Grzegorz Piramowicz- życie i twórczość
Żył w latach 1735-1801
Główny kierownik naukowo-pedagogiczny działalności Komisji
Wywodził się z rodu Ormian lwowskich
Wstąpił do zakonu jezuickiego
Piramowicz za granicą miał możliwość zapoznania się z rozkwitem nauk i nowej literatury pedagogicznej
Ignacy Potocki obdarował go probostwem w swej rezydencji
Przyjaźń Potockiego z Piramowiczem miała dobre skutki dla reformy szkolnej
Wprowadził naukowo-pedagogiczną działalność komisji na drogę realnej i skutecznej pracy
Opracował liczne reformy, prowadził obszerną korespondencję z zagranicznymi uczonymi
Współdziałał w opracowaniu podręczników
Wizytował szkoły
Bardzo interesował się życiem wsi
Napisał w 1787r. ,,Powinności nauczyciela”, miała pełnić rolę podręcznika dla nauczycieli szkół parafialnych, uzupełniając „Elementarz dla szkół parafialnych” wydany przez Komisję dwa lata wcześniej.
Starał się pisać tak by zachować przyjazne stosunki z chłopstwem, a drugiej strony z dworem i plebanią
-Część I jest poświęcona nauczycielowi, wobec którego Piramowicz określa pewne wymagania, tak rzeczowe, jak metodyczne, wyznacza mu obowiązki, powinności, wylicza możliwości działania i cele, do jakich musi dążyć pedagog. Omawia także rolę mistrzyń, czyli nauczycielek wiejskich. Porusza również zagadnienie kary i ich stosowania, oraz o kontaktach nauczyciela z rodzicami i przełożonymi.
-Część II traktuje o wychowaniu fizycznym, troskę o ciało rozpatrując z punktu widzenia rozwijania sił fizycznych dzieci i utrzymania zdrowia.
-W części III, o wychowaniu moralnym, Piramowicz jako cel określa zapoznanie wychowanków z ich powinnościami i sposobami ich wykonywania (względem siebie, rodziców, nauczycieli, ojczyzny, Boga). W tej części odnajdujemy też poglądy autora na „naukę wiary świętej”, czyli rozdział o wychowaniu religijnym młodzieży.
-Część IV mówiąca o wychowaniu umysłowym, kładzie nacisk na kształcenie praktycznych sprawności zawodowych (handel, rzemiosło, przemysł manufakturowy), szczególnie zaś podkreśla wartość rolnictwa.