Stefan Kardynał Wyszyński

KROMKA CHLEBA

STYCZEŃ

1 stycznia

Ze wszystkich tytułów, jakie nadajemy Matce Najświętszej, ten jest najwspanialszy: Bogurodzica Dziewica, Bogiem sławiona Maryja, Matka Niemowlęcia i Matka wielkiego, mistycznego Chrystusa.

2 stycznia

Bóg wstąpił nie tylko w ciało ludzkie, Bóg wszedł całkowicie w życie ludzkie.

3 stycznia

Sam Bóg dla mnie się narodził i pochyla się nade mną, dla mnie stał się maleńki i bezbronny - jaki ja jednak jestem ważny!

4 stycznia

Ludziom dojrzałym Kościół przed oczy stawia Dziecię, pokazuje żłóbek, sianko, pieluszki, aby poważni i mądrzy ludzie stali się jako dzieci, bo to jest największa mądrość.

5 stycznia

Kariera każdego człowieka zaczyna się na ziemi… w pieluszce, choćby dziś nosił mundur ambasadora czy generała, i na pieluszce - może nieco większej - się skończy.

6 stycznia

I teolog i filozof muszą o Bogu myśleć górnie, ale gdy już umęczą się tym odgórnym myśleniem, najlepiej zrobią, gdy zwalą się na kolana i pokornie modlić się będą.

7 stycznia

Szukajmy Boga nie na wysokościach, ale na ziemi - w każdej chwili i w każdej naszej sprawie; pomoże nam w tym Maryja, która nie na wyniosłych ołtarzach Syjonu, Lae w stajni - w żłobie, położyła Dziecię Boże.

8 stycznia

Najwięcej wolności mamy w kontakcie z Bogiem; jest ona tak wielka, że możemy się oprzeć lub poddać całej miłości Boga.

9 stycznia

Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem.

10 stycznia

Człowiek współczesny, chociażby niewiele wiedział o Ewangelii i nigdy jej nie czytał, pragnie ideałów, które stawiał Chrystus.

11 stycznia

Dla obrony wiary Kościół poświęci nawet wolność, ale dla zachowania wolności nie poświęci nigdy wiary.

12 stycznia

Nienawiść można uleczyć tylko miłością.

13 stycznia

Słowo jest wyrazem miłości, jest „czerpakiem”, który zanurzamy w ogrom Istoty Boga, aby zaczerpnąć z Niej okruszynę miłości i posłać ją dalej.

14 stycznia

Jak mądra jest Boża psychologia i pedagogika, która nawet starcom ukazuje ciągle Betlejem.

15 stycznia

Bóg nieustannie utrzymuje nas przy sobie - nasze „nic” przy swoim „wszystko”

16 stycznia

Drobne i nieznaczne czyny mogą nas uczynić wielkimi, podczas gdy wielkie i sławne mogą nas upodlić, jeśli są złe.

17 stycznia

Miłość musi być próbowana, jak złoto w ogniu, tylko mała miłość w ogniu prób kruszeje. Wielka miłość oczyszcza się i rozpala.

18 stycznia

Wielkie tęsknoty i ideały ludzkie, wszystkie programy i rewolucje zmierzają do jednego - aby zobaczyć nareszcie człowieka.

19 stycznia

Współczesnemu światu potrzeba mądrości kontemplacji, jeśli na się uratować, a nie zginąć w szumie liści sezonowych mądrości.

20 stycznia

Praca jest dążeniem człowieka do człowieka; zawsze wiąże nas z ludźmi; jeśli nie wprost, to przynajmniej pośrednio.

21 stycznia

Nie ma prywatnej moralności; wszystko cokolwiek człowiek uczyni, choćby najbardziej skrycie, rzutuje na duchowe oblicze całego narodu.

22 stycznia

Na dnie każdego osiągnięcia jak fundament pod gmachem leżą czyjeś cierpliwe i pokorne ofiary.

23 stycznia

Chrońmy się pogardy dla kogokolwiek, nawet dla najgorszego człowieka, bo to jest jeszcze człowiek, aż … człowiek!

24 stycznia

Im mniej potrafimy odczuć Boga w sobie, tym bardziej upatrujemy Go w braciach naszych.

25 stycznia

We wszystkim, co się dzieje z człowiekiem, jest jakaś łaska Boża.

26 stycznia

Nie wystarczy radować się silną wiarą, trzeba zabiegać o rozumną wiarę. Nie dam sobie zasiać wątpliwości - to wiele. Umiem się obronić przeciwko pokusie - to bardzo wiele. Umiem innych pouczyć o wierze - to doskonała miara, do której nas prowadzi Duch Święty na modlitwie.

27 stycznia

Lepiej i właściwiej jest cierpieć z gorliwości o sprawę Bożą, niż uzyskać pochwałę roztropności od nieprzyjaciół Boga i Kościoła.

28 stycznia

Prawda wypowiadana w słowie - kosztuje. Tylko za plewy się nie płaci. Za pszeniczne ziarno prawdy - trzeba zapłacić.

29 stycznia

Ludzie postanowili, aby Boga nie było, ale nie wiedzą, że On nie ma obowiązku stosować się do ich uchwał.

30 stycznia

Najlepiej człowiek prosi, gdy dziękuje.

31 stycznia

Pokój wewnętrzny zawsze rodzi się w wyniku wypełniania woli Bożej, do której mamy pełne zaufanie.

LUTY

1 luty

Miłość może zwyciężać każdy wiek, choćby najbardziej niesprzyjający świętości; może pokonać warunki każdego stanu i każdej sytuacji życiowej.

2 luty

Bóg nie chce inaczej udzielać się światu, jak tylko z ramion Maryi.

3 luty

Wiara jest koroną godności człowieka. Niesłychanie trudno odzyskać straconą koronę i umieścić ją ponownie na głowie. Jak więc trzeba jej strzec!

4 luty

Człowiek nie rozwinie w pełni swojego człowieczeństwa i swej osobowości, jeśli będzie tylko myślał dobrze i pragnął dobrze, a nie będzie czynił dobrze.

5 luty

Uspokojenie wewnętrzne jest niezbędnym warunkiem dla owocnej pracy.

6 luty

Obywateli nie „produkuje się” w fabrykach; to w rodzinie, pod sercem matek kryje się naród.

7 luty

Najbardziej człowiek korzysta osobiście, gdy modli się za innych.

8 luty

Bóg nie stawia granic wielkości człowieka; Sam jest bezkresny, więc i ubóstwienie człowieka prowadzi „bez kresu”.

9 luty

Obowiązki społeczne, ciążące na własności. Dotyczą także naszych dóbr duchowych.

10 luty

Mężczyzna ucharakteryzowany na kobietę i kobieta przebrana za mężczyznę jest fałszem, a potrzebna jest prawda - rzeczywistość taka, jaką Sam Bóg ukształtował.

11 luty

Należy w sobie dostrzegać pozytywne wartości, bo nawet w najgorszym z nas jest jeszcze ślad Bożej dobroci.

12 luty

Na człowieka sytego pracują setki głodnych, niedożywionych, wyzyskanych, żyjących w poczuciu krzywdy społecznej, niesprawiedliwości i doznanego zawodu; są to ludzie, o których nie wolno zapominać, gdy siadamy do stołu.

13 luty

Każda rzecz wielka musi kosztować i musi być trudna. Tylko rzeczy małe i liche są łatwe.

14 luty

Nie Kościół ma się przystosować do świata, tylko świat ma się przystosować do Ewangelii.

15 luty

Nie trzeba lękać się dobrego spojrzenia na siebie, na swoją duszę i ciało, aby w tym wszystkim rozpoznać dobroć i mądrość Boga.

16 luty

Nasz czas należy się ludziom biednym i głodnym Boga.

