Lekcja biblioteczna

w klasie szóstej

scenariusz

Temat lekcji: Z naszymi lekturami za pan brat.

Cele lekcji: W ramach podsumowania ścieżki czytelniczej:

• Kształcenie umiejętności rozumienia i rozpoznawania tekstów literackich w innych formach przekazów kulturowych (transpozycja sceniczna)

• Kształcenie umiejętności samodzielnego przygotowania i prezentowania treści literackich za pomocą innych tekstów kultury (teatrzyk klasowy)

• Kształcenia umiejętności pracy w zespołach

• Kształcenie umiejętności oceniania własnej pracy.

• Kształcenie umiejętności samodzielnego korzystania ze słowników.

Metody: aktywizująca - sceniczna prezentacja fragmentów lektur,

praca w zespołach,

poszukująca - uczenie się przez działanie, odkrywanie, przypominanie;

przekład intersemiotyczny - rysunek,symbol kojarzący się z treścią utworu

Środki dydaktyczne: scenki oparte na fragmentach lektur

koperty z kartami pracy w zespołach

słownik frazeologiczny

Przebieg lekcji:

1. Czynności wstępne: powitanie, sprawdzenie obecności

2. Nawiązanie do tematu lekcji, pogadanka:

Kończy się rok szkolny, zatem czas na podsumowanie edukacji czytelniczej w waszej klasie. Przeczytaliście w ciągu tego roku mnóstwo lektur szkolnych, może przypomnijmy sobie na początek ich tytuły (dzieci wymieniają: „Szatan z siódmej klasy”, „Ania z Zielonego Wzgórza”, „Sposób na Alcybiadesa”, „Przygody Robinsona Cruzoe” i inne ).

N.: Jak sądzicie - warto było czytać te książki? (swobodne wypowiedzi uczniów) Dlaczego? (swobodne wypowiedzi uczniów)

N.: No to dzisiaj sprawdzimy dokładniej, co zapamiętaliście z książek, które tak pozytywnie oceniacie. Zrobimy to w sposób następujący:

Najpierw obejrzycie trzy scenki z waszych lektur przygotowane przez waszych kolegów. Na ich podstawie musicie zgadnąć, o jakie lektury chodzi. Potem powiem, co będziemy robić dalej.

Czy wszyscy zrozumieli? (wyjaśnienie ewentualnych pytań) Zatem - jesteśmy w klasowym teatrze. Proszę o prezentację scenki I. (każda scenka 4 - 5 min.)

• Scenka I „Przygody Robinsona Cruzoe”

( wchodzi Robinson )

Robinson: Piętaszku! Piętaszku! Gdzie się podziewa mój wierny towarzysz? Zawsze się denerwuję, gdy nie ma go w pobliżu. Kiedy fale wyrzuciły mnie na bezludną wyspę, zostałem odcięty od całego świata i skazany na samotne życie bez nadziei na powrót do cywilizacji. Na szczęście los zesłał mi Piętaszka - kocham go jak własnego syna.

( wbiega Piętaszek )

Piętaszek: O panie, panie! O nieszczęście! O źle!

Robinson: Co się stało, Piętaszku ?

Piętaszek: Pan patrzeć! O tam! Jeden, dwa, trzy łódź! Jeden, dwa, trzy!

Robinson: Spokojnie, Piętaszku, nie bój się.

Piętaszek: Oni Piętaszek łapać, siekać i jeść.

Robinson: Ja jestem takim samym ich wrogiem, jak ty. Musimy stanąć z nimi do walki. Będziesz walczył ?

Piętaszek: Ja strzelać, ale tu przyjść dużo ludzie.

Robinson: Nie martw się. Nasze strzelby ich wystraszą. Będziesz spełniać wszelkie moje rozkazy ?

Piętaszek: Ja umrzeć, gdy pan kazać umrzeć. [ postacie znikają ]

Robinson: Nie możesz umrzeć, Piętaszku. Musimy pokonać ludożerców.

Piętaszek: Ja pokonać, jak pan kazać! Piętaszek dzielnie strzelać (łapie kij i chce z niego strzelać)

Robinson : Nie z kija, Piętaszku, nie z kija...... (wręcza Piętaszkowi strzelbę, ten strzela w powietrze)

Koniec scenki - ukłon aktorów

• Scenka II „Sposób na Alcybiadesa”

Narrator: Zdemaskowano nas dopiero w klasie ósmej, zaraz na początku roku szkolnego. Pierwszego wstrząsu doznał Dziadzia, który pełnił wtedy obowiązki naszego wychowawcy. Otóż na pierwszej lekcji matematyki wytrawny ów gog zapuścił nieostrożnie sondę w naszą klasę. Na pierwszy ogień poszedł......

N.: Pędzelkiewicz, do tablicy! (Pędzelkiewicz ociągając się, idzie do tablicy)

Napisz pięć kolejnych liczb „pierwszych”

( Pędzelkiewicz pisze na tablicy: 1, 2, 3, 4, 5. Nauczyciel łapie się za głowę)

Czy naprawdę te wszystkie liczby są pierwsze?

Narrator: Pędzelkiewicz zwątpił....

Pędzelkiewicz: Nie, nie......

N.: A które?

P.: No... te na początku: jeden, dwa

N. (ze strasznym uśmiechem pisze na tablicy: 2, 3, 5, 7.)

A może zgodzisz się łaskawie, kochasiu, że to są liczby pierwsze?

P.: Nie... nie zgodzę się, bo liczba siedem jest liczbą ostatnią!

N.: Pędzelkiewicz - jeszcze nigdy moja sonda nie wyniosła na powierzchnię podobnie ohydnych miazmatów niewiedzy i pomieszania pojęć, jak stało się to w tej chwili.

