Władysław II Jagiełło (ur. ok. 1351, zm. 1434), syn wielkiego księcia Litwy Olgierda, wielki książę litewski w latach 1377 - 1401, od 1386 r. król polski. Układem zawartym w Krewie w 1385 r. zobowiązał się, w zamian za rękę królowej Jadwigi, przyjąć chrzest wraz z całą Litwą, a ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego połączyć z Królestwem Polskim. W roku następnym powołany został na tron polski. W latach 1390 - 92 odparł najazd Krzyżaków popierających na Litwie skłuconego z nim stryjecznego brata, Witolda, zwolennika utrzymania odrębności państwowej Wielkiego Księstwa. Przy czynnym udziale królowej Jadwigi, doprowadził do ugody z bratem, któremu oddał rządy na Litwie, sobie zachowując zwierzchnictwo. Podczas wielkiej wojny z Krzyżakami w 1409 - 10 r. z talentem dowodził wojskami polskimi i litewskimi, a ukoronowaniem działania było zwycięstwo pod Grunwaldem ( 15 VII 1410). Dążył do zacieśnienia związku Polski i Litwy, a w ostatnim dziesięcioleciu panowania głównym jego celem w polityce wewnętrznej było zapewnienie synom tronu polskiego. W tradycji pozostał Jagiełło głównie jako zwycięzca spod Grunwaldu i założyciel dynastii Jagielonów, pod której rządami Polska przeżywała lata świetności. W historii zapisał się nie tylko jako wybitny wódz, ale i też jako dyplomata.

---