DAVID WARK GRFFITH
David Wark Griffith:
1875-1948
Amerykański reżyser filmowy,
Pionier sztuki filmowej.
Syn zubożałego plantatora Samouk
Humanista, moralizator i społecznik
Po próbach literackich i teatralnych (członek wędrownej trupy aktorskiej), związał się z filmem.
Namówiony przez przyjaciół wylądował w filmie, najpierw u Edisona, potem w Biographie. Z początku jako scenarzysta, później jako aktor. Reżyserem filmowym został przypadkowo i nie bez zasadniczych oporów. Przygody Dolly miał realizować Stanner Taylor, ale zachorował i namówił Griffitha, żeby go zastąpił.
Aktor - grał w sztukach Szekspira , Ibsena, zagrał u Portera w Uratowanym z orlego gniazda (1907)
Nakręcił blisko 500 filmów (większość to jednoaktówki)
Debiut reżyserski: Przygody Dolly (1908) z Merry Pickford
Odkrył Merry Pickford
Był czołowym reżyserem Biographu ( nakręcił tam 50 filmów)
Wszystkie największe dzieła Griffitha powstawały bez żadnego scenariusza lub scenopisu, a aktorzy właściwie nie wiedzieli w czym grają.
Połączenie głębokich twórczych przygotowań z natchnioną improwizacją.
Kręcił bez dubli (względy finansowe); potem na czarnym tle dokręcał portretowe sceny o nacechowaniu emocjonalnym.
David Griffith pierwszy podejmuje ryzyko wykorzystania możliwości obrazu jako podstawowego środka wyrazu. Przenosi punkt ciężkości narracji ze słowa na odpowiednio pokazany obraz. Eksperymentuje. Zbliżenia, zmiany planów, montaż, gra aktorska - wszystko nabiera wyrazu, energii i emocji. Zmienia się film, zmienia się napis filmowy. Akcja jest coraz bardziej różnorodna i dynamiczna a co za tym idzie, także bardziej ciągła.
Wprowadził zasadę rozwiązywania konfliktów w ostatnim momencie i obowiązkowe szczęśliwe zakończenie (happy end).
Był twórcą “systemu gwiazd” i uzyskał przydomek “starmaker”. Wykreował m.in.:
Filmy:
1908-Przygody Dolly
8 lipca 1909-Wiejski lekarz
1909- Spekulant zbożowy
1909- Nawrócenie pijaka- teatr w filmie, zbliżenie duszy ludzkiej
1910- Morze nigdy się nie zmienia- prawie dokument, film afabularny, opowiada o życiu rybaków i ich rodzin, montaż obrazów- rytm nadrzędny, dużo poezji
1911- Enoch Arden- staranna dramaturgia, intryga, powstały dwie wersje (pierwsza z 1908)
1911- Bobby tchórz
1910- Honor jego rodu-jego pierwszy film o wojnie secesyjnej
1912- Telegrafistka z Lonedale
1913- Maraton śmierci
1912- Niewidzialny wróg- po raz pierwszy zagrały tu Lilian i Dorothy Gish
1912- Muszkieterzy z Pig Alley
1913- Judyta z Betulii
1914- Zemsta sumienia- reżyser nie ufając realistycznej narracji ucieka się do symboli, montaż ściśle psychologiczny, umiejętne operowanie obrazami- obrazy świata urojonego, nakładane na świat rzeczywisty
1915- Narodziny narodu
1916- Nietolerancja
W 1913 Mutual Film Corporation. zwerbował go jako specjalistę od wielkich widowisk filmowych
W 1915 należy wraz z Mackiem Sennettem i Thomasem Harperem Ince'em do założycieli Triangle
W 1919 wraz z Charliem Chaplinem, Douglasem Fairbanksem i Merry Pickford zakłada United Artist Corporation, jako własne towarzystwo produkcji i dystrybucji
Złamana lilia (1919) - pierwszy film zrealizowany w United Artist
Późniejsze jego filmy:
Czyż życie nie jest piękne (1924)- jego akcja rozgrywa się w Berlinie podczas inflacji
Abraham Lincoln (1930)- pierwszy film dźwiękowy Griffitha
Walka (1931)- po niepowodzeniu tego filmu reżyser wycofuje się z branży
W latach 20. poziom jego filmów i zainteresowanie nimi obniżyły się. Ostatni film Walka (1931) zrealizował za własne pieniądze (film nie był wyświetlany)
1935 nagrodzony Oscarem za całokształt twórczości.
