ELŻBIETA SUJAK: PORADNiCTWO MAŁŻEŃSKIE I RODZINNE.
Księgarnia Św. Jacka, Katowice 1988, 220s.
Nauczyciel a doradca - w przypadku nauczyciela zaangażowany jest przede wszystkim intelekt. Doradca z kolei jest to zobligowany do tego, by wkroczyć w emocje i przeżycia osobie, której pomaga. Empatia. W poradnictwie potrzebna jest wyobraźnia emocjonalna i zmysł realizmu.
Porada - proces rozłożony w czasie - proces dojrzewania osobowego uczestników kontaktu.
CZĘŚĆ I - PORADNICTWO
1. współczesna sytuacja małżeństwa i rodziny
a) potrzeba poradnictwa:
zadania jakie stale stają przed rodziną:
- zaspokojenie potrzeb psychicznych
- rozwój osobowy (nie awans społeczny!)
- humanizacja seksualizmu i erotyzmu ludzkiego
- humanizacja starości
- niezastąpione środowisko dla rozwoju i dojrzewania w dzieciństwie
b) zagrożenia współczesnego małżeństwa:
- błędne oczekiwania (spowodowane kulturą masową, nadzieja otrzymania człowieka na własność)
- nieumiejętności (w przyjmowaniu drugiego człowieka, akceptacji, doprowadza to do rozczarowań i pretensji, brak zasad kontaktu wzajemnego, nieumiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach, niewłaściwy stosunek do życia seksualnego, ustawiania celów, prowadzenia gospodarstwa domowego)
- przeciążenie
c) reakcje w sytuacjach trudnych - obiektywne (brak mieszkania, niskie zarobki) i subiektywne (rozczarowanie, poczucie bycia ograniczanym).
Reakcją zazwyczaj jest „przyłożenie się”, gdy to nie daje efektu dochodzi się do wołania o pomoc, oczekiwanie przechodzi w żądaniem narasta gniew, żądania rozwodu są często wołaniem, ze już sobie nie radzę. To etap działania na oślep, dlatego potem dużo wycofanych spraw rozwodowych.
d) potrzeba poradnictwa małżeńskiego i rodzinnego - ciągły brak świadomości takiej potrzeby. Jest to potrzeba obiektywna, bo dostrzegana przez ogół ale też subiektywna bo dotyczy wszystkich ciężkich przeżyć.
2. Zadania poradnictwa rodzinnego.
- zachowanie i rozwój więzi emocjonalnych, nauczyć prawidłowego kontaktu
- pomoc w podjęciu odpowiedzialnego rodzicielstwa
- pomoc w sytuacjach konfliktowych - jednocześnie: akceptacja trudności jak i ich rozwiacywanie.
- pomoc w zadaniach wychowawczych (nie wychowuje!)
- pomoc indywidualna dot. ważnych wiezłowcyh decyzji życiowych.
Ostatecznie chodzi o to, by małżeństwa i rodziny mogły trwać w łasce uświęcającej.
Działalność doradcza odbywa się w teraźniejszości i zwraca się ku przyszłości
3.Warunki pracy poradni życia rodzinnego
- osoba doradcy - the most imoprtant
- pomieszczenie (powinno zapewniać niezakłócony przebieg spotkania)
- czas przeznaczony na działalność poradni (niezbędne są stałe godziny) czas porady to ok. 45-60min.
Decyzję o zakończeniu terapii z zasady podejmuje klient.
Zadbać o dobrą informację nt. działania poradni.
Doradca - przygotowany w miarę wszechstronnie, szczególnie dotyczy to osoby która jako pierwsza ma kontakt z osobą zgłaszającą się po pomoc.
Najważniejsze są cechy osobowości.
Ma to być osoba dobrze funkcjonująca we własnym życiu. Powyżej 25 r.ż.
4. Postawa doradcy wobec klienta i jego problemów
za Eliaszem H. Porterem:
- postawa oceniająca - gdy doradca ujawnia, że w toku rozmowy wytworzyło sobie pewien sąd
- p. interpretująca -próbuje stworzyć ciąg przyczynowo - skutkowy. Pozwala przyjąć, ze wie, jak klient mógłby postąpić. Wynika to z ludzkich tendencji.
