PROGRAM AUTORSKI
pt. „Z higieną za pan brat” -
stymulowanie rozwoju dziecka
poprzez profilaktykę
w edukacji prozdrowotnej
Powyższy program profilaktyczno-zdrowotny „Z higieną za pan brat”” wprowadzono do realizacji jako uzupełniający treści programu „ABC.. Program wychowania przedszkolnego XXI wieku.” do wewnętrznego stosowania w grupie dzieci 6-letnich. Wprowadza on dodatkowe treści dotyczące profilaktyki zdrowotnej i bezpieczeństwa.
Został pozytywnie zaopiniowany przez nauczyciela dyplomowanego oraz dopuszczony do użytku wewnętrznego w Miejskim Przedszkolu Nr 34 w Katowicach przez dyrektora przedszkola, po zasięgnięciu opinii Rady Pedagogicznej jak i Rady Rodziców.
Program wpisano do przedszkolnego wykazu programów realizowanych w przedszkolu pod numerem MP34- 4345/4/06
Opracowanie: mgr Marzena Gdak, nauczycielka M. Przedszkola Nr 34 w Katowicach
KATEGORIA PROGRAMU: profilaktyczno-zdrowotny
AUTORKA PROGRAMU: mgr Marzena Gdak
REALIZATORZY:
- Do realizacji badań określonych w programie zobowiązana jest nauczycielka grupy starszaki I -mgr Marzena Gdak.
- W ramach realizacji tego programu przewidziana jest współpraca z rodzicami oraz z panią prezes PCK w Katowicach p. Wiesławą Rak.
ZAŁOŻENIA PROGRAMU I OKREŚLENIE PROBLEMU
Prezentowany program autorski przeznaczony jest dla dzieci przedszkolnych 6-letnich. Stanowi uzupełnienie programu „ABC.. Program wychowania przedszkolnego XXI wieku.” Wdrażając go do codziennego rozkładu zajęć w przedszkolu, chciałabym wykształcić u dzieci nawyk dbania o zdrowie (w szczególności o zdrowie zębów), a także wykształcić umiejętność bezpiecznego zachowania się dzieci w różnych sytuacjach. Okres przedszkolny to czas, kiedy można również uwrażliwić dzieci na potrzebę niesienia pomocy innym. W związku z narastającą falą przemocy na świecie i brutalizacją życia, należy pokazywać dzieciom pozytywne wzorce zachowań w celu kształtowania postaw tolerancji i wrażliwości. Uznałam więc, że w roku szkolnym 2006/2007 dobrze byłoby stworzyć program działalności Klubu Wiewiórka, promującym zdrowie i idee Czerwonego Krzyża.
Do założenia Klubu Wiewiórka skłoniły mnie po części doniesienia prasowe o fatalnym stanie uzębienia naszych dzieci. Ponadto nadal dość często panuje przekonanie, iż dzieci w wieku przedszkolnym nie muszą dbać i zęby mleczne. Założyłam więc sobie, że poprzez różnego rodzaju pogadanki, zabawy, a także przez systematyczne mycie zębów w przedszkolu, dzieci nabiorą odpowiednich nawyków zdrowotnych i higienicznych jamy ustnej i zębów, co pozwoli im zachować na długi czas zdrowy i radosny uśmiech. Program Klubu Wiewiórka będzie realizowany w ranku dwa razy w tygodniu, a także podczas codziennej akcji mycia zębów po posiłkach.
CELE PROGRAMU
CELE OGÓLNE:
Kształtowanie nawyków dbania o higienę oraz zdrowia:
- popularyzacja zasad higieny jamy ustnej,
- popularyzacja zasad zdrowego odżywania się,
- przestrzeganie podstawowych zasad higieny narządu wzroku,
- kształtowanie podstawowych nawyków higieniczno-sanitarnych i żywieniowych,
- wyrabianie nawyku dbania o prawidłową postawę ciała,
- wyrabianie nawyków ubierania się stosownie do pory roku, pogody i temperatury,
2. Kształtowanie postaw warunkujących bezpieczeństwo:
- poznawanie zasad warunkujących bezpieczeństwo na drodze,
- przestrzeganie zakazu poruszania się po drogach bez opieki dorosłych,
- przestrzeganie zasad bezpieczeństwa na placu zabaw,
- wykształcenie umiejętności udzielania pierwszej pomocy przy lekkich urazach,
- poznanie zasad bezpiecznego pobytu w lesie,
- przestrzeganie zakazu próbowania nieznanych owoców, roślin, grzybów, itp.
