Dwudziesto008aangelsa

Temat: "Granica" jako nowy typ powieści.

Ogólnie rzecz biorąc, "Granica" jest powieścią tradycyjną, opartą na schematach
znanych ze starszych powieści. stosuje jednak szereg zabiegów, mających na celu
zwrócenie uwagi czytelnika na treść utworu, oraz na poruszaną tematykę.
Rzecz pierwsza: inwersja utworu. Nałkowska zaczęła opowieść od końca, właściwie
zasygnalizowała zakończenie (koniec kariery Zenona Ziembiewicza i jego
prawdopodobną śmierć), aby czytelnik zadał sobie pytanie: "dlaczego tak się
stało?" i skupił całą swoją uwagę analizie wszystkich zdarzeń.
Stosuje wielowątkowość prezentuje wiele ważnych aspektów sprawy. jednocześnie
daje to możliwość zasygnalizowania bardzo wielu problemów, co skwapliwie
wykorzystuje autorka. dowiadujemy się o nędzy i nastrojach biedoty, romansie
głównego bohatera, jak i o historii psów (Fifka i Lulu). wszystkie motywy są
kunsztownie połączone ze sobą i stanowią prezentacją skomplikowanej sieci
wydarzeń, które prawie wszystkie mają wpływ na rozwój akcji. w sumie wymaga to
niezwykłego skupienia ze strony czytelnika, gdyż inaczej traci się ważne
elementy układanki i powieść staje się po prostu nudna.
Ciekawą sprawą jest narracja: prezentuje każdego bohatera z wielu punktów
widzenia, oczami różnych bohaterów, daje także szeroki i pełny obraz ludzi,
wydarzeń i zjawisk.
Ogólnie stanowi prezentację, zadumę i filozoficzne przemyślenie następujących
problemów: kryteria oceny ludzkiego zachowania (Ziembiewicz), zależność
człowieka od schematów, polityczno-społeczne aspekty rządów w Polsce
międzywojennej i ich skutki, zjawiska występujące w różnych warstwach
społecznych oraz samo występowanie warstwowości.