- p. podtrzymująca - sugeruje, ze nie powinien aż tak odczuwać jak to aktualnie przeżywa.
- p. sondująca - reakcja daje do zrozumienia, że ma za mało informacji aby mieć jasny obraz sytuacji
- p. rozumiejąca - nie demonstruje w żaden sposób swojego punktu widzenia, stara się określić przeżycia swojego klienta.
Wszystkie te postawy mają wartość i żadnej z nich nie można wykluczyć w poradnictwie.
Zachować jednak czujność wobec postawy interpretującej
Przedmiot koncentracji: problem czy osoba?
postawa skoncentrowana na problemie - charakteryzuje poradnictwo spontaniczne. Konkretna sytuacja lub problem. podobną postawę przyjmuje doradca informujący
postawa skoncentrowana na osobie - osoba i sposób w jaki przeżywa problem. Ważniejsze od tego, co klient podejmie jest to, co klient czuje. Klient tu sam zaczyna widzieć własną sytuację jako wynik swojego postępowania.
Zostawić drugiemu odpowiedzialność za jego życie!
3 elementy porady wg K.Rogersa:
1. wczuwające się zrozumienie (rezygnacja z własnego puntu widzenia),
2. szacunek (uznanie wartości człowieka, jego przeżycia, przyjmuje go szczerość zaufaniem, staje po jego stronie)
3. szczerość (dzięki niej wczuwające się zrozumienie i uznanie za wartość nie są zawodowymi technikami podejścia do drugiego człowieka
Aby kogoś zrozumieć trzeba poznać jego punkt widzenia. Bardzo złe jest wytworzenie w kliencie postawy - „bo ten doradca jest taki fajny, on by tak dobrze postąpił, a ja jestem taki beznadziejny”
Te trzy kwestie są skuteczne tylko wtedy, gdy stoi za nimi osoba doradcy.
Wypowiedź zwrotna - (dlaczego taka ważna?) bo sytuacja, która może się wydawać bardzo trudna może się okazać bardzo prosta, jeżeli zostanie przedstawiona przez doradcę.
Superwizja - doradca może omówić problem z kimś trzecim. Często się okazuję, że problem nie możności pomocy drugiemu są własne nieuporządkowane problemy doradcy. To sam doradca spraia problemy.
Problemy szczerości u doradcy? Gdzie są granie?
Doradca musi być wewnętrznie uczciwy, doradca musi nauczyć się mówić o własnych uczuciach, „nie wszystko co stanowi prawdę musi być wypowiedziane ale wszystko, co zostanie powiedziane jest prawdziwe).
Szczerość bez uznania za wartość i bez szacunku jest destrukcyjna i niszcząca. Doradca musi umieć się przyznać do swojej słabości
Mieć odwagę nie być doskonałym
- chęć być doskonałym przez doradcę nastręcza sporo trudnośc, pozbawia doradcę swobody działania i rodzi napięcia o wartość własnego postępowania.
Postawę powinny charakteryzować następujące kwestie:
- swobodny, ale jednocześnie opanowany
- koncentracja na osobie szukającej pomocy a nie na tym, aby się prawidłowo zachować
- nie uzależnia się od sztywnych reguł
- ujawnia własną żywą osobowość
- ma odwagę przyznać się wewnętrznie, że nie dostrzega wszystkiego, co należałoby dostrzec.
- nastawia się na to, że i on jest w drodze, uczy się.
Taka postawa zawiera 3 przyzwolenia:
- nie muszę być doskonały
- wolno mi w ramach postawy skoncentrowanej na partnerze zachować wspólnotę\
- nie muszę trzymać się ściśle żadnej określonej metody
5. Potrzebne umiejętności. Technika prowadzenia rozmowy:
- aktywne słuchanie
- złożona zawartość komunikatu (każda wypowiedź zawiera w sobie poczwórne znaczenie: wypowiedź rzeczowa, samopoczucie, relacja dotycząca stosunku do rozmówcy, apel do rozmówcy
- wypowiedź zwrotna
- zagrożenia - zamiast słuchać interpretuje, próby zahamowania wymowy klienta.