- wykształcenie umiejętności zachowania się w sytuacji kryzysowej,
- poznania numerów tel. : 997- policja, 998- straż pożarna, 999- pogotowie, 112- wspólny numer z telefonu komórkowego,
- poznanie zasad bezpieczeństwa dotyczącego zabaw na śniegu i lodzie,
- przestrzeganie zakazów: zabawy ogniem i zapałkami, samodzielnego korzystania z urządzeń elektrycznych,
-rozumienie potrzeby zachowania ostrożności w kontaktach z nieznanymi osobami.
Wykształcenie postaw tolerancji, wrażliwości na potrzeby innych:
- zaznajomienie z Ruchem Czerwonego Krzyża, jego ideami i działaniami,
- rozwijanie wrażliwości na krzywdę innych, z jedno czasowym aktywizowaniem do niesienia pomocy,
- wpojenie podstawowych zasad kulturalnego zachowania,
- wykształcenie tolerancyjnych zachowań
CELE OPERACYJNE:
Po zrealizowaniu programu zakładam, że dziecko:
- Potrafi dbać o swoje zęby,
- Stosować będzie profilaktykę zdrowotną,
- Posiadać będzie odpowiednie umiejętności, przyzwyczajenia i nawyki zdrowotne,
- Będą mu znajome zasady racjonalnego odżywania się,
- Dostrzegać będzie potrzeby innych,
- Znać będzie podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy,
- Znać będzie idee i działania PCK,
- Rozumieć będzie potrzeby niesienia pomocy innym,
- Znać będzie zasady warunkujące bezpieczną zabawę i odpoczynek,
- Znać będzie zasady warunkujące bezpieczeństwo komunikacyjne.
METODY, FORMY I ŚRODKI REALIZACJI PROGRAMU
Jednym z głównych zadań nauczyciela jest wspieranie aktywności edukacyjnych dziecka, a pełniejszy jego rozwój warunkuje właściwy dobór metod, form pracy oraz środków dyplomatycznych.
Metoda to sposób stosowany systematycznie, świadomie, mogący być wielokrotnie, a nie jednostkowo wykorzystywany w działaniu (R. Więckowski).
Przy realizacji programu Super Wiewiórka, będę korzystała z następujących metod dydaktycznych:
- opowiadania,
- dyskusje,
- pogadanki,
- teatrzyki (el. dramy),
- burza mózgów,
- pokazywanie ilustracji służących realizacji tematu,
- ćwiczenia praktyczne,
- zabawy, gry,
- konkursy,
- scenki rodzajowe.
Metody pracy z dziećmi wspierają formy pracy:
- praca indywidualna,
- praca grupowa,
- praca zbiorowa.
Pomoce dydaktyczne:
- poradnik metodyczny, kolorowani dla dzieci, wiersze, opowiadania, itp.
PRZEWIDYWANE EFEKTY:
Zakładam, że dzieci uczestniczące w programie osiągną:
- postawę cechującą zachowania bezpieczne podczas nauki, zabawy i odpoczynku.
- postawę przestrzegania zasad bezpieczeństwa komunikacyjnego,
- postawę przestrzegania nawyków higienicznych i dbałości o higienę osobistą,
- znajomość udzielenia pierwszej pomocy w nagłych wypadkach,
- znajomość numerów alarmowych i umiejętności prawidłowego korzystania z nich,
- umiejętność racjonalnego zachowania się i współpracy z rówieśnikami.
