Metody Specjalne ćw. 8
Zespoły przeciążeniowe
To charakterystyczne połączenie przeciążeń mechanicznych pojedynczych mięśni lub więzadeł – dochodzi do nich w wyniku powstania nierównowagi statycznej mięśni wokół stawu i/lub zablokowania stawu, co prowadzi do ich podrażnienia i objawia się wystąpieniem dolegliwości bólowych.
W diagnostyce rutynowej stan ten określa się jako zapalenie (pseudolapalenie, zapalenie miejscowe)
Medycyna manualna określa ww. zjawisko mianem podrażnienia w okolicy, którego obserwuje się zaburzenia unerwienia i odżywienia tkanek i ich przeciążenie mechaniczne.
Tkanka łączna; w zespołach pzeciążeniowych kręgosłupa podrażnieniu ulegają przede wszystkim torebki stawowe, więzadła między- i nadkolcowe kręgosłupa oraz więzadła miednicy (biodrowo-lędźwiowe, biodrowo-krzyżowe, krzyżowo-guzowe)
Tkanka mięśniowa; do jej podrażnienia dochodzi w różny sposób i może mieć różny charakter: od łagodnego, okresowego lub ciągłęgo po ostre, napadowe. Skutki podrażnienia mięśni:
ból
podwyższony tonus mięśniowy – w mięśniu chronicznie przeciążonym zazwyczaj stopniowo zwiększa się napięcia spoczynkowe. Łatwiej mięsień się kurczy, trudniej rozluźnia i relaksuje, rośnie nadpobudliwość mięśnia, co odczuwane jest jako niezależne...
Dalsze przeciążenia statyczne – rozumiemy jako praca izometryczna mięśnia wykonywana przez dłuższy czas. Skurcz izometryczny charakteryzuje się dłuższą fazą skurczu, brakiem fazy rozkurzu co wydatnie upośledza przepływ krwi i wywołuje szereg innych negatywnych skutków.
Okostna; jej podrażnienie objawia się bólem danego miejsca na kości i w przeciwieństwie do podrażnień więzadłowych lub mięśniowych ból nie promieniuje na odległość.
Charakterystyczne punkty podrażnienia okostnej pojawiają się na:
wyrostki kolczyste kręgosłupa
boczne pow kości piętowych
nadkłykcie kości ramiennej
żebra
Elementy charakteryzujące zespoły przeciążeniowe:
szybkie i powtarzające się ruchy
obciążenia statyczne mięśni
duża siła skurczu
W medycynie pracy zespoły przeciążeniowe stanowią dużą grupę przewlekłych schorzeń układu ruchu i obwodowego ukł nerwowego, wywołanych sposobem wykonywania pracy.
Czynniki ryzyka zespołów przeciążeniowych:
fizyczne
psychospołeczne
organizacyjne
indywidualne
Objawy ZP:
ból
miejscowa tkliwość
osłabienie mięśni
osłabienie sprawności ruchowej
Cele leczenia:
likwidacja dolegliwości bólowych
przywrócenie pełnego zakresu ruchu w stawach
likwidacja ewentualnych przykurczów
test Cozena
łokieć tenisisty
łokieć golfisty
cieśń nadgarstka
zespół De Quervaina
objaw finkelsteina
RSI -Repetitive strain injury
entezopatie więzadła rzepki
entezopatia mięśnia podkolanowego
entezopatia mięśnia dwugłowego uda
entezopatia rozcięgna podeszwowego
5 okresów rozwoju choroby przeciążeniowej