Hymn pracownika

Nie chcę podwyżki, po co trzynastki,

To wszystko nędzne szczęścia namiastki,

A szczęście dla mnie to praca szczera:

Dwanaście godzin przy komputerach!!!!

Nie wzbraniaj, Ojcze! Precz z oczu Matko!

Nie dla mnie żona i dzieci stadko,

Jeść, spać, dorastać - ja pragnę w biurze

I umrzeć - z dłońmi na klawiaturze...

Lecz zanim zejdę normę wykonam

Godzin piętnaście - także podołam

Nie chcę obiadu, nie chcę kolacji

Walczę o wartość firmowych akcji

A kiedy umrę - tak się rozmarzę,

Nad trumną ujrzę zarządu twarze...

Nie, tak nie będzie, prawda to szczera

Ci będą znowu szukać frajera !!!!

---