Zmarł w nędzy.
Osiągnięcia:
Zmiana perspektywy kamery w obrębie jednej sceny ( dopiero od czasu Griffitha podstawowym elementem filmu nie jest scena, lecz ujęcie)
Rozjaśnienie i ściemnienie obrazu
Zmiana formatu obrazów
Stosowanie efektów świetlnych do stworzenia odpowiedniej atmosfery
Postawił decydujący krok w odejściu kina od statyczności teatru
Sprawił ,że film stał się sztuką i narzędziem
Zastosował w filmie literacki tok narracji- Struktura Dickensa
Zreformował i wyeksponował grę aktorską
Potrafił oddać zarówno realność prezentowanego świta, jak i symboliczne o nim myślenie
Potrafi wyrazić na ekranie prozę, poezję i żart
PRZYGODY DOLLY:
Reżyseria: David Wark Griffith
Produkcja: Biograph, USA
Rok produkcji: 1908
Obsada: Merry Pickford
Pierwszy film
Melodramatyczna historia dziewczyny porwanej przez wiejskich włóczęgów
Jednoaktówka- trwa 15 minut
Po raz pierwszy reżyser wprowadza w jednej scenie zmianę perspektywy, używa zbliżeń jako środków wyrazu dramaturgicznego, wykorzystuje efekty świetlne a także montaż równoległy w celu utrzymania widza w napięciu
Poza nazwą wytwórni i tytułem film nie zawierał żadnych informacji o osobach twórców. Był dziełem anonimowym.
Historia dziewczyny porwanej przez wiejskich włóczęgów
WIEJSKI LEKARZ:
Reżyseria: David Wark Griffith
Scenariusz: David Wark Griffith
Zdjęcia: Billy Bitzer
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1909
Historia lekarza , który ratując cudze dziecko, nie zdążył uratować własnego
Film otwierają i zamykają dwie stosunkowo długie panoramy kamery
TELEGRAFISTKA Z LONEDALE:
Reżyseria: David Wark Griffith
Scenariusz: David Wark Griffith
Zdjęcia: Billy Bitzer
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1912
Obsada: Blanche Sweet
Chodzi o rabunek pieniędzy przesyłanych pociągiem, co się bandytą nie udaje dzięki dzielnej telegrafistce
Montaż równoległy- perfekcja
Operowanie planami
Rytm przyspieszający tempo i podnosząc napięcie akcji
W kulminacji ujęcia są coraz krótsze, montaż chwyta wątki
JUDYTA Z BETULII:
Reżyseria: David Wark Griffith
Scenariusz: David Wark Griffith
Zdjęcia: Billy Bitzer
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1913
Zapowiedź Nietolerancji
Pierwszy dłuższy film reżysera
Znakomita głębia przestrzeni osiągana jest dzięki dalekim ujęciom z akcją toczącą się zarówno w oddali, jak i blisko
Retrospekcje wprowadzane są gwałtownymi cięciami
Po raz pierwszy u Griffitha występuje widowiskowe sceny tłumów i bitew
NARODZINY NARODU:
Reżyseria: David Wark Griffith
Scenariusz: David Wark Griffith, Frank Woods
Na podstawie: książki Thomasa Dixona Człowiek klanu i na motywach powieści Lamparcia skóra
Zdjęcia: Billy Bitzer
Scenografia: David Wark Griffith
Kostiumy: Robert Goldstein
Montaż: David Wark Griffith, James Smith
Produkcja: Biograph, USA
Rok produkcji: 1915
Obsada: Lillian Gish, Henry B.Walthall, Mae Marsh, Ralph Lewis, Donald Crisp
Premiera odbyła się 8 lutego 1915
Epopeja o wojnie domowej
Trwa 3 godziny
Dzieli się na cztery części:
Prolog szkicuje historię handlu niewolnikami i ruchu przeciwko niewolnictwu.
