RZOWÓJ POZIOMU I ZAKRES WYKORZYSTANIA:

1.algorytmów sztucznej inteligencji

2.środków i metod komunikacji:

człowiek <-> człowiek

człowiek <-> maszyna

maszyna <-> człowiek

maszyna <-> maszyna

Rozwój:

*konstrukcji algorytmów AI oraz narzędzi

programowania

*środków technicznych komunikacji

ALGORYTMY SZTUCZNEJ INTELIGENCJI:

1.Systemy ekspertowe:

a.poradnictwo

b.rozwiązywanie problemów

c.twórczość

2.Automaty 21 wieku:

a.stanowiska sterowania i kontroli

b.nadrzędne sterowanie

c.roboty

d.symulatory

ŚRODKI I METODY KOMUNIKACJI:

Lokalne sieci

Internet

Telefonia komórkowa

Sygnały wizyjne

Sygnały dźwiękowe

Wizja + dźwięk

Multimedia

Wirtualna rzeczywistość

SYSTEMY EKSPERTOWE: w technice, ekonomii, handlu, transporcie (wewnątrz zakładowym, miejskim, krajowym, międzynarodowym), medycynie, ekologii, polityce, wojskowości, twórczości artystycznej (muzycznej, plastycznej, literackiej), codziennych problemach człowieka, rolnictwie, ogrodnictwie itd.

ZASADNICZE CECHY SYSTEMÓW EKSPERTOWYCH 21 WIEKU - to zdolność:

1.uczenia się

2.zdobywania wiedzy

3.rozpoznawania i analizy obrazów (1, 2 i 3xD)

4.rozpoznawania i formułowania zdań

naturalnego języka (mówionego lub pisanego)

5.komunikowania się z użytkownikiem

sygnałami dźwiękowymi i graficznymi 3xD

(multimedia i wirtualna rzeczywistość)

SYSTEMY EKSPERTOWE W TECHNICE DLA:

1.Projektanta (konstruktora, architekta)

2.Eksperymentatora (badania laboratoryjne lub

symulacyjne)

3.Technologa (planowanie produkcji lub

kierowanie nią)

PRACA:

1.indywidualna - I

2.zespołowa - Z (odległość wykonawców)

AUTOMATYZACJA tworzenia modeli matematycznych procesów:

ma ważne znaczenie dla:

1.projektanta (systemy sterowania)

2.eksperymentatora (badania symulacyjne)

3.technologa

MODELE MATEMATYCZNE procesów:

1.empiryczne

2.dedukcyjne

3.dedukcyjno-empiryczne

PROCESY EMPIRYCZNE - na podstawie pomiarów , hipotetycznie przyjmujemy , że opis pasuje do pewnej rodziny funkcji i wyznaczamy parametry.

Procesy empiryczne - przechodzenie od praw ogólnych do praw szczegółowych.

Problemy optymalizacyjne mogą być bezpośrednio związane ze sterowaniem, badaniami symulacyjnymi, ale mogą być niezależne od nich.

MODELE EMPIRYCZNE - to głównie rezultat odpowiedniego wykorzystania materiałów statystycznych lub danych doświadczalnych.

Materiał statystyczny:

Wyniki pomiarów:

Przetwarzanie inteligentne w oparciu o bazy wiedzy (hipotezy i proces identyfikacji):

* Metody statystyczne

* Teoria aproksymacji

* Teoria zbiorów rozmytych

* Sztuczne sieci neuronowe

Tworzenie odpowiednio sklasyfikowanych zbiorów obejmujących: materiał statystyczny oraz wyniki pomiarów odbywa się przy pełnej lub częściowej automatyzacji.

Ustalanie hipotez i wybór metod tworzenia modeli odbywa się najczęściej w dialogu z komputerem.

Np. przy tworzeniu modeli w postaci krzywych lub powierzchni regresji (najczęściej są to wielomiany regresji jednej lub wielu zmiennych i wówczas ustala się stopień wielomianu S oraz liczbę zmiennych n) minimalizuje się wyrażenie:

ze względu na parametry {a₁,a₂, ....a_m}

gdzie k liczba danych.

