Dwudziesto040aangelsa

Temat: Galeria postaci kobiecych w "Granicy".

"Granica" Zofii Nałkowskiej to utwór w którym pisarka zawarła galerię postaci
kobiecych. Każda bohaterka ma inne cechy, inne podejście do życia, małżeństwa,
macierzyństwa, starości. Mnogość postaci kobiecych urozmaica utwór jak również
daje pełny przekrój różnorodności postaw kobiecych.
Jednym z najważniejszych elementów życia kobiety jest macierzyństwo. Nałkowska
pokazuje w powieści kilka matek, analizuje ich podejście do własnego dziecka,
problem odpowiedzialności za urodzenie i wychowanie, sposób okazywania miłości.
Wszystkie matki w "Granicy" nie są idealne w wychowaniu dzieci i popełniają
wiele błędów. Nie ma więc matki wzorcowej gdyż każdy człowiek popełnia jakieś
błędy. Każda matka odczuwa natomiast wcześniej czy później miłość do dziecka.
Taką osobą jest Justyna, która nie decyduje się na urodzenie nieślubnego
dziecka. Pod wpływem postawy Zenona, który nie zachęca jej do urodzenia dziecka
i zapewnia pieniądze na zabieg, dziewczyna zabija dziecko. Nie może jednak
przejść nad tym do porządku dziennego, nie może zapomnieć. Myśl o tym, że
zwiodła istotę, która w niej miała schronienie, nie daje jej spokoju, doprowadza
do choroby psychicznej i do zamachu na życie Zenona. Do tragedii tej
doprowadziła niedojrzałość Justyny i słabość jej psychiki gdyż potrafiła oprzeć
się Zenonowi.
Matki które zdecydowały się urodzić nieślubne dziecko także są nieszczęśliwe.
Bogutowa rodzi dzieci nieślubne, ale dość niefrasobliwie traktuje tę sytuację.
Nie zależy jej na opinii ludzi, nie obawia się skandalu. Bez żalu zmienia pracę
i jest zadowolona wychowując Justynę samotnie. Podobną postawę przyjęła
Władziowa ,podopieczna Elżbiety. Jest to kobieta, która od czasu do czasu
mieszka u znajomych w kamienicy Kolichowskiej. Także ma nieślubne dziecko -
Zbysiunia, którego uwielbia i któremu przesadnie hałaśliwie tę miłość okazuje.
Nie chce się rozstać z dzieckiem, mimo że nie jest w stanie zapewnić mu
spokojnego i pewnego bytu. Chłopiec jest co jakiś czas umieszczany w ochronce
przez litościwych ludzi, ale Władziowa zawsze odbiera dziecko kierując się
instynktem macierzyńskim.
Matki, które urodziły dzieci częstokroć mają złe stosunki z dziećmi. Przykładem
może być tu pani Kolichowska, matka Karola, która czuje się zdradzana przez
własne dziecko. Syn z pierwszego małżeństwa po ponownym ślubie matki, zazdrosny
o nią, znienawidził ją. Nie chciał jej znać, nie chciał do niej wrócić z
zagranicy, dokąd wywiozła go na leczenie. Pani Cecylia tęskni za miłością syna,
którą poświęciła, by ułożyć sobie życie. Pragnie troski, pomocy. Stąd
macierzyńskim uczuciem obdarza Elżbietę, choć nie potrafi się do tego przyznać.
Także pani Niewieska- matka Elżbiety ma słaby kontakt z dzieckiem, którego nie
wychowała. Elżbieta ogromnie tęskni za matką. Jej potrzeba miłości, czułości,
normalnego domu z ojcem i matką jest ciągle niezaspokojona. Ale jej matka żyje
własnym życiem, w którym nie ma miejsca na córkę. Nie chce zrezygnować z
własnych praw na rzecz praw dziecka.
Matka która ma dobre stosunki z dziećmi i kocha je jest tragicznie doświadcziana
przez los. Przykładem może tu być Jasia Gołąbska. Jest nieszczęśliwą matką,
której dzieci kolejno umierają z powodu nędzy i wynikających z niej chorób.
