1. Administracja publiczna - sposoby definiowania; administracja publiczna a administracja prywatna; sfery ingerencji administracji/funkcje.
Geneza pojęcia:
Administracja pochodzi od łac. ,ministrare' co oznacza ,służyć', zaś przedrostek ,ad' oznacza działanie skierowane na określony cel.
Administracja publiczna - przejęte przez państwo i realizowane przez jego zawisłe organy, a także organy samorządu terytorialnego zaspokajanie potrzeb zbiorowych i indywidualnych obywateli, wynikających ze współżycia ludzi w społecznościach. (definicja podmiotowo-przedmiotowa)
- pozytywna podmiotowa - działalność organów administracyjnych
- pozytywna przedmiotowa - działalność mająca na celu realizację zadań publicznych
- negatywno-podmiotowa - to działalność tych organów publicznych, które nie są organami ustawodawczymi i sądowymi
- negatywno-przedmiotowa - podejmowana w publicznym celu działalność państwa poza ustawodawstwem i sądownictwem
- oparta na kryterium szczególnym - część działalności państwa, w wyniku której powstaje stosunek administracyjnoprawny
Administracja publiczna a administracja prywatna:
- cele są szerokie - cele są wąskie
- zadania są zewnętrzne - zadania są wewnętrzne
- motywacja do działania - ochrona interesu publ. - ochrona interesu prywatnego, zysk
- cele wyznacza państwo - cele wyznacza rynek
- opiera się na prawie administracyjnym - opiera się na prawie cywilnym
- działalność prowadzona w imieniu państwa - w imieniu właściciela
- ma charakter trwały - przejściowy
Sfery ingerencji administracji publicznej:
policja administracyjna -obejmuje ochronę życia, zdrowia, mienia, środowiska, bezpieczeństwa i porządku publicznego
reglamentacja - wprowadzenie pewnych ograniczeń działalności podmiotów prywatnych w celu zapewnienia bezpieczeństwa i prawidłowości obrotu gospodarczego, ochrony rynku krajowego przed konkurencją zagraniczną, wspieranie rozwoju gospodarczego oraz zabezpieczenie interesu ekonomicznego państwa, reglamentacja odbywa się zawsze na podstawie szczegółowych podstaw prawnych
świadczenia materialne - zapewnienie obywatelom godnego poziomu życia osobom z różnych przyczyn niezdolnych do samodzielnego zaspokajania swoich potrzeb (renty, zasiłki, gospodarka mieszkaniowa)
świadczenia niematerialne - zaspokajanie potrzeb niematerialnych obywateli - szkolnictwo, ochrona zdrowia
!!! Zarówno świadczenia materialne, jak i niematerialne charakteryzują się tym, że są usługami nieodpłatnymi.
Funkcje administracji publicznej:
porządkowa
reglamentacyjna
świadcząca
organizatorska - tworzenie struktur, organów wewnątrz administracji
2. Sposoby definiowania prawa administracyjnego; pogranicze prawa administracyjnego.
Prawo administracyjne - zespół norm regulujący działalność administracyjną/ administracje publiczną
- prawo, które zawiera element władztwa (def. oparta o kryterium szczególne)
- prawo, które dotyczy administracji publicznej i jest dla niej swoiste, czyli obejmuje to, co jest wytworzone właśnie dla organizacji i działania administracji publicznej (def. oparta o swoistość)
Pogranicze prawa administracyjnego - pomiędzy prawem administracyjnym a innymi gałęziami prawa trudno jest postawić jakąkolwiek granicę, ponieważ p. a. wywiera ono skutki cywilnoprawne bezpośrednio (np. wywłaszczenie nieruchomości) lub pośrednio (zezwolenie na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca) w inne dziedziny prawa (prawo cywilne). Naruszenie norm p. a. może spowodować pociągnięcia do odpowiedzialności karnej lub za wykroczenie (prawo karne, prawo wykroczeń). Również prawo konstytucyjne reguluje ustrój i kompetencje niektórych organów administracji publicznej (prawo konstytucyjne).
