Tragedia antyczna na podstawie "Antygony" dramat antyczny, a dramat szekspirowski.











Czwartek, 20 Kwietnia Imieniny obchodzą: Czesław, Agnieszka, Amalia
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Antyk i
Biblia >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Tragedia antyczna na
podstawie "Antygony" dramat antyczny, a dramat
szekspirowski.










kategoria:   J.polski
zakres:   Antyk i Biblia
dodano:   1999-07-21




Początek tragedii
greckiej sięga misteriów dionizyjskich (Wielkie Dionizje), podczas
których ich uczestnicy, ubrani w koźle skóry, śpiewali pieśni
obrzędowe ku czci Dionizosa (boga wina i plonów). Nazwa "tragedia"
pochodzi od dwóch słów greckich: 'tragos' - kozioł i 'ode' - pieśń
(tragedia = pieśń kozła). Z pieśni obrzędowych (pochwalnych)
zrodziła się tragedia, której budowa oparła się na dialogu
prowadzonym przez Koryfeusza (przewodnika - opowiadacza) z chórem.
Pierwszego aktora wprowadził Tespis, drugiego - Ajschylos, trzeciego
- Sofokles. Zespół aktorski ograniczał się do trzech osób. Aktorami
mogli być tylko mężczyźni, grali więc też i role kobiece. W tragedii
antycznej nie ma podziału na akty i sceny: -PROLOGOS -
zapowiedź -PARADOS - wkroczenie chóru -EPEJSODIONY -
akcja sceniczna z aktorami -STASIMONY - wystąpienia chóru
-KOMMOS - lament bohatera -EKSODOS - opuszczenie
sceny przez zbiór -ZASADA DECORUM - zasada jedności treści,
formy, jednorodności stylistycznej, zgodności gatunku ze stylem,
językiem bohatera -ZASADA TRZECH JEDNOŚCI : MIEJSCA - akcja
rozgrywa się w jednym miejscu CZASU - akcja zamyka się w ciągu 12-24
godzin AKCJI - jeden wątek -ZASADA TRZECH AKTORÓW - tylko
trzech aktorów może naraz przebywać na scenie(brak scen zbiorowych)
-KATHARSIS - oczyszczenie (wywołanie u odbiorcy uczuć,
litości, współczucia) Katharsis według Arystotelesa, nie prowadziło
do uszlachetnienia uczuć, ale wyzwolenia się z nich, doprowadzało do
osiągnięcia stanu spokoju wewnętrznego. -MIMESIS -
naśladownictwo. Sztuka ma odzwierciedlać rzeczywistość.
-SCHEMAT AKCJI : EKSPOZYCJA, rozwinięcie, PUNKT
KULMINACYJNY, katastrofa, ROZWIĄZANIE AKCJI. "ANTYGONA"
-nie ma podziału na akty i sceny -kompozycja
-pieśni chóru (rola chóru : ocenia bohatera, głos doradczy
bohatera, komentuje akcje, wyraża opinie ludu, wyraża prawdy
uniwersalne) -tragizm postaci (konflikt między prawem boskim
i ludzkim) -akcja według schematu -zasada trzech
jedności -zasada decorum -zasada trzech aktorów
-występuje zwiastun (strażnik) Konflikt pomiędzy
królem - KREONEM, a ANTYGONĄ jest istotą tragedii i nosi nazwę
konfliktu tragicznego. Polega na zderzeniu się przeciwstawnych,
równorzędnych racji, pomiędzy którymi nie można dokonać wyboru i
dlatego każde posunięcie bohatera prowadzi go do katastrofy, czyli
klęski. Dla Kreona nadrzędnymi wartościami są rozum, ład społeczny i
państwo. Dla Antygony natomiast, kierującej się wiarą i miłością,
nadrzędne są przykazania duchowe. Konflikt Antygony z Kreonem jest
to więc konflikt wartości i konieczności, bowiem bohaterowie bronią
przeciwnych racji. Rozum zostaje przeciwstawiony miłości, prawo
ludzkie - prawu boskiemu, interes zbiorowości (państwo) - obronie
jednostki. Z tego względu, że racje obu stron są równorzędne,
konflikt tragiczny jest nierozwiązalny, prowadzi nieuchronnie do
klęski bohaterów. Antygona, za przeciwstawienie się rozkazowi króla,
zostaje skazana na śmierć; Kreona, który jest winien śmierci trzech
osób (Antygony, jej narzeczonego, a własnego syna - Hajmona i swojej
żony), los skazuje na wyrzuty sumienia, które będą go dręczyły do
końca życia. Tragizm jest wywołany szczególną konstrukcją losów
bohaterów, którzy niezależnie od siły charakteru i szlachetnych
intencji sprowadzają na siebie śmierć lub klęskę. Należy dodać, że o
ich losie decydowało w tragedii greckiej fatum - przeznaczenie,
ślepy los. Sympatia czytelnika (widza) jest po stronie Antygony, bo
w jego odbiorze urasta ona do symbolu wielu uniwersalnych wartości,
takich jak odwaga i przeciwstawianie się despotyzmowi oraz przemocy,
wytrwałość i wierność swoim poglądom, niezależność, miłość do brata,
poczucie więzi z tradycją i religią, szlachetność i spełnienie
powinności siostrzanej i ludzkiej. Dramat Szekspirowski -
"Makbet": -zerwanie z zasadą trzech jedności: miejsca (pole,
komnata zamkowa, pokoje w pałacu królewskim, Szkocja, Anglia) czasu
( nie ma jednoznacznych oznaczeń w tekście, obejmuje okres od
objęcia władzy przez Makbeta, jego panowanie i upadek). akcji
(obecność epizodów naświetlających nastroje społeczne)
-zerwanie z zasadą decorum -sceny zbiorowe (tłum na
scenie) -zerwanie z zasadą jedności estetycznej (sceny
komiczne przeplatają się z tragicznymi) -brak retardacji
-dwie konwencje świata przedstawionego - realistyczna i
fantastyczna -dwojaka motywacja zdarzeń: nadprzyrodzona
(żądza władzy zostaje obudzona przez czarownice) psychologiczna
-pejzaż nieobojętny (tragedia Makbeta rozgrywa się w typowej
sceneri koszmaru - noc, burza) -w przeciwieństwie do tragedi
antycznych nie działa fatum -bohaterów cechuje targizm, ale
np. Makbet to jednocześnie zbrodniarz (tzw. Bohater - łotr)
Popełniona zbrodnia powoduje, że Makbet staje się ofiarą
własnych halucynacji (duch Banka widziany na uczcie), przywidzeń,
które stają się przyczyną kolejnych zbrodni. Wydarzenia rozgrywają
się często w nocy - porze strachu.







Autor: Nieznany

Ocena : 5 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000