6. Przeszkody, bariery
Reakcje, które komunikują rozmówcy, że się jego i jego sytuacji nie przyjmuje:
polecenia, zarządzenia
przestrzeganie i grożenie
moralizowanie
rady lub gotowe rozwiązania
pouczanie, argumentacja logiczna
Reakcje zawierające ocenę, osąd, krytykę
krytykowanie, obwinianie, oceniania
łajanie, ujawnianie uprzedzeń
stawianie diagnozy, interpretacja
Reakcje mające dodawać otuchy, ale w gruncie rzeczy bagatelizujące czyjeś problemy
chwalenie,
uspokojanie, piciesznanie, wspieranie
Reakcje łatwo wyzwalające opory, które doradca uważa za pomocne
wypytywanie, sondowanie, przesłuchiwanie
otwarcie uwagi, ironizowanie, bagatelizowanie
11 przykazań prowadzenia rozmowy skoncentrowanej na partnerze:
- stworzyć atmosferę odprężenia, samemu być w wyrównanym nastroju
- być aktywnym
- często wkraczać w rozmowę
-wypowiadać się konkretnie, obrazowo i prosto
- usłyszenie i zrozumiane treści wypowiadać własnymi słowami
- koncentrować się na przeżywanych uczuciach
- nie wprowadzać własnych tematów
- zaobserwowane sprzeczności i dwuznaczności poruszać bardzo łagodnie
- podejmować wyjaśnienia i próby znalezienia środków zaradczych, które ujawniane są przez rozmówcę
- pozostać naturalnym
- traktować poważnie każdą rozmowę i każdy temat
Wskazanie jest prowadzenie notatek, to ułatwia kolejne spotkania. Chyba jasne, dlaczego.
7. Porada
Jej istotą jest spotkanie człowieka potrzebującego pomocy w jakiejś dla niego trudnej sytuacji. Pomoc w lepszym zrozumieniu sytuacji. Nie chodzi tu ani o pomoc materialną ani o przejęcie trudnej sytuacji. Człowiek przez poradę ma odzyskać zdolność do samodzielnego rozwiązania problemu. Decydujące jest to, co rozgrywa się między osobami. Sprowadzenie osoby zgłaszającej się pomoc do roli przedmiotu badania jest sprzeczne z istotą porady.
Szukanie porady może być czasem ucieczką od decyzji i odpowiedzialności!
Konkretne rady utrwalają niesamodzielność i nieodpowiedzialność ludzką.
Poradnictwo nie zakłada patologii, zakładana w zasadzie zdrowie psychiczne i zdolność do rozwoju osób zgłaszających się.
Gdy zgłasza się jedno pierwszorzędnym przedmiotem jest jeden małżonek, ale w perspektywie mamy pomóc całej rodzinie.
Porada jako proces
Porada to proces, który dokonuje się w czasie i w świadomości człowieka. Przebiega on przez różne etapy:
spotkanie
powierzenie doradcy własnego ciężaru, wypowiedzenie wszystkich przeżywanych uczuć negatywnych (katharsis) - błędem jest to obrona obwinianego
rozszyfrowanie kodu czy trudnej sytuacji rodzinnej
rozważanie możliwości i wybór środków i sposobów postępowania
relacje z przebiegu wyobrażeń okresie podjętych zmian postępowania
Im bardziej samodzielnie pracuje klient tym pewniejszy i trwalszy będzie jego sukces
8. Poradnictwo podtrzymujące
- spontaniczne
- ostre stany kryzysowe
3 etapy przebiegu kryzysu (za Anną Kosewską)
- ostre zderzenie z sytuacją
- narastajaca dezintegracja i chaotyczne działania
- przystosowanie i przyjęcie nowego sposobu rozwiązania sytuacji.
Metody podtrzymujące:
- zaspokojenie potrzeby znalezienia oparcia w czyjejś życzliwości
- rozładowania spiętrzonych uczuć
- obiektywne rozważenie problemu
- „wejście” - zrozumienie - tolerancja dla mechanizmów obronnych łagodzących przeżywanie trudnej sytuacji
- zmiana okoliczności i przyczyn wyzwalających stres
- podsunięcie aktywności pomagających w tym przeżyć religijnych
Metody te znajdą zastosowanie w następujących sytuacjach:
- ostre sytuacje kryzysowe
- pomoc w przejściu z jednej sytuacji życiowej do drugiej
- pomoc w sytuacji przeciążenia
5 sposobów w/w metod postępowania, typowych dla poradnictwa i terapii podtrzymującej:
- zaspokojenie potrzeby oparcia (matczyna, ojcowska)
- rozładowanie emocji
- omówienie obiektywnej sytuacji stresowej
- zrozumienie i wejście w mechanizmy obronne
- zmiana warunków życiowych życiowych trudnej sytuacji
9. Możliwości i granice poradnictwa rodzinnego
Poradnictwo jest ograniczone.
