Termin region wywodzi się z łacińskiego słowa regio, co oznacza ruch w określonym kierunku, lub też okolicę, krainę, dzielnicę - to drugie znaczenie z czasem zyskało powszechną akceptację, choć nie zawsze odnosi się do tego samego.

Niezależnie od dziedziny nauki, region ujmuje się jako obszar o cechach na tyle charakterystycznych, iż pozwalają one na wydzielenie go z większego terytorium.

Zależnie od tego, z punktu widzenia jakiej cechy poddaje się analizie dany obszar, można mówić o regionach geograficznych, kulturowych, administracyjnych, politycznych, ekonomicznych.

TYPOLOGIA REGIONÓW sposoby podziału → regionów w zależności od przyjętego kryterium.

Kryteriami typologii regionów mogą być:

- stopień wykształcenia struktury regionu, a zarazem skala różnic w stosunku do obszarów otaczających (np. regiony słabo rozwinięte, z częściowo wykształconą strukturą wewnętrzną, z dobrze ukształtowaną bazą ekonomiczną);

- stopień zróżnicowania struktury gospodarczej (np. regiony monofunkcyjne, olifunkcyjne);

- skala nowoczesności przemysłowo -usługowej (np. regiony nowoczesne, tradycyjne, strukturalnie niedostosowane);

- rodzaj cech wziętych do badania (np. regiony demograficzno-społeczne, ekonomiczne; powierzchniowe, węzłowe);

- rodzaj działalności gospodarczej (np. regiony rolnicze, przemysłowe, przemysłowo-usługowe, usługowe);

- usytuowane w przestrzeni kraju (regiony centralne, peryferyjne, przygraniczne, transgraniczne);

- czy też możliwości podejmowania decyzji o własnym rozwoju, zwłaszcza w zakresie polityki finansowej (regiony samodzielne, uzależnione w rozwoju od centrum polityczno -gospodarczego).

Kryteria typologii regionów ekonomicznych:

- odmienności strukturalnej

- ekonomiczno-administracyjne

- poziomu rozwoju

- statystyczne

- podstawowy rodzaj działalności

Regiony wg kryterium odmienności strukturalnej:

- jednorodne - są to obszary względnie jednolite w zakresie pewnych cech skupiające sąsiadujące tereny o podobnych cechach.

- węzłowe - są to obszary objęte występowaniem pewnego centrum (węzła), wokół którego skupione są pozostałe części regionu.

Podział ze względu na kryterium ekonomiczno-administracyjne, czyli podział administracyjny kraju jest podstawowym punktem odniesienia dla polityki regionalnej oraz jest podstawą do gromadzenia danych o charakterze społeczno-gospodarczym.

Regiony wg kryterium poziomu rozwoju:

- regiony rozwinięte

- regiony rozwijające się

- regiony opóźnione w rozwoju

Kryterium statystyczne zaproponowane zostało przez Unię Europejską i umożliwia prowadzenie jednolitej polityki przez wszystkie kraje członkowskie. Według tego kryterium podzielono przestrzeń europejską na tzw. NUTS-y.

W polskich warunkach NUTS 1 odpowiada poziomowi makroregionów. Wyróżnia się:

- makroregion centralny (województwa łódzkie i mazowieckie)

- makroregion południowy (województwa małopolskie i śląskie)

- makroregion wschodni (województwa lubelskie, świętokrzyskie, podkarpackie i podlaskie)

- makroregion północno-zachodni (województwa wielkopolskie, zachodniopomorskie,

lubuskie)

- makroregion południowo-zachodni (województwa dolnośląskie i opolskie)

- makroregion północny (województwa kujawsko-pomorskie, warmińsko-mazurskie i pomorskie)

NUTS 2 odpowiada wielkości polskich regionów, NUTS 3 obejmuje obszar tzw. podregionów, NUTS 4 dotyczy powiatów, zaś NUTS 5 obejmuje gminy.

---