17 luty

Gdy człowiekowi serce wyziębnie, jak nieswojo czuje się z „kawałkiem lodu” w piersi!

18 luty

Biada nam, gdy uważamy, że posiadamy wszystkie cnoty, bo znaczy to, że jeszcze nie całkiem wyrośliśmy z „krótkich majteczek”.

19 luty

Aby przekonać się o istnieniu Boga, trzeba lepiej przyglądać się sobie; wszystkim właściwościom rozumu ludzkiego i woli oraz niewyczerpanym przymiotom ludzkiego serca.

20 luty

Wielkie ideały są błogosławieństwem dla świata, bo ideał nawet trudny do osiągnięcia ciągle nęci, ciągle pobudza do nowych prób.

21 luty

Lepiej jest płakać, aniżeli się złościć, bo złość godzi w innych, a łzy cicho płyną przez duszę i obmywają serce, twarz i ręce.

22 luty

Gdy chcesz, aby ci coś zrobiono, idź do człowieka, który ma dużo pracy, bo taki człowiek będzie w nieustannej mobilizacji energii na rzecz innych, nigdy ci niczego nie odmówi.

23 luty

Przesadny krytycyzm, który jest przykrywką minimalizmu duchowego, a nie wnikliwej inteligencji - jak niektórzy myślą - to wielkie niebezpieczeństwo osobiste i społeczne.

24 luty

Cała kultura człowieka wolnego zależy od stopnia dobrze użytej wolności.

25 luty

Nigdy nie można powiedzieć: Już wszystko zrobione! Dla nas jeszcze wiele zostało do zrobienia. Nigdy nie można powiedzieć: Już dostatecznie dobrze miłowano! Dla nas i w tej dziedzinie zostało bardzo wiele, abyśmy jeszcze większą miłość posiedli i z serc swoich wykrzesali, dając ją bliźnim i światu.

26 luty

Ciężko jest być wiernym Bożym przykazaniom, ale zachowanie Bożych przykazań daje radość, a pogwałcenie ich mnoży krzyże i mękę.

27 luty

Czasem dialog zamienia się na nie kończący się monolog, monolog „głuchych ludzi”.

28 luty

Tyle jest możliwości i tyle dróg do Boga, ile jest ludzi. Bo Bóg ma inną drogę dla każdego człowieka

MARZEC

1 marca

Kościół-Matka rodzi Boga w ludziach takich jakimi są; umie pielęgnować dusze zarówno „w jedwabiach”, jak i „w samodziałach”; służy wszystkim.

2 marca

Bóg nigdy nie rezygnuje ze swoich dzieci, nawet takich, które stoją plecami do Niego.

3 marca

Duch pokuty, to duch serdecznego żalu i wewnętrznego zawstydzenia wobec Boga, przed którym zawsze staje się w całej prawdzie, choć nie zawsze tę prawdę się uznaje.

4 marca

Najważniejsze jest zwycięstwo w małym, w czymś niesłychanie małym - nad sobą.

5 marca

Chrystus wprowadził rzesze ludzkie do nieba przez krzyż - i nasze cierpienie może niekiedy otworzyć niebo wielu ludziom.

6 marca

Krzyż jest dla współczesnego świata wyrzutem sumienia, bo przypomina wywyższenie poniżonego dziś człowieczeństwa. Dlatego obecnie jest tak odrzucany.

7 marca

Esencjalnie jest w nas tylko dobro, które sprawia, że mimo różnych mankamentów jesteśmy nieskończoną wartością.

8 marca

Każdy człowiek - nawet najmocniejszy, najbardziej pewny siebie - potrzebuje dla dobra osobistego i społecznego wartości duszy kobiecej, aby mocny nie stał się tyranem; aby ten, co ufa tylko sobie - nie poniewierał dziećmi Bożymi.

9 marca

Z drobiazgów życiowych, wykonywanych wielkim sercem powstaje „wielkość człowieka”.

10 marca

Najtrudniej wyzwolić się z osobistych upodobań, wyobrażeń i dążeń, a „zmienić się w słuch” wobec Pana Boga.

11 marca

Ja Chrystus Pan wspiera swoich kapłanów w tajemniczy, sobie tylko znany sposób, gdy mówią do ludu, tak wspiera ich słuchaczy i mówi w sercach tych, którzy otaczają ambonę.

12 marca

Gdy się spotyka mądrość i temperament, zadaniem mądrości jest - umieć milczeć. Wtedy temperament się wypowie i zrozumie, że nie jest najważniejszy.

13 marca

Człowiek ujawnia swoją osobowość w sposobie traktowania bliźnich.

14 marca

Każdy - kogo wyśmiano, a nie odpowiadał - kogo ubiczowano, a nie zareagował - kto był oplwany, a nie odpłacił złem za złe - zwyciężył!

15 marca

Im głębiej rozwijają w sobie ludzie życie wewnętrzne, tym bardziej skłonni są do milczenia.

16 marca

Człowiek niekiedy ma chęć uruchomić maleńką cząstkę swego ciała - język - we własnej obronie. Dzięki Bogu, że język nie ma wymiarów nogi, dopiero byłaby to obrona!

17 marca

Skończmy z krytyką bliźnich! Oceniajmy w prawdzie samych siebie.

18 marca

Choćbyś przegrał całkowicie, zbierz się, zgarnij, dźwignij, zacznij od nowa! Spróbuj budować na tym, co w tobie jest z Boga.

19 marca

Dobrze uczynił Bóg Ojciec, że Jezusa, który miał na drzewie zwyciężyć śmierć, zetknął wcześniej z misterium drzewa w pracy ciesielskiej.

20 marca

Nie trzeba czekać, aż zdejmą krzyż z naszych ramion; wystarczy się z nim pogodzić, a już jest lżej.

21 marca

Nie ma religii bez ofiary, bez wyrzeczenia i oddania - jest to szczególnie istotne dla chrześcijaństwa.

22 marca

Bóg tak w świecie działa, że im czasy są bardziej pyszne, butne, zarozumiałe i pewne siebie, tym pokorniejsze sługi światu posyła.

23 marca

Człowiek na prawo poznać myśl Bożą, ma prawo pytać, ale gdy otrzyma oświecenie dla swej rozumnej woli i umysłu, dobrze czyni skłaniając głowę z głęboką wiarą.

24 marca

Posłuszeństwo woli Bożej, to posłuszeństwo wielkiej Miłości, bo Bóg jest Miłością.

25 marca

Maryja pierwsza ogarnęła Słowo Przedwieczne w Niej ukształtowane; odtąd Nieogarniony będzie już ciągle przez ludzi ogarniany, dotykany, zjadany…

26 marca

Mogą ciemności ogarnąć ziemię, może nas przerazić perspektywa drogi: „Oto idziemy do Jerozolimy”, ale jeżeli mamy świadomość, że w tej drodze nie jesteśmy sami, bo jest z nami Chrystus, to już zwyciężyliśmy.

27 marca

Tragedia nie jest stanem normalnym, jest raczej wypadkiem, zdarzeniem, czymś przejściowym; stan normalny to spokojna, ufna miłość, choćby - na krzyżu.

28 marca

Powiedziano: res sacra miser” - człowiek nieszczęśliwy, to rzecz święta, a ja wam mówię: „res sacra homo” - człowiek to rzecz święta.

29 marca

Wartości człowieka są tak olbrzymie, że klęka przed człowiekiem - Bóg człowiek.

30 marca

Obejrzyjmy się wokół siebie i zamknąwszy oczy pomyślmy, czy jest taka osoba, która by nie zasługiwała już na to, aby jej nogi ucałować.

31marca

To nie krzyż się chwieje, to świat się chwieje i toczy - Krzyż stoi!

KWIECIEŃ

1 kwietnia

Każda prawdziwa miłość musi mieć swój Wielki Piątek.