3. Sposoby klasyfikowania norm prawa administracyjnego.
normy ustrojowe - (kto?) adresatami są podmioty administracji publicznej, opisują organizację i funkcjonowanie administracji, przypisują danej jednostce prawa i obowiązki, określają budowę wewnętrzną oraz wzajemne relacje poszczególnych struktur organizacji, zasady obsadzania organów i ich urzedów
normy materialne - (co?) określają zadania administracji publicznej, treść aktów wydawanych przez organy administracji w określonych sytuacjach, normy te określają zachowania nakazane, zakazane i dozwolone tych adresatów
normy proceduralne - (jak?) regulują tok czynności podejmowanych przez organy określone prawem ustrojowym w celu realizacji norm prawa materialnego, regulują wydawanie i kontrolowanie aktów prawnych (np. decyzji), regulują tok czynności podejmowanych w celu przymusowego wykonania decyzji adm.
4. Zasady ogólne prawa administracyjnego - podstawowe reguły uznane za takie przez ustawodawcę, są normami prawnymi - ich naruszenie = naruszenie prawa.
zasada demokratycznego państwa prawnego (podział władz, status jednostki, prymat Konstytucji, związanie prawem powszechnie obowiązującym, czynne uczestnictwo obywateli w życiu publicznym)
zasada praworządności (legalizmu) - organy muszą działać w granicach i na podstawie prawa
zasada proporcjonalności (najmniejszego bólu, adekwatności) - uzasadniona ingerencja w prawa jednostki, obowiązek przydatności zastosowanego środka, który musi być jednocześnie konieczny w danej i zindywidualizowanej sprawie, zastosowane środki powinny być proporcjonalne w stosunku do celu ich zastosowania
zasada centralizacji i decentralizacji administracji (centralizacja - sposób zorganizowania aparatu administracyjnego państwa, w którym organy niższego rzędu są hierarchicznie podporządkowane organom wyższego rzędu, brak samodzielności w działaniu, jednolitość działań; dekoncentracja - przeciwieństwo centralizacji)
zasada subsydiarności (pomocniczości) - wszystkie instytucje w stosunku do najmniejszych jednostek (jednostka, rodzina, gmina) powinny mieć charakter subsydiarny - pomoc człowiekowi, ale nie jego wyręczanie
zasada kompetencyjności - każdy organ administracji publicznej musi mieć określony zespół kompetencji
zasada jawności działań - dostęp do informacji publicznej, o stanie środków, możliwość wglądu do akt sprawy, publiczne odczytywanie np. protokołów
zasada efektywności i skuteczności - realizacja zadań przy najmniejszym nakładzie pracy, działanie przy wykorzystaniu jak najmniejszych środków, załatwianie spraw w trybie niezwłocznym (30 dni, 2 miesiące - sprawy skomplikowane), działanie by środki nie przewyższały celu
5. Europeizacja polskiego prawa administracyjnego; międzynarodowe prawo administracyjne.
Europeizacja prawa administracyjnego to dostosowywanie treści i realizacji przepisów prawnych do wymogów obowiązujących w państwach UE. Europeizacja następuje przez związanie się Traktatami Wspólnotowymi. Skutkiem tego jest przejęcie przez państwo członkowskie rozwiązań w nich zawartych oraz tych, które powstają na mocy prawa wtórnego UE. Europeizacja może nastąpić również poprzez związanie się lokalnymi umowami europejskimi związanymi z działalnością Rady Europy.