POSTAĆ FUNKCJI (HIPOTETYCZNA)

f (x_1i, x_2i, ... x_ni, a₁, a₂ ... a_m) jest ustalana przez wybór jednej ze zbioru funkcji proponowanych przez system ekspertowy, dla których system posiada odpowiednie procedury optymalizacji.

Jeżeli f jest wielomianem jednej zmiennej stopnia s

i dysponujemy liczbą k danych to minimalizujemy wyrażenie

ze względu na parametry (a₀, a₁, ... a_s} i w rezultacie wyznaczmy te parametry.

Funkcja

posiada dokładnie jedno minimum lokalne, zatem warunek konieczny istnienia minimum

jest jednocześnie warunkiem wystarczającym. Powyższy układ równań jest układem równań liniowych i jego rozwiązaniem są współrzędne {a₀, a₁, ..., a_S} punktu, w którym funkcja

g(a₀, a₁, ..., a_S) osiąga min. Dla wymienionych wartości {a_i}, wielomian

jest krzywą regresji.

MODELE DEDUKCYJNE - to rezultat przejścia od ogólnych praw (głównie fizyki i chemii) do ich uszczegółowienia.

UŻYTKOWNIK OPISUJE:

A.Rodzaj zjawiska (procesu)

B.Cechy środowiska

1.konfiguracja geometryczna (wymiar

przestrzeni, kształt obszaru)

2.właściwości fizyczno - chemiczne

3.stan początkowy

4.stan końcowy

C.Cechy otoczenia

1.właściwości fizyczno - chemiczne

2.wpływ otoczenia

Odpowiedź systemu:

AD.A Ogólne równanie lub układ równań opisujących charakter zjawiska lub prawa rządzące jego przebiegiem.

AD.B1 Wybór współrzędnych np. kartezjańskie, sferyczne, walcowe, eliptyczne lub inne. Równania powierzchni ograniczających obszar, w których zachodzą rozważane zjawiska.

AD.B2 Uściślenie postaci równań przyjętych w pkt. A np.: jednorodność, izotropia, amzotropia, nieliniowość.

AD.B3 Sformułowanie warunków początkowych (dla t = 0).

AD.B4 Sformułowanie warunków dla chwili końcowej rozważanego przedziału czasowego lub warunku granicznego dla t→∞.

AD.C1 Sformułowanie warunków brzegowych na powierzchni ograniczającej badany obszar.

AD.C2 Uszczegółowienie warunków przyjętych w C1.

*Wymiana masy i ciepła

*Przewodzenie ciepła w ciałach stałych

*Drgania strun

*Drgania prętów

*Drgania belek

*Drgania płyt

*Dyfuzje

DRGANIA BELKI

gdzie E - stała Younga

J(x) - powierzchniowy moment bezwładności przekroju belki

ρ - gęstość materiału belki

S(x) - pole powierzchni przekroju belki

p(x, t) - gęstość liniowa obciążenia belki

x ∈ (0, 1) t ∈ (0, ∞)

J(x) = const S(x) = const p(x, t) = 0

gdzie D = ϕs / EJ

stan belki dla t = 0 → warunki początkowe

Odpowiedź systemu

A

B

D

PRZEWODZENIE CIEPŁA W CIELE STAŁYM

λ (A, t) = const C (A, t) = const

P (A, t) = const

gdzie χ = λ / Cϕ

PROSTOKĄTNE WSPÓŁRZĘDNE KARTEZJAŃSKIE (X, Y, Z)

X ∈ (0, a)

Y ∈ (0, b)

Z ∈ (0, c)

Pole temperatury bezźródłowe g = 0

Odpowiedź systemu B

Cechy środowiska

Dla płyty równoległościennej X ∈ (0, a)

warunek początkowy u (x, 0) = 0

Odpowiedź systemu B

Cechy otoczenia

Warunki brzegowe:

MODEL NEURONU

y = f(u)

x - sygnał wejściowy

U - sygnał aktywacji

f(u) - funkcja przejściowa

y - sygnał wyjściowy

ε = | y - Y |

MODEL NEURONU - naśladowanie neuronów naturalnych (biologicznych). Zapamiętują, uczą się, można douczać stopniowo w miarę zdobywanych materiałów, można kasować i na nowo je uczyć.

f(u) - dokonuje przekształceń, może być

różnego typu

ROZRÓŻNIA SIĘ 2 TYPY FUNKCJI:

1.progowe

2.sinusoidalne

AD.1.

