowe objawia się w postaci kaszlu, kichania, utraty głosu, zadyszki i stanów zapalnych płuc; niska trwałość w terenie, podatność na hydrolizę i mała odporność na długotrwałe przechowywanie. |
|
O działaniu duszącym |
Fosgen |
Stężenie 0,1 g fosgenu w 1 m³ powietrza powoduje nagły zgon; bezbarwna, oleista ciecz. |
Difosgen (dwufosgen) |
Bezbarwna ciecz o zapachu świeżo skoszonej trawy; Zatrucie przez wdychanie par; w stanie ciekłym praktycznie nie przenika przez skórę. Objawy zatrucia i toksyczność są takie same jak w przypadku fosgenu. |
|
O działaniu paralityczno-drgawkowym. |
Soman (kod NATO - GD) |
bezbarwna ciecz o słabym zapachu kamfory; do zatrucia dochodzi w wyniku wdychania jego par, oraz wnikania par i kropel przez skórę. Dawka śmiertelna dla człowieka wynosi kilka miligramów. |
Sarin (kod NATO - GB) |
bezbarwna, bezwonna ciecz, łatwo mieszająca się z wodą; Wnika do organizmu poprzez drogi oddechowe i skórę. Kilkanaście miligramów sarinu powoduje śmierć po kilku minutach. |
|
VX |
VX jest około dziesięciokrotnie bardziej trujący od sarinu (drogi oddechowe), 300-krotnie (przez skórę); antidotum - atropina oraz pralidoksyna; powoduje ciągłe skurcze wszystkich mięśni, co prowadzi do problemów z oddychaniem, a w efekcie do śmierci przez uduszenie. |
|
Tabun |
Wdychany niszczy szybko układ nerwowy człowieka, co objawia się najpierw gwałtownymi drgawkami całego ciała a następnie zgonem; antidotum - atropina lub diazepam. |
|
O działaniu drażniącym |
Chloropikryna |
Pary silnie drażnią błony śluzowe oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel. Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, obrzęku płuc i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1 mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry.
|
CS |
Silne drażnienie błon śluzowych oczu, górnych dróg oddechowych powodującym silne łzawienie, kaszel, ślinotok oraz kichanie. Działa również przez skórę, szczególnie w miejscach wilgotnych od potu i łez, powodując uczucie dotkliwego pieczenia. Przy dużych skażeniach może doprowadzić do powstania na skórze ofiar podrażnień oraz pęcherzy; stosowany w granatach łzawiących. |
|
Adamsyt |
Silnie drażniący błony śluzowe oczu i górnych dróg oddechowych. Objawami toksycznego działania jest natychmiastowy silny łzotok, a po kilku minutach ból w piersiach i utrudnione oddychanie. |
|
Chloroacetofenon |
Działanie polega na silnym drażnieniu błon śluzowych oczu. Wyższe stężenia w powietrzu powodują podrażnienia skóry twarzy. Działanie tego środka chemicznego ustaje po wyjściu z atmosfery skażonej; w małych stężeniach posiada wyczuwalny zapach czeremchy |
|
O działaniu psychochemicznym |
LSD-25 |
Fizyczne reakcje na LSD są bardzo różne, jednak najczęściej występują: hipertermia, gorączka, podniesiony poziom cukru we krwi, skurcze macicy, gęsia skórka, przyspieszony puls, nadprodukcja śliny, szczękościsk, pocenie się, rozszerzenie źrenic, bezsenność, parestezje, drgawki i synestezja. Zażywający LSD wymieniają też odrętwienie, roztrzęsienie, osłabienie i mdłości, może powodować halucynacje. |
Meskalina |
Zwykle jest przyjmowana doustnie i często wywołuje mdłości oraz wymioty. Przy wstrzykiwaniu podskórnym efekt ten nie występuje lub jest znacznie słabszy. Wstrzyknięcie zbyt stężonego roztworu może spowodować porażenie nerwów i długo utrzymujący się ból. |
|
O działaniu ogólnotrującym |
Cyjanowodór (kwas pruski, |
Przejrzysto niebieska, lotna ciecz lub bezbarwny gaz; występuje w minimalnych ilościach w orzechach i innych nasionach, zapach gorzkich migdałów to właśnie zapach cyjanowodoru; W jego wyniku dochodzi do niedotlenienia (hipoksji) tkankowej, blokada wywołana cyjanowodorem jest odwracalna. |
Arsenowodór (arsyniak, arsyna) |
o zapachu czosnku, bezbarwny. |
|
Toksyny bakteryjne |
Toksyna botulinowa (jad kiełbasiany) |
Powoduje nudności, biegunkę, zaburzenia wzroku, porażenie mięśni oddechowych, które może doprowadzić do śmierci. |
Toksyny roślinne |
Kurara |
Właściwości trujące kurary dotyczą tylko sytuacji bezpośredniego przedostania się do krwi - połknięcie jest nieszkodliwe. Kurara powoduje natychmiastowe wiotczenie mięśni. |
