Cechy Metody Mechanicznego Diagnozowania i Terapii McKenziego
Ocena reakcji symptomatycznych i mechanicznych
Klasyfikacja zespołów
Nacisk położony na centralizację
Samoleczenie
Progresja siły terapeutycznej
Edukacja pacjenta
Cechy odróżniające od innych metod leczenia
Powtarzane ruchy wykorzystywane do oceny i leczenia
Akcent położony na niezależność pacjenta
Unikanie stwarzania zależności od terapeuty
Wykorzystanie minimum interwencji ze strony terapeuty
Kombinacja ćwiczeń oraz interwencji terapeuty w razie konieczności
Użycie ćwiczeń do zwalczania bólu
Czynniki ryzyka bólu krzyża
Wywiad dotyczący bólów krzyża
Podnoszenie ciężarów lub częste dźwiganie
Narażenie całego ciała na wibracje (np. jazda samochodem)
Długotrwałe lub częste pochylanie się lub skręcanie tułowia
Obciążenia posturalne (np. siedzenie lub niewygodne pozycje)
Struktury kręgosłupa posiadające unerwienie nocyceptywne
torebki stawów międzywyrostkowych i stawów krzyżowo-biodrowych
zewnętrzne partie krążków międzykręgowych
więzadła
trzony kręgów
opona twarda
pochewki korzeni nerwów
tkanka łączna w obrębie nerwów
naczynia krwionośne
lokalne mięśnie
Rodzaje bólu:
somatyczny - struktury mięśniowo - szkieletowe
korzeniowy - ból korzenia nerwu rdzeniowego
ośrodkowy - patologie OUN
trzewny - z narządów wewnętrznych
Mechanizmy pobudzające nocyceptory
termiczny
mechaniczny
chemiczny
Ból chemiczny
stały ból
niedawny początek
obrzęk, zaczerwienie, wzmożone ucieplenie, bolesność
nasilanie się bólu pod wpływem wszystkich ruchów
brak ruchu, który likwiduje bądź centralizuje ból
Ból mechaniczny
częściej charakter niestały
stały ból, ale pewne powtarzane ruchy powodują trwałe zmniejszenie, likwidacje lub centralizacje bólu
ruchy w pewnym kierunku mogą być źródłem pogorszenia objawów, podczas gdy ruchy w innym kierunku mogą przynosić poprawę
mechaniczny obraz kliniczny będzie ulegał poprawie wraz ze złagodzeniem objawów
Stadia gojenia tkanek
zapalenie - 0-5 dni
naprawa i gojenie - do 3 tygodni
modelowanie - od 6-12 miesięcy
Zespól zaburzeń strukturalnych (Zespół Derangement)
najbardziej powszechny wśród zespołów
zakłóca normalną pozycję stawu lub segmentu ruchowego i jego mechanikę
prowadzi do postania bólu i zaburza ruchy w stawach
przemieszczenie tkanek wewnątrz stawu będzie powodować stały ból dopóki przemieszczenie nie zostanie zreponowane
charakteryzuje się różnorodnym obrazem klinicznym
nasilenie się lub peryferalizacja objawów w odpowiedzi na pewne pozycje lub ruchy lub zmniejszanie się, eliminacja lub centralizacja objawów oraz powrót normalnego zakresu ruchomości w odpowiedzi na strategie obciążeń terapeutycznych
objawy wykazują zmienność podczas dnia i na przestrzeni czasu
objawy podmiotowe i przedmiotowe mogą należeć do kategorii somatycznej, korzeniowej lub mieszanej
objawy mogą mieć charakter stały lub niestały
może występować okresowa deformacja tułowia
konieczne jest zastosowanie siły reponującej w celu powrotu na swoje miejsce przemieszczonej tkanki
Etapy leczenia zespołu zaburzeń strukturalnych
redukcja zaburzeń strukturalnych
utrzymanie redukcji
odtworzenie funkcji
zapobieganie nawrotom (edukacja)
Zespół dysfunkcyjny
ból spowodowany mechaniczną deformacją tkanek miękkich o zaburzonej strukturze
nieprawidłowa tkanka może być rezultatem: przebytego urazu, procesów zapalnych, zwyrodnieniowych
powoduje to powstawanie: przykurczów, zbliznowaceń, zrostów
niestały ból wywoływany tylko podczas obciążania tkanki o patologicznej strukturze
objawy ustępują z chwilą ustania obciążenia
czas trwania objawów minimum 6-8 tygodni
objawy zawsze niestałe
ból miejscowy (z wyjątkiem zespołu zrostów okołokorzeniowych)
ból nigdy nie ulega wywołaniu w sposób trwały
ograniczony zakres ruchu
ból wywołany w krańcowym zakresie ruchu
powtarzane ruchy wywołują objawy, które nie będą się utrzymywać po zakończeniu testowania
ból będzie sie utrzymywał dopóki patologiczne tkanki nie zostaną poddane modelowaniu
Zespół posturalny
ból spowodowany przez mechaniczną deformację tkanek miękkich lub niedostateczne ukrwienie
niestały ból wywołany wyłącznie przez długotrwałe obciążenia statyczne zdrowych tkanek
czas czynnikiem przyczynowym
objawy zawsze niestałe
ból zawsze miejscowy
brak bólu pod wpływem jakiegokolwiek ruchu bądź czynności
najczęstszą postawą prowokującą objawy jest siedzenie w zgarbionej pozycji
korekcja postawy eliminuje objawy
brak utraty ruchu
powtarzane ruchy nie wywołują zmian
leczenie - edukacja
Przeciwwskazania względne
średnio zaawansowana osteoporoza
wrodzone anomalie strukturalne
schorzenia reumatoidalne w okresie remisji
nadmierna wiotkość więzadlowa
ciąża - szczególnie ostatnie dwa trymestry
zaawansowane wielopoziomowe zmiany zwyrodnieniowe
psychoza, nerwica i inne zaburzenia psychiczne
niedawno przebyty zabieg operacyjny na klatce piersiowej lub jamie brzusznej
pacjenci leczeni środkami przeciwkrzepliwymi oraz długotrwale leczeni sterydami
stan po istotnym urazie kręgosłupa
stan po operacji kręgosłupa
pacjenci pod wpływem środków przeciwbólowych
ból o bardzo dużym natężeniu
Inne zespoły
stenoza kręgosłupa
kręgozmyk
staw biodrowy
staw krzyżowo-biodrowy
objawy niejednoznaczne mechanicznie (nieznana patologia stawu międzykręgowego)
ból przewlekły (czynniki psychospołeczne)
Poważne patologie kręgosłupa
zespół ogona końskiego
nowotwór
złamanie
infekcja kręgosłupa
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
Przepukliny dyskowe
Protruzja odwracalna - nieuszkodzona, spełniająca swoja funkcję ściana pierścienia
Protruzja nieodwracalna - ściana pierścienia nieuszkodzona, lecz tak osłabiona, iż nie spełnia zadania
Ekstruzja - ściana pierścienia rozerwana przez penetrującą tkankę wewnątrzdyskową, która wciąż pozostaje w łączności z dyskiem
Sekwestracja - ściana pierscienia rozerwana przez tkankę wewnątrzdyskową, która uległa oddzieleniu od dysku