WOJNY POLSKO - ROSYJSKIE W XVII WIEKU
* „Wielka smuta" w Rosji
1598 r. - wygaśnięcie dynastii Rurykowiczów w Rosji po śmierci Iwana IV Groźnego i jego syna Fiodora
wystąpienie bojarów i chłopów przeciwko władzy bojara Borysa Godunowa
pojawienie się pretendenta do tronu w Moskwie, Dymitra Samozwańca, który podawał się za cudownie ocalałego syna Iwana IV; uzyskał pomoc magnatów polskich (Jerzy Mniszech) i w 1604 r. przy pomocy wojsk magnackich wyruszył na Moskwę (tzw. „dymitriady"); po śmierci Godunowa w 1605 r. zajął Moskwę i został carem
zatargi z Kościołem prawosławnym, wystąpienia ludowe pod wodzą Iwana Bołotnikowa; po zabójstwie Dymitra (1606 r.) carem został Wasyl Szujski, któremu zagroził Dymitr Samozwaniec II, zajmując część Rosji (bez Moskwy)
• była to nieudana próba kolejnej „dymitriady"
* 1608 r. Szujski zawarł układ z Polską, uwalniając jeńców polskich, a w 1609 r. układ ze Szwecją, co stało się pretekstem do wojny polsko-rosyjskiej
* Wojna polsko-rosyjska
próba rozbicia przez Polskę sojuszu cara Wasyla Szujskiego ze Szwecją, z którą Polska prowadziła w tym czasie wojnę o Inflanty; Zygmunt III Waza dążył do zajęcia tronu w Moskwie; Kościół katolicki chciał podporządkować sobie Kościół prawosławny
1609 r. początek wojny i oblężenie twierdzy Smoleńsk (do 1611 r.)
4 VII 1610 r. zwycięstwo Stanisława Żółkiewskiego pod Kłuszynem nad armią rosyjsko-szwedzką, zajęcie Moskwy, usunięcie z tronu Szujskiego
ugoda moskiewska: obietnica oddania korony carskiej Władysławowi Wazie za cenę przejścia na prawosławie, przywileje dla szlachty rosyjskiej i pokój bez aneksji (Rosja nie traciła ziem) - Zygmunt III odrzucił te warunki, chciał sam zająć tron moskiewski
powstanie narodowe w Rosji przeciw Polakom, w 1612 r. powstańcy opanowali Moskwę, wyrzucając Polaków, którzy wycofali się z Rosji; nowym carem w 1613 r. został Michał Fiodorowicz Romanów
1617-1618 nieudana próba Polaków ponownego wkroczenia do Moskwy; zakończyła się rozejmem w Dywilinie w 1618 r. (obowiązywał od 1619 r.): do RP włączono ziemię smoleńską, siewierską, czernihowską
1632 r. uderzenie Rosjan na Smoleńsk; odsiecz Władysława IV i hetmana Krzysztofa Radziwiłła; kapitulacja Rosjan, podpisano pokój w Polanowie w 1634 r.: Władysław IV zrzekł się pretensji do tronu w Moskwie za odszkodowanie pieniężne, przy Polsce pozostały ziemie uzyskane rozejmem w Dywilinie
Walka o Ukrainę
* ugoda Kozaków z Rosją w Perejasławiu w 1654 r. oddająca Ukrainę pod władanie cara
wojna z Polską, armie rosyjskie wkroczyły na Litwę (zajęcie Wilna) i na Ukrainę - zwycięstwo Polaków w sojuszu z Tatarami pod Ochmatowem (1655 r.)
