RAMKA TŁOWA ZDJĘCIA LOTNICZEGO

Rysunek przedstawia schemat ramki tłowej typowego zdjęcia lotniczego wykonanego kamerą pomiarową. Konturem obrazu terenu odfotografowanego jest ramka tłowa. W jej obrębie znajdują się znaczki tłowe (a ) , które są umieszczone w narożnikach zdjęcia najczęściej w postaci czarnych krzyżyków na tle białych kółek oraz w połowie krawędzi zdjęcia - jako trójkątne wcięcia. przecięciu się linii łączących przeciwległe znaczki tłowe znajduje się punkt główny zdjęcia ( o ). Na ramce tłowej odfotografują się również orientacyjne dane nawigacyjne jak:

- libelka pudełkowa (b), na której znajdują się koncentryczne okręgi w odstępach odpowiadających zmianie kąta nachylenia osi optycznej kamery o 1°

- zegar (c )

- wysokościomierz (d )

- numer kamery pomiarowej , numer zdjęcia , stała kamery odległość obrazu kamery fotograficznej ( e )

- znaczki tłowe (a )

-punkt główny zdjęcia ( h )

SKALA ZDJĘCIA

Średnia skala zdjęcia może być określona na podstawie porównania dwóch odpowiadających odcinków na zdjęciu i w terenie (na mapie) według wzoru:

Gdzie:

M - mianownik skali zdjęcia

l -odcinek w terenie

L - odcinek na mapie

Skalę zdjęcia pionowego możemy obliczyć także ze wzoru:

, gdzie: C_K (stała kamery) i Z (wysokość fotografowania) to wielkości stałe.

Skala obrazu dla terenu płaskiego jest stała. Nazywa się ona skalą główną. W rzeczywistości zdjęcie jest nachylone i dlatego jego skala zmienia się i w każdym punkcie zdjęcia jest inna. Oprócz tego zależy ona od kierunku linii na zdjęciu. Punkty leżące na prostych poziomowych są w jednolitej skali równej:

ZNIEKSZTAŁCENIE LINIOWE NA ZDJĘCIU LOTNICZYM SPOWODOWANE DENIWELACJA TERENU

Punkt nadirowy zdjęcia n nie zmienia swojego położenia pod wpływem deniwelacji, gdyż leży na linii prostopadłej SN. Z tego powodu, jako początek układu współrzędnych wybieramy w terenie punkt N a na zdjęciu punkt n.

Przesunięcie punktów zdjęcia pod wpływem deniwelacji obliczamy ze wzoru:

r - odległość na zdjęciu między punktem nadirowym a danym punktem na zdjęciu

- przewyższenie od średniej wysokości lotu

Z - wysokość lotu

Przesunięcie punktu na zdjęciu pod wpływem deniwelacji terenu odbywa się wzdłuż promienia z początkiem w punkcie nadirowym.

Im większa wysokość lotu Z, tym mniejsze jest przesunięcie punktów powodowane deniwelacją.

ZNIEKSZTAŁCENIE LINIOWE NA ZDJĘCIU LOTNICZYM SPOWODOWANE NACHYLENIEM ZDJĘCIA

Gdy założymy, że teren jest płaskim, a zdjęcie jest nachylone, to punkt terenowy odwzorowuje się na zdjęciu przesuniętym radialnie w kierunku punktu izocentrycznego w porównaniu z jego położeniem na zdjęciu ściśle pionowym.

Dla zdjęcia prawie pionowego przesunięcie punktów można obliczyć, stosując wzór:

r - odległość od punktu izometrycznego do danego punktu na zdjęciu

f - ogniskowa

- kąt nachylenia zdjęcia

- kąt pomiędzy h i r

PUNKTY I LINIE CHARAKTERYSTYCZNE NACHYLONEGO ZDJĘCIA LOTNICZEGO

Rysunek przedstawia płaszczyznę tłową w położeniu negatywowym i pozytywowym. Poza punktami szczególnymi Z i o występują także punkty: nadirowy n i izocentryczny i . Wszystkie punkty szczególne zdjęcia pomiarowego leżą na jednej prostej - linii największego spadku
. Z uwagi na to, że ustalenie położenia punktu głównego jest łatwe, położenie pozostałych punktów szczególnych określane jest w stosunku do niego:

Punkt główny - na zdjęciu znajduje się na przecięciu linii łączących przeciwległe znaczki tłowe.

Punkt nadirowy n - leży na linii największego spadku i jest punktem zbiegu wszystkich elementów pionowych

Punkt izocentyczny i- leży na linii największego spadku. Wszystkie kierunki poprowadzone przez ten punkt nie są zniekształcone ze względu na wpływ kąta nachylenia zdjęcia
oraz skala wzdłuż linii h_ih_i prostopadłej do
w punkcie i jest stała i niezniekształcona, mimo nachylenia zdjęcia.

Główny punkt zbiegu Z - punkt przebicia płaszczyzny zdjęcia prostą prostopadłą do linii zbiegu (horyzontu) zz i przechodzącą przez środek rzutówS.

Linie szczególne zdjęcia pomiarowego to: linia największego spadku, linia zbiegu (horyzontu), główna linia pozioma oraz linia niezniekształconej skali.

Linia największego spadku
- główna pionowa zdjęcia. Na niej znajdują się wszystkie punkty szczególne.

Linia zbiegu - linia horyzontu hh. Znajdują się na niej oprócz głównego punktu zbiegu Z także inne punkty zbiegu.

Główna linia pozioma h_oh_o- linia prostopadła do linii największego spadku
i przechodząca przez punkt główny zdjęcia o.

Linia niezniekształconej skali h_ih_i - linia równoległa do linii h_oh_o i przechodząca przez punkt izocentryczny i

1

2

3

4

l₁

l₂

---