Część pierwsza przedstawia wojnę domową z 1861 między Północą a Południem, aż do zamordowania Lincolna w 1865.
Druga część traktuje o okresie „rekonstrukcji” ( tj. odbudowy pokonanego Południa) oraz o żyjących tam białych usiłujących utrzymać swą dominującą pozycje nad niewolnikami.
Epilog sławi ponowne umocnienie się stanów południowych jako „narodziny narodu”. W historyczne losy wplecione są losy dwóch rodzin: Stonemanów z Pensylwanii i Cameronów z południowej Karoliny. Wojna rozdziela obie rodziny
Reżyser jednoznacznie opowiada się za białymi południowcami. Czarni ukazani są jako ludzie kierujący się instynktem, którzy winni być poskromieni. Prowadzi to do antyrasistowskich protestów i do masowych kontrowersji w całym kraju.
Wielowarstwowa akcja, dzięki cięciom i starannej technice montażu, nadaje treści sugestywną, odpowiadającą jej formę rytmiczną. Dla scen bitewnych np. typowe są zarówno zmiany ujęć, panoramowania, jak i przejścia od skrajnych planów ogólnych do półzbliżeń, zbliżeń, i detali
Film zachwyca różnorodnością elementów narracji i mnogością pionierskich rozwiązań. Najważniejsze z nich to:
Unaocznienie i usankcjonowanie roli montażu- demonstracja, że film nie tylko może ale powinien się na nim opierać
Odkrycie skali planów zdjęciowych- od detalu do planu ogólnego- ujawniających ekspresje dramaturgiczną swojej zmienności
zdynamizowanie opisu przez filmowanie jednej sceny z kilku ustawień kamery i szybkie panoramy
długość każdego ujęcia została dopasowana do jego nastroju; montaż podlega dwóm podstawowym zasadom: kontrastowi ( spokój domu i zgiełk bitwy) oraz rozwojowi równoległemu ( przebitki w końcowej kulminacji na chatę oblężona przez Murzynów i jeźdźców spieszących z odsieczą
podział na poszczególne sekwencje został dokonany przy pomocy ściemnień, rozjaśnień i efektu przesłony irysowej
Wydarzenia przedstawione są z zewnątrz, a także z punktu widzenia indywidualnych przeżyć poszczególnych żołnierzy.
Sceny bitewne Griffith realizował z pieczołowitością dowódcy
Dzieło o ogromnym rozmachu organizacyjnym i logistycznym
W Filmie udział wzięło 18 000 statystów
Murzynów i mulatów grali biali. Z czarnoskórych skorzystał reżyser jedynie w scenach zbiorowych
Wielki sukces kasowy
Stanowi kanon filmu przeddźwiękowego
Pierwsza wersja została zatytułowana The Clansman (Człowiek klanu)-reżyser musiał zmienić tytuł ze względu na protesty
Dwoje braci Phil i Ted Stonemanowie odwiedzają swoich przyjaciół w Piedmont (Południowa Karolina) - rodzinę Cameronów. Przyjaźń jest rozdzielona przez wojnę domową - Stonemanowie i Cameronowie muszą się przyłączyć do armii po przeciwnych stronach. Ich życie jest pokazane w połączeniu z ważnymi, historycznymi wydarzeniami jak: rozwój działań wojennych podczas Wojny Secesyjnej, zabójstwo Lincolna oraz narodziny Ku Klux Klanu.