Funkcja progowa występuje wtedy, gdy istnieją asymptoty poziome albo w pewnym przedziale istnieją poziome linie ograniczające (U < ∞).

Funkcje progowe mogą być ciągłe i są funkcjami nie różniczkowalnymi w danym punkcie.

W procesie nauczania występuje sprzężenie zwrotne, które oddziaływuje pozytywnie jeśli sygnał jest zmieniany tak długo, aż otrzymamy minimalny błąd.

Pojedynczy neuron wyznacza pewien skalar, a następnie jest przekształcany do funkcji f(u) zwaną funkcją przejścia.

g(u) = 2 f(u) - 1

f(u) = 1+g(u) / 2

Nauczenie neurona rozumiemy przez nałożenie wagi, którą chcemy otrzymać na wyjściu.

Mamy wektor
taki, że jego moduł

Iloczyn skalarny będzie constans

Wektor leży na powierzchni prostopadłej do wektora w.

NORMALIZACJA WEKTORA - przypisuje się inny wektor o tym samym zwrocie, kierunku, ale o długości jednostkowej.

(pierwiastek sumy kwadratów współrzędnej tego wektora)

Iloczyn skalarny może przyjmować wartość dodatnią lub ujemną. Jeśli kąt ϕ(0, π/2) to iloczyn skalarny jest dodatni. Natomiast, jeśli wektory są obok siebie prostopadłe to iloczyn jest równy 0. Jeśli zaś ϕ jest kątem rozwartym to iloczyn jest ujemny.

Funkcja progowa typu

Przyporządkowuje 1 wszystkim wektorom jednostkowym, które tworzą kąt < 90^O. Dla kątów > 90^O przypisuje 0.

Proces uczenia polega na zminimalizowaniu różnicy |y - Y|, czyli należy tak dobrać wartość wagi, aby proces ten osiągnął minimum.

STEROWANIE ADAPTACYJNE

To co nauczyliśmy to możemy poprawiać lub całkowicie zmienić, nie trzeba tworzyć nowego programu.

Najczęściej spotykane sieci: warstwowe.

ε - błąd w odpowiedzi neuronu - jest to różnica między wzorcem a tym co chcieliśmy otrzymać.

PRZYKŁADY NAJNOWSZYCH ZASTOSOWAŃ SSN (sztuczne sieci neuronowe)

1.NASA wykorzystuje SSN do sterowania

ramieniem robota, którego zadaniem jest

chwytanie przedmiotów znajdujących się w

dowolnym położeniu, gdzie w warunkach

nieważkości szczególnie trudno jest utrzymać

manipulowane obiekty w stałym położeniu, a

pewność chwytu zależy od stopnia zgodności

orientacji osi przedmiotu i elementów

chwytaka.

2.Uczeni z New Yorku University Medical

Center wykorzystali SSN jako alternatywę dla

złożonych tensorowych obliczeń dotyczących

parametrów ruchu ramienia robota w celu

znacznego przyspieszenia działania systemu

sterowania, który dzięki SSN może działać w

czasie rzeczywistym, podczas, gdy zwykłe

algorytmy realizowane na tych samych

komputerach nie są w stanie osiągnąć

wystarczającej szybkości przy wyznaczeniu

wszystkich potrzebnych współrzędnych,

przyspieszeń i wielkości wymaganych sił oraz

momentów obrotowych.

3.Firma General Dynamic opracowała dla Us

Navy oparty na SSN system klasyfikacyjny i

rozpoznający szumy charakterystyczne dla

napędów różnych typów statków i okrętów.

Sieć jest zdalna nawet do rozróżniania między

sobą szumy różnych okrętów tego samego

typu, co pozwala na identyfikację nazwy

jednostki.

4.Naukowcy z University of Pensylwania

zbudowali SSN zdalną do rozpoznawania

samolotów z ogromną dokładnością

(różniących się detalami wielkości 18 cali

zaobserwowanych z odległości 50 mil).

5.W szpitalu Anderson Memorial Hospital w

Południowej Karolinie SSN wykorzystano do

realizacji procesu optymalizacji leczenia,

zyskując miliony dolarów oszczędności i

ratując życie kilkudziesięciu pacjentów (wg

publikacji).

