program kształcenia specjalnego


 

PROGRAM EDUKACJI

DLA UCZNIÓW

Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ

W STOPNIU LEKKIM

I stopień edukacyjny

WPROWADZENIE

Program kształcenia specjalnego opracowany został dla uczniów z niepełnosprawnością umysłową w stopniu lekkim, uczęszczających do masowej szkoły podstawowej.

Koncepcja programu oparta jest na podstawie programowej kształcenia ogólnego oraz na założeniach pedagogiki specjalnej z uwzględnieniem specyfiki pracy z dzieckiem specjalnej troski. Program ten ukierunkowany jest na osobę i potrzeby dziecka z niepełnosprawnością umysłową, a edukacja specjalna skierowana na usprawnienie zaburzonych funkcji oraz dostosowanie wymagań edukacyjnych do potencjalnych możliwości i zdolności dziecka z niepełnosprawnością umysłową.

Zadaniem nauczycieli pracujących z dziećmi upośledzonymi powinno być:

Podstawą planowania pracy z dzieckiem umysłowo upośledzonym jest wszechstronna znajomość dziecka:

CELE EDUKACYJNE:

  1. Wspomaganie rozwoju zdolności i zainteresowań:

  1. Kształtowanie umiejętności umożliwiających zdobywanie wiedzy, takich jak: słuchanie, mówienie, pisanie, czytanie, rachowanie, obserwowanie, odtwarzanie
    i tworzenie:

  1. Kształtowanie prawidłowej postawy społeczno - etycznej:

  1. Uwrażliwianie na piękno środowiska przyrodniczego i kulturowego:

  1. Uświadamianie konieczności dbania o zdrowie, higienę i bezpieczeństwo:

TREŚCI NAUCZANIA

Treści programowe opracowano bez podziału na poszczególne lata edukacji. Zawarte zostały w kręgach tematycznych. Poszczególne cykle tematyczne można omawiać kilkakrotnie, zwiększając ich zakres, rozszerzając umiejętności tak, aby doprowadzić do pogłębienia wiedzy i kształtowania kompetencji niezbędnych w dalszym kształceniu. Treści zawarte
w cyklach tematycznych mogą być modyfikowane. Nauczyciel może wnosić własne pomysły
i uwzględniać potrzeby i możliwości dzieci. Mają zatem charakter otwarty, gdyż o ich doborze i kolejności realizowania decyduje nauczyciel.

TREŚCI SPOŁECZNE

W klasie i w szkole

  1. Szkoła i jej otoczenie. Pomieszczenia szkolne. Zawody ludzi pracujących w szkole. Bezpieczne poruszanie się po budynku szkolnym. Troska o czystość klasy i szkoły.

  2. Moja klasa. Klasa jako miejsce nauki i zabawy. Wygląd klasy, utrzymanie porządku. Prawidłowa postawa w ławce. Bezpieczne zachowanie się w klasie i w szkole.

  3. Bezpieczna droga do i ze szkoły. Lokalizacja domu względem szkoły. Adres zamieszkania. Zasady przekraczania jezdni. Znaki drogowe w pobliżu szkoły. Bezpieczne zachowanie się na ulicy. Niebezpieczeństwo zabaw w pobliżu jezdni.

Rodzina w życiu dziecka

  1. Rodzina. Więzy rodzinne, struktura rodziny, tradycje, święta rodzinne.

  2. Mieszkanie. Przeznaczenie pomieszczeń, umeblowanie.

  3. Urządzenia techniczne w domu. Bezpieczne korzystanie z urządzeń elektrycznych i gazowych. Oświetlenie.

  4. Zwierzęta domowe. Zwierzęta hodowane w domu: pies, kot, chomik. Budowa i tryb życia. Opieka nad zwierzętami domowymi.

TREŚCI GEOGRAFICZNO-HISTORYCZNE

Nasza miejscowość

  1. Moje miasto. Walory turystyczne miejscowości. Zabytkowe miejsca. Numery i sygnały alarmowe (straż pożarna, policja, pogotowie)

  2. Zajęcia mieszkańców. Praca i zawody rodziców. Zakłady użyteczności publicznej: ośrodek zdrowia, poczta, straż pożarna itp. Rodzaje pobliskich sklepów. Zachowanie się w sklepie samoobsługowym. Pomoc rodzicom przy zakupach.

  3. Tradycje miejscowości. Piękno miejscowości i jej położenie. Zabytki, pomniki, stare budowle, domy.

Kraj i Europa

  1. Nasza Ojczyzna. Symbole narodowe.

  2. Największe miasta. Legendy związane z Krakowem i Warszawą.

  3. Miejsce Polski na kontynencie. Położenie Polski.

  4. Kraje sąsiadujące z Polską. Inne kraje europejskie.

TREŚCI PRZYRODNICZE

Przyroda w moim otoczeniu

  1. Zmiany w przyrodzie w poszczególnych porach roku. Jesienne zmiany w przyrodzie. Drzewa liściaste i iglaste. Zimowe zmiany w przyrodzie. Pomoc zwierzętom. Wiosenne zmiany w przyrodzie. Lato, pora kwitnienia i żniw. Obserwacje pogody. Zmiany pogody, deszcz, burza, tęcza. Jesień, wiosna w ogrodzie warzywnym, w lesie, w sadzie, na polu.