wraz z rozpoczęciem „potopu" szwedzkiego Rosjanie wycofali się z Rzeczpospolitej
1660 r. wznowienie przez Rosję wojny z Polską - zwycięstwo Stefana Czarnieckiego pod Połonką (1660 r.), Stanisława Potockiego i Jerzego Lubomirskiego pod Cudnowem, wojska królewskie wyparły Rosjan z Litwy
w latach 1663-64 Jan Kazimierz wkroczył na tereny Rosji - Polska nie wykorzystała zwycięstwa ze względu na pusty skarb, brak armii
wojnę zakończył rozejm w Andruszowie (1667 r.): do Rosji włączono ziemię smoleńską, siewierską, czernihowską, wschodnią część Ukrainy z Kijowem i Zaporożem
warunki rozejmowe potwierdził pokój podpisany w Moskwie w 1686 r. przez Krzysztofa Grzymułtowskiego
Skutki wojen
* zniszczenie ziem Rzeczpospolitej, utrata wschodnich województw
* wzrost znaczenia Rosji, która po okresie „wielkiej smuty" stała się groźnym przeciwnikiem Polski
POWSTANIE CHMIELNICKIEGO
1. Przyczyny wybuchu powstania
Kozacy byli siłą społeczną Ukrainy naddnieprzańskiej, wywodzili się ze zbiegłych chłopów polskich i rosyjskich, ludności ukraińskiej, zubożałej szlachty i mieszczan; zasiedlali tereny nad Dnieprem; zagrożeni przez Tatarów organizowali się na wzór wojskowy na czele z atamanami, dowództwo znajdowało się na Zaporożu na Siczy (jednej z wysp na Dnieprze)
zajęcia ludności naddnieprzańskiej - uprawa roli, łowienie ryb; rozbój, organizowanie zbrojnych wypadów na ziemie Tatarów i Turcji
spory z magnaterią, która tworzyła na Ukrainie swoje „państewka" i chciała podporządkować sobie Kozaków jako pańszczyźnianych chłopów
Kozacy rejestrowi - Zygmunt August i Stefan Batory utworzyli oddziały Kozaków rejestrowych (około 500 osób) do obrony granicy Polski za żołd i wolność osobistą; dążenie Kozaków do zwiększenia rejestru, ponieważ pozostali traktowani byli jak chłopi pańszczyźniani
Władysław IV Waza dążył do wojny z Turcją, obiecując Kozakom zwiększenie rejestru - od 1646 r. prowadzono zaciąg do wojska, ale sejm nie zgodził się na wojnę, więc Kozacy poczuli się oszukani
różnice wyznaniowe na Ukrainie - w 1596 r. unia brzeska podporządkowała Kościół prawosławny papieżowi; opór przeciwko kontrreformacji, katolicyzm utożsamiany był z polską magnaterią
różnice językowe i obyczajowe
tradycje walki na Ukrainie od XVI wieku
1591-1593 powstanie pod wodzą Krzysztofa Kosińskiego - żądano zapłacenia zaległego żołdu, zwiększenia rejestru (w 1590 r. ustalono rejestr do 1000 osób); powstanie stłumiły prywatne wojska magnackie
1594-1599 powstanie Semena Nalewajki przeciwko przywilejom magnaterii; powstanie pokonały wojska pod dowództwem hetmana Stanisława Żółkiewskiego 1630-1637 powstanie Tarasa Fedorowicza, w wyniku którego podniesiono rejestr do 8 tysięcy
1637-1638 powstanie Pawła Pawluka - zmniejszono rejestr do 6 tysięcy, przystąpiono do represji wobec Kozaków, co wywołało kolejne nieudane powstanie pod wodzą Ostrzanina
osobisty zatarg pisarza wojsk zaporoskich Bohdana Chmielnickiego z polskim podstarościm z Czehrynia, który zajął jego gospodarstwo i zabił syna
wojna z Polską była wojną o wyzwolenie narodowe Ukrainy
podpisanie porozumienia między Kozakami a Tatarami, którzy obawiali się wojny z Rzeczpospolitą o pograniczne tereny
Przebieg działań
* 1648 r. - zwycięstwo Kozaków nad Żółtymi Wodami i pod Korsuniem(do niewoli dostali się hetmani Mikołaj Potocki i Marcin Kalinowski)
