Referat 2: Zmiana społeczna, rozwój i postęp (Sztompka, Giddens)
ZMIANA różnica między stanem systemu społ.(np.grupy) w 1 momencie czasu
SPOŁECZNA i jego stanem w innym momencie (między stanem wcześniejszym i
późniejszym).
Możliwe różnice między stanem wcześniejszym i późniejszym:
1) może nastąpić zmiana składu systemu, np.:
Migracje, rekrutacja do grup, reforma organizacyjna.
2) zmiana struktury systemu → modyfikacja różnych typów sieci powiązań między elementami:
Interakcje - nowe struktury interakcyjne, np. nawiązywanie nowych kontaktów, wchodzenie w nowe stosunki ;
Interesy - nowe struktury interesów, np. bogacenie się lub biednienie, zyskiwanie lub tracenie władzy ;
Normy - nowe struktury normatywne, np. wyznawanie nowych wartości, kierowanie się nowymi normami, odgrywanie nowych ról ;
Idee - nowe struktury idealne, np. nowa wiara, akceptowanie innych ideologii, zyskiwanie nowej wiedzy o świecie .
3) zmiana funkcji pełnionych przez elementy społeczeństwa, np.:
Rodzina tradycyjna pełniła wiele różnych funkcji: ekonomiczną, socjalizacyjną, prokreacyjną, religijną itd. Z czasem niektóre funkcje zostały przejęte przez wyspecjalizowane instytucje, np. zakład pracy, szkołę, Kościół.
4) zmiana granicy systemu, np.:
2 partie łączą się w 1
5) zmiany w otoczeniu systemu, np.:
Powódź niszczy i odcina miasteczko, urbanizacja pochłania podmiejskie wioski.
Czynniki zmiany społecznej - 3 zasadnicze stałe źródła zmiany społ. :
1)środowisko fizyczne → bezpośredni wpływ środowiska na zmianę społ. jest niewielki, jednak da się zaobserwować jego wpływ na życie społeczne, np.:
Różne zwyczaje i praktyki mieszkańców obszarów polarnych i tropikalnych,
Stopień rozwoju na obszarach mało sprzyjających i obszarach żyznych.
2)organizacje polityczne → w znacznym stopniu decydują o przebiegu rozwoju społ. Duże znaczenie w ustanowieniu najbardziej tradycyjnych systemów państwowych odegrała władza wojskowa.
3)czynniki kulturowe → np.: oddziaływania religijne, systemy komunikacji i przywództwa.
Religia może być czynnikiem hamującym bądź przyspieszającym zmiany.
Pojedynczy przywódcy wywierali duży wpływ na dzieje świata, np.: Juliusz Cezar (przywódca polityczny), Jezus (przywódca religijny), Isaac Newton (przywódca myśliciel i wynalazca). Należy pamiętać, że aby jednostka mogła zająć wysoką pozycję i skutecznie działać muszą istnieć sprzyjające warunki społ. (przykład A.Hitlera lub M.Gandhiego).
PROCES ciąg następujących po sobie i przyczynowo uwarunkowanych zmian
systemu.
Proc.kierunkowe → nieodwracalne, każda faza późniejsza w czasie przybliża stan systemu do pewnego stanu wyróżnionego (preferowanego lub unikanego). Np.: wzrost organizmu , dojrzewanie , starzenie się , śmierć.
Proc.cykliczne → po pewnym czasie stan systemu powraca do punktu wyjścia / stanu początkowego. Np. cykle koniunkturalne wzrostu i recesji.
ROZWÓJ SPOŁECZNY, PROCESY ROZWOJU rodzaj procesów kierunkowych.
Cechy:
- kierunek procesu jest pozytywny = z czasem zwiększa się poziom zmiennej, np.:
Wzrost liczby ludności - rozwój demograficzny,
Wzrost produkcji - rozwój gospodarczy.
- kierunkowa sekwencja zmian społ. jest uruchomiona przez mechanizmy wewnątrzspołeczne (immanentne, endogenne - w ramach rozważanego systemu ≠ egzogenne - poza systemem społecznym np. zmiany klimatyczne, epidemie).
Rozwój jednoliniowy → zmiany zawsze biegną 1 regularnym torem
(rozwój unilinearny).
Rozwój wieloliniowy → sekwencje zmian mają zbliżony kierunek, ale przebiegają
różnymi torami (rozwój multilinearny)
Rozwój skokowy → kumulowanie się zmian ilościowych, po których następuje
zasadnicza zmiana jakościowa itd. (np. rozwój społ.wg Marksa).
POSTĘP SPOŁECZNY proces rozwojowy o kierunku wartościowanym, ocenianym
pozytywnie. Przeciwny jest mu regres (oddalanie się od cenionego stanu, wartości).
Cechy postępu: procesowość, kierunkowość (zmiany prowadzą do coraz to innych stanów społeczeństwa, przybliżające do określonego stanu idealnego), optymizm.