Lp. |
TEMATYKA ZAJĘĆ |
ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ TEMATU |
TERMIN REALIZACJI |
1. |
DBAMY O SWOJE ZDROWIE |
- Poznanie zasad racjonalnego odżywania się. - Przybory potrzebne do utrzymania higieny osobistej. -Wybór odpowiedniego ubioru do pory roku i stanu pogody. - Prawidłowa postawa ciała. - Dbanie o odpowiednie oświetlenie w trosce o narząd wzroku. -Wyrabianie nawyku mycia rąk przed posiłkiem. -Mycie warzyw i owoców |
-wrzesień -październik -listopad -grudzień -styczeń |
2. |
ZDROWE ZĘBY TO NASZA DEWIZA |
- Instrukcje w jaki sposób i jak często należy myć zęby. -Wpływ prawidłowego odżywania na wygląd zębów. - Znaczenie regularnych wizyt u dentysty. - Spotkanie ze stomatologiem |
-przez cały rok |
3. |
DBAMY O BEZPIECZEŃSTWO WŁASNE I KOLEGÓW |
- Poznanie zasad bezpiecznego poruszania się na drodze. - Spotkanie z policjantem. - Prawidłowe korzystanie z urządzeń terenowych na placach zabaw. - Poznanie zasad udzielania pierwszej pomocy przy lekkich urazach. - Bezpieczeństwo w lesie. - Poznanie numerów alarmowych: 997, 999, 998, 112. - Poznanie skutków zabawy ogniem, urządzeniami elektrycznymi. - Bezpieczeństwo w czasie zabaw zimowych. - Ostrożność w kontaktach z nieznanymi osobami |
-grudzień -styczeń -luty -marzec -kwiecień -maj |
4. |
SPOTKANIE Z PCK |
-Wyjaśnienie znaczenia skrótu PCK. - Zapoznanie z ogólnymi zadaniami i celami PCK. - Uświadomienie konieczności pomagania innym. - Wpojenie zasad kulturalnego zachowania się. - Udział w akcjach charytatywnych. - Wykształcenie tolerancyjnych zachować |
|
EWALUACJA PROGRAMU
Ewaluacja, zdaniem B. Niemierki, jest pogłębionym sprawdzeniem i ocenieniem osiągnięć uczniów, obejmującym analizę warunków przebiegu i wyników nauczania, nastawionym na ulepszenie procesu dydaktycznego.
Wychowanie prozdrowotne, to proces kształtowania nawyków i przyzwyczajeń rozpoczynających się od urodzenia i trwającym nieustannie - na wszystkich etapach edukacji.
W ewaluacji wytyczonych działań na etapie kształcenia przedszkolnego, pomocami będą przede wszystkim rodzice, którzy we współpracy z nauczycielami będą wraz z dziećmi w domu realizować zadania związane z profilaktyką zdrowotną. W ten sposób tworzone przez nauczyciela pewne modele zachowań przenoszone będą do życia codziennego.
Dla nauczyciela miernikiem osiągnięć jego wychowanków będzie podsumowujący spotkanie KWIZ „Zgaduj- Zgadula”.
GRA PLANSZOWA „ZGADUJ-ZGADULA”
Cel:
- Podsumowanie serii zajęć Super wiewiórka- Przyjaciółka Oli i Kuby
- Powtórzenie wiadomości
- Demonstracja umiejętności zdobytych przez dzieci podczas spotkań
Metody Pracy:
- Gra planszowa
Pomoce naukowe:
- Gra, duża kostka do gry i dwa duże pionki dla każdego zespołu
Pytania do gry planszowej „Super Wiewiórka”:
Co to jest PCK?
Co robi Czerwony Krzyż?
Jaki jest jego znak?
Co to jest „Klub wiewiórka” i kto może do niego należeć?
Jakie miejsca na ulicy są przeznaczone dla pieszych?
Jak prawidłowo przejść przez jezdnię (prośba o demonstrację) ?
Jak należy zachowywać się w lesie?
Kto mieszka w lesie?
Co może się przydarzyć, gdy będziemy nieostrożni w lesie?
Jak należy zachowywać się na wycieczce w lesie?
Dlaczego trzeba myć ręce przed każdym posiłkiem?
Jak ważne jest mycie warzyw i owoców?
Jakie mogą być następstwa spożywania brudnych warzyw i owoców?
Dlaczego należy myć zęby?
Jak często należy myć zęby?
Jak prawidłowo myc zęby (prośba o demonstrację)?
Dlaczego powinniśmy chodzić do dentysty i jak często?
Jakie mogą być następstwa nie dbania o zęby?
Dlaczego należy dbać o proste plecy?
Jakie mogą być następstwa nie dbania o prawidłową postawę ciała?
Jak należy siadać, aby przy codziennych zajęciach nie niszczyć oczu?
Jak powinniśmy ubierać się?
Jakie mogą być skutki nieprawidłowego ubierania się?
Jaki jest numer telefonu do pogotowia ratunkowego?
Jaki jest numer telefonu do policji?
Jaki jest numer telefonu do straży pożarnej?