2 kwietnia

Chrystus zwyciężył swoją śmierć nie przez swoją obecność na Krzyżu, ale przez umieranie na Krzyżu.

3 kwietnia

Nie ma się co dziwić, gorszyć i niepokoić tym, że Kościół jest stale krzyżowany; jak Chrystus zwyciężył na Krzyżu, tak i Kościół zwycięża na krzyżu i przez krzyż.

4 kwietnia

Równowaga stojącej pod Krzyżem Maryi pomaga całemu światu.

5 kwietnia

Zawsze, gdy jest szczególnie ciężko, gdy ciemności ogarniają ziemię, a słońce już gaśnie i gwiazdy nie dają światłości, trzeba wszystko oddawać Maryi.

6 kwietnia

Miłość ma w sobie przedziwną ruchliwość i zdolność rodzenia „nowego”; nawet grób rozwali i pieczęcie rozerwie, aby wybiec na świat i wieścić nowe życie.

7 kwietnia

Na miłość, jaką Bóg na dla mnie, nawet moje liche serce może odpowiedzieć - tylko miłością.

8 kwietnia

Ojciec Niebiesko okrył swego Syna ciałem, aby Bóg chodzący po ziemi w ludzkim ciele nauczył człowieka żyć po Bożemu.

9 kwietnia

Warto służyć każdemu człowiekowi i dla każdego warto się poświęcić.

10 kwietnia

Jeżeli cokolwiek warto na świecie czynić, to tylko jedno - miłować.

11 kwietnia

Chodzić będę po ziemi z sercem miłującym; może to być męczeństwem, ale lepsze jest męczeństwo z miłości niż męka nienawiści.

12 kwietnia

Smutek trzeba rozpraszać modlitwą - jak mgły promieniami słońca.

13 kwietnia

Gdy światu nie imponuje już wiedza, gdy ludzie wątpią w mądrość wszystkich filozofów świata, zawsze jeszcze pozostaje w nich tęsknota za Ewangelię Chrystusową.

14 kwietnia

Pokój wewnętrzny zawsze rodzi się w wyniku wypełniania woli Bożej, do której mamy pełne zaufanie.

15 kwietnia

W Kościele uczymy się służyć ludziom - sercem, dlatego Kościół ma tak wielkie znaczenie dla świata.

16 kwietnia

Im świat będzie dalej od Boga, tym bardziej będzie Boga spragniony. Im więcej będzie nasycony dobrobytem, tym bardziej będzie głodny Boga.

17 kwietnia

Radość wewnętrzna jest groźniejszą bronią przeciwko szatanowi, który jest smutny „z urodzenia”.

18 kwietnia

Nie ma w Kościele miejsca na rozpacz, choćbyśmy przegrali „wszystko” - dziś jeszcze możemy zacząć od nowa.

19 kwietnia

Bóg w swym wielkim miłosierdziu nawet swoją sprawiedliwość obraca w miłość i sprawia, że przez niejeden grzech, przez niejedną słabość lepiej poznajemy dobroć Boga i godność człowieka.

20 kwietnia

Poznać naturę człowieka, poznać ją głęboko, całkowicie, zrozumieć kim jest właściwie człowiek - to wielki ratunek dla współczesnego świata.

21 kwietnia

Im bardziej wzrasta w nas miłość, tym każda czynność zewnętrzna staje się bardziej wewnętrzna.

22 kwietnia

Stół, łyżka i miska nie mogą oddalić nas od Ojca Niebieskiego i Jego dzieci, przeciwnie, mają nas zbliżyć do siebie tak, jak łamanie chleba otwierało oczy uczniów na Chrystusa.

23 kwietnia

Nigdy nie możemy dopuścić do tego, aby w naszym rozumieniu ktoś był do tego stopnia mało wart, iżby nasza „królewska dostojność” nie mogła schylić się do jego nóg.

24 kwietnia

Sercem nie można służyć za pieniądze, sercem służy się darmo, bezinteresownie.

25 kwietnia

Największą mądrością jest umieć jednoczyć, a nie rozbijać.

26 kwietnia

Człowiek jest tak mocno związany ze sobą, że trudno mu o sobie zapomnieć, może jednak wyrobić w sobie zwyczaj myślenia o innych.

27 kwietnia

Dwa słowa: „Ojcze nasz” - są warunkiem kultury ludzkiej i człowieczeństwa: uczą nas miłości powszechnej, a tego wymaga kultura osoby.

28 kwietnia

Synteza wszystkich ludzkich działań, całego świata, sprowadza się do „kubka wody”' podanego w Imię Chrystusa.

29 kwietnia

Nie musisz wszystkiego rozumieć, wystarczy, że wszystko co Bóg daje, kochasz.

30 kwietnia

Gdy nie można nadążyć za łaską Bożą „na nogach”, wtedy jeszcze pozostają „skrzydła” miłości, która zwycięża mnóstwo grzechów.

MAJ

1 maja

„Będziesz miłował Pana Boga twego … będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie” - dotychczas nie ukazał się żaden doskonalszy manifest sprawiedliwości, który bardziej oddawałby człowieka człowiekowi, serce sercu, dłoń dłoni.

2 maja

Pierwszym „Czcicielem” Maryi, który w doskonały sposób oddał cześć Matce, jest Jezus Chrystus.

3 maja

Tam gdzie panuje wielka ufność ku Maryi i wiara w Jej zwycięstwo, tam Bóg dokonuje przez Nią przedziwnych cudów swojej potęgi.

4 maja

Nic z dziejów Narodu, co raz miało miejsce, wymazać się nie da.

5 maja

Krzyż jest wielką szkołą miłości i formacji ludzkiej osobowości, katedrą wychowania społecznego.

6 maja

Nie bójmy się, że Maryja przesłoni nam Chrystusa - Ona jest po to, aby do Niego prowadzić.

7 maja

Do głosu zawsze powinien zawsze dochodzić cały człowiek: ten który na rozum i wiarę; ten, który rozum zaślubia z wolą, a wszystko okrasza sercem. Cały człowiek szukający Boga!

8 maja

Łaska nie odgradza człowieka od świata i ludzi, ale przeciwnie, jeszcze ściślej z nimi zespala.

9 maja

Jest powiedzenie: „nadzieja matką głupich”. A ja wam mówię: nadzieja matką mądrych, którzy umieją daleko patrzeć.

10 maja

Lepiej jest jak najmniej myśleć o grzechach i o szatanie, a jasną twarzą ustawić się ku Bogu i ku wszystkiemu, co jest ze świata, z prawdy i z miłości.

11 maja

Niektórzy ludzie, wielcy myśliciele i teologowie obżerają się myślą o Bogu i umierają z głodu Boga, bo nie wystarczy wiedza, trzeba pokornej wiary.

12 maja

Uciekać się do Maryi, szukać u Niej pociechy i zrozumienia nauczył nas sam Chrystus, który żyjąc przy Jej boku całym swym dziecięctwem i młodzieńczością, wydreptał drogi do Jej kolan i w Jej ramiona.

13 maja

Maryja otrzymała bardzo wiele, bo aż Serce Boga, sama może dać znacznie mniej, bo daje Jezusowi tylko Serce fizyczne, ale właśnie ono stanie się dla nieogarnionej Miłości Bożej pomostem do ludzi.

14 maja

Obraz wyniesionej przez Kościół Matki Boga Człowieka uczy nas szacunku dla wszystkich córek Ojca Niebieskiego.

15 maja

Człowiek Boży musi chodzić po ziemi, bo przez ziemię idzie się do nieba.

16 maja

Mamy miejsce w niebie, które na nas czeka: choćbyśmy bardzo późno tam przyszli, lub zasiedzieli się w czyśćcu, nikt go nie zajmie, bo ono jest tylko dla nas; gdybyśmy nawet nigdy tam nie doszli, pozostanie nie zajęte.