6.Firma General Devices Space System

Division użyła SSN do sterowania pracą 150

zaworów doprowadzających paliwo i tlen do

silników rakiety Atlas. SSN w oparciu o dane

na temat aktualnych fluktuacji mocy silnika

potrafiła sterować zaworami trafniej niż

poprzednio stosowany, kosztowny i zawodny

złożony system automatyki.

7.Firma Eaton Corporation wykorzystała SSN

do układu sterowania wspomagającego

kierowcę dużej ciężarówki przy szczególnie

trudnych manewrach.

8.SSN są często wykorzystywane w

elektrowniach do prognozowania ich

obciążenia (m.in. w BC Hydro w Vancouver -

sterowanie turbinami o różnych

charakterystykach).

9.Us Air Force stosuje SSN do tworzenia

(doskonalenia) symulatorów lotu.

10.Ford Motor Company przygotowuje z

wykorzystaniem SSN nowy system

diagnostyczny dla swoich silników.

MODEL SZTUCZNEJ SIECI NURONOWEJ

x = (x₁, x₂, ..., x_n) - wektor sygnałów

wejściowych

y_i - sygnały wejściowe

Warstwy:

W_I - wejściowa W_H - ukryta

W_O - wyjściowa

Funkcje przejścia - progowe

Funkcje przejścia - sigmoidalne

f(x) = [1 + exp (-βx) ]^-1 , β > 0

lub

f(x) = tgh ( 0,5 αx) , α > 0

Zbiory:

A - uczący

B - testujący

Zbiory te muszą być różne.

Zbiór A - zbiór par wektorów x i y x₁ | y₁

Zbiór B - zbiór innych par x | y_t

Różnice pomiędzy wektorami wejścia i wyjścia musza być dostatecznie małe.

PROJEKTANT - J (definiuje obiekt):

System:

1.Proponuje i uzasadnia:

a. założenia ogólne i szczegółowe

b. kryteria optymalizacji

c. ograniczenia (zbiór dopuszczalnych

rozwiązań)

2.Dokonuje przeliczenia techniczne i

ekonomiczne

a. wizualizacja obiektu (VR)

b. wizuaizacja charakterystyk

c. zestawienia wyników + komentarze

3.Badania eksploatacyjne projektu

a. wizualizacja stanowiska badawczego (VR)

b. wizualizacja badań symulacyjnych (VR)

c. wyniki + komentarz

KOMUNIKACJA: w języku naturalnym zarówno pisanym jak i mówionym.

ZABEZPIECZENIE: hasło + tembr głosu

AUTOMATYZACJA PROCESU PROJEKTOWANIA

Proces projektowania rozpoczyna się od ogólnego sformułowania problemu, który następnie zostaje poddany wszechstronnej analizie. Rezultaty tej analizy służą do szczegółowego sformułowania problemu.

Sformułowanie to może być przyjęte lub odrzucone w oparciu o odpowiednie kryteria.

W przypadku niespełnienia przynajmniej jednego z koniecznych warunków następuje ponowne sformułowanie problemu.

Jeżeli sformułowanie jest akceptowane, to następuje wyznaczenie zbioru rozwiązań.

Jeżeli zbiór rozwiązań nie jest pusty, to z wykorzystaniem dalszych kryteriów następuje wybór jednego z rozwiązań, a następnie zostaje dokonana wszechstronna jego ocena.

Jeżeli ocena jest niezadowalająca, to zostaje rozszerzony zbiór dopuszczalnych rozwiązań, o ile to jest niemożliwe, to następuje nowe opracowanie szczegółowego sformułowania problemu.

W przypadku pozytywnej oceny, projekt zostaje opisany w postaci odpowiedniej dokumentacji.

Wszystkie wymienione wyżej etapy projektowania mogą być kontrolowane przez projektanta w formie dialogu przy szerokim wykorzystaniu multimediów.

ANALIZA PRAC LABORATORYJNYCH

(częściowa, całkowita)

* Cel badań

* Zakres

* Sprzęt pomiarowy

* Sprzęt informatyczny

* Narzędzia matematyczne

* Narzędzia programowania

* Gotowe oprogramowanie

ZAUTOMATYZOWANE SYSTEMY POMIAROWE:

1.ze stałym programem

2.z programem adaptacyjnym

KOMUNIKACJA:

1.Czujniki - komputer (pomiary bliskie, odległe).