Jak korzystać z telefonów (telefoniczne wezwanie pomocy)?
Co zrobić, gdy skaleczymy się?
Dlaczego powinniśmy pomagać innym?
Komu powinniśmy pomagać?
Zaproponuj pomoc koledze, który zgubił swoją ulubioną zabawkę.
Jakie niebezpieczeństwa grożą nam, gdy będziemy nieostrożni w kuchni?
Dlaczego nie należy bawić się zapałkami i ogniem?
Jak udzielać pierwszej pomocy przy oparzeniach?
Jakie są numeru alarmowe straży pożarnej?
Dlaczego dzieci nie powinny same przebywać w kuchni?
dlaczego dzieci nie powinny bawić się ogniem?
co to jest tolerancja?
Dlaczego powinniśmy szanować innych ludzi?
PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ
TEMAT: Pierwsze spotkanie Oli z PCK.
CELE OGÓLNE:
- Zapoznanie dzieci z Ruchem Czerwonego Krzyża, jego ideami i działaniami,
- Zapoznanie z symbolem Organizacji,
- Zainteresowanie dzieci działalnością Klubu Wiewiórka,
- Zachęcanie dzieci do niesienia pomocy innym
CELE OPERACYJNE(DZIECKO):
- Wie co to jest PCK,
- Wie jak wygląda znaj tej Organizacji,
- Potrafi powiedzieć, kto może należeć do Klubu Wiewiórka,
- Rozumie potrzebę niesienia pomocy innym,
- Wie kim jest wolontariusz
METODY:
- Słowna: pogadanka, opowiadanie
- Oglądowa
- Czynna
FORMY:
- zajęcia z całą grupą,
- praca indywidualna.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: symbol PCK, opowiadanie, kredki, kolorowani.
PRZEBIEG:
Powitanie dzieci- zabawa „Witam tych, którzy…”
Dzieci zgromadzone w kole. Nauczycielka wita poszczególne osoby różnymi hasłami, np. „Witam tych, którzy mają dziś dobry humor”, „Witam tych, którzy mają jasne włosy”, itp. Poszczególne dzieci wstają i mówią: „Dzień dobry”. Zabawa kończy się wtedy, gdy wszystkie dzieci czują się przywitane.
Wysłuchanie opowiadania pt. „Ola na zakupach”.
Krótka rozmowa nt. opowiadania. Wyjaśnienie dzieciom co to jest PCK, czym się zajmuje, jaki znam ma PCK. Wyjaśnienie znaczenia słowa „wolontariusz”.
Pokazanie dzieciom znaku Organizacji.
Zapoznanie dzieci z nazwą Klubu Wiewiórka -klubu, którego będą członkami.
Zabawa ruchowa „wiewiórki z dziupli”.
Kolorowanie obrazków przedstawiających znak PCK.
TEMAT: W gabinecie stomatologicznym.
CELE OGÓLNE:
- Kształcenie postawy prozdrowotnej,
- Wdrażanie do dbałości o higienę jamy ustnej,
- Rozwijanie umiejętności
CELE OPERACYJNE(DZIECKO):
- Wie jak należy dbać o zęby,
- Zna przybory toaletowe do mycia i pielęgnacji zębów i prawidłowo z nich korzysta,
- Wie jak nazywa się lekarz leczący chore zęby.
METODY:
- Słowna,
- Oglądowa,
- Czynna.
FORMY:
- Praca z całą grupą,
- Praca w zespołach
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: wiersz „Wilk u dentysty” T. Śliwiaka, pacynki, woreczek z przyborami do higieny jamy ustnej.
PRZEBIEG:
Powitanie zabawą „Iskierka zdrowia”
Dzieci stoją w kręgu, przekazują sobie iskierkę zdrowia poprzez uścisk dłoni. Nauczyciel rozpoczyna zabawę słowami: „Iskierkę zdrowia puszczam w krąg, niech wróci do moich rąk”;.
Zabawa dydaktyczna pt. ”Czarodziejski woreczek”, rozpoznawanie za pomocą dotyku przyborów do pielęgnacji zębów.
Teatrzyk z wykorzystaniem sylwet pt. „Wilk u dentysty”.
T. Śliniak „Wilk u dentysty”
Narrator: W surduciku szarym,
W surduciku czystym
Przyszedł prosto z lasu
Raz wilk do dentysty
Wilk: Panie doktorze, zęby mnie bolą.