NIETOLERANCJA:
Reżyseria: David Wark Griffith
Scenariusz: David Wark Griffith, Frank Woods
Zdjęcia: Billy Bitzer, Karl Brown
Scenografia: Frank Wortman, David Wark Griffith ,Robert Ellis Wales
Montaż: David Wark Griffith, James Smith, Rose Smith
Produkcja: Biograph, USA
Rok produkcji: 1916
Obsada: Lillian Gish, Mae Marsh, Robert Harron, Howard Gaye, Miriam Cooper
Premiera odbyła się 5 września 1916
Na potrzeby realizacji i dystrybucji powstała specjalna firma Wark Producing Corporation
Odpowiedź na Narodziny narodu
Na przykładzie czterech równolegle opowiadanych zdarzeń historycznych reżyser dowodzi, że nietolerancja od zarania dziejów określała ludzkie działania.
Całość uzupełnia alegoryczny epilog, prorokujący apokalipsę wojenną, a po niej wyzwolenie wszystkich ludzi z każdej formy niewoli
Cztery epizody:
Współczesność
Noc św. Bartłomieja- Paryż 1572
Babilon- najazd Cyrusa na Babilon 539 p.n.e.
Życie i męka Chrystusa
Film nie odniósł sukcesu- był zbyt pokojowy
Koszty wyniosły prawie dwa miliony dolarów- realizacje tego filmu umożliwił ogromny sukces kasowy Narodzin narodu
Perfekcyjne zastosowanie montażu równoległego- decyduje o wyrazie całego filmu
Montaż wewnątrz scen
„Ocalenie w ostatniej chwili”- ukochana skazańca dogania pociąg z gubernatorem, który mógłby ułaskawić chłopca
W filmie brało udział 60 00 statystów
Struktura Dickensa- Planami dalekimi tworzy klimat epicki, średnimi rozwija tok fabuły, zbliżeniami podkreśla emocje przy czym zmian planów dokonuje nie tylko przez cięcia, lecz również przez najazdy kamery
Leitmotiv montażowy- obraz matki kołyszącej dziecko, który wiąże poszczególne elementy dzieła
W 1919, aby uniknąć całkowitej klęski robi z niego dwa filmy: Upadek Babilonu i Matkę i prawo
Film prowadzi cztery wątki nietolerancji poprzez wieki, łączone obrazem matki trzymającej swoje dziecko. W starożytnym Babilonie dziewczyna powoduje jego upadek. W Judei, hipokratyczni Faryzeusze skazują Jezusa Chrystusa. W 1572 roku w Paryżu nie zdająca sobie sprawy z zagrożenia Nocy świętego Bartłomieja, dwoje Hugenotów szykuje się do małżeństwa. Na koniec w nowoczesnej Ameryce, pracownicy socjalni niszczą status życiowy młodej kobiety i jej ukochanego.
ZŁAMANA LILIA:
Reżyseria: David Wark Griffith
Scenariusz: David Wark Griffith
Zdjęcia: Billy Bitzer, Hendrik Sartov
Montaż: David Wark Griffith
Na podstawie: opowiadania Thomasa Burke'a The Chink and the Child
Produkcja: United Artist, USA
Rok produkcji: 1919
Obsada: Lillian Gish, Richard Barthelmess, Donald Crisp
Pierwszy film zrealizowany w United Artist Corporation
Uznany za arcydzieło
Oparty na noweli Thomasa Burke'a film opowiada om losach młodej kobiety okrutnie traktowanej przez ojca , zawodowego boksera. Gdy zakochuje się w niej Chińczyk ucieka z nim. Ojciec jednak ściąga ją z powrotem i zabija ją. W odpowiedzi na to Chińczyk zabija ojca po czym popełnia samobójstwo.
Znakomicie poprowadzeni aktorzy
Zdjęcia z akcentami impresjonistycznymi- miękkim konturem, rozproszonym światłem, kolorowaniem poszczególnych scen
Pierwszy wielki szlachetny melodramat filmowy