śmierć króla Władysława IV, zwycięstwo Chmielnickiego pod Piławcami, gdzie szlachta polska uciekła z pola walki na wieść o zbliżających się wojskach tatarskich pod dowództwem Tuhaj-beja; dotarcie wojsk kozackich pod Lwów i Zamość
podczas wolnej elekcji Jan Kazimierz został wybrany nowym królem polskim
odnowienie wojny w 1649 r. - oblężenie twierdzy Zbaraż, w której zamknęła się załoga polska pod dowództwem Jeremiego Wiśniowieckiego; pomoc wojsk pod wodzą Jana Kazimierza, który został osaczony pod Zborowem, gdzie zawarto ugodę zborowską (1649 r.): wyodrębniono województwa ukraińskie (kijowskie, bracławskie, czernihowskie), na które nie miało wstępu wojsko polskie, zwiększono rejestr do 40 tysięcy, Bohdan Chmielnicki otrzymał buławę hetmańską; tego kompromisu nie chciała przestrzegać żadna ze stron
odnowienie wojny - klęska Kozaków pod Beresteczkiem (VI 1651 r.) w starciu z wojskami królewskimi pod dowództwem Jana Kazimierza, ugoda w Białej Cerkwi (1651 r.) - okrojono teren dla Kozaków, zmniejszono rejestr do 20 tysięcy
wystąpienia chłopów na Podhalu - Aleksander Kostka Napierski z chłopami opanował zamek w Czorsztynie, powstanie stłumiono
1652 r. wyprawa Chmielnickiego na Mołdawię wbrew interesom polskim - klęska armii polskiej pod wodzą hetmana Marcina Kalinowskiego pod Batonem
1653 r. zaskoczenie armii polskiej pod dowództwem króla przez oddziały Chmielnickiego pod Żwańcem - na krótko powrócono do postanowień ugody zborowskiej
ugoda Kozaków z Rosją w Perejasławiu w 1654 r. oddająca Ukrainę pod władanie cara
wojna z Polską, armie rosyjskie wkroczyły na Litwę (zajęcie Wilna) i na Ukrainę - zwycięstwo Polaków w sojuszu z Tatarami pod Ochmatowem (1655 r.)
wraz z rozpoczęciem „potopu" szwedzkiego Rosjanie wycofali się z Rzeczpospolitej
próby rozbioru Polski w czasie „potopu" - traktat w Radnot w 1656 r. przyznawał Chmielnickiemu Ukrainę
ugoda w Hadziaczu (1658 r.): nowy hetman Jan Wyhowski otrzymał od Polski obietnicę utworzenia Księstwa Ruskiego (województwa kijowskie, bracławskie, czernihowskie) pod wodzą hetmana z własnymi urzędami, trybunałem i armia starszyzna kozacka miała otrzymać miejsce w parlamencie RP (idea Rzeczpospolitej Trojga Narodów)
• powstanie przeciw Wyhowskiemu i Polakom, wznowienie przez Rosję wojny z Polską - zwycięstwo Stefana Czarnieckiego pod Płonką (1660 r.), Stanisława Potockiego i Jerzego Lubomirskiego pod Cudnowem, wojska królewskie wyparły Rosjan z Litwy
• wojnę zakończył rozejm w Andruszowie (1667 r.): do Rosji włączono ziemię smoleńską, siewierską, czernihowską, wschodnią część Ukrainy z Kijowem i Zaporożem: warunki rozejmowe potwierdził pokój podpisany w Moskwie w 1686 r. przez Krzysztofa Grzymułtowskiego
Skutki powstania
* osłabienie wewnętrzne i międzynarodowe Polski
* wzrost znaczenia Rosji, Turcji; wykorzystanie wojny domowej przez obce państwa
* hetman kozacki Piotr Doroszenko oddał polską część Ukrainy w lenno Turcji (1666 r.)
* utrata wschodnich ziem, rokowania Kozaków - poddanych króla polskiego z Rosją, Szwecją, Siedmiogrodem
* Iwan Mazepa poparł Szwecję w wojnie północnej
* w 1775 r. Katarzyna II zlikwidowała ostatecznie Kozaczyznę zaporoską
* wpływ na literaturę: Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem; malarstwo Ilija Riepnina „Kozacy piszący list do Sułtana"
Wojny polsko - szwedzkie w XVII wieku.
1. Przyczyny wojen ze Szwecją
rywalizacja o panowanie nad Bałtykiem (o dominium Maris Baltici)
pretensje Zygmunta III Wazy do tronu w Szwecji, gdzie został zdetronizowany w 1598 r.
