Metoda McKenzy wykład 2 04.03.2015

Dyskowy model dynamiczny

Istnieją różne stopnie uszkodzenia dysku:

*Przemieszczenie: patologia dochodzi do zmiany położenia tk. wewnątrzdyskowej w obrębie pierścienia; rokowanie odwracalne( tzw. Zespół derangement{ZD} reponowalny- ma zachowaną ciągłość pierścienia i pełni on swoje funkcje, działa dyskowy model dynamiczny) możemy reponować jądro miażdżyste

*Przepuklina:

I⁰ Protruzja odwracalna(działa dyskowy model dynamiczny,ZD reponowalny) występuje gdy nie jest uszkodzona całkowicie, spełniająca swoje funkcje ściana pierścienia, możemy reponować jądro miażdżyste

II⁰, protruzja nieodwracalna- ściana pierścienia nie jest całkowicie uszkodzona, ale jest zbyt słaba żeby pełniła swoje funkcje( nie działa dyskowy model dynamiczny DMD, ZD niereponowalny)

III⁰, ekstruzja- ściana pierścienia jest rozerwana całkowicie przez tk. wewnątrzdyskową, która jednak cały czas pozostaje w łączności z dyskiem(stan nieodwracalny, nie działa DMD, niereponowalny)

IV⁰, sekwestracja- ściana pierścienia jest rozerwana całkowicie przez tk. wewnątrz dyskową, która jednak całkowicie oderwała się od dysku( nieodwracalne, Z.D nieodwracalny, nie działa DMD)

Elementy leczenia dla przemieszczenia i protruzji(ZD reponowalny):

-procedura terapeutyczna wywołująca zjawisko centralizacji objawów( zmniejszanie bądź eliminacja objawów dystalnych z/ bez pogorszenia objawów proksymalnych, zjawisko centralizacji jest traktowane jako narzędzie badawcze) –do 7 dni należy postawić diagnozę

-profilaktyka

-edukacja

Leczenie zespołu niereponowalnego:

- ZD.niereponowalny:

• Ściana pierścienia jest zachowana, ale nie spełnia swojej funkcji

Operacja

Poprawa (zadowoleni ze skutków operacji)

• Ściana pierścienia uszkodzona całkowicie

Procedura terapeutyczna bez centralizacji (otwieranie otworów międzykręgowych); procedury zgięciowe ( leżenie tyłem i dociąganie kolana do brzucha)

Cechy zespołu dysfunkcyjnego:

- objaw jest miejscowy za wyjątkiem podzespołu zrostów korzeniowych

- ból pojawia się na końcu ograniczonego zakresu ruchu

-Ból jest niestały

- wynika ze zmian morfologicznych w tkankach miękkich: zbliznowacenie, zwłóknienie, zrosty, adaptacyjne skrócenie tkanek

-dotyczą tylko tkanki niekurczliwej( w przypadku kończyn mamy zespoły dysfunkcyjne tkanek kurczliwych i niekurczliwych)

- podzespołem zespołu dysfunkcyjnego w kręgosłupie są zrosty około korzeniowe ( objawy dystalnie)

-ograniczony ruch

Elementy leczenia zespołu dysfunkcyjnego:

-procedura terapeutyczna: w kierunku ograniczonego ruchu i co ważne do wywołanie pierwszych objawów rozciągania, jej celem jest uelastycznienie tk. miękkich i zwiększenie zakresu ruchu

-profilaktyka

-edukacja

Zespół posturalny:

-cechy: brak patologii, prawidłowy zakres ruchu, objawy tylko miejscowe, powstaje w wyniku długotrwałego utrzymania pozycji końcowego zakresu ruchu

Elementy leczenia:

-procedura terapeutyczna: dla całego kręgosłupa: zgarbienie-przekorygowanie; reedukacja postawy,przekierowanie

-profilaktyka

-edukacja

Metoda McK jest to system diagnostyczny oparty na znajomości wzorców bólowych i analizie zachowania się objawów w wywiadzie i badaniu przedmiotowym. Pozwala na postawienie rozpoznania w schorzeniach narządu ruchu opartego nie na wiedzy patoanatomicznej lecz na znajomości topografii i rodzaju objawów oraz rozpoznawaniu specyficznych wzorców zachowania się objawów.

Patoanatomia:

-wywiad (b.podmiotowe) Chcemy dowidzieć się jak zachowują się objawy

-badanie przedmiotowe

Rodzaje pochodzenia bólu:

- ból somatyczny: ból z układu mięśniowo-szkieletowego

-ból korzeniowy

- ból ośrodkowy

- ból trzewny