K. Kruszewski - gry dydaktyczne

Gry dydaktyczne - rodzaj metod nauczania należących do grupy metod problemowych i organizujących treść kształcenia w modele rzeczywistych zjawisk, sytuacji lub procesów w celu zbliżenia procesu poznawczego uczniów do poznania bezpośredniego dzięki dostarczaniu okazji do manipulowania modelem.

- pokazuje na czym polega model rzeczywistości i na czym polega manipulacja modelem przez uczniów.

- występuje wejście ucznia w interakcje z modelem

- wyposazenie ucznia we wstępny zasób doświadczeń (wiadomości) dzięki którym może on przystąpić do gry,

- uczeń wykorzystuje wstępny zasób dcoświadczeń

- wytwarzanie nowych doświadczeń i ich wykorzystanie.

Rodzaje gier:

• Burza mózgów - nim trafiła do szkół, posługiwano się nią jako trchniką

stymulującą wynalazczość w rozwiązywaniu praltycznych kwestii zarządzania i problemów technicznych.

- pomysłodawca wykorzystuje wtedy wiedzę funkcjonującą w umyśle, ale nie wyuczone na tyle, żeby można było je odtworzyć.

- przełamuje strach przed osądem społecznym pomysłów

- cała konstrukcja burzy mózgów jest tak pomyślana, żeby przerwać komunikację między fazą produkcji i szacowania pomysłów.

- burze mózgów wykorzystuje się wtedy, kirdy potrzeba nam do dalszego prowadzenia lekcji wielu pomysłów dot. Jakiegośproblemu albo żeby sprawdzić, jak dalece użyteczna jest wcześniej opanowana wiedza.

Burza mózgów jest metodą przeznaczoną do samodzielnego i szybkiego wymyślania przez uczniów zabioru hipotez przy wykorzystaniu myślenia intuicyjnego.

Jest to gra najkrótsza i najprostsza. W każdym pomyśle tkwi element intuicyjnego modelowania sytuacji.

• Metoda sytuacyjna (metoda przypadków) - polega na bardzo dokładnym rozpatrzeniu jakiegoś przypadku, tak skonstruowanego, żeby był typowy dla dużej klasy zdarzeń.

- uczniom przedstawia się sytuacje wymagającą podjęcia decyzji, doprowadza się ich do zaproponowania kilku rozmaitych projektów decyzji

i omawia się konsekwencje każdego z nich

• Metoda biograficzna

Czyjaś biografia jest jakby opisem sytuacyjnyma wyciąganie z niej wnioskówpo to, żeby żeby wykorzystać je w rozwiązywaniu fikcyjnych problemów. Wząna jest faza przygotowawcza: wybór postaci, zebranie materiałów, określenie tematyki gry, przygotowanie zestawu pytań, opracowanie scenariusza gry, zadania dla uczniów, przygotowanie wytycznych do końcowegoomówienia gry.

Wybór bohatera gry jest zależny od postawionych celów.

• Metoda symulacyjna (inscenizacja)- gracze mają znaczne możliwości oddziaływania na model, który w skutek działań podlega zmianom.

Uczestnicy gry mogą:

- postępować wg. Ogólnej wskazówki „jak sobie wyobrażam”, że zachowałby się ktoś, czyją rolę odgrywam.

- postępować wg. Wskazówek ujętych w opisie roli i celach, jakiewg. Scenariusza gracz ma się starać osiągnąć

- postępować wg. Sformalizowanej i sztywnej procedury ograniczonej systemem reguł

- dostować swoje postępowanie do partnera gry

Gra nie powinna być trudna, ale powinna:

- oddawać ważne aspekty rzeczywistości,

- być w zgodzie z rzetelną wiedzą o reprezentowanej rzeczywistości

- być niezależna od niektórych cech graczy np. niecierpliwość, wzajemna niechęć

Efektywność gry

- gracz łatwo utorzsamia się z rolą - zgodnie z jej treścią zmienia swój system wartości

- gry mogą mieć bardzo silną dramaturgię (silnie oddziaływać na graczy)

- gry kształtują wiele umiejętności poznawczych i społecznych

- wiadomości są łątwo przez uczniów zapamiętywane i trwałe.