* Szwecja posiadała mocną, bitną armię i dobrą flotę; brak ziem pod uprawę
Zygmunt III Waza zgodnie z obietnicą zawartą w pactach conventach włączył Estonię do Polski (1600 r.)
w połowie XVII w. Polska była krajem łatwym do zdobycia, wyniszczonym wojnami wewnętrznymi i starciami z sąsiadami
2. Wojny polsko-szwedzkie w pierwszej połowie XVII w.
* 1600-1611 - Szwedzi zajęli Inflanty
Jana Karola Chodkiewicza - zwyciężył pod Kircholmem l605 r.
1611 r. rozejm - Polska odzyskała Inflanty
1617 r. zerwanie rozejmu przez Szwedów
* 1622 r. - rozejm w Mitawie: Polska utraciła Inflanty po Dźwinę wraz z Rygą
* 1626-1629 - atak wojsk szwedzkich pod dowództwem króla Gustawa Adolfa na Prusy Królewskie - zdobył porty, rozpoczął blokadę Gdańska
w 1627r. Polacy odnieśli zwycięstwo w bitwie morskiej pod Oliwą, a w 1629 r. zwycięstwo pod Trzcianą
w 1629 r. rozejm w Starym Targu (Altmarku): wszystkie porty (bez Pucka, Gdańska i Królewca) przejęła Szwecja, a handel gdański obłożono 3,5% cłem
* zaangażowanie Szwecji w wojnę 30-letnią w Europie Zachodniej i śmierć króla Gustawa Adolfa wykorzystała Polska do zawarcia w 1635 r. rozejmu w Sztumskiej Wsi: Polska odzyskała wszystko, co utraciła w Altmarku.
3. Potop szwedzki 1655-1660
- przy sprowadzeniu Szwedów do Polski czynny udział brał Hieronim Radziejowski (synonim zdrajcy), były podkanclerzy koronny
- 1655 r. atak Karola X Gustawa na Polskę z dwóch stron - na Litwę z Inflant i z Pomorza Szczecińskiego na Wielkopolskę (armia szwedzka ~ 40tys. żołnierzy, polska ~ 10 tys.)
- klęska Polaków pod Ujściem (VII), ugoda w Kiejdanach - na Litwie (VIII): Janusz i Bogusław Radziwiłłowie poddali się Szwecji; klęska wojsk polskich pod Żarnowcem i Wojniczem, do października bronił się Kraków
- opanowanie kraju przez wojska szwedzkie; ucieczka króla Jana Kazimierza do Głogówka na Śląsku Opolskim
- oblężenie Jasnej Góry (XI-XII 1655 r.) - obrona klasztoru przez przeora Augustyna Kordeckiego
- Szwedzi traktowali Polskę jako łup wojenny, nałożyli kontrybucje i wysokie podatki, gwałty, grabieże, powszechna nienawiść do najeźdźców
- rozwój partyzantki - na Podhalu, w Wielkopolsce (Krzysztof Żegocki), na Litwie wojska Pawła Sapiehy pokonały wojska Janusza Radziwiłła
- XII 1655 r. powrót króla, przystąpienie hetmanów do wojny ze Szwecją, wojna podjazdowa Stefana Czarnieckiego
- 29 XII 1655 r. konfederacja w Tyszowcach uznała, że należy dążyć do usunięcia Szwedów z Polski
- 1656 r. - elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm uznał zwierzchnictwo Karola Gustawa; zwycięstwo Czarnieckiego pod Warką (IV)
- śluby lwowskie Jana Kazimierza (IV) - obiecał poprawić położenie ludu i umocnić katolicyzm; oswobodzenie Warszawy (VI)
- raktat w Radnot (10 XII 1656) - próba rozbioru Polski między Szwecję, Brandenburgię, Radziwiłłów, Siedmiogród, Ukrainę
- 1657 r. - niszczący najazd księcia Siedmiogrodu Jerzego Rakoczego od południa Polski, a wojsk szwedzkich i brandenburskich od północy; Polskę poparła Dania i Habsburgowie w obawie przed nadmiernym wzrostem Szwecji, odwetowa wyprawa Jerzego Lubomirskiego na Siedmiogród