Najogólniej ujmując to celem oddziaływania doradczego jest doprowadzenie małżonków do tego, by mogli pojąć na nowo, bez lęku, prawdziwe słowne porozumiewanie się.
Chodzi i pomoc partnerom w uwolnieniu się od wewnętrznych napięć, stereotypów zachowań i reakcji uczuciowych, by stali się zdolni do oceny własnej sytuacji i podjęcie świadomych zabiegów zmieniających tę sytuację.
Doradca ma doprowadzić do uświadomienia sobie w pełni przezywanych stanów. Musi jednak być ostrożny i ciągle kontrolować swoje uczucia. Powinien umieć powstrzymać się od oceniania w lawinie skarg i obwninień. Niektóre zmiany w relacji małżeńskiej ustąpią same w wyniku ustąpienia lęków, patologicznego poczucia winy czy uczuć i tendencji agresywnych.
Dla doradcy centralnym zadaniem staje się stopniowe rozluźnianie u partnera istniejących elementów ucieczki i unikania kontaktów oraz zredukowanie reakcji agresywnej. Dalej odbudowywanie umiejętności zwracania się ku partnerowi.
To, co najistotniejsze dla małżeństwa rozegra się i tak w domu a nie w poradni. Małżonkowe mogą też liczyć na łaskę płynącą z sakramentu.
10. Najczęstsze błędy poradnictwa.
- błędy wynikające z osobowości doradcy - przyjęcie postawy zbyt pomagającej albo stawiającej zbyt wysokie wymagania.
- osąd moralny - zgłaszający się o pomoc nie potrzebuje tego! Dopuszczalny tylko wtedy, gdy doradca o taki osąd poprosi.
- dyskusja - nie można przeforsowywać swoich racji.
- błąd „ratownictwa” - człowiek ma prawo do błędu, unikać zbytniej opiekuńczości.
DORADCA NIE MA ROZWIĄZYWAĆ PROBLEMÓW CZŁOWIEKA ZGŁASZAJĄCEGO SIĘ DO NIEGO, ON MA TYLKO POMÓC SAMODZIELNIE JE ROZWIĄZAĆ. PROSZĄCY O POMOC POWINIEN OPUŚCIĆ PORADNIĘ JAKO CZŁOWIEK BARDZIEJ SAMODZIELNY
- błąd utożsamiania się - utrata dystansu nie pomaga poradzie - wręcz przeciwnie - utrudnia ją.
- niewłaściwa organizacja poradnictwa.
Podstawowym błędem jest usiłowanie sprostania natychmiast wszystkim życzeniom i potrzebom.
- nieprzestrzeganie wyznaczonego czasy spotkania
- postawa zbyt rozsądna
- błąd pytanie „dlaczego”
- niecierpliwość doradcy
CZĘŚĆ II - PROBLEMY MAŁŻEŃSKIE
1. Najczęściej napotykane, trudności
wymienione poniżej choć są częste nigdy nie są identyczne.
- rozczarowania i pretensje - zjawisko prawie powszechne, to wynik błędów wzajemnego poznania i egocentrycznych oczekiwań.
- dążenie do „wychowania sobie” partnera małżeńskiego - to kontynuacja dążenia do spełnienia oczekiwań.
- walka o dominację we wspólnocie - postawa wynikająca z wychowania lub w przekonania.. Walka ta jest często nieuświadamiana. Wynika to też z zaburzeń podziału ról.
2. Konflikty małżeńskie i rodzinne
Konflikt - zderzenie się przeciwnych wykluczających się dążeń. Wyróżniamy konflikty wewnętrzne (dot. Pragnień i dążeń tego samego człowieka) i zewnętrzne.
Człowiek własne dążenie traktuje jako dobro oczywiste.