  2. Świat roślin i zwierząt. Poznanie najczęściej spotykanych w otoczeniu gatunków roślin i zwierząt. Ochrona roślin i zwierząt. Ochrona Ziemi. Światowy Dzień Ziemi.

DZIECKO: JEGO CIAŁO, ZDROWIE, OSOBOWOŚĆ I ROZWÓJ

Ja: moje ciało i zdrowie.

  1. Higiena osobista. Czystość ubrania i ciała. Wpływ higieny na stan zdrowia. Zależność ubioru od pory roku i formy aktywności.

  2. Żywność i odżywianie. Wartości odżywcze warzyw, owoców, pokarmów mlecznych. Higiena spożywania owoców. Zachowanie się przy stole. Zasady zdrowego odżywiania.

  3. Praca i odpoczynek. Formy aktywności dzieci (zabawa, nauka, praca). Warunki odrabiania lekcji. Prawidłowy plan dnia. Troska o własne zdrowie. Zapobieganie chorobom i wypadkom. Rozwijanie swoich zainteresowań.

  4. Moja osobowość. Indywidualność każdego człowieka a różnice osobowościowe. Poszanowanie innych i otwartość na ludzi, a zwłaszcza osoby starsze i niepełnosprawne.

  5. Moje umiejętności, pragnienia i zainteresowania. Emocje i sposoby ich wyrażania. Moje uzdolnienia i zalety. Pozytywny stosunek do siebie i innych.

TREŚCI MATEMATYCZNE

  1. Problemy matematyczne w życiu codziennym. Orientacja w przestrzeni. Kierunki
    w przestrzeni i na płaszczyźnie. Cechy wielkościowe. Zbiory. Kalendarz. Zegar. Mierzenie długości. Mierzenie pojemności. Ważenie. Liczenie pieniędzy.

  2. Geometria. Rozpoznawanie figur geometrycznych. Porównywanie przedmiotów pod względem kształtu. Odtwarzanie kształtów figur.

  3. Liczby naturalne. Monograficzne opracowanie liczb w zakresie 20. Zapisywanie i odczytywanie liczb. Rozszerzenie zakresu liczbowego do 100.

  4. Działania na liczbach naturalnych. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 20. Dodawanie i odejmowanie liczb w zakresie do 100. Mnożenie i dzielenie liczb w z. 20.

  5. Rozwiązywanie prostych zadań tekstowych. Poznanie struktury zadania tekstowego.

TREŚCI PLASTYCZNO - TECHNICZNE, MUZYCZNE I RUCHOWE

  1. Taniec i ruch przy muzyce. Przedstawienia, inscenizacje. Poznawanie, percepcja dzieł artystycznych: malarskich, muzycznych. Artystyczna działalność twórcza: plastyczna, muzyczna, techniczna.

  2. Gry i zabawy ruchowe oraz ćwiczenia fizyczne. Zabawy i ćwiczenia orientacyjno-porządkowe. Zabawy z elementami rzutu i chwytu. Zabawy z elementem równowagi, skoku i czworakowania. Gry i zabawy bieżne.

DZIAŁANIA EDUKACYJNE

1. Rozwijanie sprawności manualnej:

2. Ćwiczenia graficzne:

3. Usprawnianie percepcji wzrokowej:

4. Usprawnianie percepcji słuchowej

5. Doskonalenie umiejętności czytania:

6. Doskonalenie umiejętności pisania:

7. Rozwijanie umiejętności matematycznych:

8. Uspołecznianie:

PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:

W procesie adaptacji do życia społecznego dziecka upośledzonego w stopniu lekkim należy stworzyć odpowiednie dla niego warunki poznania świata. Do nich zalicza się potrzebę wielozmysłowego poznania świata, stopniowanie trudności oraz wiązanie zdobytych wiadomości i umiejętności z praktyką. Drogą kompensacji braków należy usprawniać jego ogólny rozwój, dając poczucie przydatności społecznej, równocześnie dbając o pracę korekcyjną i usprawniającą. W czasie zajęć wykorzystywane będą elementy metody dobrego startu oraz metody ośrodków pracy.

Zajęcia prowadzone będą poprzez:

Formy pracy: indywidualna jednolita, indywidualna zróżnicowana, grupowa, zbiorowa.

PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA:

  1. Wypełnianie ról społecznych:

  1. Słuchanie i mówienie:

  1. Orientacja w stosunkach przestrzennych i czasowych:

  1. Czytanie i pisanie:

  1. Rachowanie:

  1. Obserwacja zjawisk i procesów przyrodniczych:

  1. Rozwój społeczno - emocjonalny:

Z uwagi na zróżnicowane tempo rozwoju poszczególnych dzieci mogą wystąpić różnice
w poziomie osiągnięć. Po pierwszym etapie edukacji specjalnej, osiągnięcia uczniów mają charakter orientacyjny.

