Aleksander Wilkoń, Problemy stylizacji językowej w literaturze, w: „Przegląd Humanistyczny” 1984, nr 3, s. 11-27.

Stylizacja dotyczyć może nie tylko „stylu innego”, ale także - odmiany języka mającego cechy systemowe, np. gwary; stylizacja nie musi wcale przejmować „istotnych właściwości” wzorca, może operować jego składnikami drugorzędnymi, a cechy „istotne” głęboko deformować.

Wzorzec stylizacyjny nie musi być „obcy” sytuacji nadawcy wypowiedzi, przeciwnie - może być mu bliski.

Stylizacja językowa odnosi się do jakiegoś istniejącej poza tekstem rzeczywistości językowej.

Stylizacja wybiórcza - częściowa, wprowadzająca wybrane cechy językowego wzorca, z umiarem i w sposób funkcjonalny operująca jego elementami.

S. 12.

S. 12.

S. 13.

S. 15.

---