Wywiązuje się atmosfera walki o swoje prawa. Dlatego konieczne jest poznanie wartości dążeń drugiej osoby. Ocenić, co rzeczywiście jest ważniejsze, (aby mąż oszczędzający na nowy samochód przed swą oszczędność nie doprowadził ciężarnej żony do anemii)
Konflikty są nieuniknione
Przyjęcie sytuacji konfliktowej - jako zadanie, które trzeba rozwiązać. Musi zostać przyjęty i nazwany.
Przewidywanie skutków decyzji w sytuacjach konfliktowych.
Szybko podejmować rozwiązywanie konfliktu - przeciąganie się sytuacji konfliktowej w czasie jest niekiedy bardziej szkodliwe niż jawne niekorzystne rozstrzygnięcie. Szansa błędu nie zawsze zależy od czasu, ale od rozważenia wszystkich skutków i rzetelnego porównania
3. Pomoc doradcy w rozwiązywaniu konfliktów
Doradca nie podejmuje decyzji i ich nie sugeruje.
T.U. Schall o konflikcie:
Mówi on o dwóch (?) reakcjach: pierwsza to bezradność, druga to mobilizacja sił psychicznych.
Rozmawiać na temat różnic.
Czasem może się okazać, że małżonkowie chcą tylko kłótni
dlatego dobre jest tu pytanie: czego właściwie pragniesz dla siebie?
Rozwiązywanie konfliktów:
Pierwszy krok to nazwanie sytuacji konfliktowej. Skąd wziął się konflikt. Przyczyny: różnice w postrzeganiu, w wartościach przypisywanych przedmiotom, uczucia, stereotypy zachowań, różnice przekonań. Niech wypowiedzą swoje poglądy.
Dlaczego konflikty?
Efekt halo - na podstawie jednej cechy przypisuje się automatycznie szereg następnych. Prowadzi do stereotypów poznawczych
Projekcja - wiadomo.
Wybiórczość postrzegania
Uczucia
Warto zwrócić uwagę na umiejętność słuchania i dopuszczania partnera do głosu.
Przemieszczenia konfliktów:
a) problem rzeczy staje się problemem osobowym
b) na odwrót niż a
c) konflikt dwu staje się konfliktem innych osób
d) jeden problem rzeczowy staje się innym problemem rzeczowym
chodzi tu o przesuniecie jednego tematu na drugi
Możliwości rozwiązania konfliktu:
- wyjaśnienie dążeń każdej ze strony
- kompromis
- zmiana sytuacji życiowej
- rozgraniczenie i regulacja przy istniejącej różnicy
- rezygnacja - wycofanie się dążeń
- poszukiwanie nowcy rozwiązań problemów
- walka o dominacją
Zagrożenie: społecznie uznana zdrada małżeńska
To sytuacja, w której jedno z małżonków „wywędrowało” emocjonalnie ze związku, zwracając się z dużym zaangażowaniem do jakiejś społecznie uznanej aktywności. Mężczyźni najczęściej zdradzają swoje małżeństwo z pracą zawodową. Dziś to nie tylko domena mężczyzn.
Przebaczenie i wypomnienie
Jednym z częstszych problemów, z jakimi spotyka się doradca jest problem wewnętrznej postawy wobec doznanej krzywdy. Brak przebaczenia owocuje zniszczeniem bliskości i poczucia bezpieczeństwa. Wina przemieniona w narzędzie kary staje się dotkliwą zemstą
4. Problemy życia seksualnego
Najczęściej spotykane skargi:
Mężczyźni: chłód seksualny małżonek
Kobiety: zbyt pośpieszne i nieserdeczne, nieliczące się z ich nastrojem stosunki. Lęk przed nieplanowaną ciążą..
Niedobra rola ambicji - „nie będę Cię prosił”. Potrzeba określenia, co lubią a czego ni, by umieli zrezygnować z własnych preferencji, jeżeli przeszkadzają one drugiej osobie.
Różnice w przeżywaniu zależnie od płci i stopnia rozwoju psychoseksualnego.
Konieczna jest znajomość charakteru seksualności ludzkiej.
Rozwój psychoseksualny człowieka - w początkowych okresach dominują elementy odruchowe, fizjologiczne. Dominującym elementem jest podniecenie seksualne. Pierwszym dążeniem jest zaspokojenie ciekawości intelektualnej, bliskości fizycznej i wreszcie dążenia do wyładowania napięcia seksualnego.
