Anna Dąbrowska
Imię i nazwisko |
Anna Dąbrowska |
Data i miejsce urodzenia |
|
Pochodzenie |
|
Gatunek |
|
Zawód |
wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów, producent muzyczny |
Anna Dąbrowska, znana też jako Ania (ur. 7 stycznia 1981 w Chełmie) - polska wokalistka wykonująca muzykę z pogranicza popu, soulu i jazzu.
Biografia
Ania rozpoczęła edukację muzyczną jako nastolatka. Będąc w liceum, uczyła się jednocześnie w szkole muzycznej w klasie kontrabasu[1]. Przez pewien okres grała również na gitarze basowej. Była wokalistką zespołu 4 Pory Roku, z którym brała udział w konkursach muzycznych. Występowała m.in. na Festiwalu Poezji Śpiewanej i Festiwalu Piosenki Francuskiej.
Pierwszy raz szerszej publiczności pokazała się w 2002 roku w programie rozrywkowym Idol. Zajęła w nim 8. miejsce. W tym samym roku współpracowała z Andrzejem Smolikiem i Krzysztofem Krawczykiem, nagrywając chórki do ośmiu piosenek na płytę Krawczyka ...bo marzę i śnię. W 2003 roku została zaproszona do udziału w Projekcie SI 031, w ramach którego udzieliła się wokalnie w trzech piosenkach i wzięła udział w nagraniu teledysku "Trzynastka".
Na początku 2004 roku wydała swoją pierwszą płytę, zatytułowaną Samotność po zmierzchu, która została wyprodukowana przez Bogdana Kondrackiego. Album dostał bardzo dobre recenzje, a jego premierę poprzedzał singel "Tego chciałam", który stał się sporym przebojem. W tym samym roku piosenkarka wystąpiła na festiwalu w Opolu z utworem "Glory". Kolejne single, "Charlie, Charlie" i "Inna", umocniły pozycję piosenkarki na polskim rynku muzycznym, a dzięki wysokiej sprzedaży debiutancka płyta jesienią uzyskała status złotej[2] za sprzedaż ponad 40 tys. egzemplarzy[3].
W 2005 roku wokalistka zdobyła nagrodę As EMPiKu[4] oraz trzy Fryderyki[5]. Dzięki wysokiej sprzedaży debiutanckiego albumu wystąpiła w ścisłej czołówce festiwalu TOPtrendy. Wykonała wówczas trzy piosenki: "Tego chciałam", "Tylko słowa zostały" i "Charlie, Charlie".
W 2006 roku udzieliła się wokalnie na albumie Unhappy Songs projektu Silver Rocket. Gościnnie pojawiła się też w dwóch teledyskach z tej płyty. W październiku, ponad dwa lata po debiucie, ukazał się drugi album Ani, zatytułowany Kilka historii na ten sam temat. Był on nawiązaniem do polskiej muzyki popularnej przełomu lat 60. i 70. XX wieku[1], co podkreślał także image wokalistki. Pierwszym singlem promującym album została piosenka "Trudno mi się przyznać", która zdobyła dużą popularność. Sukcesem okazał się także kolejny singel, "Czekam...", wydany na początku 2007 roku.
Płyta dostała bardzo przychylne recenzje i osiągnęła jeszcze większy sukces niż poprzednia, uzyskując już 1,5 miesiąca po premierze miano platynowej[6] i rozchodząc się w ilości 50 tys. sztuk[3]. Potwierdzeniem sukcesu drugiej płyty był występ artystki na festiwalu TOPtrendy 2007. W tym samym roku zdobyła nagrodę w kategorii Album Roku podczas gali Eska Music Awards. Była także nominowana do nagrody MTV Europe Music Award jako najlepszy polski wykonawca. W październiku tego samego roku Ania rozpoczęła trasę koncertową, która zbiegła się z wydaniem dwupłytowej reedycji albumu Kilka historii na ten sam temat.
16 czerwca 2008 roku ukazała się trzecia płyta artystki, W spodniach czy w sukience?, nad którą pracowali między innymi Leszek Możdżer oraz Daniel Bloom. Krążek, podobnie jak poprzedni, nawiązywał do tematyki retro i lat 60., choć był bardziej zróżnicowany stylistycznie. Album okazał się sukcesem komercyjnym (po czterech dniach uzyskał status złotej płyty, ostatecznie pokrywając się platyną[6]), a także artystycznym, choć opinie krytyków na temat płyty były podzielone. Na pierwszy utwór promujący album wybrano "Nigdy więcej nie tańcz ze mną". Nagranie to odniosło duży sukces na listach przebojów, a w sierpniu z tą piosenką artystka wzięła udział w konkursie na Polski Hit Lata podczas Sopot Hit Festiwal[7]. Drugim singlem został utwór "W spodniach czy w sukience". Ania Dąbrowska wzięła udział w reżyserii obydwu teledysków.
W 2009 roku otrzymała osiem nominacji do Fryderyków 2009, choć ostatecznie nie zdobyła żadnej statuetki[8]. W czerwcu wystąpiła na festiwalu TOPtrendy 2009, plasując się na 3. miejscu wśród artystów, którzy w poprzednim roku sprzedali najwięcej płyt. Po raz czwarty otrzymała też nominację do nagrody MTV w kategorii Najlepszy Polski Wykonawca. Tego samego roku Ania nawiązała współpracę z francuską grupą Nouvelle Vague, z którą nagrała cover "Johnny and Mary" Roberta Palmera. Utwór ten pojawił się na polskiej edycji albumu 3 Nouvelle Vague[9]. Jesienią ukazał się też singel "Nigdy nie mów nigdy", promujący film o tym samym tytule, którego reżyserem jest Wojciech Pacyna.
W marcu 2010 roku odbyła się premiera czwartego albumu, zatytułowanego Ania Movie. Znajdują się na nim covery piosenek z klasycznych filmów i seriali. Według zapowiedzi, była to ostatnia płyta Ani Dąbrowskiej utrzymana w stylu retro[10]. Okazała się kolejnym dużym sukcesem wokalistki, utrzymując się przez 7 tygodni z rzędu na szczycie listy OLiS. Pierwszy teledysk powstał do piosenki "Bang Bang", z repertuaru Cher. Planowana na wiosnę trasa promocyjna została przesunięta na jesień 2010 z powodu stanu zdrowia piosenkarki.
Życie prywatne
Piosenkarka od 2002 roku związana jest z Pawłem Jóźwickim. 26 lipca 2010 roku urodził się syn pary, Stanisław[11].
Dyskografia
Nagrody
2007: Fryderyk 2006 w kategorii Wokalistka Roku
2007: Eska Music Award w kategorii Album Roku - Polska za płytę Kilka historii na ten sam temat
