FIZJOTERAPIA KLINICZNA W KARDIOLOGII
Rehabilitacja kardiologiczna- jest kompleksowym i skoordynowanym stosowaniem środków medycznych i zawodowych w celu przystosowania chorego do nowego życia i umożliwia mu uzyskania jak największej sprawności.
Stałymi elementami kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej (KRK) są:
ocena stanu klinicznego chorego
optymalizacja leczenia farmakologicznego
rehabilitacja fizyczna, czyli stopniowe i kontrolowane podejmowanie wysiłku fizycznego, dostosowanego do indywidualnych możliwości chorego
rehabilitacja psychospołeczna mająca na celu nauczanie chorego radzenia sobie w sytuacjach stresorodnych, stanach emocjonalnych takich jak: lęki i/lub depresja, akceptacji ograniczeń wynikających z następstw choroby
diagnostyka i zwalczanie czynników ryzyka choroby niedokrwiennej serca
modyfikacja stylu życia
edukacja pacjenta i ich rodzin
monitorowanie efektów KRK
KRK to proces, który należy:
wdrażać bezzwłocznie
kontrolować w sposób ciągły
prowadzić wieloetapowo
dostosować do indywidualnych potrzeb chorego w zależności od jego stanu klinicznego
prowadzić w sposób akceptowany przez pacjenta i jego otoczenie
Pozytywne efekty KRK to:
modyfikacja czynników ryzyka
zwiększenie aktywności fizycznej
zaprzestanie palenia tytoniu
obniżenie wartości ciśnienia tętniczego krwi
obniżenie masy ciała
poprawa profilu lipidowego
poprawa metabolizmu węglowodanów
obniżenie insulino odporności
poprawa czynników śródbłonka
zahamowanie rozwoju, a nawet regresja miażdżycy i jej klinicznych konsekwencji
poprawa wydolności układu krążeniowo- oddechowego
poprawa wydolności narządu ruchu
poprawa sprawności psychofizycznej
mobilizacja pacjenta do współpracy w procesie KRK
Badanie wstępne do kinezyterapii powinno zawierać ocenę:
stabilności obrazu klinicznego choroby podstawowej i chorób współistniejących
ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowych
tolerancji wysiłku
dopuszczalnych form treningu, jego intensywności i sposobów zabezpieczania pacjentów
Przeciwwskazania do kinezyterapii:
stany bezwzględnego zagrożenia życia oraz niestabilny przebieg chorób układu krążenia
źle tolerowane nadciśnienie tętnicze
ortostatyczny spadek wartości RR ponad 20 mmHg z objawami klinicznymi
niepoddająca się leczeniu zatokowa tachykardia wynosząca powyżej 100/min
złośliwe komorowe zaburzenia rytmu serca
wyzwalane wysiłkiem nadkomorowe i komorowe zaburzenia rytmu
stały blok przedsionkowo-komorowy III stopnia, jeżeli istotnie upośledza tolerancję wysiłku
wywołana wysiłkiem bradykardia
niedokrwienne obniżenie odc. ST > 2mm w spoczynkowym badaniu EKG
niewyrównana niewydolność serca
ostre stany zapalne i niewyrównane choroby współistniejące
powikłania pooperacyjne
Przerwanie treningu:
ból w klp
duszność
nadmierne zmęczenie
zawroty głowy
uczucie osłabienia
przyspieszenie tętna
zwolnienie tętna
brak przyrostu lub obniżenie wartości RR skojarzone z objawami klinicznymi (duszność, zmęczenie)
wzrost wartości RR
groźnych zaburzeń rytmu i/lub przewodzenia
obniżenie lub uniesienie odc. ST o ponad 1 mm w porównaniu z zapisem spoczynkowym (w zapisie EKG bez patologicznego załamka Q)
Bezpieczeństwo treningu:
edukacja pacjenta (sygnalizacja niepokojących objawów w trakcie ćwiczeń- ból, duszność, zawroty głowy, zmęczenie)
nauczenie prawidłowej metodyki ćwiczeń (rozgrzewka, trening właściwy, wyciszenie, unikanie nagłego zaprzestania ćwiczeń o większej intensywności)
nauka pomiaru tętna
zwrócenie uwagi na zwiększone ryzyko ćwiczeń wykonywanych w nieodpowiednich warunkach atmosferycznych
wyeliminowanie współzawodnictwa w grach rekreacyjnych
nadzór nad ćwiczeniami obejmuje: pomiar HR i RR przed rozpoczęciem, w trakcie i po jego zakończeniu oraz stosowanie stałego lub okresowego monitorowania zapisu EKG u pacjentów z wysokim i średnim ryzykiem zdarzeń sercowych
możliwość udzielenia natychmiastowej pomocy medycznej
edukacja rodziny
Składniki rehabilitacji kardiologicznej:
ocena pacjenta
poradnictwo dotyczące codziennej aktywności fizycznej
trening fizyczny
poradnictwo dietetyczne i korekta ciężaru ciała
leczenie hiperlipidemii
monitorowanie ciśnienia tętniczego
zaprzestanie palenia papierosów
Generalne założenia dotyczące treningu fizycznego:
trening powinien być zindywidualizowany
zasady generalne
> 150min/ tyg.