Myłem je piaskiem,
Myłem je solą,
Płukałem szałwią,
Spałem w okładach-
Nic nie pomogło.
Bolą mnie nadal.
Zrób coś z zębami, Panie doktorze!
Narrator: I tu wilk wilczą paszcze otworzył.
Kły w niej błysnęły ostre i duże.
Doktor ze strachu aż oczu zmrużył.
Ręce się trzęsą, nogi dygoczą.
Jak w takim stanie służyć pomocą?
Włosy się jeżą, lata mu grdyka.
Wilk pysk otworzył i nie zamyka!
Doktor: Trudno, niech dzieje się co chce!
Jak mu nie ulżę, to mnie zje.
Narrator: Otarł więc czoło zroszone potem
I rzekł uprzejmie:
Doktor: „Proszę na fotel ”.
Narrator: Znowu błysnęły wilcze zębiska,
A jeszcze większe, gdy patrzeć z bliska.
Zamknął więc oczy i szczypce wyjął…
Doktor: „Niech się nade mną święci zlitują!”
Narrator: Schylił się, szarpnął i w oka mgnieniu
Już po zębie i po cierpieniu.
Wilk uśmiechnięty zszedł z fotela.
Wilk: „Od dzisiaj we mnie masz przyjaciela
Jak mam dziękować? Jak się odwdzięczyć?
Masz za to cztery skórki zajęcze.
Odwiedź mnie kiedyś, drogi doktorze.
Przyjmę jak króla w mej wilczej norze”.
Narrator: A gdy już za nim drzwi się zamknęły,
Doktor z krawata rozluźnił przełyk.
Kraciastą chustką twarz całą wytarł
I westchnął ciężko:
Doktor: „To ci wizyta!”
Utrwalenie i ustalenie kolejności zdarzeń w/w przygody w oparciu o pytania:
- Dlaczego wilk wybrał się do dentysty?
- Czego przestraszył się doktor?
- Jak doktor pomógł wilkowi?
Przydział dzieciom odpowiednich ról. Próby odegrania przez dzieci scenki dramowej.
Krótka rozmowa nt. pracy dentysty oraz nt.: Dlaczego należy chodzić do stomatologa
TEMAT: Przyjaciele Oli.
CELE OGÓLNE:
- Wykształcenie tolerancyjnych zachowań i postaw u dzieci.
CELE OPERACYJNE (DZIECKO):
- Rozumie jak ważna jest tolerancja w życiu człowieka,
- Wie co to jest tolerancja,
- Wie, że istnieją różne rasy ludzi.
METODY:
- Słowna,
- Czynna,
- Oglądowa.
FORMY:
- Zajęcia z całą grupą,
- Praca indywidualna.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: kaseta, naklejki, kolorowani, kredki, ilustracje.
PRZEBIEG:
Zabawa ruchowa do piosenki „Czy chudzi, czy grubi” - el. Pedagogiki zabawy.
Krótka rozmowa nt. „Czy wszyscy jesteśmy tacy sami? (czy wyglądamy jednakowo, ubieramy się tak samo, czy lubimy to samo? Itp.)”
Rozmowa nt. tolerancji, wyjaśnienie znaczenia słowa: tolerancja, rozmowa nt. „Jak ważna jest tolerancja w życiu człowieka”.
Rozmowa poprzedzona jest krótką, scenką. N. dzieli dzieci na dwie grupy w/g wybranej cechy (np. dzieci z niebieskimi oczami stanowią jedną grupę, pozostałe dzieci -drugą grupę).
Wybranej grupie rozdaje naklejki, pozostałym dzieciom nie daje nic.
- Rozmowa nt. Czy takie zachowanie jest sprawiedliwe?
- Czy to, że ktoś wygląda inaczej jest gorszy?
- Dlaczego wszystkie osoby powinny być traktowane sprawiedliwie?
Nauczycielka rozdaje naklejki wszystkim dzieciom i wyjaśnia, że bez względu na to jak wyglądamy, powinniśmy być traktowani jednakowo.
Zabawa ruchowa „Przyjaciele”.
Oglądanie ilustracji dzieci z różnych stron świata (dzieci różnych ras), zwrócenie uwagi na różnice w wyglądzie.
Kolorowanie obrazku pt.„Przyjaciele”.
TEMAT: Ola myje zęby.
