1.Co to jest stal, staliwo, żeliwo. STAL-stop żelaza z węglem plastycznie obrobiony i plastycznie obrabialny. Węgiel w stali najczęściej występuje w postaci perlitu pyłkowego. Obok węgla i żelaza zawiera inne składniki. Do pożądanych zalicza się głównie: chrom, nikiel, tytan, mangan, wolfram, miedź, molibden. STALIWO- stal w postaci lanej, niepodana obróbce plastycznej w odmianach użytkowych. Zawartość węgla mniejsza niż 1%. Własności mechaniczne nieco niższe niż własności stali o takim samym składzie (węglowe i stopowe) po obróbce plastycznej. ŻELIWO- stop odlewniczy żelaza z węglem zawierający od 2,11%-3,6% węgla w postaci cementytu lub grafitu. Występowanie konkretnej fazy węgla zależy od szybkości chłodzenia. Posiada wysoką odporność na korozję. 2.Podstawowa klasyfikacja stali. Wedłeg składu chem.: stale niestopowe; stale nierdzewne; stale stopowe. Według jakości, własności, zastosowania: klasy jakości stali niestopowych (niestopowe jakościowe; niestopowe specjalne); klasy jakości stali stopowych (stopowe jakościowe; stopowe specjalne); stale nierdzewne(żaroodporne; odporne ne pełzanie; odporne na korozje; zaw Ni<2.5%; zaw Ni>2.5%) Niestopowe jakościowe: konstrukcyjne i maszynowe, spawalne, automatowe niskowęglowe, do zbrojenia. Niestopowe specjalne: maszynowe, narzędziowe, do betonu. Stopowe specjalne: konstrukcyjne, maszynowe, sprężynowe, szybkotnące, narzędziowe. Stopowe jakościowe, spawalne, zaw. miedź. 3. Jak zmienia się struktura stali niestopowych zależnie od zawartości węgla i jaki to ma wpływ na własności stali. Węgiel bardzo silnie wpływa na własności stali nawet przy nieznacznej zmianie jego zawartości (w przypadku stali niestopowych jego wpływ jest dominujący) i z tego względu jest bardzo ważnym składnikiem stali. Zwiększenie zawartości węgla powoduje zmianę struktury stali: C<0,8% struktura składa się z ferrytu i perlitu; C>0,8% obok perlitu występuje również cementyt wtórny. Zwiększenie zawartości węgla podwyższa wytrzymałość, granicę plastyczności, twardość obniża wydłużenie, przewężenie i udarność. 4. W jakim celu stosujemy dodatki stopowe do stali, staliw i żeliw. Staliwo- pierwiastki stopowe mają na celu przede wszystkim zwiększenie hartowności staliwa i otrzymanie możliwie jednorodnej struktury martenetycznej po hartowaniu. Żeliwo- ułatwiają lub hamują proces grafityzacji, sprzyjają tworzeniu się cementyt, polepszają własności użytkowe (zwiększenie własności mechanicznych, odporność na ścieranie). 5. Klasyfikacja żeliw. 1.szare: szare zwykłe, sferoidalne, modyfikowane, wermikularne; 2.białe; 3.połowiczne; 4.ciagliwe; 5.stopowe. 8. Co to jest żeliwo ciągliwe? Żeliwo ciągliwe jest to żeliwo białe poddane długotrwałemu wyżarzaniu dla uzyskania odpowiednich własności plastycznych. W czasie tego procesu cementyt ulega rozkładowi na grafit i ferryt. Jeśli wyżarzanie odbywa się w kontrolowanej atmosferze, w celu uniknięcia utleniania, otrzymuje się strukturę złożoną z ferrytu i grafitu. Żeliwo takie posiada bardzo dobre własności wytrzymałościowe, porównywalne do stali. W zależności od parametrów procesu wyżarzania żeliwo ciągliwe można podzielić na: żeliwo ciągliwe białe(w), żeliwo ciągliwe czarne(B), żeliwo ciągliwe perlityczne(P). 