wydatek energetyczny 1000-2000 kcal/tyg.
trening powinien być nadzorowany
Odrębności treningu w różnych jednostkach chorobowych:
pacjenci z OZW- gr. średniego i wysokiego ryzyka wyjściowe obniżenia < 50% max
pacjenci ze stabilną dławicą w tym także pacjenci po planowych PC
pacjenci po kardiochirurgii- rozpoczynamy w formie stacjonarnej, bezpośrednia kontynuacja w warunkach ambulatoryjnych; łącznie co najmniej 8-12 tyg. Trening górnej połowy po stabilizacji mostka
pacjenci z niewydolnością serca- trening nadzorowany w warunkach szpitalnych, czas 15 min, 2-3 razy w tyg.
Inna kardiologia- inny zawał- inne metody
krótkie unieruchomienie
często niewielkie uszkodzenia mięśnia sercowego
pacjent sprawny lub bardzo sprawny
zdezorientowany (poinformowany o nagłej poważnej chorobie serca)
niepoinformowany odnośnie przyczyn i konsekwencji choroby dla dalszego życia
bezbronny wobec „ataków” czynników ryzyka
zagrożony kolejnym być może śmiertelnym zdarzeniem sercowym
13.03.2017
Trening wytrzymałościowy- rytmiczne wykonywanie dynamicznych ćwiczeń aerobowych angażujących duże grupy mięśniowe, prowadzące do wzrostu tolerancji wysiłków podejmowanych w życiu codziennym.
Formy:
interwałowa
ciągła
Rodzaje treningu wytrzymałościowego stosowanego w rehabilitacji kardiologicznej:
trening marszowy na bieżni
trening marszowy w terenie
trening rowerowy
trening kombinowane kkd i kkg na cykloergometrach
trening na stepach, maszynach wioślarskich
bieg w terenie ( w grupach, nie we wczesnym etapie treningu)
pływanie (w grupach, nie we wczesnym etapie treningu)
trening poprzez zajęcia sportowe (w grupach, nie we wczesnym etapie treningu)
Elementy pojedynczej sesji treningowej
rozgrzewka
ćwiczenia rozciągające(streching)
trening właściwy
wyciszenie
Reguła FITT- pomocna w ustaleniu rodzaju wysiłku i jego dawki
F- częstotliwość
I-intensywność
T- czas trwania sesji
T- rodzaj treningu
Zalecenia dotyczące treningu wytrzymałościowego dla osób zdrowych o małej wydolności fizycznej prowadzących siedzący tryb życia:
F- 3-5 x tyg.
