HISTORIA

Wymień główne cechy szlachcica Sarmaty i scharakteryzuj je .

Michał Pogódź

Kl. II N.L.T.

Sarmatyzm -nazwa stosowana do polskiej kultury szlacheckiej XVII i pierwszej połowy XVIII wieku.

Charakteryzował się on niechęcią do cudzoziemszczyzny i przywiązaniem do tradycji.

Sarmacka ideologia to kult przywilejów stanowych przede wszystkim wolności i równości. Cechą konstytucyjną było przekonanie o naczelnej roli szlachty a wojny XVII wieku uzupełniły sarmatyzm w przekonaniu o tym, że Rzeczpospolita spełnia posłannictwo jako „przedmurze chrześcijaństwa”.

Ideał szlachcica Sarmaty miał następujące cechy:

• odwaga, waleczność

• hołdowanie tradycji i obyczajów

• niechęć do cudzoziemców

• strzeżenie przywilejów szlacheckich

• aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym

• być pobożnym ale i nie tolerancyjnym w stosunku do innowierców

• znać obce języki

• bronić wiary chrześcijańskiej i ojczyzny.

Strój szlachcica Sarmaty składał się z żupana i kontusza.

Żupan był długą suknią z rękawami, stojącym kołnierzem i dużą ilością drobnych guzików. Kontusz , wierzchni strój, równie długi przepasany ozdobnym pasem. Często nakładano jeszcze delię, długi ubiór podszyty futrem z futrzanym kołnierzem. Bardzo ważnym uzupełnieniem stroju była zdobiona broń i różne klejnoty. Charakterystyczną cechą powierzchowności Sarmaty była wysoko podgolona czupryna.

1

3

---