17 maja

Bóg przyjąwszy naszą naturę, wszystko odtąd czyni, aby uczynić nas „bogami”.

18 maja

Musimy Bogu bezgranicznie ufać, nigdy nie czyniąc Mu wymówek: Jemu wolno ciągle próbować naszą miłość, chociażby najlepszą i żądać jeszcze większej - największej…

19 maja

Miłość świadczona innym jest największym dobrodziejstwem dla nas samych, którzy zdobywamy się na okazywanie miłości.

20 maja

Duch Święty, Duch Ojca i Syna jest w nas obecny i nieustannie przekazuje nam świadomość pielęgnującego nas Ojcostwa oraz świadomość naszego synostwa, na wzór jednorodzonego, pierworodnego Syna Bożego.

21 maja

Duch Święty, „Słodki Gość duszy” naszej to najbardziej wytrwały, wierny i zawsze gotowy do pomocy Przyjaciel.

22 maja

Gdy czujemy się osamotnieni, wtedy zamiast obchodzić niekończący się labirynt drzwi, budynków, korytarzy - w poszukiwaniu przyjaciół, lepiej zwrócić się do Ducha Świętego i zająć się tym „Słodkim Gościem duszy”, bo On najlepiej nas rozumie.

23 maja

Duch Święty to przedziwne tchnienie życia, to jakby wiatr usłużnie przynoszący wilgoć na pustynię.

24 maja

Kościół, Mistyczne Ciało Chrystusa, nie może istnieć i działać bez Maryi, jak nie mógł bez Niej istnieć i działać Jezus Chrystus.

25 maja

Nie tylko w liturgii, ale nieustannie „Tych Dwoje”, Jezus i Maryja kroczą równym krokiem w modlitwie, życiu i dziejach Kościoła.

26 maja

Matka nigdy nie odchodzi - ani od kołyski, ani z Kalwarii, ani od grobu swojego dziecka.

27 maja

O, jak dobrze, gdy wielcy tego świata mają jeszcze matki i szanują je; jak dobrze, że ludzkość może mieć Matkę, Maryję i odnosić się do Niej całkowicie po dziecięcemu.

28 maja

Jeśli świat kobiecy, który dochodzi do głosu w różnych dziedzinach życia, nie dopuści do wynaturzenia tego, co jest najwyższą jego godnością i najszlachetniejszym, najtrwalszym wkładem - macierzyństwa - mamy nadzieję na odrodzenie kultury, na to, aby była bardziej ludzka.

29 maja

Światu potrzeba dziś więcej wrażliwych serc niż zimnej stali.

30 maja

Brak czci do Maryi odbiera coś Chrystusowi i jak gdyby Go pomniejsza; wtedy budzi się wątpliwość, czy w ogóle mamy poprawny związek z Chrystusem.

31 maja

Chrystus wszedł w życie Maryi, a Maryja weszła w zadanie i posłannictwo Chrystusa.

CZERWIEC

1 czerwca

Kto ma szerokie serce i miłość ku Bogu bez zastrzeżeń, ten się nie boi nowych ludzi, główek dziecięcych, przeludnienia ziemi - bo chce, aby niebo posiadło „miliony milionów”.

2 czerwca

Ludzkość jękiem niemowląt, tęsknotą matek i wołaniem mężów krzyczy o jedno tylko prawo, o prawo miłości. Kochajcie nas! - wołają wszyscy do wszystkich.

3 czerwca

Jak trudno jest miłować - ale jak warto jest miłować.

4 czerwca

Życie w miłości musi nieustannie rozsadzać to, co nakazy społeczne każą ujmować w zasady.

5 czerwca

Gdy przychodzi do Ciebie Pan Jezus, nie myśl, jak masz się zachować - zachowaj się, jak chcesz, po swojemu!

6 czerwca

Chrystus do tego stopnia jest dla ludzi, że dał im Samego Siebie na pokarm w Eucharystii; podobnie Jego dzieci muszą służyć Bogu i ludziom wszystkimi wartościami, jakie posiadają, dając siebie innym bez reszty.

7 czerwca

Bóg zawsze daje się cały, tak że drugiemu nie ubywa, a tylko od pojemności duszy naszej zależy, ile Go obejmiemy.

8 czerwca

Maryja działa przez swoje ludzkie macierzyństwo, aby Serce Boże wrażliwe dotąd na sposób Boży, uwrażliwić na sposób ludzki, aby Sercu Słowa Przedwiecznego nadać wrażliwość ludzkiego Serca Jezusa Chrystusa.

9 czerwca

Bóg jest Miłością, dlatego nie o to Mu idzie, abyśmy się Go bali, ale o to, abyśmy się w Nim rozkochali.

10 czerwca

Gdy wszystko na Kalwarii ucichło, skrępowane trwogą i lękiem rzeczy okropnych, tylko niewiasty nie straciły głowy, tworzący styl czujnej i wiernej obecności przy Chrystusie - bo wielce umiłowany…

11 czerwca

Do pełni miłości, jaką wiążemy z Bogiem, potrzebna jest jeszcze miłość, która wyraża się w naszym stosunku do innych - bez niej nigdy miłość Boga nie będzie doskonała.

12 czerwca

Najwięcej miłuje ten, kto się najbardziej poddaje, kto w sobie zwycięża siebie.

13 czerwca

Tylko człowiek „własny” wprowadza podział na „moje”, „twoje” i „ich”, człowiek Boży zawsze cały jest wszystkich, bo wszystkich kocha Bogiem, nie sobą.

14 czerwca

Dopiero wtedy osiąga się wielkość i wtedy się ona ujawnia, gdy człowiek umie służyć.

15 czerwca

Powinniśmy to zauważać, że ktoś czyni dla nas nieustanne ofiary.

16 czerwca

Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można bardzo malutko i serce rozradować, jak gdyby skrzydła przypiąć komuś do ramion.

17 czerwca

Trzeba nauczyć się bronić przeciwko każdemu, kto nam sugeruje i wmawia niechęć do innych.

18 czerwca

Jak trudno na lawinę słów, które na nas spadły, odpowiedzieć tylko jednym, życzliwym słowem - miłości.

19 czerwca

Miarą naszej miłości na być miłość, jakiej dla siebie oczekujemy od całego świata.

20 czerwca

Każdy obywatel dla rozwoju swej ludzkiej osobowości ma prawo i obowiązek pełnić dobre uczynki; nie Mozę go w tym wyręczyć urzędnik i państwo.

21 czerwca

Może nie widzimy ludzi głodnych, którzy są gdzieś daleko nad Gangesem czy nad jeziorem afrykańskim, ale Bóg od nas wymaga, abyśmy ich sercem ujrzeli i ogarnęli.

22 czerwca

Przez dziękczynienie nawet za drobiazgi wzbogaca się tematyka naszej modlitwy - wtedy modlimy się wszędzie i zawsze, bo jesteśmy nieustannie zanurzeni w nieskończonej hojności Bożej.

23 czerwca

Szukamy człowieka i czekamy na człowieka, który miałby odwagę mówić prawdę, kierować się prawdą i prawdą żyć.

24 czerwca

Wódz narodu nie może wątpić, nie może się załamywać; musi mieć bardziej bezpośrednią relację z Bogiem aniżeli z ludźmi.

25 czerwca

Miłość doświadczana, ta dopiero się liczy! - w męce i doświadczeniu najlepiej się ją poznaje.

26 czerwca

Kościół jest Matką duszy, a dusza jest zbyt wielka, aby miała sobie dobierać „zawód ciała” i troszczyć się o to, czy jest ono wieśniacze, robotnicze czy inteligenckie. Kościół nie dobiera sobie ludzi, służy wszystkim.

27 czerwca

Gdyby Chrystus przestał działać w Kościele, dopiero wtedy można by mówić o kryzysie Kościoła.

