Dwudziesto045aangelsa

Temat: Granica Zofii Nałkowskiej jako przykład powieści psychologicznej.

Na początku wspomnę o bardzo ciekawym zabiegu zastosowanym przez Zofię Nałkowską
w powieści Granica: otóż zakończenie powieści poznajemy na jej pierwszych
stronach. Celem autorki jest zaproszenie czytelnika do obszernej, wielostronnej
analizy przedstawionych wydarzeń. Autorka chce także zainspirować odbiorcę
utworu do samodzielnej interpretacji zachowań bohaterów.
Granica jest niewątpliwie powieścią oryginalną. Przedstawienie trójkąta: mąż
żona kochanka jest pretekstem do przeprowadzenia swoistego studium
psychologicznego postaci. Zatem autorka powieści mobilizuje czytelnika do
obserwacji zachowań bohaterów, a następnie do analizy ich postępowania, motywów
nimi kierujących.
W świetle problematyki psychologicznej utwór Nałkowskiej jest pytaniem o
możliwości poznania świata i siebie przez człowieka. Warto w tym miejscu
podkreślić, że informacje o tym, co zaszło, nie są przedstawione
chronologicznie, lecz metodą konfrontacji punktów widzenia poszczególnych
bohaterów. Czytając powieść, łatwo zauważyć, iż co innego sądzimy o sobie my
sami, a co innego sądzą o nas inni ludzie. Dopiero głębsza analiza
psychologiczna pozwala na interpretację zachowań człowieka oraz na ustalenie
motywów jego postępowania.
Analiza psychiki bohaterów prowadzi z kolei do pytania, gdzie powinna się
mieścić granica między subiektywnym punktem widzenia a tym, co obiektywne (co
sądzą o nas inni), aby móc siebie i innych prawidłowo oceniać.