5x tyg. trening o umiarkowanej intensywności
3x tyg. trening o dużej intensywności
3-5 x tyg. kombinacja treningu umiarkowanego i o dużej intensywności
Wydatek energetyczny 500-1000 kcal/tydz
Zalecenia dotyczące treningu wytrzymałościowego dla osób zdrowych o umiarkowanej wydolności
Wydatek energetyczny 1500-2000 kcal/tydz
Zalecenia dotyczące treningu wytrzymałościowego dla osób zdrowych o bardzo dobrej tolerancji wydolności fizycznej:
Wydatek energetyczny >2000 kcal/tydz
marsz, jazda na rowerze, taniec, bieg, wiosłowanie, wspinaczka, tenis
Zalecenia dotyczące treningu wytrzymałościowego dla osób ze schorzeniami kardiologicznymi:
F- 4-7x/tydz (kilka sesji dziennie)
I- RPE- 11-16 w skali Borga- odczucia obciążenia wysiłkiem
T- 5-10 min rozgrzewa, streching, wyciszenie
20-60 min obciążenia właściwe
T- rytmiczne ćwiczenia dużych grup mięśniowych, ćwiczenia zwiększające sprawność fizyczną
Dodatkowa aktywność: spacer, sprzątanie, zakupy, nordic-walking
Trening oporowy/siłowy
*sprzęt
ciężarki/ hantle
taśmy
sprężyny
sztangi
kolumny przyścienne
zestawy stacyjne, dynamometry
inne (piłki, gąbki)
*zastosowanie
trening specjalistyczny- sportowcy
trening zdrowotny- osoby pozornie zdrowe, osoby starsze (8-10 ćwiczeń dla różnych grup mm)
trening w rehabilitacji:
-ortopedia
-neurologia
-reumatologia
-kardiologia
..
*wskazania
ChNS
Stan po zawale mięśnia sercowego oraz po PCI/PTCA
Stan po zabiegach kardiochirurgicznych, przynajmniej 3 msc po zabiegu
Stabilna niewydolność serca
Stan po transplantacji serca- min 6 tyg. po zabiegu
Farmakologicznie kontrolowane nadciśnienie tętnicze
Wyrównana cukrzyca
*przeciwwskazania
Występowanie tachykardii spoczynkowej >110 mmHg
Wszystkie przeciwwskazania do ćwiczeń aerobowych
Dekompensacja NS
Groźne arytmie serca
Zaawansowane wady serca
Kardiomiopatia przerostowa
Ostry zespół wieńcowy
Dławica piersiowa CCS 3i4
Ciężkie nadciśnienie płucne >55 mmHg
Źle kontrolowane NT
Niekontrolowane zmiany odcinka ST w EKG
Rozwarstwienie aorty
Tętniak lewej komory
Zespół Marfana
Ostre zapalenie mięśnia sercowego wsierdzia lub osierdzia
Niewydolność oddechowa
Źle kontrolowana cukrzyca
*zasady
Wprowadzamy po tygodniu dobrze tolerowanych ćwiczeń wytrzymałościowych
Częstotliwość 2-4xtydz
Obciążenie 30-70% mx. siły mm, 6-10 powtórzeń, 3-10 serii, 30-60 sekund czas przerwy między seriami, 11-13 pkt. skali Borga
Składowa wysiłku dynamicznego powinna być większa niż statycznego
Ćwiczenia wykonywane płynnie w pełnym zakresie ruchu
Trening powinien zawierać ćwiczenia rozciągające i oddechowe w fazie rozgrzewki i wyciszenia
*formy:
Aerobowo- oporowy- submaksymalny trening na bieżni lub cykloergometrze
Dynamiczny trening oporowy- poszczególnych segmentów ciała lub całego ciała
Stacyjny
*ogólne efekty treningu:
Poprawa aktywności fibrynolitycznej bez wzrostu gotowości zakrzepowej w chorobie
Spadek masy ciała
….
Wstrząśnienie mięśnia sercowego- urazy klp przebiegające z niewielkimi urazami serca lub bez nich. Nagły tępy, niepenetrujących uraz przedniej ściany klp powodujących migotanie komór i w konsekwencji nagłe zatrzymanie krążenia.
Inne rodzaje aktywności:
Sanitariusz uderzony przez pacjenta
Nauczyciel uderzony przez ucznia w trakcie bójki
Uderzenie śnieżką
Uderzenie w trakcie tańca pogo
Dziecko kopnięte przez konia
Obraz kliniczny:
Utrata przytomności natychmiast w 50% przypadków
Nieznajomość objawów CC
Błędnie interpretowany uraz jako nieszkodliwy
Brak odpowiedniego sprzęty
Rokowanie:
25 % przypadków przeżywa
Ćwiczenia
23.02.2017
Etapy kardiologii inwazyjnej
1.wczesny- wewnątrzszpitalny
2. poszpitalny
3. ambulatoryjny
Diagnostyka
Wywiad- pomiar wagi, tętna
EKG hol ter EKG
Echo serca/USG serca- obserwacja pracy serca
Morfologia- płytkowość, hemoglobina, troponina
RTG klp
testy wysiłkowe (6 minutowy, ergospirmetria- analiza wymiany gazowej)
Tętno- 65-75/min - fala wyrzutu krwi na obwód w wyniku skurczu
szybkie
wolne
miarowe
niemiarowe
spoczynkowe
wysiłkowe
Ciśnienie tętnicze- ciśnienie wzajemnego naporu krwi na naczynia krwionośne
Powyżej 110 ciś. Rozkurczowe nie prowadzimy ćwiczeń.