28 czerwca

Kościół budzi nadzieję; jest na ziemi kolumną światła, która nie gaśnie.

29 czerwca

Kościół jest w drodze, choć idzie utartymi szlakami, to jednak zawsze do nowych czasów.

30 czerwca

Apostoł ma opowiadać nie siebie i swoje poglądy, lecz Ewangelię Jezusa Chrystusa.

LIPIEC

1 lipca

Mamy oddać Panu Bogu nasze serca żywe, pełne, a nie wyzbyte wszelkich uczuć i namiętności, bo i kielich ofiarny jest pełen krwi.

2 lipca

Nie ma obawy, że Maryja wyrośnie w nas ponad głowę Chrystusa, Ona go zawsze niesie przed sobą.

3 lipca

Człowiek dobrze naśladujący Boga może każdemu oddawać się cały - nic nie ujmując innym - bo będzie się oddawał tym, co w nim istotne, a więc Bogiem, który jest niepodzielny.

4 lipca

Po skończonej pracy człowiek musi nadal pozostać człowiekiem, istotą społeczną; musi mieć czas na modlitwę, na wypoczynek, na rozmowę w gronie rodziny, na swoje zainteresowania, na świadczenie pomocy bliźnim.

5 lipca

Trzeba się starać więcej okazywać miłości innym, niż jej się doznało.

6 lipca

Gdy otwierają się przeciwko nam oczy niechętne, trzeba uczynić wszystko, aby nasze spojrzenie było przyjazne.

7 lipca

Kościół uczy nas dziękować Bogu nie tylko za Krzyż, Ewangelię, Eucharystię i Łaskę, ale i za chleb, buraki, marchew, kapustę i cebulę - bo to są także dary Boże.

8 lipca

Coraz bardziej trzeba nam dzisiaj pamiętać, że Bóg jest Ojcem.

9 lipca

Pokarm podany z sercem nie stanie w gardle; jeśli jest rzucony człowiekowi w twarz, nikt nie ma z niego pożytku - ani ten kto dostał, ani ten co rzucił.

10 lipca

Gdy mówimy do ludzi tylko w prawdzie, nasze słowa budzą niechęć i odrazę, ale gdy mówimy w prawdzie i w miłości, na pewno serca rozpłomienią.

11 lipca

Nie powinno się wieczorem wszczynać żadnych sporów, drażliwych dyskusji, samokrytyki, lepiej wszystkie trudne sprawy odłożyć do rana.

12 lipca

Tam gdzie wszystko jest strzeżone, nigdy nic nie ma, bo jest zrabowane; gdzie wszystko jest otwarte, tam zawsze jeszcze coś zostaje.

13 lipca

Jest czas mówienia i czas milczenia, i trzeba być bardzo czujnym, aby zrozumieć, czy dana chwila jest dla nas czasem mówienia czy milczenia.

14 lipca

Wszystko co się w człowieku pisze myślami, przeżyciami, całym sposobem reagowania, rzeźbi nam twarz.

15 lipca

Usposobienia człowieka są zmienne, jak fala nad głębiną morską; jednak w tej duszy jest niezmienny Bóg.

16 lipca

Nie wystarczy posiąść Boga dla siebie. Kto żyje Bogiem samolubnie, nie żyje Nim w pełni. By dobrze przeżywać Boga trzeba zawsze pamiętać o tym, że jest to Ojciec „nasz”, a nie tylko Ojciec „mój”.

17 lipca

Nie o to idzie, abyśmy umieli bronić siebie przed innymi, lecz by każdy z nas myślał, jak ma obronić innych przed sobą.

18 lipca

Przedziwną tajemnicą w życiu człowieka jest, że rośnie nieznacznie, w ciszy, jak drzewo - trudno to dostrzec, a jednak wzrasta.

19 lipca

W chwale Boga można się aż tak rozmiłować, że nieudolny człowiek pragnie ją głosić nawet własnym kosztem.

20 lipca

Ważną rzeczą dla wychowania społecznego jest zajmować jak najmniej czasu dla siebie, by było jak najwięcej czasu naszego dla Boga i bliźnich.

21 lipca

Mękę ludzi można złagodzić przez niewidoczne, niedostrzegalne oddziaływanie modlitwy, która jest ukrytą potęgą, zdolną poruszyć światy.

22 lipca

Nie tylko człowiek ma być Boży, nie tylko rodzina ma być Boża; Boży ma być także naród.

23 lipca

Jedynie Bóg działa i tworzy we właściwym tego słowa znaczeniu: człowiek natomiast jest współpracownikiem Boga i Jego pomocnikiem.

24 lipca

Nie po to są stworzone rzeczy piękne, aby człowieka kusić, ale po to, by wskazywały wielkość Stwórcy.

25 lipca

Może ktoś mieć twarz okropną, ale gdy ją prześwietli miłość i łaska, wtedy staje się miła i bliska.

26 lipca

Nawet największy naukowiec kierujący potęgami przyrody, ostatecznie, aby mieć w dłoniach siłę a światło w umyśle, potrzebuje co dzień chleba naszego powszedniego.

27 lipca

W łyżce zupy odbija się uznojone oblicze oracza, robotnika, kucharki.

28 lipca

Po to gromadźmy, abyśmy mieli co rozdawać.

29 lipca

Ogromnie trudno jest kochać „małych wrogów”, których jest wokół każdego z nas cała plejada.

30 lipca

Może już nie śmiesz oczu podnieść wzwyż, jak syn marnotrawny - zawsze jeszcze wtedy znajduje się dla ciebie w Kościele Bożym szata godowa i pierścień na palec.

31 lipca

Potęga Boga jest tak wielka, że potrafi On obdzielić pełną miłością każdego człowieka.

SIERPIEŃ

1 sierpnia

Polska nie chce umierać. Nie chce i nie umrze! Ale Polacy muszą mieć tak wielką wiarę w życie Narodu, jak Kościół ma wiarę w żywot wieczny.

2 sierpnia

Pielęgnowanie uczuć wdzięczności wobec Boga-Ojca Narodów jest jednym z zasadniczych elementów wychowania narodowego.

3 sierpnia

Sztuką jest umierać dla Ojczyzny, ale największą sztuką jest dobrze żyć dla niej.

4 sierpnia

My, którzy umieliśmy z butelkami benzyny zwyciężać tanki, czy teraz nie mielibyśmy pokonać jakiejś małej skłonności i nieuporządkowanego uczucia?

5 sierpnia

Nie to jest ważne, by krytykować przeszłość, lecz aby swój własny wysiłek włożyć w lepszą przyszłość.

6 sierpnia

Oderwanie się od pnia macierzystego nie może pójść tak daleko, aby nie było już nigdy kontaktu z Matką-Ojczyzną; jakąkolwiek by ona była, w jakiekolwiek szaty by ją ubrano, jest zawsze Marką!

7 sierpnia

Kto chce wiele dobrego uczynić dla swojej Ojczyzny, nie może zasłaniać sobą Boga, ale musi współdziałać z Bogiem, Ojcem Narodów.

8 sierpnia

Jeśli nieprzyjaciel zwalcza Kościół, to widocznie służy mu to do walki z Narodem; co on zwalcza, my musimy szanować i czcić.

9 sierpnia

Polaków nie zdobywa się groźbą, tylko - sercem.

10 sierpnia

Bardziej trzeba kochać własną Ojczyznę, aniżeli wszystkie inne, bo tego wymaga „ordo caritatis” - ład miłowania.

11 sierpnia

Męstwo nie polega na noszeniu broni, bo męstwo nie trzyma się żelaza, tylko serca.

12 sierpnia

Przebaczenie jest przywróceniem sobie wolności, jest kluczem w naszym ręlu od własnej celi więziennej.