Toksyny zwierzęce |
Jad fugu i mureny |
Działanie paraliżujące. |
Roślinobójcze |
Herbicydy |
Zwalczające określone grupy roślin a nieniszczące rośliny uprawnej. |
Defolianty |
Grupa broni biologicznych |
Choroba |
Objawy |
Riketsjowe |
Dur brzuszny |
Charakteryzuje się gorączką, krańcowym wyczerpaniem, bólami brzucha, objawami zatrucia endotoksyną (splątanie) i różową wysypką, towarzyszy tym objawom także powiększenie wątroby, śledziony i węzłów chłonnych szyi, oraz zapalenie spojówek. |
Gorączka plamista |
Wysoka gorączka utrzymująca się przez 2 – 5dni, różnopostaciowa wysypka (najczęściej plamisto-grudkowa lub pęcherzykowa), strup pod postacią czarnej plamy w miejscu ukąszenia przez kleszcza |
|
Tyfus plamisty |
Nagła gorączka, ból głowy, początkowo euforia, następnie uczucie ogólnego rozbicia, przyśpieszone oddychanie. Twarz staje się zaczerwieniona i spuchnięta, wzmaga się pragnienie, oczy (spojówki, gałki oczne) stają się zaczerwienione. |
|
Bronie wirusowe (Filowirusy) |
Gorączka krwotoczna Ebola (wirus Ebola) |
Wysoka temperatura, bóle mięśni, biegunka. W miarę postępu chory zaczyna wymiotować, odczuwać bóle brzucha, klatki piersiowej oraz głowy, pojawia się wysypka. W szczytowej fazie choroby może dojść do obfitych krwawień z jam ciała oraz krwotoków wewnętrznych. Niejednokrotnie chory może nawet w tym czasie tracić przytomność i kontakt z otoczeniem a nawet doznawać zaburzeń psychicznych. |
Choroba marburska (wirus Marburg) |
Początkowo - wysoka gorączka, bóle głowy, bóle mięśni, postępujące osłabienie. Około 3 dnia pojawiają się masywna, wodnista biegunka, skurczowe bóle brzucha, nudności i wymioty. Może wystąpić drobna, nieswędząca wysypka. Pomiędzy 5 a 7 dniem choroby dochodzi do poważnych objawów krwotocznych - krwiste wymioty i stolec, krwawienia z nosa, dziąseł, narządów rodnych, trudne do opanowania krwawienia z miejsc wkłucia. Utrzymuje się wysoka gorączka, może dojść do zaburzeń świadomości (dezorientacja, drażliwość, zachowania agresywne). W późnej fazie choroby opisywano u mężczyzn zapalenie jąder. Zgon następuje najczęściej pomiędzy 8. a 9. dniem od pojawienia się objawów choroby. |
|
Bronie bakteryjne |
Dżuma (czarna śmierć, zaraza morowa, mór) |
Początkowo wysoka
gorączka,
poty, dreszcze,
rozszerzenie naczyń
krwionośnych, ból głowy i znaczne osłabienie. Później
pojawia się powiększenie węzłów chłonnych oraz objawy
zapalenia naczyń chłonnych. |
Wąglik |
Są trzy rodzaje: płucna, skórna i jelitowa. Płucna - wysoka gorączka, dreszcze, kaszel z odpluwaniem krwistej plwociny, duszność i sinica. Zgon po 36h. Skórna – pęcherzyk (tzw. czarna krosta, łac. pustula maligna) wypełniony ciemnym płynem, który pęka, pozostawiając czarny strup; Jelitowa - biegunka śluzowo-krwista, bóle brzucha, wymioty, wysoka gorączka. |
|
Cholera |
Początek - biegunka, wymioty, zwykle bez gorączki i bólu brzucha. Stolec ma charakterystyczny wygląd - przypomina wodę po płukaniu ryżu i posiada swoisty, słodkawy zapach. Niepodjęcie leczenia prowadzi do zaostrzenia stanu pacjenta. Później - zmarszczenie skóry (jak skóra rąk po myciu naczyń), zmiana głosu (vox cholerica), zapadnięcie oczu i wyostrzenie rysów twarzy. |
|
Broń grzybiczna |
Mykotoksyny (substancje trujące) |
Mogą być przyczyną groźnych zatruć, alergii, grzybic, chorób płuc i zmian mutagennych, a także chorób układu pokarmowego i wątroby, a także liczne choroby związane z osłabieniem układu odpornościowego. Często są to substancje rakotwórcze. |
Grupa środków zapalających |
Właściwości |
Środek zapalający |
Ciała stałe |
Temp. spalania 3000°C, pali się bez dost. powietrza. |
Termit |
Ciała stałe potrzebujące tlenu atmosferycznego |
Stop metali, temp. spalania ok. 800°C. |
Elektron |
Temp. spalania ok. 1200°C, bardzo trudny do ugaszenia, wydziela dużą ilość żrącego dymu. |
Fosfor biały |
|
Ciała ciekłe i półciekłe |
Temp. spalania 800-1000°C; bardzo dobra przylepność, czasami wydziela toksyczny dym podrażniający oczy i układ oddechowy. |
Napalm |
Podobny skład i właściwości co napalm – temp. spalania ok. 1600°C |
Pirożel |