Z książką za pan brat  

 We współczesnym świecie dużo więcej czasu trzeba poświęcić, aby zachęcić młode osoby do czytania książek. Starannie też należy dobierać metody i środki, którymi chcemy ten cel osiągnąć. Muszą one być atrakcyjne dla przyszłego czytelnika.
 
Należałoby też zastanowić się, które książki ze spisu lektur przeznaczać do samodzielnego czytania, które zaś czytać wspólnie w klasie, na bieżąco tłumacząc treść, czasem niezrozumiałą dla współczesnego dziecka.
  Na przykład w kl. III „Kajtkowe przygody” przeczytane  wspólnie, we fragmentach, stają się bardzo ciekawą książką, po którą dzieci będą chciały sięgać. Odpowiednio przygotowane zupełnie inaczej podejdą do tekstu, w którym spotykają niezrozumiałe słowa i sytuacje.

  Do sposobów przedstawionych w scenariuszu  nr 53 dołączamy jeszcze inne. Być może są one powszechnie znane, ale zdarza się, że o tym, co jest oczywiste, zapominamy.



Zajęcia w formie próby Analizując w kl. II wiersze Juliana Tuwima, możemy spróbować interpretacji tych tekstów. Przydzielamy każdemu uczniowi wiersz lub jego fragment, bądź dzielimy wiersze na role. Przeznaczamy później czas na przeprowadzenie próby. A może przygotujemy cały spektakl, który pokażemy rodzicom i uczniom z innych klas.



Konkurs recytatorski Omawiając wiersze możemy też pomyśleć o konkursie recytatorskim. Określamy wspólnie z dziećmi regulamin. Wybieramy jury. Przygotowujemy odpowiednio klasę. Zamiast jury można zdecydować się na wspólną ocenę występujących, tzn. po  wszystkich recytacjach, rozdajemy karteczki, na których każdy uczeń wpisuje dwie osoby według niego recytujące najlepiej. Podsumowanie głosów wyłoni zwycięzców.



Konkurs znajomości tekstu Poniżej zamieszczamy projekt konkursu, który można przeprowadzić po omówieniu książki Hugha Loftinga pt.: „Doktor Dolittle i jego zwierzęta”. Konkurs ten wykorzystuje  formułę „Milionerów”, z tym, że klasę dzielimy na zespoły (zespoły wybierają kapitana), które będą odpowiadać na 4-5 pytań (w zależności od liczebności klasy). Zespoły po każdej odpowiedzi podają numer kolejnego pytania. Odpowiedzi, po konsultacji z grupą, udziela kapitan; on też podaje numer wybranego przez grupę pytania. Pytania czyta nauczyciel. Numery należy zapisać na tablicy, aby wykreślić ten numer pytania, na który już udzielono odpowiedzi.

           Pytania do konkursu Chwila Doktora.



Klub dyskusyjny Nawet z dziećmi w młodszym wieku szkolnym możemy spróbować stworzyć takie kluby. Dzieci bardzo lubią mówić i zazwyczaj musimy skracać ich wypowiedzi. Dajmy więc im możliwość dyskutowania, a inspiracją do tych dyskusji niech będą przeczytane książki. W takiej grupie dyskusyjnej mogą zasiąść zarówno ci uczniowie, którzy uwielbiają czytać książki, jak i przeciwnicy czytania. Może ci pierwsi przekonają pozostałych. Uczniowie mogą dyskutować o konkretnych bohaterach, zdarzeniach, książkach, czytaniu w ogóle. Dyskusja może toczyć się na przykład pomiędzy czterema osobami, pozostałe mogą stanowić widownię, która również może włączyć się do dyskusji (jak w studiu telewizyjnym).

---