2.Komputer - użytkownik.

3.Dystrybucja wyników z komentarzem.

Pomiary - przetwarzanie - komunikacja

System -> użytkownik

Czujnik -> komputer

Użytkownik

PROJEKTOWANIE SYSTEMU POMIAROWEGO MOŻNA SPROWADZIĆ DO NASTĘPUJACYCH DZIAŁAŃ:

1.Zdefiniowanie funkcji i parametrów

związanych z badanym obszarem problemów

sporządzając pełną listę testowanych

parametrów i funkcji.

2.Wstępny wybór konfiguracji cyfrowego

systemu pomiarowego i sporządzenie

ogólnego schematu blokowego systemu.

3.Określenie metod pomiarowych

najwłaściwszych z punktu widzenia

automatyzacji procesu pomiarowego oraz

przyjętych wymagań na dokładność i

szybkość pomiaru.

4.Opracowanie procedur pomiarowych co

sprowadza się do przygotowania:

a.schematów blokowych przedstawiających

zaangażowanie elementów technicznych

systemu w realizację procesu pomiarowego

b.schematów logicznych funkcjonowania

systemu

c.schematów proceduralnych testowania

systemu

d.wykazów czynności operatora

5.Projektowanie organizacji systemu

pomiarowego oraz jego konstrukcji, co

sprowadza się do opracowania reguł

operacyjnych oprogramowania oraz projektu

technicznego konstrukcji systemu.

6.Wybór metod matematycznych do obróbki

wyników pomiarów.

7.Zaprojektowanie modelu obróbki wyników

pomiarów uwzględniającego:

a.wybór metody w trybie dialogu

b.dokonanie odpowiednich przeliczeń

c.automatyczne opracowanie wniosków

8.Zaprojektowanie multimedialnego modułu

komunikacji z użytkownikiem.

9.Opracowanie metody oceny własności

funkcjonalnych systemu pomiarowego oraz

projekt odpowiedniego układu testów.

10.Opracowanie dokumentacji eksploatacyjnej.

SCHEMAT BLOKOWY ORGANIZACJI PRACY

Rys. na osobnej kartce

NOWOCZESNE SIECI INFORMATYCZNE

Rozproszone: bazy danych

bazy wiedzy

sztuczne sieci neuronowe

* rozwój technologii informatycznych i

telekomunikacyjnych

* systemowa analiza potrzeb użytkowników

* wybór systemu informatycznego

* wybór architektury systemu

automatyzującego wybrany system

Dopasowanie organizacji systemu do potrzeb

użytkowników.

Rozwój specjalnych systemów operacyjnych pozwalających na korzystanie z wymienionych zasobów z współbieżnym przetwarzaniem danych lub wiedzy i rozwój odpowiednich narzędzi oprogramowania.

SYSTEMY INTEGRACJI AKTYWNOŚCI LUDZKIEJ (interesujące zagadnienia)

1.Komputerowe wspomaganie pracy grupowej.

2.Technologie teleinformatyczne.

3.Cykl życia systemów informatycznych.

4.Planowanie systemów informatycznych.

5.Projektowanie systemów teleinformatycznych

6.Implementacja systemów

teleinformatycznych.

7.Utrzymywanie systemu w stałej gotowości.

8.Rozwój i modyfikacja systemu.

9.Intregracja.

10.Standaryzacja.

11.Korporacyjne systemy informatyczne.

12.Podsystemy komunikacyjne sieciowych

systemów informatycznych.

AD.1 KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE

PRACY GRUPOWEJ

Każda realizacja sieciowego systemu informatycznego jest w określonym stopniu rezultatem koncepcji automatycznego wspomagania koordynacji i zarządzania współpracą grupy ludzi zorganizowanej dla osiągnięcia określonego celu społecznego, gospodarczego, naukowego, technicznego, informacyjnego.

CEL SYSTEMU: obsługa problemowo zorientowanej grupy użytkowników pracujących w określonym środowisku.

Zainteresowanie teoretycznymi i praktycznymi

aspektami komputerowego wspomagania

pracy grupowej

Zapotrzebowanie na metodologie i narzędzia

wspomagania koordynacji i zarządzania w tym

zakresie.