13 sierpnia

Gdy usta już nic nie mówią, gdy czyny nie mogą mieć miejsca - pozostaje jeszcze czas na działanie serca.

14 sierpnia

Sprawiedliwy nawet w ręku zgrai pozostanie sprawiedliwym; nic mu to nie szkodzi i nie pomniejszy jego wartości.

15 sierpnia

Jak każdy człowiek ma obowiązek bronić swego życia i wypełnić powierzone przez Boga zadanie, tak i narody mają obowiązek bronić swego bytu i wypełniać zadanie przez Boga im powierzone.

16 sierpnia

Wiara bywa doświadczana milczeniem Boga.

17 sierpnia

Bóg i wtedy nas miłuje, gdy cierpieniem uświęca.

18 sierpnia

Mądry, kto zrozumie błogosławione chwile cierpienia i męki, kto widzi w nich łaskę, która wypracowuje duszę, jak chleb w dzieży.

19 sierpnia

Małością dnia dzisiejszego nie wolno kłaść się na progu do lepszej przyszłości.

20 sierpnia

Zrodzonym na Krzyżu nie przystoi złorzeczyć.

21 sierpnia

Trzeba dziś bardzo dużo mówić o wysokiej godności człowieka, aby zrozumiano, że człowiek przerasta wszystko, co może istnieć na świecie, prócz Boga; przerasta mądrość całego świata.

22 sierpnia

Jedno życzliwe słowo, jeden przyjazny uśmiech, jeden znak braterskiej dobroci więcej zrobi niż cały militaryzm świata, który jak rak zżera organizmy narodów i państw.

23 sierpnia

Zaprzestańmy stawiać wymagania innym! - Sobie je dyktujmy!

24 sierpnia

Istnieje nie tylko łaska sytości, ale i łaska głodu, bo ona przywraca nam uczucie wdzięczności za chleb.

25 sierpnia

Trzeba wszystko poświęcić, nawet samego siebie i osobistą wygodę, byle ratować człowieka.

26 sierpnia

Nie istnieje „niemożliwe”, gdy prowadzi i wspiera Maryja, która pierwsza uwierzyła w to, co „niemożliwe”.

27 sierpnia

Trzeba, by Naród polski nie wargami, lecz sercem wgryzał się w bochen chleba Kościoła Bożego, leżący na polskiej ziemi.

28 sierpnia

Gdy zabiegamy o przebaczenie, musimy być gotowi przebaczać.

29 sierpnia

Jak mało ludzi potrafi wytrwać przy człowieku doświadczanym! Jak niewielu wytrzyma do końca! W takich sytuacjach poznaje się wartość człowieka.

30 sierpnia

Jak Naród wyrasta z pokoleń minionych, tak i dzieje Narodu odżywiają się przeszłością.

31 sierpnia

Wszystko - w swoim czasie.

WRZESIEŃ

1 września

Nie ma takiej krzywdy, której by nie można przebaczyć.

2 września

Jak trawy trzymają lotne piaski, aby ich burze nie przewiały, tak Naród musi się trzymać całą duszą i całym sercem ziemi ojczystej; wiązać się z nią i nie dając się wydziedziczyć zabezpieczać swą wolność i miejsce na mapie świata.

3 września

Nie nakładajmy okularów współczesności, aby oceniać przeszłość.

4 września

Od chwili, gdy Chrystus poniósł śmierć na krzyżu, już nas nie może hańbić ani wyrok, ani cierpienie, ani krzyż. Iluż to świętych ludzi uchodzi za łotrów? A iluż łotrów osłania się togą wielkości i szacunku?

5 września

Światu współczesnemu - ludzkości, Kościołowi i każdej rodzinie domowej i naszej ojczyźnie potrzeba macierzyńskich ramion i macierzyńskiego serca!

6 września

Nie lękajmy się o Kościół, że gdy za bardzo wejdzie w życie ludzkie, to się trochę przybrudzi. To jest Kościół grzeszników i świętych, Kościół pszenicy i kąkolu, Kościół wprawdzie Boży, ale - ludzki.

7 września

Świat to wielka uczta, zastawiona przez dobrego Boga ze wszystkich darów. Wejście w świat wymaga umiejętności dobrego korzystania z nich.

8 września

Można być porządnym człowiekiem, ale będąc chrześcijaninem, ale nie można być dobrym chrześcijaninem, ale będąc przyzwoitym człowiekiem.

9 września

Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi.

10 września

Prawdziwa czystość uzdalnia do miłości.

11 września

By dać życie, kobieta musi być matką, ale by je po Bożemu wychować, musi pozostać duchem dziewicą.

12 września

Im człowiek ma więcej okazać miłości innym, tym bardziej musi się wyrzec miłości jemu należnej, tym bardziej musi zapomnieć o swoim życiu osobistym.

13 września

Każde wielkie dzieło, każda wielka świętość rodzi się w milczeniu i skupieniu.

14 września

Ilekroć patrzymy na Krzyż Chrystusa, mówimy: Umarł za ludzkość. Tak, za ludzkość, ale na tę ludzkość składa się każdy z nas.

15 września

Gdy człowiek rozumie sens cierpienia, które się dopełnia, wtedy rzecz jasna, cierpi spokojnie. Tak właśnie cierpiała Maryja pod krzyżem Syna.

16 września

Gdy patrzymy na wygodnictwo i bezmyślne życie _ coraz więcej rozumiemy sens ofiary.

17 września

Tylko Bogu wolno urabiać wszystkich na obraz i podobieństwo swoje; człowiekowi - nie wolno.

18 września

Tyko praca z miłości ku Bogu podejmowana, jest zasługująca i zbawcza; każda inna, choćby najbardziej heroiczna, nie dokona odkupienia człowieka.

19 września

Nie od przedmiotu pracy zależy wartość czynu ludzkiego, ale od sposobu wykonania, od stopnia miłości i uległości wobec Dobrego Boga.

20 września

Wiadomo, że nie powstało wiele dobrych rzeczy dlatego, że czekało się na lepsze.

21 września

Człowiek ma czynić sobie ziemię poddaną, a nie stawać się niewolnikiem ziemi, materii.

22 września

Dorobek pracy zewnętrznej dla naszego życia wewnętrznego leży w tym, że praca w wysiłku i trudzie obnaża oblicze naszej duszy i odsłania jej właściwy wyraz.

23 września

Korzyści łatwo przychodzące, wbrew prawom moralnym, są już w zarodku początkiem klęski, która przyjdzie.

24 września

Nieogarniony stał się Niewolnikiem Ogarniającej Go Matki.

25 września

Im bardziej życie jednostki jest uzależnione od warunków bytowania społecznego i publicznego, tym więcej potrzeba nam ludzi dobrych, którzy by umieli zdobywać sercem, nie pięścią.

26 września

Gdy już żadnemu słowu zaufać nie można, bo słowa okazały się kłamliwe - pozostaje jeszcze Słowo Ewangelii.

27 września

Prawda ma w sobie znamię trwania, kłamstwo - kona szybką śmiercią.

28 września

Przekleństwo może drażnić uszy innych, ale bardziej znieważa człowieka, z którego serca się wydobywa.

29 września

Nie wystarczy kreślić słów prawdy czarnym atramentem, trzeba pióro maczać w prawdzie i w miłości.

30 września

Chrystus nie zawrócił z drogi krzyżowej i ja nie ucieknę, chociażbym miał doczołgać się na kolanach, obolałych z wysiłku.

PAŹDZIERNIK

1 października

Każde „Zdrowaś Maryjo” jest spowijaniem Chrystusa w chwałę Maryi.

2 października

Najważniejszy ze wszystkich stworzeń na ziemi jest człowiek. Wszystko w Kościele jest „dla nas i dla naszego zbawienia”.

3 października

Każdy na to zasługuje i każdy ma do tego prawo, aby go kochać „od stóp do głów”, to znaczy sięgać nie tylko do jego twarzy, ale i do nóg - do nóg człowieka!