OCENA ZACHOWANIA I OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

W pracy z dzieckiem upośledzonym ocena jest procesem gromadzenia wszelkich informacji
o nim. Celem oceny jest dokładne monitorowanie poziomu jego rozwoju. Ocena ma służyć przede wszystkim nauczycielowi i dawać mu możliwość projektowania i ukierunkowywania dalszej edukacji ucznia. Ponadto ma motywować ucznia do dalszej nauki i dostarczać rodzicom informacji o jego osiągnięciach. Ocenie podlega praca i postępy ucznia, a nie stan jego wiedzy.

Nauczyciel oceniając ucznia bierze pod uwagę:

Nauczyciel sprawdza na bieżąco prace dziecka, chwali go za wysiłek, chęci i pracę. Nagradza uśmiechem, pochwałą, gestem oraz wskazuje, co uczeń powinien zmienić lub poprawić. Nawet niewielkie postępy ucznia powinny być wzmacniane pozytywnie, natomiast brak postępów nie podlega wartościowaniu negatywnemu.

Nauczyciel na bieżąco obserwuje, określa i ocenia ucznia. Dokonuje okresowej charakterystyki ucznia i sporządza ocenę opisową półroczną i końcoworoczną po zakończeniu każdego etapu nauki.

EWALUACJA PROGRAMU

Ewaluacja programu będzie odwoływać się do dokumentów zgromadzonych podczas jej trwania. Zostanie ona przeprowadzona przy zastosowaniu następujących narzędzi:

Wskaźnikiem efektów pracy będą zmiany w zachowaniu ucznia i jego funkcjonowaniu
w środowisku szkolnym, a także osiągnięcia edukacyjne ucznia.

 

ZAKOŃCZENIE

Niniejszy program powinien stanowić pomoc dla nauczyciela przy planowaniu i realizowaniu zajęć z dzieckiem upośledzonym umysłowo.

Poznanie specyfiki pracy z dzieckiem specjalnej troski i realizowanie edukacji według założeń ustalonego programu powinno przyczynić się do osiągnięcia sukcesu szkolnego przez dziecko. Praca z dzieckiem upośledzonym, może przynosić efekty. Nawet niewielkie postępy i tylko częściowe opanowanie umiejętności przez dziecko powinny być wzmacniane pozytywnie przez nauczyciela i pobudzać do dalszej pracy.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Balejko A., Pomagam dziecku w mówieniu, czytaniu i piasaniu, Białystok 1996;

  2. Balejko A., Łuksza H., Usprawnianie mówienia, czytania i pisania, Białystok 1995;

  3. Czajkowska I., Herda K., Zajęcia korekcyjno - kompensacyjne w szkole, Warszawa 1989

  4. Gąsowska T., Pietrzak - Stępkowska Z., Praca wyrównawcza z dziećmi mającymi trudności w czytaniu i pisaniu, Warszawa 1994;

  5. Gruszczyk - Kolczyńska E., Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki, Warszawa 1997;

  6. Kosińska A., Polak A., Żiżka D., Uczę metodą ośrodków pracy, Warszawa 1999;

  7. Kosmowska B., Rewalidacja indywidualna prowadzona metodą dobrego startu, Warszawa 1999;

  8. Kujawa E., Kurzyna M., Reedukacja dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu metodą 18 struktur wyrazowych, Warszawa 1996;

  9. Program nauczania szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, DKW - 4014 - 308/99;

  10. Wyczesany J., Pedagogika upośledzonych umysłowo, Kraków 2002;

  11. Zakrzewska B., I ty będziesz dobrze czytać, WSiP, Warszawa 2000;

  12. Zakrzewska B., Moje dziecko źle czyta i pisze, Warszawa 1997;

  13. Zakrzewska B., Trudności w czytaniu i pisaniu. Modele ćwiczeń, Warszawa 1996

0x01 graphic

9



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
program zajęć wyrownawczych, kształcenie specjalne
program indywid II, kształcenie specjalne
program indywid I, kształcenie specjalne
program zajęć wyrownawczych, kształcenie specjalne
I Pojęcie rewalidacji indywidualnej jej formy, kształcenie specjalne
autyzm, kształcenie specjalne
Etapy rozwoju mowy, kształcenie specjalne, logopedia
Kształcenie specjalne czy integracyjne, Pedagogika specjalna, Niepełnosprawność umysłowa
Obserwacja objawów opóźnień, kształcenie specjalne
Wady wymowy, kształcenie specjalne
program nauczania specjalny gimnazjum
Kształcenie specjalne dzieci przewlekle chorych i zzaburzeniami psychicznymi
System kształcenia specjalnego w Niemczech
PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA
Plan pracy wyrownawczej, kształcenie specjalne
Z DOŚWIADCZEŃ W NAUCE CZYTANIA, kształcenie specjalne
Nowa podstawa programowa kształcenia w zawodzie technik usług kosmetycznych

więcej podobnych podstron