Subkliniczna niedoczynność tarczycy a ryzyko choroby niedokrwiennej serca oraz zgonu - meta analiza badań klinicznych
Duże prospektywne badania kohortowe dostarczają sprzecznych danych odnośnie wpływu subklinicznej niewydolności tarczycy na rokowanie w chorobach sercowo - naczyniowych. Eksperci przypuszczają, że może to wynikać z znaczących różnic między wiekiem, rozkładem płci, poziomem TSH czy też częstością występowania wcześniejszych chorób sercowo - naczyniowych w badanych populacjach pacjentów.
Na łamach pisma JAMA ukazały się wyniki metaanalizy badań klinicznych, której celem była ocena ryzyka występowania chorób sercowo - naczyniowych oraz śmiertelności u pacjentów z subkliniczną niedoczynnością tarczycy.
Na potrzeby badania przeszukano bazy medyczne MEDLINE i EMBASE z okresu od 1950 do 31 maja 2010 roku i wyselekcjonowano wszystkie prospektywne badania kohortowe bez bariery językowej, w których oceniano wyjściowo funkcję tarczycy oraz analizowano występowanie zdarzeń sercowo - naczyniowych, śmiertelność z przyczyn sercowo - naczyniowych oraz śmiertelność całkowitą.
W wyselekcjonowanych badaniach uczestniczyło łącznie 55 287 pacjentów. Dane dotyczące ryzyka sercowo - naczyniowego przeanalizowano u 25 977 pacjentów z 7 badań kohortowych. Eutyreozę zdefiniowano jako poziom TSH pomiędzy 0.50 a 4.49 mIU/L, a subkliniczną niedoczynność tarczycy jako poziom TSH od 4.5 do 19.9 mIU/L przy jednoczesnym prawidłowym poziomem tyroksyny.
Spośród wszystkich pacjentów 3450 (6,2 %) miało subkliniczną niedoczynność tarczyc natomiast u 51 837 występowała eutyreoza. W trakcie trwającej obserwacji 9664 pacjentów zmarło (z czego 2168 z powodu choroby wieńcowej), a 4470 miało niekorzystne zdarzenia serowo- naczyniowe.
Okazało się, że ryzyko zdarzeń sercowo - naczyniowych oraz śmiertelność z przyczyn sercowo - naczyniowych wzrastała wraz ze wzrostem poziomu TSH. W analizie dostosowanej do wieku i płci współczynnik ryzyka zdarzeń sercowo - naczyniowych dla poziomu TSH pomiędzy 4.5 a 6.9 mIU/L (20.3 vs 20.3/1000 osobolat dla pacjentów z eutyreozą) wynosił 1.00 (95% przedział ufności [CI], 0.86-1.18), 1.17 (95% CI, 0.96-1.43) dla poziomu TSH między 7.0 a 9.9 mIU/L (23.8/1000 osobolat) oraz 1.89 (95% CI, 1.28-2.80) dla poziomu TSH między 10 a 19.9 mIU/L (n = 70 zdarzeń/235; 38.4/1000 osobolat; P <0.001). Współczynniki ryzyka dla zgonu z przyczyn sercowo - naczyniowych w odniesieniu do powyższych poziomów TSH wynosiły odpowiednio 1.09 (95% CI, 0.91-1.30; 5.3 vs 4.9/1000 osobo lat dla pacjentów z eutyreozą), 1.42 (95% CI, 1.03-1.95; 6.9/1000 osobolat) oraz 1.58 (95% CI, 1.10-2.27, n = 28 zgonów/333; 7.7/1000 osobolat ; P = 0.005). Jednocześnie całkowita śmiertelność wśród pacjentów z subkliniczną hipotyreozą nie uległa zwiększeniu.
Należy podkreślić, że po dostosowaniu do tradycyjnych czynników ryzyka sercowo - naczyniowego wyżej wymienione wyniki były porównywalne. Ryzyko nie różniło się istotnie po dostosowaniu do wieku, płci oraz występujących wcześniej chorób sercowo - naczyniowych.
Autorzy metaanalizy podsumowują, iż subkliniczna niedoczynność tarczycy związana jest ze wzrostem ryzyka zdarzeń sercowo - naczyniowych oraz ze wzrostem śmiertelności z przyczyn sercowo - naczyniowych. Ryzyko to jest najwyższe wśród pacjentów z poziomem TSH 10 mIU/L lub wyższym.
Bibliografia
Nicolas Rodondi et al. Subclinical Hypothyroidism and the Risk of Coronary Heart Disease and Mortality JAMA. 2010;304(12):1365-1374
Marcin Sobiech