Skala Borga- skala subiektywnego odczucia obciążenia wysiłkiem
20 pkt. 10 pkt.
6,7,8- wysiłek minimalny 0- brak
9 - bardzo lekki 0,5- skrajnie lekki
10,11,12- lekki 1- bardzo lekki
13- umiarkowany 2- lekki
14,15,16- ciężki 3- umiarkowany
17- bardzo ciężki 4- do pewnego stopnia ciężki
18, 19,20- maksymalny 5, 6- ciężki
7,8- bardzo ciężki
9- skrajnie ciężki
10- maksymalny
W rehabilitacji kardiologicznej oscylujemy w przedziale ok. 9-16 pkt. w skali 20 pkt. a w skali 10 pkt. w przedziale od 2-6 pkt.
Model A- niepowikłany przebieg
A1- 3-5 dni-
pacjenci z kardiologii inwazyjnej,
pacjenci z ostrym zespołem wieńcowym bez zawału serca
zawał serca bez przetrwałego uniesienia odcinka ST (NSTEMI)
zawał serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) bez upośledzenia kurczliwości lewej komory serca ( EF> 50%)
A2- 6-8 dni
zawał serca z uniesieniem odcinka ST z upośledzeniem kurczliwości EF< 50%
Model B- >8 dni
Zawał serca powikłany:
- zatrzymaniem krążenia
-obrzękiem płuc
-wstrząsem kardiogennym
Okres wczesnoszpitalny
I okres |
II okres |
III okres |
|
A1, A2, B |
A1,A2,B |
A1, A2,B |
model |
0-1, 0-1, 0-3 |
2, 2-3, 4-8 |
3-5, 4-8, >8 |
doby |
5-10 minut |
10-15 minut |
15-20 minut |
czas |
Pozycja do ćwiczeń |
|||
Leżąca Półsiedząca siedząca |
Siedząca |
Siedząca Stojąca w marszu |
|
Program usprawniania |
|||
*ćwiczenia oddechowe *ćwiczenia czynne, dynamiczne od małych do większych grup mięśniowych *napięcia izometryczne małych grup mięśniowych *ćwiczenia rozluźniające *pionizacja bierna lub z asekuracją |
*ćwiczenia z okresu pierwszego ze wzrostem obciążenia wysiłkiem fizycznym (wzrost tempa, powtórzeń, serii) *elementy ćwiczeń koordynacyjnych i równoważnych *pionizacja *poruszanie się w obrębie sali chorych i oddziału |
*ćwiczenia z okresu II z dalszym obciążeniem wysiłku fizycznego *ćwiczenia dużych grup mięśniowych o charakterze ogólno usprawniającym *trening marszowy i chodzenie po schodach |
|
Zakres czynności |
|||
*samodzielne zmiany pozycji w łóżku *mycie, golenie w łóżku *korzystanie z basenu w łóżku lub wywożenie do toalety na wózku |
*czynne siadanie z opuszczonymi kkd i wstawanie *samoobsługa w zakresie posiłku i toalety |
*pełne uruchomienie chorego *swobodne poruszanie się po oddziale |
|
02.03.2017
Test wysiłkowy- elektrokardiograficzna próba wysiłkowa
Na bieżni lub ergometrze (rower)
Na bieżni zaangażowana większa liczba mięśni 75-80 %
Wykonuje technik, pielęgniarka, lekarz- anestezjolog
Pacjent 2-3 godziny po lekkim posiłku
Pacjent nie powinien być zmęczony, palić papierosów, pić kawy
Pacjent najlepiej bez leków, chyba że koniecznie musi je wziąć ze względu na stan zdrowia
Pacjent w stroju sportowym- góra odsłonięta- wygodna- ze względu na podklejanie elektrod
Elektrody- takie jak w ELG, kkd- nad talerze biodrowe, kkg- pod obojczyk
Przed testem wykonuje się pacjentowi- EKG, pomiar ciśnienia
23.03. 2017
CHOROBY NACZYŃ OBWOWODYCH
Organiczne:
-miażdżyca zarostowa tętnic
-zakrzepowo- zarostowe zapalenie naczyń- choroba Burgera
-żylaki kkd
-zakrzepica żył głębokich
Zaburzenia naczynioruchowe
- choroba Raynauda
Miażdżyca zarostowa tętnic- przewlekły, postępujący, złożony proces chorobowy zaliczany do grupy metabolicznych chorób tętnic, powstająca na skutek nieprawidłowej przemiany materii