Pragnienie erotycznej miłości i związanej z nią bliskości jednak bez współżycia charakteryzuje dojrzewanie dziewcząt.
Normalny proces dojrzewania przynosi większe zaangażowanie życia uczuciowego w kontakty heteroseksualne. W życiu erotycznym ciągle jednak dominuje egocentryzm - ja ciebie potrzebuję.
Dopiero dalsza lata życia i postęp w procesie dojrzewania przynoszą zdolność dostrzegania przeżywania partnera małżeńskiego, dostosowania swojego zachowania do jego życzeń. Stopniowo pojawia się pragnienie potomstwa, stabilizacji i wierności oraz przywiązanie do partnera ze względu na jego wartości osobowe, lojalności i opiekuńczości. Dalszy rozwój sprowadza intensywność życia seksualnego wyraźnie na dalszy plan wobec przywiązania uczuciowego i przyjaźni.
5. Patologia małżeńska
- zagrożenie niezdolnością do zbudowania wspólnoty życia rodzinnego, niedorozwój intelektualny i uczuciowy. Przedmiotem uwagi przy takim problemie musi być cała historia życia.
Należy też odróżnić te patologie, które zostały wniesione od tych, które narastały z czasem trwania małżeństwa.
Alkoholizm a małżeństwo
- pierwszy powód rozwodów.
- pytanie czy to alkoholizm już wniesiony w małżeństwo czy dopiero nabyty w nim.
Alkoholizm nabyty w małżeństwo rokuje gorzej niż ten, który rozwinął się w życiu dojrzałym.
Chodzi o to, aby pijący pod wpływem poczucia winy zerwał z nałogiem.
Pijacy jest tu stroną słabszą. Uderzająca jest dzisiejsza postawa bierności - ktoś ma coś zrobić.
Niekiedy zdarza się tak, ze zgłaszający się po pomoc szuka tylko potwierdzenia, że to nie on jest winny.
CZĘŚĆ III - DOSKONALENIE KONTAKTÓW PARTNERSKICH
Psychologia komunikacji w pielęgnowaniu kontaktów partnerskich.
Dobrze słuchać, to znaczy dosłuchać się przeżyć uczuciowych - w rozmowie najważniejsze jest słuchanie. Za brakiem tego idą oskarżenia o nie interesowanie się. Słychanie jest tym, co być dla siebie nawzajem.
(ćwiczenia na słuchanie)
1. Mówić ja zamiast ty
Piętno dzieciństwa - karani za wyrażanie złych uczuć - za ukrywaniem uczuć złych poszło ukrywanie uczuć dobrych.
Niepostrzeżenie każdą emocję wypowiadamy w zdaniach zawierających jawne lub ukryte „ty”. W gruncie rzeczy zdania komunikują o naszym uczuciu a forma jest oskarżająca. Rozmówca zostaje wmanewrowany na pozycję obronną - albo się usprawiedliwia albo kontratakuje.
Nie koncentrować się na ty gdy mówisz o sobie.
2. Jasno wypowiadać życzenia
3 typy obchodzenia się z życzeniami rodzinie:
- rodzina gdzie wolno wypowiadać życzenia, ale życzeń nawet jak się je wypowie to spotykają się z odmową
- rodzina, w której można sobie życzyć tylko wyjątkowo ważnych rzeczy. Wypowiadane są rzadko ale się spełniają
- rodziny, w których nie ma zwyczaju wypowiadania życzeń. Spełnienie życzeń odbywa się bez ich wypowiedzenia. Spełnienie życzenia uchodzi za wyraz zainteresowania, uwagi i miłości.
Dzieci przyjmują dany typ i gdy zakładają swoje rodziny to bardzo łatwo i konflikty na tej płaszczyźnie.
Wyjściem jest wspólne przyjęcie założenia o zupełnej niedomyślności i wprowadzenia wypowiadania jasno i otwarcie własnych życzeń. Tu tez potrzebna rozmowa.
3. Życzenia zamiast rozkazów
Małżeństwo to nie to samo, co twoja praca zawodowa;)
Każde poczucie i rozkaz nasuwa poczucie górowania. Chybaże przyjmie się zasadę, mów mi, co mam robić.