4 października

Ludzie pragną szacunku i choćby odrobiny serca… o, jakże to mało i jakże nieskończenie … wiele!

5 października

Bóg ma szczególne upodobanie do tego co małe, nieudolne i słabe, podobnie jak matka, która zawsze najbardziej kocha to nieudane dziecko.

6 października

Opiekę nad ubogim sprawuje Bóg przez nasze ręce, zdolności, talenty, gorliwość, pracowitość i … miłość.

7 października

Po Bogu w Trójcy Świętej Jedynym nie mamy nikogo bliższego nad Matkę Słowa Wcielonego. Gdy więc szukamy w naszych myślach modlitewnych z kim mielibyśmy rozmawiać, komu mielibyśmy się zwierzyć, z kim naszą samotność dzielić, to chyba tylko z Nią.

8 października

Trzeba wreszcie otworzyć dla innych spichlerze swej duszy i szafy pełne szat łaski, zjadanych przez mole.

9 października

Czy nie dlatego jest wokół nas tylu głodnych, żyjących w niedostatku i nędzy, że modlitwa nie wysubtelniła naszej wrażliwości na głodne usta i oczy?

10 października

Nic nie rozgrzesza od niesienia pomocy człowiekowi.

11 października

Łyżka strawy, będącej dla nas nadmiarem, dla innych może być ratunkiem przed śmiercią głodową.

12 października

Jesteśmy mocni w wierze, ale - słabi w czynie.

13 października

Chleb zachowany w komorze na jutro ma większe znaczenie, gdy dziś uratuje głodnego od śmierci.

14 października

Słowo musi stać się ciałem codziennego życia naszego, aby wydać owoc pożywny dla głodnych serc.

15 października

Należyte wsłuchiwanie się w Słowo Boże wymaga wzajemnego związku posługujących Słowem Bożym i korzystających z tej posługi, aby nic nie stało na przeszkodzie przyjmowaniu Ewangelii, która jest nam zawierzana.

16 października

Wielkich ludzi od wielkich spraw jest bardzo dużo, a Chrystus chce, aby wielcy ludzie byli od małych spraw - sam nas tego uczy.

17 października

Człowiek, któremu powiedziano: „Niechaj świeci światłość wasza …”, jeśli się oporze swemu powołaniu - wtedy ćmi jak kaganek przez całe życie.

18 października

Im ktoś wyżej jest postawiony przez Boga w hierarchii społecznej, tym więcej musi wymagać od siebie.

19 października

Tylko miłość czyni wszystko dobrze.

20 października

Łatwiej jest zmienić ustrój, trudniej - odmienić człowieka!

21 października

Gdy człowiek tak wydobędzie się z siebie, że ma już odwagę być poczytanym za nic, dopiero wtedy jest wolność, wspaniałość i zwycięstwo - najtrudniej, bo nad samym sobą!

22 października

Prawdziwego spoczynku nie zazna nigdy człowiek, który nie zna umęczenia pracą.

23 października

Aby jak najprędzej uzyskać przebaczenie dla siebie, trzeba łatwo i szybko likwidować trudności, drzeć papierki, a porywcze listy wrzucać do ognia; to jest najlepsze archiwum.

24 października

Tak nam trudno ugiąć siebie, aby poddać się Bogu, a cóż dopiero ludziom?

25października

Trzeba mądrze odmieniać, bo odmiana nie zawsze jest najważniejszym zadaniem.

26 października

Gdy Syn Boży przywrócił światu ład, ukazał się na krzyżu w całkowitej nagości, abyśmy się nauczyli patrzeć na człowieka Bożymi oczyma.

27 października

Złorzeczy się ciągle na pijaństwo, chuligaństwo i różne inne bezeceństwa, a za mało mówi się o grzechach niewiary i nieufności wobec Boga, choć to jest istotne źródło wszystkich nieszczęść.

28 października

Bóg ludziom, których chce wychować do kierowania innymi, daje zazwyczaj życie wewnętrzne trudne i ciężkie, bo za tę cenę przygotowuje sobie mądre naczynia swego działania w duszach braci naszych!

29 października

Tylko ja dobrze znam mój własny krzyż i tylko Bóg go rozumie.

30 października

Wyniesienie zazwyczaj przychodzi po upokorzeniu; dom także buduje się najpierw w dół, a potem w górę.

31 października

Epoki historyczne oceniamy według sposobu obchodzenia się z człowiekiem; jak sobie poradziły z człowiekiem i co mu dały.

LISTOPAD

1 listopada

Świętość nie jest łatwym życiem, nie jest odgrodzeniem się od świata - jest wytrwałą walką z sobą, jest otwieraniem serca i dłoni ku braciom.

2 listopada

Potęga chrześcijaństwa w tym się wyraża, że nie rezygnuje z nikogo do „ostatniej chwili”. Zawsze oczekuje zwycięstwa miłości, choćby w ostatniej chwili konania.

3 listopada

Każdy byt ma swoją doskonałość jako najwyższy punkt osiągalny dla siebie. Ten szczyt nie tylko może, ale powinien być osiągnięty jako odwiecznie wyznaczona miara pełni doskonałości.

4 listopada

Ludzkość tym bardziej pragnie być nieśmiertelna, im więcej trudu, męki i bólu kosztowała ją obrona życia.

5 listopada

Życie trzeba przeżyć godnie, bo jest tylko jedno.

6 listopada

Ludzie zwani świętymi, im bardziej są porwani przez Boga, tym bliżsi są ludziom i ich sprawom.

7 listopada

Życie uczy lepiej niż uniwersytet, dlatego dobry Bóg zachowuje nam dłużej naszych rodziców, abyśmy mieli od kogo uczyć się mądrości życia.

8 listopada

Prawdziwy postęp nie zniża się ku maluczkim, tylko maluczkich czyni wielkimi.

9 listopada

Zazdrościmy świętym męczennikom, a zapominamy, że istnieją też inne męczeńskie „kraty” - wytężonej pracy, różnych trudności oraz odważnego marszu naprzód, mimo zdziwienia i zgorszenia świata.

10 listopada

Każdy z nas jest nieustannie wydawany na łup innych, na łup ludzkiej opinii, krytyki, sądu; jest nieustannie biczowany, oplwany, w jakiś sposób „wykańczany”. Pozostaje tylko nadzieja, że któregoś dnia zmartwychwstanie.

11 listopada

Albo cierpliwość, albo smutek! Tam gdzie panuje smutek, nie ma cierpliwości.

12 listopada

Zagadnienia „braku czasu” nie rozwiąże się przez pośpiech, lecz przez spokój.

13 listopada

Jeśli kobieta na każdym odcinku życia - w rodzinie, w pracy zawodowej, społecznej, publicznej - będzie działała według natury kobiecej, wtedy nieludzki świat stalowych potęg zmieni się w ludzki świat otwartych, macierzyńskich ramion.

14 listopada

Chrystus nie jest tylko dla mężczyzn, a Maryja tylko dla kobiet. Chrystus i Maryja są dla obojga razem. Wtedy dopiero będzie prawdziwe chrześcijaństwo.

15 listopada

Nie wystarczy mieć serce, trzeba mieć „ład serca”; zdobycie go nie dzieje się bez jakiegoś męczeństwa.

16 listopada

Apostolska ruchliwość nie może być przeszkodą do wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem.

17 listopada

Człowiek specjalizuje się i doskonali przez konkretną pracę. Ludzie, którzy nie spełniają konkretnego zadania - zniekształcają się i karleją.

18 listopada

Praca jest zaszczytnym powołaniem do współdziałania z Bogiem; nie jest karą, ale zaufaniem okazanym człowiekowi.

19 listopada

Tylko kłamstwo owija się w wielomówstwo, prawda jest zwięzła.