Prawo UE (prawo pierwotne i wtórne):
- zasada pierwszeństwa stosowania prawa unijnego przed prawem krajowym
- zasada bezpośredniego skutku
Europejska Karta Samorządu Lokalnego (Rada Europy) - reguluje status samorządów lokalnych w relacji do władz danego państwa oraz w relacji do władz innych państw i działających w nich samorządów. Wyprowadzono z niej:
- definicje samorządu lokalnego
- zasady samorządności terytorialnej
- zakres działania samorządu
- zasady finansowe, zasady zrzeszania się, zasady zmiany granic
Europejski Kodeks Dobrej Administracji - zawiera zasady określające stosunki miedzy instytucjami/ urzędnikami unijnymi a jednostką. Jest to akt prawny, który nie ma mocy wiążącej - są to swego rodzaju zalecenia. Zasady w nim zawarte: bezstronność, praworządność, niezależność, uczciwość, obiektywność itd.
6. Publiczne prawa podmiotowe; władztwo administracyjne; szkoda legalna.
Publiczne prawa podmiotowe - taka sytuacja prawna obywatela (jednostki zbiorowej), w obrębie której obywatel ten opierając się na chroniących jego interesy prawne normach może skutecznie żądać czegoś od państwa lub w sposób niekwestionowany przez państwo może coś zdziałać.
Wyróżniamy 2 rodzaje publicznych praw podmiotowych:
negatywne prawo podmiotowe - polega na roszczeniu jednostki wobec państwa, aby nie wkraczało w sferę wolności określonych w Konstytucji
pozytywne prawo podmiotowe - polega na roszczeniu jednostki wobec państwa, aby zapewniło ono jednostce korzystanie z przysługujących jej uprawnień
Cechy publicznych praw podmiotowych:
- mają na celu łagodzenie nierównorzędności podmiotów stosunku administracyjnego
- pozwalają na realizowanie interesu publicznego także obywatelom
- mają charakter osobisty i nie podlegają sukcesji, nie można powoływać się na prawa osobiste osób trzecich
- są niezbywalne
- aktualne - zgodne z obowiązującymi normami prawnymi
- oparte na normie prawa administracyjnego, którą można do końca wyodrębnić i ustalić
Dziedziny praw:
- wolnościowe (wybór zawodu, prawo zrzeszania się), polityczne (prawo wyborcze), do świadczeń państwa (do zasiłku), osobowe (rejestracja urodzonego dziecka)
władztwo administracyjne - możliwość jednostronnego rozstrzygania sytuacji indywidualnych przez organ administracji publicznej (brak równorzędności podmiotów - administrujący nad administrowanym, rozstrzygnięcie nie podlega negocjacjom, zabezpieczone przymusem - możliwość użycia, nie obowiązek)
szkoda legalna - szkoda spowodowana legalnym wykonywaniem funkcji władczych przez organy administracji publicznej, a także szkoda poniesiona wskutek wykonywania określonych praw podmiotowych lub rozwijania działalności na podstawie ustawowego upoważnienia. Szkoda ta musi być nie do uniknięcia tzn. że dana działalność musi pociągać za sobą szkodliwe skutki dla innych podmiotów, a wyrządzający szkodę musi mieć uprawnienia do podjęcia działania.
7. Pojęcie i rodzaje źródeł prawa administracyjnego; cechy źródeł prawa administracyjnego. 8. Źródła prawa administracyjnego w świetle regulacji Konstytucji.
źródła prawa administracyjnego - sposoby, w jakich tworzy się, utrzymuje i zmienia prawo.
- w znaczeniu normodawczym - to ten, kto stanowi prawo
- źródeł znaczeniu walidacyjnym - to formy tworzenia aktów prawnych (np. ustawy, rozporządzenia)
- źródeł znaczeniu informacyjnym - teksty aktów prawnych
Rodzaje źródeł prawa administracyjnego ( wg art. 87. Konstytucji RP)
Konstytucja RP - najwyższa ranga, zawiera podstawowe normy prawne regulujące funkcjonowanie państwa
Ratyfikowane umowy międzynarodowe -traktaty, umowy, porozumienia. Staja się źródłem powszechnie obowiązującym po ich ratyfikacji i ogłoszeniu
Ustawy - uchwalane przez parlament, podlegają kontroli w zakresie zgodności z Konstytucją, obok ustaw mogą wystąpić rozporządzenia z mocą ustawy wydawane przez Prezydenta RP w czasie stanu wojennego, gdy Sejm nie może zebrać się na posiedzenie
Rozporządzenia - przepisy wykonawcze do ustaw, stanowią uzupełnienie do ustaw, w ustawie musi być upoważnienie do jego wydania, w RP rozporządzenia mogą wydawać: Prezydent RP, Rada Ministrów, Prezes RM, ministrowie, przewodniczący określonych w ustawach komitetów, KRRiT.