Narrator: Podobnego szoku doznał nauczyciel języka polskiego, pan Żwaczek

Ż.: Czy możesz mi powiedzieć, Zasępa, jakie mamy strony?...

Z.: Lewą i prawą! Jeżeli zaś chodzi o strony świata...

Ż.: Chodzi o strony gramatyczne.

Z.: Orzekające......

Ż.: Dosyć! - Pędzelkiewicz! Tryby!

P. (jąkając się): Prze...prze.. przeważnie zę... zębate...

Ż.: Doskonale!..... A może wiesz, kto napisał „Chama”?

• P.: „Chaaama”?

Ż.: No, „Chama”.... „Nad Niemnem”?....

P.: „Chama nad Niemnem” napisał..... napisał..... (klasa podpowiada: Orzeszkowa) .....rzeszko...., rzeszko....

Ż.: Więc kto?

• P.: Już wiem: Czeszko!

Ż.: Zgroza!

Koniec scenki - ukłon występujących

• Scenka III „Szatan z siódmej klasy”

Adaś: (niosąc pustą miseczkę): Gdzie moje lody! (pokazuje do środka miseczki): Tu były lody - moje lody. A teraz ich nie ma! Wyparowały? Nie! zostały pożarte! Wyjce do mnie! (przybiega czworo rodzeństwa - Adaś groźnie) Gdzie moje lody? (cisza) Kto zżarł moje lody! (po chwili) Aha! Nie ma winowajcy? Jeszcze raz pytam: Gdzie moje lody? (cisza) Niech się natychmiast przyzna ten, co zjadł moje lody, bo inaczej spiorę wszystkich! (niesamowity wrzask) Cisza! Nie chcecie gadać? Dobrze! Ja sam znajdę złoczyńcę (zbliża się do czwórki wyjców i każdemu głęboko patrzy w oczy)

Jedna z sióstr: Możesz sobie szukać do jutra. Sam zjadłeś, zapomniałeś, a teraz składasz na nas. Ty tak zawsze!

Adaś: Cicho sroko! Zaraz zrobimy doświadczenie. Tu jest miska z wodą. Niech każdy z was zanurzy w wodzie obie ręce.

• Jaś: I co z tego będzie?

Adaś: Zaraz się dowiesz, co z tego będzie. Jazda! Zanurzać ręce w wodzie! (wyjce zanurzają )

Teraz zobaczymy, która małpa zjadła moje lody. Pokazać ręce. Podnieść wysoko, do światła! (podnoszą, Adaś ogląda każde i mruczy): Mokre...mokre... suche! Mam cię opryszku! Ty zjadłeś lody (wyciąga Jasia z szeregu). Patrzcie, to jest turkuć podjadek! Zaraz sprawię mu lanie!

• Siostra: Skąd wiesz, że on zjadł twoje lody?

Adaś : Bo tylko on, przypuszczając, że to jakiś podstęp, nie zanurzył rąk w wodzie!

Jaś: Ojej, a myślałem, że mi się uda......

Koniec scenki - ukłon występujących

N.: Oglądnęliśmy scenki z trzech znanych wam lektur przygotowane przez waszych kolegów. Teraz pora na pracę w zespołach. Lider grupy wylosuje karteczkę na której będziecie mieli podaną pewną informację dotyczącą przedstawianych przed chwilą utworów - może to być autor, bohater lub też treść czy tematyka utworu. Na tej podstawie musicie odgadnąć o jaką lekturę chodzi i całą grupą uzupełnić tę część karty pracy, która dotyczy waszego zadania (czyli wylosowanej przez was scenki) Potem lider każdego zespołu omówi wyniki waszej pracy. Wygrywa zespół, który prawidłowo uzupełni swoją część karty pracy.

3. Podział klasy na trzy grupy, losowanie zadania, praca w zespołach.

4. Prezentacja - dla każdego zespołu ok. 2 minuty. Wszyscy sprawdzają, czy odpowiedzi są prawidłowe. Zapis na dużej karcie pracy (plansza na tablicy) Za każdą dobrą odpowiedź - 1 punkt. Jednocześnie uczniowie uzupełniają swoje karty pracy

5. Podsumowanie wyników - ogłoszenie kolejności zwycięstw.

6. Podsumowanie lekcji - Co robiliśmy na dzisiejszej lekcji? Próbujmy ułożyć temat lekcji (nauczyciel koryguje).

7. Zapis tematu na tablicy i do zeszytów: Z naszymi lekturami za pan brat.

8. Zadanie domowe:

a) Wkleić uzupełnioną kartę pracy do zeszytu (pod tematem lekcji)

b) Ze słownika frazeologicznego (prowadzący prezentuje) wypisać znaczenie wyrażenia „za pan brat”.

c) Moje wrażenia z dzisiejszej lekcji (dla chętnych).

Karta pracy do tematu „Z naszymi lekturami za pan brat”

	Scenka I	Scenka II	Scenka III
Tytuł utworu
Autor
Bohatero- wie (niekoniecznie główni)
Tematyka (treść) utworu
rodzaj literacki
gatunek literacki
rysunek lub symbol kojarzący się z treścią utworu

Lekcja została przygotowana przy udziale członków kółka bibliotecznego „Moliki książkowe”, którzy byli aktorami w poszczególnych scenkach. Uczniowie ci włożyli wiele serca w odgrywanie swych ról, zadbali też o odpowiedni wystrój klasy i rekwizyty.

Scenariusz przygotowała i lekcję przeprowadziła:

Natalia Śmigiel - nauczyciel-bibliotekarz

ZSP w Górkach Wielkich

5

---