WG KRUSZEWSKIEGO - podział gier dydaktycznych
Zabawy i gry i dydaktyczne podnoszą efektywność nauczania.
Zabawy - to działalność sprawiająca przyjemność. Cechy charakterystyczne: beztroska, relaks, integracja, dowolność ( można je przerwać w dowolnym momencie)
Gry - odmiana zabawy, która polega na przestrzeganiu dokładnie sprecyzowanych reguł ( ma znaczenie wynik pojawia się więc rywalizacja, zasady oraz cel , któremu należy się podporządkować, gra musi być przeprowadzona do końca)
Def. (Kruszewski) Gry dydaktyczne to rodzaj metod nauczania należąca do grupy metod problemowych i organizujących treść kształcenia w modele rzeczywistych zjawisk, sytuacji lub procesów w celu zbliżenia procesu poznawczego uczniów do poznania bezpośredniego dzięki dostarczaniu okazji do manipulowania modelem.
BURZA MÓZGÓW
( można przerwać komunikację między fazą produkcji i szacowania pomysłów; po zakończeniu sesji i wpisaniu pomysłów na tablicy trzeba je wykorzystać; wytwory burzy mózgów stwarzają naturalny punkt wyjścia pracy w grupach) Metoda przeznaczona do samodzielnego i szybkiego wymyślania przez uczniów zbioru hipotez przy wykorzystaniu myślenia intuicyjnego.
METODA SYTUACYJNA (naturalna) str.172
Polega na bardzo dokładnym rozpatrzeniu jakiegoś przypadku, tak skonstruowanego, żeby był typowy dla dużej klasy zdarzeń. ( Fazy: opis sytuacyjny; polecenie; dodatkowe informacje o sytuacji; omówienie z oceną)
METODA SYMULACYJNA
W trakcie symulacji (inscenizacji) gracze mają znaczne możliwości oddziaływania na model, który wskutek działań podlega zmianom.
METODA BIOGRAFICZNA ( wymienić 7 pkt)
Polega na oparciu się na wzorach osobowych ( biografia jest opisem sytuacyjnym a uczeń wyciąga z niej wnioski aby wykorzystać je w rozwiązaniu problemu)
Faza przygotowawcza: 1) wybór postaci; 2)zebranie materiału; 3)określenie tematyki gry; 4)przygotowanie zestawu pytań; 5) opracowanie scenariusza gry; 6) zadania dla uczniów; 7)końcowe omówienie gry.
Użyteczność i przydatność gier - ( inaczej: to podział ze względu na przeznaczenie)
1. przygotowują do podjęcia pracy w zespole,
2. wyrabiają umiejętność komunikowania się,
3. pomagają utworzyć obraz samego siebie,
4. kształtują szczerość, rzetelność, otwartość,
5. uwrażliwiają na informacje zwrotne w sytuacji społecznej,
6. wyrabiają refleksję nad procesem porozumiewania się,
7. ułatwiają wchodzenie w rolę i akceptację norm
8. tworzą nawyki i umiejętność współpracy
9. wyrabiają zdolność radzenia sobie w konfliktowych sytuacjach
10. wyrabiają twórczość, fantazję i spontaniczność
11. uczą prowadzenia rozmowy ukierunkowanej na partnera
12. uczą kierowników grup sposobów i nawyków samokontroli
Wady gier -
1. czasochłonność i pracochłonność przygotowania gry
2. wydłużenie czasu opracowania danego tematu
3. zakłócenia spowodowane niezdyscyplinowaniem uczniów
4. skłanianie do niepoważnego stosunku do nauki
5. trudność w zazębianiu się z lekcjami prowadzonymi inną metodą

3

Kruszewski

---