9. Jakie własności mają żeliwa ciągliwe i gdzie mają zastosowanie? Żeliwo ciągliwe białe jest stosowane głównie na cienkościenne odlewy, od których nie wymaga się wysokich własności mechanicznych. Dobra spawalność, zła skrawalność. Żeliwo ciągliwe perlityczne z uwagi na wyższe właściwości wytrzymałościowe znalazło zastosowanie w przemyśle górniczym, samochodowym, ciągnikowym. Żeliwo ciągliwe czarne jest stosowane na elementy maszyn, od których nie wymaga się wysokich właściwości wytrzymałościowych, natomiast istotne są małe koszty wytwarzania (maszyny rolnicze, do szycia, łączniki rur itp.). 19. Co rozumię pod pojęciem „tworzywa sztuczne”. Materiały, których podstawowym składnikiem są naturalne lub syntetyczne polimery. Tworzywa sztuczne są potocznie zwane plastikami (plastykami) lub masami plastycznymi. 20. Podział polimerów ze względu na budowę makrocząsteczki. Liniowe, trójwymiarowe, rozgałęzione.
23. Zdolność polimerów do krystalizacji |
wodoru podstawione są grupami bocznymi, to regularność łańcucha jest mniejsza i krystaliczność niższa. 24. Co wiem o: poliepoksydach (żywicy epoksydowej)-żywica epoksydowa to rodzaj żywicy syntetycznej powstającej w reakcji polifenoli, rzadziej glikoli z epichlorohydryną lub innymi związkami epoksydowymi lub dwuchlorohydrynowymi. Żywica epoksydowa jest, zależnie od masy cząsteczkowej i struktury wysokolepką cieczą lub topliwym ciałem stałym, rozpuszczalnym w ketonach iwęglowodorach aromatycznych. Utwardzona żywica epoksydowa staje się nierozpuszczalne i nietopliwa, bardzo przyczepna do prawie wszystkich materiałów oraz względnie chemoodporna. Żywice epoksydowe są stosowane jako lepiszcze laminatów konstrukcyjnych, do zalewania elementów elektrycznych, na kleje do metali. Poliuretanie-poliuretany to polimery powstające w wyniku addycyjnej polimeryzacji, wielofunkcyjnych izocyjanianów do amin i alkoholi. Cechą wyróżniającą poliuretany od innych polimerów jest występowanie w ich głównych łańcuchach ugrupowania uretanowe [-OC(O)NH-]. Poliuretany są polimerami łatwiej topliwymi od poliamidów, dzięki czemu łatwiej się je przetwarza, ale mają też mniejszą odporność mechaniczną. z poliuretanów produkuje się włókna elastyczne typu lycry i elastanu, elastomery do najróżniejszych zastosowań od podeszw butów po elementy zawieszenia samochodów oraz różnego rodzaju pianki oparte na żywicach poliuretanowych. Ilościowo najważniejszym zastosowaniem poliuretanów są niewątpliwie pianki. 25. Materiały ceramiczne. Podstawowe własności. Rodzaje. Ceramika- materiały otrzymywane z mieszaniny surowców występujących w stanie naturalnym (gliny, skalenie, kwarc, kaolin) oraz wytworzone zw.chem. (tlenki, krzemiany, węgliny, azotki, siarczki) przez wypalenie ich do stanu spieczenia. Do ceramiki obecnie zalicza się wyroby z glin, szkło, emalie, spoiwa mineralne, materiały ścierne, niemetaliczne, materiały magnetyczne, ferroelektryczne, dieelektryczne itp. Materiały ceramiczne cechują się duż odpornością na działanie wysokiej temp., czynników chemicznych, twardością. Są to jednak materiały kruche i nie nadają się do obróbki po wypaleniu. Rodzaje: 1.welkotonażową (masowo produkowana): materiały budowlane, ceramika szlachetna (porcelana, porcelit, fajans), ceramika sanitarna, ceramika ogniotrwała. 