Stenoza naczyń wewnątrzczaszkowych - leczenie zachowawcze ma przewagę
Piotr Krawczyk, 03.11.13, SAMMPRIS, stenozą, leczenie przeciwpłytkowe, udar, TIA, Wingspan, http://www.chirurg.pl/doniesienia/33347
Wczesne wyniki badania SAMMPRIS (Stenting and Aggressive Medical Management for Preventing Recurrent stroke in Intracranial Stenosis) pokazały, że w ciągu 30 dni od zdarzenia naczyniowego 14,7proc. z grupy stentowania oraz 5,8 proc. z grupy zachowawczej zmarło lub miało udar. Wyniki te nie dają jednak wglądu w długoterminowe efekty stentowania u tych pacjentów. Na łamach czasopisma The Lancetukazały się końcowe wyniki omawianego badania.
451 pacjentów, którzy mieli w ostatnim czasie TIA lub udar związany ze stenozą (70 proc.-90 proc.) dużej tętnicy wewnątrzczaszkowej przypisano, w sposób losowy, do jednej z dwóch grup. W grupie pierwszej stosowano w terapii agresywne leczenie zachowawcze ( terapia przeciwpłytkowa, ograniczanie wpływu naczyniowych czynników ryzyka oraz program modyfikacji stylu życia). W grupie pierwszej do leczenia zachowawczego dołączano stentowanie (stent Wingspan). Do pierwszorzędowych punktów końcowych zaliczono każde z wymienionych: udar lub zgon w ciągu 30 dni od włączenia do badania, udar niedokrwienny z obszaru zaopatrywania przez konkretna tętnicę w czasie 30 dni, konieczność rewaskularyzacji w czasie okresu obserwacji.
Mediana czasu obserwacji wynosiła 32,4 miesiące. W tym czasie 34 spośród 227 (15 proc.) pacjentów w grupie zachowawczej oraz 52 z 224 (23 proc.) z grupy stentowania osiągnęło pierwszorzędowy punkt końcowy. Sumaryczne prawdopodobieństwo wystąpienia punktu końcowego było niższe w grupie farmakoterapii (p=0,0252). 21 z 210 (10 proc.) pacjentów w grupie pierwszej oraz 19 z 191 (10 proc.) chorych w grupie drugiej osiągnęło punkt końcowy przed 30 dniem badania. Bezwzględne wartości w zakresie współczynników wystąpienia punktu końcowego pomiędzy tymi dwiema grupami wynosiły: 7,1 proc. po roku (95 proc. CI: 0,2 - 13,8 proc.; p=0,0428), 6,5 proc. po dwóch latach (—0,5 - 13,5 proc.; p=0,07) oraz 9,0 proc. po trzech latach (1,5 - 16,5 proc.; p=0,0193). Pojawienie się wymienionych poniżej zdarzeń niepożądanych było częstsze w grupie inwazyjnej, w porównaniu z grupą zachowawczą: udar każdego typu (59 [26 proc.] z 224 pacjentów vs 42 [19 proc.] z 227; p=0,0468) oraz poważne krwawienie (29 [13 proc.] z 224 pacjentów vs 10 [4 proc.] z 227 pacjentów; p=0,0009).
Przewaga wczesnego agresywnego leczenia zachowawczego nad stentowaniem u pacjentów wysokiego ryzyka ze stenozą naczynia wewnątrzczaszkowego utrzymała się do końca badania.
Bibliografia
Derdeyn CP, Chimowitz MI, Lynn MJ, Fiorella D, Turan TN, Janis LS, Montgomery J, Nizam A, Lane BF, Lutsep HL, Barnwell SL, Waters MF, Hoh BL, Hourihane JM, Levy EI, Alexandrov AV, Harrigan MR, Chiu D, Klucznik RP, Clark JM, McDougall CG, Johnson MD, Pride GL Jr, Lynch JR, Zaidat OO, Rumboldt Z, Cloft HJ; for the Stenting and Aggressive Medical Management for Preventing Recurrent Stroke in Intracranial Stenosis Trial Investigators.; Aggressive medical treatment with or without stenting in high-risk patients with intracranial artery stenosis (SAMMPRIS): the final results of a randomised trial; Lancet. 2013 Oct 25. pii: S0140-6736(13)62038-3