Akty prawa miejscowego
(zarządzenia, uchwały, regulaminy, statuty - niewymienione w Konstytucji jako źródła powszechnie obowiązującego prawa - mają zatem charakter wewnętrzny, są jednak zorganizowanymi źródłami prawa)
(doktryna, orzeczenia sądów, zwyczaj - niezorganizowane źródła prawa)
Cechy źródeł prawa administracyjnego:
brak uregulowania w postaci kodeksu poza procedurą ujętą w postaci kodeksu postępowania administracyjnego
różnorodność (w sensie składników gatunkowych - różne rodzaje aktów)
większość źródeł p. a. pochodzi od samej administracji
brak jednolitości (w jego skład wchodzi także prawo budowlane, wodne)
powszechne obowiązywanie (akty powszechnie obowiązujące i akty prawa miejscowego)
9. Skuteczność norm prawa międzynarodowego w prawie wewnętrznym w świetle Konstytucji.
Źródłami norm prawa międzynarodowego są traktaty, umowy, porozumienia itp. Zawarcie umowy oznacza, że państwa określiły wzajemne prawa i obowiązki. Umowa staje się źródłem prawa wewnętrznego po jej ratyfikacji, a następnie po jej ogłoszeniu. Ratyfikacja oznacza, że państwo zobowiązuje się do przestrzegania norm zawartych w umowie. Ratyfikacji dokonuje Prezydent RP za uprzednią zgodą Sejmu wyrażoną w ustawie.
Ratyfikacji podlegają umowy, które dotyczą:
pokoju, sojuszy, układów politycznych lub wojskowych
wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych Konstytucją
członkostwa RP w organizacjach międzynarodowej
znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym
spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustawy
Umowy niewymagające ratyfikacji są przedstawiane Sejmowi przez Prezesa RM w postaci zawiadomienia.
Ratyfikowana umowa międzynarodowa stanowi część wewn. porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie wymaga wydania ustawy. W szczególnych sytuacjach umowy te mogą mieć pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli nie da się jej pogodzić z ustawą.
10. Rozporządzenia jako źródła prawa administracyjnego.
Rozporządzenia zawierają przepisy wykonawcze do ustaw, stanowią ich uzupełnienie. W ustawie musi znajdować się upoważnienie do jego wydania. Upoważnienie to powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia, określić zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz zawierać wytyczne dotyczące treści aktu rozporządzenia. W RP rozporządzenia mogą wydawać:
Prezydent RP
Rada Ministrów
Prezes RM
ministrowie
przewodniczący określonych w ustawach komitetów
KRRiT.
11. Lokalne źródła prawa administracyjnego - zarys systemu.
Lokalne źródła prawa administracyjnego są to akty prawne charakteryzujące się ograniczonym zakresem terytorialnym, tzn. że są powszechnie obowiązujące, ale tylko na terenie podlegającym jednostce, która go wydała. Normy prawne pochodzące od tych aktów wiążą jedynie jednostki, które przynależą do danego terytorium - przynależność ta wynika ex lege. Upoważnione do wydawania tego rodzaju aktów są organy samorządu terytorialnego oraz administracji rządowej terenowej. W skład systemu lokalnych źródeł prawa administracyjnego wchodzą:
- prawo miejscowe
- prawo zakładowe
- prawo samorządów specjalnych
12. Samorządowe akty prawa miejscowego.
Art. 94 Konstytucji RP mówi, że ,,organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa.”