FORMY WSPÓŁPRACY W GRUPIE ROBOCZEJ

Formy i sposoby interakcji pomiędzy użytkownikami:

1.tryb synchroniczny - interakcja w czasie

rzeczywistym z narzuconym podziałem

czasowym, wymagająca jednoczesnej

obecności wszystkich użytkowników

2.tryb asynchroniczny - interakcja

rozproszona w czasie bez narzuconego

podziału czasowego

SYSTEMY WSPOMAGANIA PRACY GRUPOWEJ

1.Lokalne - obecność wszystkich użytkowników

w danym pomieszczeniu.

2.Wirtualnie lokalne - lokalność jest uzyskiwana

przez środki techniczne pozwalające na

kontakt użytkowników w czasie rzeczywistym.

3.Lokalnie zdalne - użytkownicy korzystają z

szeroko pasmowych mediów transmisji oraz

techniki podziału ekranu.

4.Zdalne - wzajemna dostępność

użytkowników i komunikacja między nimi są

zredukowane do minimum i najczęściej

odbywa się w trybie wywoływania.

AD.2 TECHNOLOGIE

TELEINFORMATYCZNE.

Hierarchia technologii teleinformatycznych jest uwarunkowana hierarchią potrzeb użytkownika systemu.

Szybkie zmiany dostępnych technologii wymagają zmian filozofii planowania, n projektowania, realizacji, utrzymywania i rozwoju systemów informatycznych.

Dotychczas powszechnie stosowana filozofia zakładała prymat strategii prowadzonej działalności nad technologiami informatycznymi i telekomunikacyjnymi (pierwszy krok - wypracowanie strategii działania, drugi krok - określenie jak dostępne technologie wykorzystać do jej wspomagania).

Nowe podejście polega na sprecyzowaniu, jak nowe technologie mogą zostać wykorzystane do osiągnięcia pożądanej efektywności, produktywności i konkurencyjności.

AD.3 CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW

INFORMATYCZNYCH

Cykl życia każdego systemu można podzielić na następujące fazy:

a.planowanie

b.projektowanie

c.implementacja (wdrażanie pilotowe,

wdrażanie, uruchamianie, szkolenie)

d.utrzymywanie (opieka nad systemem, serwis)

e.modyfikacje (powodowane zmianami potrzeb

i technologii oraz starzenia się działającego

rozwiązania)

AD.4 PLANOWANIE SYSTEMÓW

INFORMATYCZNYCH

Warunkami efektywnego planowania, implementacji i rozwoju korporacyjnych systemów informatycznych są:

a.Sprawdzone metodologie analizy,

projektowania, utrzymywania i rozbudowy

systemów.

b.Wiedza i doświadczenie dotyczące

systemów przetwarzania danych lub wiedzy,

różnych środowisk programowych,

sprzętowych i komunikacyjnych, w tym

najnowszych technik i technologii

informacyjnych, komputerowych

oraz komunikacyjnych.

c.Dopasowanie rozwiązań do jakościowych i

ilościowych potrzeb użytkowników

wynikających z rodzaju i zakresu

prowadzonej działalności.

d.Doświadczenie w projektowaniu i instalacji

podsystemów komunikacyjnych, w których

wykorzystywane są różne techniki analogowe

i cyfrowe do jednoczesnej obsługi różnych

klas ruchu informatycznego.

PLANOWANIE - dotyczy zadań związanych z budową systemów informatycznych lub modyfikacją już istniejących rozwiązań.

CELEM PLANOWANIA - jest uzyskiwanie odpowiedzi na pytania dotyczące m.in. zakresu merytorycznego informatyzacji, jakościowych i ilościowych cech oczekiwanego rozwiązania informatycznego, dostępnych rozwiązań programowych, komputerowych i komunikacyjnych, możliwości i sposobów wykorzystania wcześniej poczynionych inwestycji.

EFEKTEM PLANOWANIA - winien być również scenariusz inwestowania z wykorzystaniem własnych możliwości finansowych oraz dostępnych na rynku instrumentów finansowania.