Postępowość jest zrelatywizowana → postępem jest to, co za postęp jest przez dane społeczeństwo uważane. Postępowość zależna jest od:
zbiorowości, np. odebranie ziem wielkim właścicielom i uwłaszczenie chłopów postępowe dla mas wiejskich, ale nie dla arystokracji ;
czasu historycznego, np. wprowadzenie równouprawnienia kobiet postępowe wg nas, ale nie wg ówczesnych ludzi ;
uznawanych wartości (kryteriów postępu), np. uprzemysłowienie to postęp, gdy za kryterium przyjmiemy wzrost produkcji, ale nie przetrwanie naturalnego środowiska.
pytania dotyczące postępu |
Wizja sakralna |
Wizja mechanistyczna |
Wizja humanistyczna |
o podmiot postępu [sprawcę] |
Bóg |
system/organizm społ. |
człowiek (pod.indywidualny) zbiorowość (pod.kolektywny) |
o mechanizm postępu [przebieg] |
dzieje przebiegają w sposób z góry przez Boga założony |
samorozwój, autodynamika (metafora wzrostu organicznego) |
sumowanie działań i kumulowanie skutków, co tworzy pewną ciągłość hist. |
o kryterium postępu [cel] |
królestwo boże |
rosnąca złożoność, podział, zróżnicowanie |
stopniowe doskonalenie jakiegoś istotnego wymiaru życia |
Czynniki decydujące o aktywności społecznej prowadzącej do twórczych przekształceń:
Cechy jednostek - np. dominujący typ osobowości, twórczość, innowacyjność ;
Właściwości struktur społ.- np. otwartość, heterogeniczność, tolerancja wobec różnorodności i oryginalności, dawanie pola swobody ;
Stosunek do tradycji i przeszłości - czerpanie do dalszego rozwoju ;
Wizja oczekiwanej przyszłości - optymizm i nadzieja, myślenie perspektywiczne i strategiczne, planowanie i antycypowanie.
Trauma zmian społecznych
DYSKURS TRAUMYzwrócenie uwagi na destabilizujące, dezorganizujące i
dezorientujące konsekwencje zmian społ., niezależnie od ich treści.
Zawsze obok konsekwencji znajdą się (choćby dlatego, że
zmiany naruszają zastany porządek, przerywają ciągłość,
zaburzają równowagę) .
Jakie zmiany mogą mieć charakter traumatogenny? :
Nagłe, gwałtowne, dokonujące się w bardzo krótkim czasie ,
Obejmujące równocześnie różne dziedziny życia społ. ,
Głębokie, radykalne, dot.centralnych dla zbiorowości wartości/reguł/przekonań,
Niespodziewane i szokujące.
TRAUMA KULTUROWA kultura, jako 1 z dziedzin życia społ., jest najbardziej
wrażliwa na „traumę zmiany”, bo charakteryzuje się
ciągłością, rutyną.
3 poziomy traumy kulturowej:
I. skala biografii indywidualnej , np.
choroba, śmierć bliskiej os., rozwód, utrata pracy, awans, małżeństwo, narodziny dziecka.
II. traumy zbiorowe (skala mikrospołeczna), np.
zmiany gwałtowne: bankructwo firmy, rozpad drużyny piłkarskiej ;
zmiany powolne: demoralizacja wspólnoty, korupcja w partii politycz.
III. traumy historyczne (skala makrospołeczna), np.
zmiany gwałtowne: rewolucja, podboje, wojna ;
zmiany powolne: rosnące przeludnienie, degradacja środowiska, choroby cywilizacyjne.
Podatność na traumę różnych jednostek, grup jest inna z uwagi na posiadane „zasoby obronne”. Np.:
ktoś ma dużo pieniędzy → nie musi bać się głodu, biedy, bać się o swoje bezpieczeństwo
Ktoś ma dużo znajomości/kontaktów → łatwiej uzyska pomoc, dostanie pracę, nie boi się tak bardzo zwolnienia
Ktoś ma wyższe wykształcenie i różne umiejętności → nie boi się o swoje stanowisko
Symptomy traumy:
- syndrom braku zaufania→ do instytucji publicz. lub obywateli, np. opinie o politykach
- apatia→ pasywność, poczucie bezsilności, np. absencja wyborcza
- orientacja na dzień dzisiejszy
- nostalgia→ idealizowanie dziejów swojej zbiorowości
- niepokój→ obawy, lęki, podatność na plotki
-„panika moralna” → masowe dyskusje, spory, mobilizacja ruchów społ.
Radzenie sobie z traumą:
Strategie indywidualne → możliwie najlepsza adaptacja do panujących warunków, np. budowanie murów, montowanie zamków i alarmów, ochrona.
Strategie masowe → spontaniczna ekspresja niezadowolenia wyrażana przez wielu ludzi równocześnie, ale nie w porozumieniu ze sobą, np. zamieszki na ulicach, wandalizm.
Strategie zbiorowe → podejmowanie wspólnych, zorganizowanych i celowych działań, np. strajk, marsz protestacyjny, petycje, akcje charytatywne.
Zmiana traumatogenna może pełnić funkcję konstruktywną bądź destruktywną.
Od czego zależy wynik zmiany?:
Wartość progowa traumy→ granica społecznej odporności na traumę,
Zakres i głębokość, Nagłość/stopniowość → czyli rozmiar traumy,
Stopień dysonansu→ jak bardzo nowe wartości, normy, są podobne/różne do/od tradycyjnych,
Rozmiar grup straumatyzowanych→ kogo dotyka trauma,
Liczba i doniosłość negatywnych stanów traumy,
Szanse adaptacji indywidualnej,
Środki i zasoby społeczne do obrony/radzenia sobie z traumą,
Sytuacja geopolityczna→ np. korzystny układ sojuszów, tendencje rynkowe i polityczne .
4