!!! Jednak w należy pamiętać, że terenowe organy administracji rządowej nie stanowią samorządowych aktów prawa miejscowego, bo nie są organami samorządowymi!!!
- w gminie oraz w powiecie: wydaje je organ upoważniony - upoważnienie wynika z ustawy
- w województwie - wyłączna kompetencja sejmiku województwa - wynika z ustawy
Wchodzą w życie co do zasady po 14 dniach od dnia ogłoszenia (akt może przewidywać dłuższe vacatio legis lub krótsze, ale wtedy musi być to poparte ważnym interesem państwa)
13. Statutowe akty prawa miejscowego.
Są to akty normatywne, w których reguluje się wewnętrzny ustrój i funkcjonowanie jednostek organizacyjnych administracji publicznej - jednostki samorządu terytorialnego. Wydawane są na podstawie ogólnego upoważnienia zawartego w ustawie. Przedmiotem ich regulacji jest w szczególności podział pracy, zakres czynności, układy zależności organizacyjnych, zasady wewnętrznej koordynacji działań, a także kwestie kontroli wewnętrznej. Wśród statutów ważne miejsce zajmują statuty: województw, powiatów, gmin oraz statuty ich urzędów. Funkcją tego rodzaju źródeł prawa jest wyeliminowanie swobody i dowolności w zakresie organizacji i funkcjonowania jednostek organizacyjnych administracji publicznej. Statuty muszą być zgodne z prawem powszechnie obowiązującym, czyli m. in. z Konstytucją.
14. Porządkowe akty prawa miejscowego.
Przepisy porządkowe:
W województwie: (rozporządzenia porządkowe) ogłaszane w Wojewódzkich Dziennikach Urzędowych, wchodzą w życie po 3 dniach od dnia ogłoszenia, mogą być wydawane w zakresie nie uregulowanym w ustawach czy innych powszechnie obowiązujących przepisach, jeżeli ich ustanowienie jest niezbędne dla ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego albo dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Rozporządzenia porządkowe wydawane przez wojewodów przekazują oni niezwłocznie Prezesowi Rady Ministrów oraz marszałkom województw, starostom, prezydentom miast, burmistrzom i wójtom, na których terenie rozporządzenie ma być stosowane.
W gminie: rada gminy może wydać przepisy porządkowe w formie uchwały, jeśli jest to niezbędne do ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz w celu zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Może to zrobić wójt/burmistrz/prezydent miasta, ale tylko w przypadkach niecierpiących zwłoki w formie zarządzenia. Jednak w tym przypadku zarządzenie to podlega zatwierdzeniu na najbliższym posiedzeniu rady gminy. Ogłasza się je poprzez rozplakatowanie lub podanie w lokalnych środkach masowego przekazu.
W powiecie: wydaje je rada powiatu w formie uchwały, jeżeli ustawa upoważniająca nie stanowi inaczej, w celu ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego lub w celu zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. W przypadkach niecierpiących zwłoki wydaje je zarząd powiatu - wówczas podlegają zatwierdzeniu na najbliższym posiedzeniu rady. Starosta zobowiązany jest przesłać przepisy porządkowe do organów wykonawczych gmin znajdujących się na terenie powiatu oraz starostom sąsiednich powiatów następnego dnia od ich ustanowienia. Ogłasza się poprzez rozplakatowanie lub w lokalnych środkach masowego przekazu.
15. Akty prawa miejscowego stanowione przez terenowe organy administracji rządowej.
Zarządzenia - wydawane przez terenowe organy administracji rządowej zespolonej i niezespolonej, nie mają charakteru powszechnie obowiązującego - obowiązują tylko jednostki organizacyjnie podległe organowi wydającemu zarządzenie. Wydawane są tylko na podstawie ustawy i nie mogą regulować takiej materii jak wolności, prawa i obowiązki człowieka i obywatela. Nie mogą zmieniać sensu i znaczenia aktów powszechnie obowiązujących, a powinny być z nimi zgodne.