AD.5. PROJEKTOWANIE SYSTEMÓW

TELEINFORMATYCZNYCH

Systemy informatyczne stały się podstawowym narzędziem w świecie biznesu powodując ogromne rozprzestrzenianie się różnych technologii sieci lokalnych (LAN) i rozległych (WAN).

Obecnym trendem w budowie tych systemów - to taki dobór systemów operacyjnych, architektur podsystemów komunikacyjnych i mediów z komunikacją telefoniczną, by wskaźniki jakości usług i oferowanych przez sieć strategicznych zastosowań były optymalne.

WARSTWY PROJEKTOWANYCH SYSTEMÓW

AD.6. IMPLEMENTACJA SYSTEMÓW

TELEINFORMATYCZNYCH

Realizacja projektów informatycznych obejmuje instalowanie, testowanie i przekazywanie użytkownikowi fragmentów, a następnie całości wdrażanego rozwiązania informatycznego. W większości przypadków zachodzi potrzeba integracji wdrażanych rozwiązań informatycznych z już istniejącymi i wykorzystywanymi zasobami sprzętowymi oraz programowymi.

Wdrożenie nowego systemu łączy się ze skompletowaniem wyników testów oraz przygotowaniem dokumentacji poinstalacyjnej. Istotnym warunkiem powodzenia wdrożenia rozwiązań informatycznych jest przeszkolenie zarówno administratorów systemu, jak i jego użytkowników w zakresie funkcji i usług systemowych dostarczanych w rezultacie nowych rozwiązań.

AD.7. UTRZYMYWANIE SYSTEMU W

STAŁEJ GOTOWOŚCI

Utrzymywanie systemu w stałej gotowości do pracy oznacza jego stałą zdolność do świadczenia usług aplikacyjnych, komunikacyjnych oraz sieciowych, spełniających wymagania użytkownika.

Wymagania dotyczące stałych usług serwisu powinny być uwzględnione już na etapie projektowania systemu. Wcześniejsze sformułowanie indywidualnych warunków i wymagań w zakresie niezawodności systemu (sieci) pozwala na wykorzystanie w projekcie rozwiązań i produktów spełniających zadane warunki.

AD.8. ROZWÓJ I MODYFIKACJA SYSTEMU

Eksploatacja każdego rozwiązania informatycznego wiąże się z ciągłym procesem jego modyfikacji powodowanych zmieniającymi się technologiami i technikami informatycznymi oraz zmieniającymi się potrzebami użytkowników.

Stały wzrost wymagań użytkowników systemu informatycznego jest cechą naturalną stymulującą rozwój i modyfikację systemu.

AD.9 INTEGRACJA

Integracja - to zespół środków oraz metod obejmujących zagadnienia technologiczne, organizacyjne, ekonomiczne i kulturowe umożliwiających wspólną pracę w ramach danego przedsięwzięcia.

Każdy sposób i/lub realizacja integracji wiąże się nierozerwalnie z usprawnianiem komunikacji w jej międzyludzkim, informacyjnym, informatycznym oraz technologicznym rozumieniu.

Implementacja zintegrowanego systemu informatycznego wiąże się z dwoma uzupełniającymi się procesami:

a.dopasowanie zintegrowanego systemu

informatycznego do potrzeb danego systemu

organizacji pracy

b.przejmowanie z systemu informatycznego

rozwiązań optymalizujących efektywność

procesów informacyjnych danej organizacji.

TELEMEDYCYNA

System wzorców w profilaktyce, diagnostyce i edukacji medycznej (głównie multimedia i wirtualna rzeczywistość).

Wzorce obrazowe:

- rentgenografia

- sonografia

- tomografia

- mamografia

- termografia

- badania mikroskopowe

Wzorce dźwiękowe:

- rytm serca

- oddech

- tembr głosu

Profilaktyka

Dokształcanie w sposób poglądowy całego społeczeństwa, jak unikać, zapobiegać chorobom, jakie są zagrożenia. Profilaktyka dotyczy też zanieczyszczeń powietrza, wody, statystyki zachorowań w porównaniu z zagrożeniami skażenia. W internecie obecnie są mapy, które można nakładać na siebie i opracowywać statystyki lub raporty dotyczące np. wpływu stopnia zagrożenia - skażenia środowiska na choroby. Środowiskowa etiologia chorób - środowiskowe czynniki przyczyn zachorowań dla określonej jednostki. Rola profilaktyki to nie tylko informacja, ale i zasady postępowania np. zdrowa dieta. Profilaktyka zajmuje się też systemem immunologicznym, wpływem ruchu na zdrowie, zwraca uwagę na wnioski wynikające z korelacji czynników wpływających na zdrowie człowieka. Strony internetowe powinny być tak przygotowane, by zainteresowały odbiorców.