Charakteryzuje się różnorodnością objawów i lokalizacji:
Tętnice wieńcowe- Choroba Niedokrwienna Serca
Zwężenia, zmiany miażdżycowe w tętnicach mózgu- udar
Zmiany obwodowe- choroba burgera
Patogeneza- zmiany przemiany tłuszczowej: teoria lipidowa i teoria śródbłonkowa( uszkodzenie tętnic pod wpływem zmian)
Czynniki ryzyka: głównie palenie papierosów,
Występowanie
w miejscach wysokiego ciśnienia krwi
aorta
tętnice bezpośrednio odgałęziające się od aorty
rozgałęzienia
Typy zamknięcia tętniczego:
miednicowy (aortalno- biodrowy)- niedrożność lub zwężenie końcowego odcinka aorty brzusznej i tętnic biodrowych- zespół Laricha powyżej więzadła pachwinowego
Objawy:
- zmiany obustronne powierzchni..
-ból biodra, pośladka, uda, łydki
-zanik mięśni pośladka, uda podudzia
-u mężczyzn zaburzenia funkcjonowania narządów płciowych- zmniejszenie przepływu i dopływu krwi do narządów płciowych
udowy (udowo- podkolanowy)- niedrożność lub zwężenie powyżej rozwidlenia tętnicy podkolanowej w obrębie kanału przywodzicieli
Objawy:
-ból łydki jedno lub obu stronny o charakterze chromania przestankowego
obwodowy- niedrożność lub zwężenie poniżej tętnicy podkolanowej
Objawy:
-zziębnięcie i drętwienie stóp
-ból stóp podczas chodzenia i spoczynku zwłaszcza w nocy
-owrzodzenia, martwica, zgorzel
wielopoziomowy( wtórna postać zmian obwodowych)- rozsiane zmiany w wielu punktach
barkowy:
- niedokrwienie palców
-szybki spadem siły mięśni rąk
-ból rąk podczas pracy
szyjny:
-bóle głowy o charakterze migrenowym
-zawroty głowy, omdlenia, zaburzenia widzenia
Okresy choroby
wrażliwość kończyn na zimno- uczucie zmęczenia nawet po niewielkim wysiłku
niewydolność wysiłkowa- bóle mięśni łydek o charakterze chromania przestankowego
niewydolność spoczynkowa- bóle w spoczynku zwłaszcza w nocy w poziomym ułożeniu
zmiany odżywcze- martwica, owrzodzenie, zgorzel tkanek
Chromanie przestankowe- objaw niedokrwienny tętnic, charakteryzujący się
-zmęczeniem mięśni podudzi,
-bólem, skurczem mięśni podudzi- konieczność zatrzymania się,
-objawy ukazują się poniżej zwężenia tętnic
Konieczne jest rzucenie palenia. W trakcie bólu należy przerwać wysiłek. Należy pamiętać o:
-unikaniu zimna i wilgoci
- w pozycji siedzącej nie zakładać nogi na nogę
-spać na płaskim podłożu z kończynami wyprostowanymi i głową lekko uniesioną
-higienie stóp i rąk
-wygodny obuwiu
-unikaniu urazów w obrębie kończyn
Cel leczenia ruchem:
zwiększenie przepływu krwi przez pracę mięśni- wzrost krążenia obocznego
działanie pompy mięśni łydek
lepsze wykorzystanie tlenu przez pracę mięśni
Trening- ustalić dystans chromania np. 300 m. Podczas treningu pacjent pokonuje 2/3 maksymalnej długości. Po przejściu dystansu 2-3 min. Odpoczywa i następnie pokonuje ten sam dystans. Wraz z upływem dni wydłużamy dystans. Ważne jest aby nie maszerować gdyby pojawił się ból. Marsz powinien być: dynamiczny, nie można wspierać się na kulach, laskach. Osoby poniżej 60 rż. Powinny wykonywać 120 kroków na minutę a powyżej 60 rż. 60 kroków na minutę, obuwie wygodne, podłoże miękkie, trening początkowo trwa 20 minut, później można wydłużyć do 30 minut. Trening wykonujemy codziennie.