2. Specjalna: materiały elektryczne, materiały narzędziowe. 3. Szkło-materiały odporne na ścieranie. 4. Kompozyty. 26. Surowce stosowane do wytwarzania ceramiki porowatej (klasycznej). Ze względu na strukturę wyroby ceramiczne dzielimy: wyroby o strukturze porowatej i nasiąkliwości wagowej do 22% należą do tej grupy wyroby ceglarskie, ogniotrwałe, ceglarskie: cegły pełne, pustaki ceramiczne, pustaki wentylacyjne, akermany, Szkliwoniowe:płytki ścienne ikafle. Ogniotrwałe: kształtki i cegły szamotowe, kształtki krzemionkowe i termalitowe - wyroby o strukturze spieczonej i nasiąkliwości wagowej dochodzącej do 12%. Są to: cegły budowlane, klinkierowe, cegły kanalizacyjne, cegły z krzemionki, klinkier drogowy, płytki klinkierowe, kształtki, płytki podłogowe terakotowe, płytki kształtki kamionkowe ścienne i szkliwione, płytki krzemionkowe kwasoodporne, kamionkowe rury, kształtki kanalizacyjne - ceramika są to: płyty ścienne szkliwowe, wyroby fajansowe, wyroby sanitarne (umywalki, miski). 27. Podział ceramiki tradycyjnej ze względu na strukturę. Najogólniej do szeroko rozumianych materiałów ceramicznych można zaliczyć: ceramika specjalna (ceramika inzynierska, cermetale), ceramika pierwotna - wielkotonażowa, szkło, ceramika szklana - dewitryfikaty. INNY PODZIAŁ CERAMIKI ceramika krystaliczna, obejmuje: tradycyjne glinokrzemiany - są w szerokim zakresie stosowane technologiach tradycyjnych, tlenki, związki nie zawierające tlenu; szkła- niekrystaliczne, czyli bezpostaciowe ciała stałe; tworzywa szklano-ceramiczne (szkła krystaliczne). 28. Ceramiczne materiały ogniotrwałe. Stanowią grupę materiałów ceramicznych, odznaczającą się odpornością na działanie wysokiej temp. Bardzo istotna jest rola właściwości technologicznych materiałów ogniotrwałych, zaliczamy do nich: -ogniotrwałość zwykłą (wyrażona przez temp., przy której stożek pirometryczny pochyla się, dotykając podstawy swoim wierzchołkiem); -ogniotrwałość pod obciążeniem (tj.temp.przy której próbka |
badanego materiału poddana działaniu równomiernie wzrastającej temp., zaczyna mięknąć). Ze składem chem. i mineralogicznym wiąże się charakter chemiczny materiałów ogniotrwałych. Pod tym względem dzielimy je na: kwaśne, zasadowe, obojętne. 29. porcelana, porcelit, fajans. Fajans-jest materiałem ceramicznym o barwie od białej do jasnokremowej. Wytwarza się go z glin fajansowych, kwarcu, skalenia i innych dodatków. Rozróżnia się fajans: wapniowy, skaleniowy, majolikowy. Porcelit- jest to materiał ceramiczny i właściwościach pośrednich między właściwościami porcelany i fajansu. Wykazuje mniejszą porowatość i większą wytrzymałość niż fajans. Najczęściej porcelit wypala się dwukrotnie, potem się go szkli. Porcelana- jest to materiał ceramiczny zbudowany z trzech faz: mulitu, krzemionki(kwarcu) i szkła skaleniowego. Jej właściwości są funkcją udziału poszczególnych składników i temp.wypalania. w zależności od tych czynników rozróżnia się porcelanę twardą i miękką. 