Diagnostyka

Częściowo pokrywa się z zadaniem profilaktyki, ale musi posiadać wiele wzorców. Wczesna diagnostyka wiąże się z samokontrolą, czyli wczesne wykrywanie tendencji zachorowań. Czysta diagnostyka internetowa jest przydatna w krajach wyspiarskich (Anglia, Grecja), gdzie jest bardzo mała liczba ludności i nie ma szpitala czy ambulatorium i pielęgniarka musi zdecydować, czy sama udzielić pomocy czy należy wezwać np. helikopter. W tej sytuacji telemedycyna w internecie może pomóc w udzieleniu pomocy, gdyż obrazy video i dźwiękowe dają wzorce diagnostyczne. Podobnie jest w krajach kontynentalnych, gdzie w bardzo małych miasteczkach, gdzie nie ma specjalistów internet pomaga lekarzowi "ogólnemu" w udzieleniu specjalistycznej pomocy. Bardzo często tworzy się też konsylia (konferencje) przez internet, które stanowią odpowiednią decyzję, umożliwiającą video-konferencję. W przypadkach nietypowych lekarze przesyłają "zdjęcia" do specjalistów, od nich uzyskują poradę.

Terapia

Internet odgrywa dużą rolę głównie przy operacjach, zabiegach, gdy lekarz jest zaskoczony nietypowym przypadkiem.

Rekonwalescencja

Wielu lekarzy nie posługuje się internetem głównie w średnim wieku i starsi ze względu na przekonania. Internet w rekonwalescencji daje duże oszczędności finansowe. Dąży się do tego, że jeżeli pacjent nie podlega intensywnej terapii odsyła się go jak najczęściej do domu i łączy się z nim przez internet, wyposaża się go w sprzęt np. codziennie wysyłany jest z domu do szpitala jego elektrokardiogram, temp.

Edukacja medyczna

1.Poprzez internet nie można wykształcić

studenta na lekarza, lecz tylko może

dokształcać lekarzy, dotyczących kursów

medycznych w oparciu o różnego rodzaju

symulatory, obsługi nowych urządzeń

diagnostycznych, czyli terapeutycznych.

Najczęściej z wykorzystaniem wirtualnej

rzeczywistości.

2.przy zdobywaniu specjalizacji do

uzupełnienia wiedzy specjalistycznej. Kursy

specjalistyczne.

ZDALNE NAUCZANIE

Bardzo wiele prac laboratoryjnych może być zastąpione wirtualną rzeczywistością. Sprzęt, dźwięk, obraz oprogramowanie, przystosowane do zdalnego nauczania zależy od specjalności, dziedziny do jakiej zostanie ono użyte. Wszystkie operacje jakie można wykonać w laboratorium mogą być wykonane na ekranie. Zdalne nauczanie wykorzystywane jest także przy naukach technicznych, poznania budowy wszelkich urządzeń technicznych oraz w wąskim zakresie wykorzystywane w warunkach biologicznych, a także w ekonomicznych. Za pomocą video-konferencji można się konsultować z nauczycielem, a także zdawać egzamin, ale wtedy musi być urządzenie identyfikujące studenta. Student może mieć także wgląd do indeksu. Dużą rolę przy zdalnym nauczaniu odgrywają symulatory nauki np. jazdy. Tego typu symulatory muszą być wierną kopią rzeczywistej sytuacji. Wszelkie laboratoria techniczne mogą być wyposażone w sposób wirtualny.

R

Projekt

system

Obiekt (wielkości mierzone)

Czujniki

Komutator

Wzmacniacz

Przetwornik analogowo - cyfrowy

Komputer

Profilaktyki

Diagnostyki

Terapii

Rekonwalescencji

Edukacji medycznej

Wiedza -> wspomaganie:

medyczna

Internet

Video konferencja

Poczta elektroniczna

---