Forma: Czy mógłbyś zamiast….zrób!
4. Więcej wyrazów uznania, czyli o nagradzaniu i karaniu
Głód, potrzeba uznania i akceptacji są nienasycone
Drugą zasadą jaką wynosimy z domu obok nie mówienia o sobie jest zasada, ze nie mówi się ot tym co dobre, bo uznaje się to za naturalne podkreśla się to co złe.
Zasada ta prowadzi do tego, ze partnerzy wymieniają głównie zarzuty.
Prowadzi to do deformacji stosunków.
Mechanizm samospełniającego się proroctwa.
Poradnictwo ma tu zachęcić do wypowiadania, chwalenie i uznania. Czasem na początki trzeba pozwolić wypowiedzieć swoje rozczarowaniu. Początkiem może też być sprecyzowanie spostrzeżeń dotyczących poszczególnych zachowań
5. Uczenie przez nagradzanie
Uczenie to zganiana wrodzonych i dotychczas nabytych zachowań w wyniku oddziaływania środowiska otaczającego.
Podarunki które się nie nudzą - mieć dla kogoś czas.
Nie przeżywać czasu dla innych jako powinności
Skąd wynikają braki czasu, czy są to przyczyny zewnętrzne czy nie mają tego czasu mimo tego iż go tak naprawdę mają ale jego spędzanie jest zbyt mało efektywne.
Może po prostu któreś z nich nie potrafi się angażować w bycie razem. Znalezienie podstawa, dlaczego tak jest. Czy problem czasu nie tkwi w konflikcie wzajemnych stosunków?
Każdy człowiek potrzebuje kogoś, kto by się nim interesowałby ktoś go kochał.
Interwencja doradcy, (co do braku czasu)
- może problem w jego zagospodarowaniu?
- pomocne może się okazać wydobycie życzeń gdy proacujemy z obojgiem
T. Gordon wyróżnia 5 kroków:
rozpoznanie i nazwanie problemu
wyznaczenie i nazwanie celu
rozwinięcie pomysłów odnośnie co do możliwych rozwiązań
ocena pomysłów na rozwiązanie
wybór najlepszego rozwiązania i decyzja
Uczciwa kłótnia małżeńska - patrz wyklady szymołona.
Etapy:
1 przygotowanie się do rozmowy na temat konfliktowy, przeprowadzony samotnie, odreagowanie negatywnych emocji. Chodzi o uświadominie tego, co się czuje.
2. Początek sprzeczki, wybrać odpowiedni moment
3 właściwa kłótnia małżeńska - komunikat o własnych negatywnych emocjach, rozmówcy przedstawiają, co jest przedmiotem konfliktu,, wyjaśnienie, do czego dążę., Rozmowa na temat możliwych rozwiązań, zadowalających, choć w sposób częściowy obie strony.
4.zakończenie sporu
Metoda samopomocy w naprawie atmosfery rodzinnej
- gdy małżonek nie może liczysz tu na pomoc drugiego małżonka
też ma etapy:
obserwacja współpartnera i notowanie codziennie konkretnych zachiwań, które drażnią. W tym okresie powstrzymać się od uwag krytycznych i napomnień
inwentaryzacja na podstawie 14sto dniowych onserwacji. Dwie rubryki - jedna z + druga z -
świadomie nagradzanie zachowń pozytywnych przez kolejne 14 dni
werbalizacja - w zaplanowanej rozmowie podać konkretnie co i kiedy wyzwoliło we mnie rozdrażnienie
rozszerzenia zakresu porozumienia.
Warunkiem tej metody jest nauczenie się wypowiadania życzeń zamiast rozkazów. Jako kontynuację autor proponuje kolejne posiedzenia rodzinne.
CZĘŚC VI NATURALNE METODY REGULACJI POCZĘĆ
W związku ze znajomością tematu wynikającą w zajęć na roku II pozwalam sobie zamieścić tylko tytuły dla znajomości struktury książki:
- małżeństwo wobec swojej płodności
- npr: kiedy poczyna się dziecko, cykl miesiączkowy kobiety, płodność mężczyzny, metoda kalendarzykowi, metoda owulacji Billingsa, metoda objawowo - termiczna, wyznaczanie okresów płodności i niepłodności
- o uczeniu npr
10