20 listopada

Człowiek wierzący, który ma dużo pewności siebie, zarozumiałości i tupetu, gdy z tym wszystkim pójdzie do innych, aby ich zdobywać dla Pana Boga, może ogromnie zaszkodzić przybliżeniu się Królestwa Bożego.

21 listopada

Rzecz znamienna - tylko Chrystus, którego królestwo nie jest z tego świata, radzi sobie z tym światem.

22 listopada

Choćby upadły wszystkie królestwa, mocarstwa i potęgi tej ziemi, jedno tylko Królestwo Chrystusowe na pewno się utrzyma, bo jest wyrazem największych tęsknot i pragnień ludzkości.

23 listopada

Aby budować Królestwo Chrystusowe, nie trzeba się oglądać wokół, trzeba zaczynać od razu od siebie, od swego serca.

24 listopada

Królestwo Boże to miłość, życzliwość i dobroć, to ustępowanie miejsca drugiemu, działanie zawsze na korzyść, to stąpanie „na palcach” wokół bliźniego; to panowanie przez pokorę, służąc na kolanach przy stopach naszych braci.

25 listopada

Królestwo Boże, to Królestwo, które „trzyma ręce przy sobie”, a jeżeli wyciąga do kogoś dłoń, to tylko jako przejaw wewnętrznej przyjaźni, życzliwości, miłości braterskiej i oddania.

26 listopada

Naród polski przyzwyczaił się oglądać swoich królów na kolanach przed Królem królów, umacniając w ten sposób w poszanowaniu władzy tych, którzy sami umieli oddawać, co jest Bożego Bogu.

27 listopada

Pokój Chrystusowy, oparty na sprawiedliwości i miłości w stosunkach międzynarodowych i w poszczególnych narodach, zaczyna się w naszym codziennym, sąsiedzkim i społecznym współżyciu - w czterech ścianach domu rodzinnego.

28 listopada

Gdzie nie ma wolności, nie ma miłości. Nie można miłować przez przymus.

29 listopada

Nie dziwmy się Kościołowi, że wszystko zaczyna od Matki Najświętszej, tak przecież zaczął sam Bóg.

30 listopada

„Renovatio” - odnowa - w swej najgłębszej istocie to uwierzenie na nowo w Boga, który jest Miłością, więcej - to zawierzenie Jego Miłości.

GRUDZIEŃ

1 grudnia

Człowiek jest powołany nie tylko do podziwiania Boga, ale i do współdziałania z Nim.

2 grudnia

Gdyby człowiek był czymś nieważnym, skromnym i małym, bez znaczenia, na pewno Bóg nie podejmowałby tak niezwykłych „wysiłków”, aby go ratować, zbawiać i żywić swoim Ciałem.

3 grudnia

Cały świat domaga się dziś coraz większej wrażliwości na człowieka, może dlatego, że ta wrażliwość zanika.

4 grudnia

Świątynia jest jakby chlebną dzieżą, w której zaczyn Boży przenika i przerabia to, co w życiu naszym zbyt ludzkie - aby Bożym się stawało.

5 grudnia

Człowiek współczesny jest bardziej wrażliwy na działanie miłości niż siły.

6 grudnia

Tylko ludzie skoncentrowani, skupieni, cisi i opanowani, umiejący milczeć i słuchać uchem i sercem, tworzą przyszłość.

7 grudnia

Nie może być w Kościele jakiejś „uregulowanej jezdni” dla wybrańców, bo jedna jest droga dla wszystkich, dla pszenicy i dla kąkolu.

8 grudnia

Nie wystarczy w Boga wierzyć, trzeba jeszcze Bogu… zawierzyć.

9 grudnia

Nawet Bóg zapragnął dziecięctwa, macierzyńskich ramion i czułych dłoni Niepokalanie Poczętej: miałżebym ja uważać to pragnienie za słabość i za przegraną?

10 grudnia

Człowiek dopiero wtedy jest w pełni szczęśliwy, gdy może służyć, a nie wtedy, gdy musi władać; człowiek naprawdę wielki, nawet gdy włada, jest służebnikiem.

11 grudnia

Nie trzeba ciągle innych ganić, karcić, wytykać. Należy zawsze odwoływać się do Bożych wartości, które są w każdym człowieku, chociażby ten człowiek był najbardziej sponiewierany i zniszczony.

12 grudnia

Musimy widzieć przede wszystkim człowieka, jako człowieka, a nie to co on czyni. Choćby czynił wiele, lub nie, dobrze lub źle, jest człowiekiem.

13 grudnia

Gdy człowiek patrzy za bardzo na siebie - nie dostrzega Boga; gdy zapomni o sobie - widzi Boga, a w Nim innych. Oto tajemnica rozwoju duchowego.

14 grudnia

Ludzie sprowadzają istotę grzechu do nieposłuszeństwa, tymczasem istota grzechu polega na dopuszczeniu wątpliwości wobec Boga - czy jest On nieskończoną Prawdą, Miłością, Dobrocią i Mądrością.

15 grudnia

Nic tak nie dręczy, jak dopuszczona wobec Boga nieufność.

16 grudnia

Ładu w działaniu nabieramy przez ład obcowania z Bogiem.

17 grudnia

Nasze usta na otwierać Bóg i po Bożemu mamy się do siebie odzywać.

18 grudnia

Współczesne zamówienie społeczne, to zamówienie na ludzi dobrych.

19 grudnia

Nieraz myślimy, że coś Panu Bogu popsuliśmy przez naszą słabość i grzechy, ale nawet one są dla Boga materiałem dla wypełnienia Jego planów.

20 grudnia

Co będzie? Tylko Bóg na pewno „będzie”, a Ty w Nim.

21 grudnia

Gdy widzimy, co ludzie wyprawiają z Kościołem, z Chrystusem żyjącym w Eucharystii, ze Mszą świętą, Ewangelią, Krzyżem, mówimy że Bóg był bardzo odważny, powierzając to wszystko ludziom.

22 grudnia

Stawać się jako dziecię, to brać z dziecięctwa to, co przystoi wiekowi dojrzałemu: niepamięć zniewag, brak pożądań godności, miłość wspólnoty towarzyskiej, równowagę przyrodzoną, prostotę i szczerość wobec Boga i ludzi.

23 grudnia

Maryja ma wspólnie z Ojcem Niebieskim jednego Syna; Jezus to jest Ich Syn: Syn Boga i Syn Maryi.

24 grudnia

Gdy Bóg jest w żłobie, niebo jest w żłobie.

25 grudnia

Słowo Przedwieczne przyszło na świat płacząc i kwiląc, bo to jest najlepszy sposób „propagandy” Boga na świecie - kto oprze się dziecku?

26 grudnia

Bóg w pieluszkach - to pełne przyznanie się do człowieczeństwa i do wszystkich wiążących się z nim losów.

27 grudnia

Na progu świątyni chrześcijańskiej, w obliczu Matki z Dziecięciem, kona cała buta silnych barbarzyńców; świątynia jest miejscem poskramiania „zwierząt”.

28 grudnia

Czyż świat nie jest wielką stajnią, choć nazywa się „mundur” - czysty? A jednak chce być „mundur”; to wystarczy Bogu, który nie pogardził stajnią.

29 grudnia

Skoro nawet zwierzęta mówią po ludzku pod wpływem nocy Betlejemskiej, to cóż dopiero „król stworzenia”, człowiek?! - Oby i on przestał postępować „zwierzęco”! - Oby brat przestał „ryczeć” na brata.

30 grudnia

Może Bóg przyjść do stajni, czyż nie może przyjść do duszy mojej, choćby nie różniła się niczym od … stajni?

31 grudnia

Jak zdrowo odszukać stare fotografie, przypatrzeć się im spokojnie i powrócić czasami do naszego „Betlejem”!

---