Prawo finansowe
17.10.2013r
DŁUG PUBLICZNY
-czym jest dług publiczny?
dług publiczny,
państwowy dług publiczny,
dług Skarbu Państwa,
dług sektora instytucji rządowych i samorządowych
Art. 216 Konstytucji → państwowy dług publiczny, nie może być większy niż 60% PKB
Art 73 ust 1. u.f.p. → def długu w ustawie o finansach publicznych
Art 10 ust 2 u.f.p. Z 2005 roku
Przez dług skarbu Państwa rozumie się wartość nominalną zadłużenia Skarbu Państwa.
dług Skarbu Państwa < państwowy dług publiczny
Art. 221 Konstytucji → dług publiczny się pojawia
państwowy dług publiczny = dług publiczny (?)
Fiskalne kryteria konwergencji – zgodnie z TFUE w państwach członkowskich UE:
deficyt sektora finansów instytucji rządowych i samorządowych nie powinien przekraczać poziomu 3% PKB
dług sektora publicznego instytucji rządowych i samorządowych nie powinien przekraczać poziomu 60% PKB (chyba że zmniejsza się dostatecznie i zbliża do wartości odniesienia w zadowalającym tempie.)
Co jest źrodłem długu?
Art. 72 ust. 1 u.f.p
Tytułu dłużne:
1)pozyczka publiczna:
wyemitowane papiery wartościowe opiewające na wierzytelności pieniężne
zaciągnięte kredyty i pozyczki
przyjęte depozyty,
2)wymagalne zobowiązania( wynikające z odrebnych ustaw, prawomocnych orzeczeń sądów, ostatecznych decyzji administracyjnych, uznane za bezsporne przez właściwą jednostkę sektora finansów publicznych bedącą dłużnikiem)
Art 220 ust 2 Konstytucji → ustawa budżetowa nie może przwidywac pokrywania deficytu budżetowego przez zaciąganie zobowiązania w centralnym banku państwa.
Inaczej:
NBP nie może finansować potrzeb pożyczkowych budżetu państwa(zarówno deficytu budżetowego jak i rochodów zwiazanych z refinansowaniem zadłużenia).
Jakie są konsekwencje zadłużenia?
Państwowy dług publiczny jest źródłem:
rozchodów związanych ze spłatą pożyczonego kapitału
wydatków związanych z kosztami obslugi długu(oprocentowanie przyjmujące formę odsetek i dyskonta)
BANKRUCTWO PAŃSTWA – jednostronne anulowanie przez państwo całości lub części własnych pożyczkowych zobowiązań(repudiacja), a także przymusowa rewizja warunków umowy(konwersja), powodująca ograniczenie uprawnień pożyczkodawcy.
Skutki bankructwa państwa:
w przeszlości były źródłem konfliktów zbrojnych
spadek wiarygodności na arenie miedzynarodowej
poważne perturbacje społeczno-gospodarcze (spadek PKB, inflacja wzrasta, bezrobocie i przestępczość wzrasta, zapaść słuzby zdrowia i paraliż systemu bankowego).
Przyczyny bankructwa państw:
nadmiernie ekspansywna polityka fiskalna(wysoki deficyt budżetowy)
wojny, rewolucje, katastrofy naturalne
kryzys gospodarczy
załamanie się kursu waluty krajowej.
Mechanizm zadłużania się państwa
→ dochody – wydatki < 0
→ pojawia się deficyt
→ deficyt finansowany pozyczkami publicznymi
→ zaciąganie pożyczek prowadzi do zadłużenia
→ wzrost długu wzrost wydatków
→ dalszy deficyt
→ dług jest refinansowany
→ dochodzi do kumulacji długu.
Czynniki wskazujące na rosnące ryzyko bankructwa państwa:
szybki wzrost relacji długu publicznego do PKB przy utrzymującym się wysokim deficycie budżetowym i niekorzystnych perspektyw gospodarczych,
wzrost rentownosci skarbowych papierów wartościowych,
spadek ocen kredytowych,
Szybki wzrost zadłużenia zagranicznego lub krótkoterminowego,
silny spadek lub duza zmienność kursu walutowego,
wysoka inflacja,
zbliżające się wybory,
Metody jakimi w przeszłości państwa radziły sobie z nadmiernym zadłużeniem wewnętrzynym:
-fizyczna eliminacja pożyczkodawców
-podatek inflacyjny