30. Co to jest cement. Jakie znam rodzaje cementu. Cement-hydrauliczne spoiwo mineralne, otrzymywane przez wypalenie na klinkier i zmielenie surowców mineralnych (margiel lub wapień igielna) w piecu cementowych. Stosowany do przygotowania zapraw cementowych, betonów. W zależności od sposobów produkcji: cement portlandzki, hutniczy,glinowy,pucolanowy,żużlowy. W zalezności na sposób i szybkośćwiązania: ekspansywny, szybkotwardniejący, tamponażowy. 31. Co to jest beton. Rodzaje betonów. Beton- kompozyt z kruszywa, piasku i spoiwa (cement). Gęstość: beton-ciężki, -zwykły(typowe tworzywo konstrukcyjne), -lekki (często jako materiał termoizolacyjny). Rodzaje betonów: -lany, -ubijany, -wibrowany, -prasowany. 32. Szkło. Rola tlenków w tworzeniu szkieł. Szkło-krzemionka-jako podstawowy składnik. Substancja bezpostaciowa - ciecz przechłodzona SiO2, inne dodatki, tlenki modyfikujące wapniowców, potasowców arsenu i żelaza. Wytrzymałość na rozciaganie ponad 100Mpa na ściskanie 1200Mpa. Temp.topnienia 1500C, gęstość 2,1-6,5kg/m3. Nie przepuszcza promieniu UV, odporne na działanie kwasów, zasad, czynników atmosferycznych, niepalne, łatwe do kształtowania i gładkie. Szkło dzielimy na budowlane (okienne, elementy budowlane) techniczne (laboratoryjne, optyczne, elektrotechniczne), gospodarcze (opakowania). Szkło bezpieczne to szyby zbrojone (siatka metalowa), hartowane, warstwowe, klejone. Ze względu na skład chem.szkło dzieli się na: krzemowo-sodowo-wapniowe, boro-krzemowe, bezsodowe, kobaltowe, kwarcowe. Rola tlenków:tworzą sieć (SiO2, B2O3), modyfikują sieć (K2O, CaO, BaO), stabilizują sieć (Al2O3, TiO2). 33. Rodzaje szkła. Szkło sodowo wapniowe, ołowiowe, borokrzemianowe o małej rozszerzalności cieplnej, borokrzemianowe o małej stratności dielektrycznej, glinoborokrzemianowe aparaturowe, glinoborokrzemianowe o małej zawartości tlenkó alkalicznych, glinokrzemianowe, krzemionka 96%, krzemionka. 38. Jakie tworzywa są stosowane na osnowę kompozytów. -kompozyty o osnowie metalowej (kompozyt Al. (włókno węglowe)); -kompozyty o osnowie tytanowej; -kompozyty „in situ” - stopy entektyczne wystelizowane kierunkowo; -kompozyty o osnowie polimerowej; -o osnowie z żywic epoksydowych lub pliestrowych z włóknami węglowymi typu Kerlor 49; -kompozyty o osnowie ceramicznej 9-zbrojone włóknami metalowymi, -zbrojone włóknami ceramicznymi - warstwowe - ceramika/metal). 38Jakie tworzywa są stosowane na osnowy kompozytów. -osnowa organiczna (polimerowa węglowa); metaliczna; ceramiczna; stopy: Al, Mg, Tl, Pb, Zn, Ag, Ni, Cu
39. kompozyty polimerowe. Właściwości kompozytów polimerowych zależą od właściwości polimerów stosowanych na osnowę, od rodzaju włókna i sposobu zbrojenia oraz od technologii wykonywania. Jako włókna do zbrojenia kompozytów polimerowych stosuje się najczęściej włókna węglowe lub organiczne typu Kevlar, dodawane pod postacią tzw. „rovingu” (siatki włókien) lub tkanin szklanych. Kompozyty polimerowe są szeroko stosowane w lotnictwie, kosmonautyce, okrętownictwie, transporcie, budownictwie, transporcie samochodowym. |