Przepisy wykonawcze (rozporządzenia wykonawcze)- ogłaszane w Wojewódzkich Dziennikach Urzędowych, wchodzą w życie po 14 dniach od dnia ogłoszenia, wojewoda wydaje w formie rozporządzenia przepisy prawa miejscowego, a czyni to w granicach i na podstawie upoważnień udzielonych w ustawach szczególnych
Przepisy porządkowe (rozporządzenia porządkowe)- ogłaszane w Wojewódzkich Dziennikach Urzędowych, wchodzą w życie po 3 dniach od dnia ogłoszenia, mogą być wydawane w zakresie nie uregulowanym w ustawach czy innych powszechnie obowiązujących przepisach, jeżeli ich ustanowienie jest niezbędne dla ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego albo dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Rozporządzenia porządkowe wydawane przez wojewodów przekazują oni niezwłocznie Prezesowi Rady Ministrów oraz marszałkom województw, starostom, prezydentom miast, burmistrzom i wójtom, na których terenie rozporządzenie ma być stosowane.
16. Prawo zakładowe w warunkach uczelni publicznej oraz szkoły publicznej.
Prawo zakładowe - prawo niemające charakteru powszechnie obowiązującego, określa ono prawa i obowiązki pracowników oraz użytkowników danego zakładu np. statut uczelni wyższej, regulamin studiów, statut szkoły podstawowej itd.
a) Uczelnia publiczna: umocowanie do stanowienia statutu (2/3 senatu do przyjęcia), zawiera ustalenia dotyczących warunków i trybu rekrutacji oraz regulaminów. Prawem zakładowym są także normy dotyczące pomocy materialnej przyznawanej przez rektora. Statut uczelni wyższej określa ustrój i funkcjonowanie nieregulowane ustawą lub jeśli ustawia zostawia to w gestii danego statutu
Regulamin uczelni wyższej określa organizacje i tok studiów oraz związane z nimi prawa i obowiązki studentów (ustawa określa przypadki skreślenia z listy studentów)
b) Szkoła publiczna: posiadają mniejszą swobodę w stanowieniu prawa zakładowego.
- statut- pierwszy jest ustalany przez odpowiedni organ samorządowy (rada gminy/rada powiatu), następne mogą być ustalane już przez samą radę danej szkoły
- regulamin - analogicznie do uczelni wyższej
17. Sądowa kontrola aktów prawa miejscowego a nadzór nad aktami prawa miejscowego.
Kontrola polega na:
- ustaleniu stanu faktycznego
- porównaniu go ze stanem projektowanym, postulowanym
- przekazaniu wyników
Kontrola nie ma charakteru władczego, bo mimo ustalenia wyników nie może ona ingerować w danej sprawie.
Nadzór polega na władczej kontroli między administrującymi w stosunku ustrojowym. Sądy nie prowadzą nadzoru administracji oraz aktów, które od niej pochodzą.
Organem, który może uchylić uchwałę rady gminy jest Prezes RM lub wojewoda, czyli organy znajdujący się wyżej w strukturze administracji i które są do tego upoważnione z ustawy.
18. Orzecznictwo sądów i trybunałów jako źródło prawa administracyjnego; prawo sędziowskie.
W RP sądy nie mają kompetencji prawotwórczej. Orzecznictwo sądów wywiera wpływ na sposób rozumienia prawa, w szczególności przepisów niejasnych, niesprecyzowanych, źle zbudowanych, zawierających sprzeczności. Jeżeli NSA ustali znaczenie jakiejś normy w indywidualnej sprawie, wówczas znaczenie to będzie stosowane także w innych przypadkach rozpatrywanych przez sądy administracyjne.