Jasia nie ma możliwości zapewnienia dzieciom normalnych warunków życia. Kocha
swoje dzieci, ale cieszy się, że umierają, bo tak jest dla nich lepiej, unikają
cierpienia. W "Granicy" Nałkowska przedstawiła także różne postawy kobiet w
małżeństwie.
Zdecydowanie negatywny model żony prezentuje pani Żancia. Mąż jej zaspokaja swój
wybujały erotyzm z wiejskimi dziewczynami, po czym spowiada się z tych zdrad
żonie i zawsze uzyskuje wybaczenie. Pani Żancia toleruje zdrady męża, a nawet im
sprzyja, zachwalając zalety kochanek męża. Uważa to za umiejętność postępowania
z mężem. Takie postępowanie wypacza sens małżeństwa i nie pozwala założyć dobrze
rozumiejącej się rodziny. Negatywna jest także postawa pani Niewieskiej, która
rozwiodła się z mężem gdy jej córeczka miała rok. Przebywając ciągle za granicą,
wciąż nawiązywała nowe romanse z wysoko postawionymi osobistościami.
Zdecydowanie inną postawę reprezentuje Elżbieta. Kocha swojego męża Zenona.
Poświęca się dla niego i na jego prośbę zgadza się pomagać Justynie znajdując
jej posadę w sklepie. Elżbieta jest wrażliwa na krzywdę ludzką i
niesprawiedliwość.
Różnorodność postaci kobiecych wypływa także w ich stosunku do starości. Pani
Kolichowska bardzo boleśnie przeżywa starość. Nie może się z nią pogodzić,
traktuje ją jak stan chorobowy, nienawistny. Jej gorycz wiąże się także z tym,
że jej życie składało się z nadziei, planów, że kiedyś w przyszłości los się
poprawi. Starość jest definitywnym rozwianiem tych złudzeń. Dlatego pani Cecylia
ciężko znosi swoje coroczne przyjęcia imieninowe, na które przychodzą
przyjaciółki równie wiekowe. Ciężko jej pogodzić się z myślą, że należy do tego
towarzystwa. Kolichowska jest przykra dla otoczenia, nieprzystępna i prawie
bezlitosna dla swych lokatorów. Chcąc zarobić pieniądze przerobiła piwniece w
kamienicy na mieszkania. Cecylia dbając o swój ogródek głodziła psa by ten
lepiej go pilnował. Wydaje mi się, że postępowanie na postępowanie pani
Kolichowskiej miało wpływ to, iż była ona dwukrotnie owdowiała a także starość
negatywnie wpływała na jej psychikę. Ludzie osiągający podeszły wiek często
popadają w różne skrajności. Pani Ziembiewiczowa ma natomiast całkowicie
odmienny stosunek do swojego wieku. Traktuje to jak normalną kolej rzeczy.
Potrafi znaleźć własne miejsce u boku syna i jego żony, usuwa się w cień tego
małżeństwa, szczerze się ciesząc szczęściem młodych. Jest zadowolona z
przeżytego życia, własnego małżeństwa, w którym umiała postępować z mężem. Nie
rozważa swojej sytuacji kobiety starej, żyje po prostu dalszym życiem. Także na
panią Niewieską starość nie ma wpływu. Żyje ona beztroskim życiem młodej,
pięknej, pełnej uroku kobiety, podziwianej przez mężczyzn, nawiązującej ciągle
nowe romanse. Starość powoduje u kobiety skrajne postawy. Jedne nie przyjmują do
siebie wiadomości, iż się starzeją, drugie natomiast wiedzą, że nie powstrzymają
upływającego czasu. Podsumowując, "Granica" Zofii Nałkowskiej zawiera wiele
postaci kobiecych, z których każda różni się od siebie. Różne są postawy kobiet
w sprawach życiowych takich jak małżeństwo, rodzina, macierzyństwo czy starość.
Urozmaicenie postaci kobiecych świadczy o wnikliwym przeanalizowaniu przez
pisarkę psychiki kobiecej jak i znajomości różniących się od siebie postaw
kobiecych.