- 1657 r. - traktaty welawsko- bygdoskie: Fryderyk Wilhelm zgodził się na odstąpienie od Szwecji i poparcie Polski; Polska zrzekła się prawa do lenna pruskiego, elektor uzyskał suwerenność w Prusach Książęcych, prawo przemarszu wojsk brandenbursko-pruskich przez Prusy Królewskie (Pomorze Gdańskie), otrzymał w lenno ziemię lęborsko-bytowską i obietnicę uzyskania Elbląga oraz Drahimia, ; w razie wygaśnięcia dynastii Hohenzollernów Prusy Książęce miały powrócić do Polski
- pokonanie wojsk szwedzkich przez koalicję Polski, Austrii, Danii, Brandenburgii i Holandii
- 3 V 1660 r. - pokój w Oliwie: potwierdzał przynależność Inflant do Szwecji (Polska posiadała południowo-wschodnią część Inflant z Kurlandią), Szwedzi mieli zwrócić Polsce zagarnięte łupy (nie oddali), Szwecja gwarantowała wolność handlu na Bałtyku, Jan Kazimierz zrzekł się praw do tronu w Szwecji, potwierdzono traktaty welawsko-bydgoskie
4. Skutki wojen
* wyniszczenie ziem polskich, utrata Inflant, straty ludności: po „potopie" szacowano straty na 30-35%, agraryzacja miast, chaos monetarny, głód
* wpływ wojny 30-letniej, umocnienie potęgi Szwecji i Francji w Europie
* uniezależnienie się Prus w 1657 r. (traktaty welawsko-bydgoskie), które stały się wkrótce groźnym przeciwnikiem Polski
* wzrost znaczenia oligarchii magnackiej spiskującej przeciw królowi (Radziwiłłowie, Jerzy Lubomirski, Hieronim Radziejowski, który zdradził plany obrony Polski)
* wzmocnienie katolicyzmu w Polsce i obietnica opieki nad chłopami zawarta w ślubach lwowskich Jana Kazimierza w 1656 r.
* rozwój kontrreformacji, wygnanie arian z Polski w 1658 r.
* upadek gospodarczy (zmniejszenie eksportu zboża) i polityczny Rzeczpospolitej szlacheckiej, słabość armii polskiej
WOJNY POLSKO - TURECKIE w XVII w.
Geneza wojny z Turcją
rozkwit Imperium Osmańskiego, które w XVI w. zajęło tereny Węgier i zagrażało państwu Habsburgów, uzależniło Mołdawię i Wołoszczyznę
ścieranie się interesów Polski i Turcji w Mołdawii - w 1595 r. Jan Zamoyski w wyprawie zbrojnej na Mołdawię osadził na tronie swojego kandydata Jeremiego Mohyłę, w 1600 r. pokonał hospodara Wołoszczyzny i osadził lennika Polski Szymona Mohyłę
• Zamoyski był przeciwnikiem Habsburgów, dlatego Turcja tolerowała polskie wpływy w Mołdawii i Wołoszczyźnie; zmiana nastąpiła po śmierci hetmana, gdy o wpływy na tym terenie zaczęli ubiegać się zwolennicy Zygmunta III Wazy i Habsburgów, czemu sprzeciwiła się Turcja
zbliżenie polityki polskiej i habsburskiej niepokoiło Turcję
wyprawy Kozaków na miasta tureckie (spalenie Warny przez Kozaków) często były inspirowane przez dyplomację Habsburgów
najazdy Tatarów, lenników Turcji na ziemie Polski
w czasie wojny 30-letniej książę Siedmiogrodu (lennik Turcji) Gabor Bethlen oblegał Wiedeń - Zygmunt III Waza, związany z katolickimi Habsburgami, wysłał oddziały lisowczyków dowodzone przez pułkownika Aleksandra Lisowskiego na tereny Siedmiogrodu, co zmusiło Bethlena do odstąpienia od Wiednia - była to tzw. pierwsza odsiecz wiedeńska w 1619 r.
