Figura z mięsem
FRANCIS BACON
-wiek XX, druga połowa, malarstwo figuratywne
-przeciwstawia się abstrakcji geometrycznej, powraca do człowieka
-interpretacja człowieczeństwa przejmuje grozą, przeplatają się tu cechy groteski, zdeformowane postacie przypominają kawały poćwiartowanego mięsa, a nie ludzi obdarzonych psychiką
-artysta jest nabrzmiały tragizmem, ekspresją,
-korzysta z reprodukcji znanych dzieł sztuki, kolejne wersje portretu Innocentego X Velazqueza, gdzie papież przybiera coraz to bardziej widmową postać, aż zmienia się w końcu w rodzaj embriona, którego wielkie usta wydają rozpaczliwy krzyk strachu
-„straszny czy nie ten obraz nie pretenduje do tego by coś znaczył, malarstwo jest przede wszystkim odbitką systemu nerwowego wprojektowanego w płótno”
-zawsze był poruszony widokiem rzeźni i mięsa,
-treścią dzieł jest samotność, przerażenia, przemawiające koszmarami, wydobytymi z głębi duszy, psychiki
-DEFORMACJA
-farby akrylowe i olejne cienko kładzione tworzą aksamitne, gładkie płaszczyzny, na których tle rozgrywają się zwarcia, (przecierki, maźnięcia, dotknięcia palców, dekalkomanie)
-prace zamieniają się w dwuznaczny horror
-często umieszcza postacie w klaustrofobicznej przestrzeni, klatce, która osacza człowieka, przydusza
-postacie jak okaleczone zwłoki
-ekspresja jest brutalna i przykra
-kolorystyka ostra, gwałtowna emocjonalna
-Kobieta w centrum Soto, Trzy studia do Ukrzyżowania, Portet,
-wulgaryzuje, wyszydza, ukazuje beznadziejność