CELE OGÓLNE:
- Zapoznanie dzieci z prawidłowym sposobem mysia zębów,
- Zapoznanie z następstwami nie przestrzegania zasad higieny jamy ustnej,
- Wykształcenie nawyków dbania o higienę jamy ustnej.
CELE OPERACYJNE(DZIECKO):
- Wie, jak często należy myć zęby,
- Wie dlaczego należy chodzić do dentysty,
- Potrafi myć zęby w prawidłowy sposób.
METODY:
- Czynna, ćwicz. Praktyczne mycie zębów,
- Oglądowa,
- Słowna.
FORMY:
- Zajęcia z całą grupą,
- Praca indywidualna.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: opowiadanie, piosenka „Szczotko, szczotko…”, szczoteczka do zębów, ilustracje do kolorowania, zagadki.
PRZEBIEG:
Powitanie -zabawa „Iskierka czystości”.
Wysłuchanie zagadek o szczoteczce i paście do zębów
Obficie się pieni, Kolorowa raczka,
miętowa lub słodka, czupryna „na jeża”,
pięknie czyści zęby, kiedy z niej korzystam,
bez niej, na nic szczoteczka! to zęby wyszczerzam!
(Pasta do zębów) (szczoteczka)
Zachęcenie dzieci do wysłuchanie opowiadania o Oli.
Krótka rozmowa nt. opowiadania. Próby udzielenia odpowiedzi na pytania:
- Co zawsze powinniśmy zrobić rano gdy wstajemy i wieczorem, nim pójdziemy spać?
- Dlaczego należy dbać o zęby? Co może się stać, gdy nie będziemy o nie dbać?
- Jak często należy myć zęby i jak długo powinna ta czynność trwać?
- W jaki sposób należy myć zęby?
- Dlaczego powinno się chodzić do dentysty?
- Czy wolno jeść słodycze?
Wysłuchanie piosenki „Szczoteczko, szczoteczko…” -zabawa ruchowa przy piosence.
Kolorowanie ilustracji nt. „Ola myje zęby”.
Ćwicz. Praktyczne - prawidłowe mycie zębów po śniadaniu.
TEMAT: Ola dobrze się zachowuje.
CELE OGÓLNE:
- Upowszechnienie zasad pomocy innych ludziom,
- Kształtowanie wrażliwości na krzywdę drugiego człowieka,
- Kształtowanie postawy tolerancji wobec osób niepełnosprawnych,
- Wpojenie podstawowych zasad kulturalnego zachowania się.
CELE OPERACYJNE(DZIECKO):
- Wie jak należy pomagać,
- Wie komu powinno się pomagać
- Zna zwroty grzecznościowe i wie, że należy je stosować w życiu codziennym.
METODY:
- Słowna,
- Oglądowa,
- Czynna.
FORMY:
- Zajęcia z całą grupą,
- Praca w zespole,
- Praca indywidualna
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: ilustracje, kolorowani.
PRZEBIEG:
Zabawa
Zachęcanie dzieci do wysłuchanie opowiadania pt „pomocnicy”.
Ułożenie historyjki obrazowej do opowiadania w/g kolejności zdarzeń.
Rozmowa przy ilustracjach nt. opowiadania
- Komu pomogła Ola? (Chłopcy na wózku inwalidzkim),
- W jaki sposób mu pomogła? (Podniosła misia, który mu wypadł),
- Czy kosztowało ją to dużo pracy?,
- Komu jeszcze pomogła i w jaki sposób? (pomogła pani pozbierać jabłka, które wysypały się z siatki, pomogła sąsiadce -odniosła jej zakupy do domu),
- W jaki sposób możecie pomagać?
- Którym osobom należy pomagać, czy wszystkim…?
Zabawa. „W krainie uprzejmości”.
Nauczycielka rozdaje dzieciom karteczki w trzech kolorach.
Każda karteczka odpowiada jednemu słowu: czerwona- PROSZĘ, zielona- DZIĘKUJĘ, żółta- PRZEPRASZAM.
Nauczycielka przedstawia krótkie sytuacje i prosi, aby dzieci odpowiadały na zadawane im pytania, karteczkami w odpowiednim kolorze, np. „Krzyś przechodząc obok Asi, niechcący nadepnął jej na nogę. Co powinien powiedzieć? Itp.” .
Kolorowanie obrazków rozdanych przez nauczycielkę.