Pierwszy etap wojen z Turcją
wyprawa hetmana Stanisława Żółkiewskiego do Mołdawii; pod Cecorą w 1620 r. armia polska spotkała się z wojskami turecko-tatarskimi, wśród Polaków wybuchła panika i chaos; śmierć hetmana na polu walki
uderzenie Turcji na pogranicze nad Dniestrem - obrona Polaków w twierdzy Chocim (1621r) pod dowództwem Jana Karola Chodkiewicza i hetmana kozackiego Piotra Konaszewicza Sahajdacznego
9 X 1621 r. pod murami twierdzy podpisano pokój: obie strony miały hamować najazdy swoich poddanych Kozaków i Tatarów, w Mołdawii sułtan miał powoływać hospodarów przychylnych Rzeczpospolitej
dzięki zaangażowaniu Turcji w wojnie z Polską Habsburgowie rozgromili Czechów w 1620 r. w czasie wojny 30-letniej
ciągłe walki na pograniczu pomiędzy Tatarami a Kozakami
plany wojny z Turcją Władysława IV, który chciał wykorzystać Kozaków, ale sejm nie zgodził się na wojnę - początek powstania Chmielnickiego (1648 r.)
Wojny z Turcją w drugiej połowie XVII w.
przyczyny - ekspansja terytorialna Turcji za panowania sułtana Mehmeta IV, w 1666 r. hetman kozacki Piotr Doroszenko uznał się lennikiem Turcji, Polska była osłabiona licznymi wojnami
1672 r. - atak Turcji i zajęcie Kamieńca Podolskiego, wojska tureckie podeszły pod Lwów; rozejm w Buczaczu - Polska utraciła województwa: podolskie, bracławskie, resztki kijowskiego i miała zapłacić haracz
• sejm uchwalił podatek na armię, nie uznał hańbiącego rozejmu
* 1673 r. - zwycięstwo hetmana Jana Sobieskiego pod Chocimiem; nie wykorzystano tego zwycięstwa, szlachta udała się na wolną elekcję po śmierci Michała Korybuta Wiśniowieckiego
• 1674 r. - wybór Sobieskiego na króla Polski
1675 r. ponowny atak wojsk tureckich na ziemie polskie - rozejm w Żórawnie (1676 r.) potwierdzał tylko włączenie Podola i Ukrainy do Turcji
1675 r. sojusz Jana III Sobieskiego z królem Francji, Ludwikiem XIV w Jaworowie zwolennicy Habsburgów przygotowywali detronizację króla, Sobieski wycofał się więc z układu z Francją na rzecz podpisanego w Warszawie w 1683 r. układu z Habsburgami
12 IX 1683 r. - („przybyłem, zobaczyłem, a Bóg zwyciężył") — połączone siły polskie pod dowództwem Sobieskiego, cesarskie (Leopold I) i książąt Rzeszy pokonały pod Wiedniem wojska wezyra Kara Mustafy
„ Wezyr tak uciekł od wszystkiego, że ledwo na jednym koniu i w jednej sukni. Jam został jego sukcesorem, bo po wielkiej części wszystkie mi się po nim dostały splendory, a to tym trafunkiem, że będąc w obozie w samym przedzie i tuż za wezyrem postępując, przedarł się jeden pokojowy jego i pokazał namioty jego, tak obszerne, jako Warszawa albo Lwów w murach. Mam wszystkie znaki jego wezyrskie, które nad nim noszą, chorągiew mahometańską, którą mu dał cesarz jeno na wojnę i którą dziś jeszcze posłałem do Rzymu Ojcu Świętemu ".
(Jan III Sobieski)
* zawiązanie Świętej Ligi w 1684 r. (papiestwo, Austria, Wenecja, Polska, od 1686 r. Rosja) - długotrwałe wojny z Turcją, wyparcie z Węgier, zwycięstwo hetmana Feliksa Potockiego nad Tatarami pod Podhajcami (1698 r.)
• pokój w Karłowicach w 1699 r.: Rzeczpospolita odzyskała utracone tereny województw podolskiego, bracławskiego i kijowskiego, do Austrii włączono Węgry i Siedmiogród, Rosja zajęła Azow, Wenecja - Dalmację i Moreę (Peloponez)
Skutki wojen
wyniszczenie południowych ziem polskich, straty ludności u
upadek gospodarczy i polityczny RP szlacheckiej, słabość armii polskiej
brak zainteresowania, poza stronnictwem króla Jana III Sobieskiego, możliwością włączenia do RP Prus w czasie wojny Szwecji z Brandenburgią - tym samym Polska utraciła pozycję nad Bałtykiem
po zwycięstwie nad muzułmańską Turcją Polskę nazywano przedmurzem chrześcijańskiej Europy
1