MECHANIZMY WPŁYWU GRUPY NA ZACHOWANIE SIĘ JEJ CZŁONKÓW.

1 MAŁE GRUPY- zbiór dwu lub więcej osób pozostających ze sobą w interakcjach, posiadający wspólny cel oraz normy i związanych strukturą grupową.

2. Zasadnicze ATRYBUTY GRUPY: interakcje, cel, normy i struktura grupy

3. Jedynie grupa stwarza możliwości zaspokojenia wielu doniosłych dla człowieka potrzeb.

4. KONTROLA SPOŁECZNA - nacisk grupy na zachowanie się jej członków ( funkcjonuje również na zasadzie wspomnianych kar i nagród )System kontroli społecznej dotyczy nie tylko tego jak należy postępować, ale również jak należy reagować na postępowanie innych.

5.Grupa jest dla jednostki ATRAKCYJNA tylko wówczas gdy członkostwo w grupie umożliwia jednostce realizacje ważnych dla niej celów.

6. Wyrażana przez grupę w różny sposób APROBATA lub DEZAPROBATA stanowi dla

jednostki nagrodę lub karę tylko wówczas, gdy grupa jest dla niej ATRAKCYJN.

7. POZYCJA JEDNOSTKI W GRUPIE . Możliwość osiągania przez jednostkę własnych celów zależy od jej pozycji w wewnętrznej strukturze grupy. Każdy członek grupy - jeśli zależy mu na uczestnictwie w niej -stale dąży do podwyższania i umacniania swej pozycji.

8. CEL grupy jasny i zaakceptowany przez członków grupy zwiększa jej atrakcyjność. Cel

jest tym bardziej atrakcyjny, im bardziej uwzględnia indywidualne potrzeby jej członków.

9. NORMY GRUPY. Pełnią one dwie ważne funkcje: ułatwiają osiąganie celu oraz

umożliwiają istnienie, trwania grupy.

10. STRUKTURA GRUPY może być grupie narzucona z góry lub nie. Strukturę grupy

można określić jako układ pozycji powiązanych określonymi relacjami.

Grupa wychowawcza w tym mniejszym jest czynnikiem resocjalizacji, im większa panuje

w niej rozbieżność między strukturą formalną i nieformalną.

11. INTERAKCJE - WPŁYW OSÓB ZNACZĄCYCH.

1. wymiana nagród i kar ( zysków i kosztów ) między partnerami interakcji,

2. kategorie procesów poznawczych sterujących zachowaniem uczestników interakcji.

12. NAGRODY I KARY WEWNĘTRZNE. Samonagradzanie,samokaranie, wzmacnianie

wewnętrzne. Największe walory resocjalizacyjne mają nagrody i kary wewnętrzne,

pochodzące od samego wychowanka. Mechanizm tych nagród i kar może powstać

dopiero po uwewnętrznieniu przez jednostkę systemu nagród i kar społecznych. Istotą

funkcjonowania tego mechanizmu jest wzmacnianie lub hamowanie własnych zachowań

przez samą jednostkę. Jest to początek rozwoju sumienia człowieka. Czyny dotychczas

karane zewnętrznie uzyskują sankcję wewnętrzną.

Uruchomienie mechanizmu nagradzania i karania wewnętrznego wymaga posiadania

przez jednostkę pewnej wrażliwości sumienia, tj. zdolności do emocjonalnego

przeżywania niezgodności swego lub cudzego postępowania z przyjętymi wzorcami.

---