Ćwiczenia w typie:
miednicowym- marsz, ćwiczenia kkd, ud, pośladków, przysiady, wypady, wykroki, rower, imitacja roweru w pozycji leżącej
udowy- marsz, ćwiczenia w obrębie stopy, wspinanie na palce
obwodowy- ćwiczenia Burgera i Rachoba- powodują niedokrwienie i przekrwienie
leżenie- wznos kkd poruszanie kkd- niedokrwienie
siad- opuszczenie kkd- przekrwienie
Choroba Burgera- zakrzepowo zarostowe zapalenie naczyń tętnic i żył małych i średnich
Przyczyny: czynniki genetyczne, zaburzenia dokrewno- wegetatywne, procesy autoimmunologiczne, zimno, wilgoć, papierosy
Zmiany powodują że trudno rozwija się krążenie oboczne.
Przebieg: ostry- silny ból stopy, ból maleje podczas pozycji z opuszczonymi stopami w dół
Powikłania- owrzodzenia, zgorzel palucha 1 i 3 stopy, grzybica
Cecha: remisja i zaostrzenie choroby
Choroba Raynauda- występuje głównie u kobiet, charakteryzuje się napadowym symetrycznym skurczem palców rąk. Spowodowany zaburzeniami gospodarki hormonalnej. Skurcze wywoływane są przez zimno i stany emocjonalne, skóra jest blada a po ogrzaniu kurcze ustępują. Przebieg choroby jest łagodny. Należy unikać zimna, wilgoci i papierosów. W sytuacji obkurczania szybko ogrzać ręce. Z zakresu fizykoterapii stosować metody termiczne.
Żylaki- to trwałe rozszerzenia powierzchownych i głębokich żył kkd w kierunku poprzecznym i podłużnym, workowate rozszerzenia a przebieg żył jest kręty. Powstają najczęściej w obrębie żył powierzchownych. Najczęściej występują u kobiet po 50 roku życia, u kobiet po wielokrotnej ciąży z krótkimi odstępami miedzy ciążami, u osób z niską aktywnością fizyczną, zaburzeniami krzepnięcia krwi i zaparciami.
Podział:
-pierwotne- wrodzona skłonność do nieprawidłowej zamykalności zastawek żylnych
-wtórne- nabyta niewydolność układu żylnego
Rodzaj:
-siatkowate- drobne na bocznej powierzchni ud i podudzi w okolicach podkolan.
-naczyń pobocznych- związane z dopływem żyły odpiszczelowej i odszczałkowej
-głównych pni żylnych- o szerokości 3 mm- związane z dopływem żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej
Ryzyko:
-kobiety
-predyspozycje rodzinne
-leki hormonalne
-pozycje sprzyjające- siad, stanie
-ciąże
Leczenie:
-uciskowe- bandaże, pończochy
-skletorapia- naszczy kiwanie żylaka preparatem powodującym stan zapalny żylaka- w efekcie prowadzi do zamknięcia żylaka
-wycięcie żylaka
-zamrażanie
Powikłania:
-pęknięcie i krwotok
-miejscowy obrzęk i bolesność
-trudno gojące się owrzodzenia
-zmiany zakrzepowe
Profilaktyka
-ułatwienie odpływu- unoszenie kkd
-uruchomienie pompy mm- ćwiczenia
-noszenie pończoch uciskowych
-aktywność fizyczna
Sport sprzyjający żylakom: podnoszenie ciężarów, rzut młotem, pchniecie kulą, piłka nożna, jazda konna(ucisk na biodra), narciarstwo zjazdowe
Sport nie sprzyjający żylakom: pływanie, gimnastyka, taniec, rower
Zakrzepica żył głębokich- głównie u kobiet noszących wysokie obcasy i obcisłe legginsy.