Prawo sędziowskie tworzone jest poprzez orzecznictwo sądów administracyjnych i należy do niezorganizowanych źródeł prawa. Prawo to wskazuje jak należy stosować dane normy, a także dokonuje ich wykładni, gdyż sędziowie mają dużą swobodę interpretacyjną. Dzieje się tak ze względu na autorytet i fachowość sądów oraz sędziów.
19. Zasady i tryb ogłaszania aktów normatywnych zawierających przepisy powszechnie obowiązujące.
Organami promulgacyjnymi w RP przeznaczonymi do publikacji źródeł prawa powszechnie obowiązującego i niektórych innych aktów prawnych, oświadczeń i informacji są Dziennik Ustaw RP oraz Wojewódzki Dziennik Urzędowy. Ogłoszenie aktu normatywnego w dzienniku urzędowym jest obowiązkowe. W Dzienniku Ustaw RP ogłasza się akty prawne obowiązujące na terenie całego kraju, zaś w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym ogłasza się akty prawa miejscowego, które także są powszechnie obowiązujące, ale na terytorium podległym jednostce, która je wydała. Dziennik Ustaw RP wydawany jest przez Prezesa RM, a Wojewódzki Dziennik Urzędowy przez wojewodę. Akty prawne ogłasza się niezwłocznie, czyli bez zbędnej zwłoki. Wchodzą w życie, co do zasady po 14 dniach od dnia ogłoszenia
20. Stosunki a sytuacje administracyjnoprawne.
Stosunek administracyjnoprawny - prawnie uregulowany układ pomiędzy dwoma podmiotami, z których jeden jest organem administrującym, a drugi podmiotem administrowanym. Treścią stosunku jest obowiązek określonego zachowania się jednego z podmiotów i roszczenie przysługujące drugiemu z nich. Kształtowany jest przez decyzję administracyjną wydaną przez organ administrujący skierowaną do podmiotu administrowanego.
Sytuacja administracyjnoprawna - taka sytuacja społeczna danego podmiotu, która przynajmniej w części jest regulowana prawem administracyjnym. Może być kształtowana bezpośrednio - przez decyzje administracyjne skierowane do tego podmiotu, lub pośrednio - decyzjami skierowanymi do osób trzecich albo aktami normatywnymi.
Stosunek administracyjnoprawny zawsze dotyczy dwóch podmiotów. Obowiązek jednego jest ściśle skorelowany z uprawnieniem drugiego. Natomiast sytuacja administracyjnoprawna jest ukazaniem praw i obowiązków jednego tylko podmiotu niezależnie od innych. Może ona wynikać z wielu stosunków prawnych nawiązywanych z wieloma podmiotami (organami administrującymi).
21. Cechy charakterystyczne stosunków administracyjnoprawnych.
jednym z podmiotów jest organ administracji publicznej
drugim podmiotem jest podmiot administrowany (obywatel, spółka, przedsiębiorstwo)
organ administracji publicznej ma możliwość jednostronnego, władczego rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej - władztwo administracyjne
zabezpieczenie przymusem
?????22. Rodzaje stosunków administracyjnoprawnych.
Ze względu na charakter normy prawnej będącej podstawą stosunku:
substancjonalne (materialnoprawne) - mają charakter trwały
procesowe (formalnoprawne) - nietrwałe, mają charakter przejściowy, zmierzają do ustanowienia stosunków materialnoprawnych
proceduralne - w postępowaniu przed organami administracji
sporne - w postępowaniu przed sądem - organ administrujący i podmiot administrowany mają równe prawa
egzekucyjne - zmierzają do przymusowego wykonania obowiązku wynikającego ze stosunku materialnoprawnego z zastosowaniem środków administracyjnych
pełne - w post. administracyjnoprawnym
niepełne - w postępowaniu skargowym lub wnioskowym
Ze względu na adresata decyzji:
zewnętrzne - decyzja dotyczy podmiotu zewn. wobec administracji i jest oparta o przepisy powszechnie obowiązujące
wewnętrzne - zachodzą wewn. struktur administracji, mogą być oparte o przepisy wewn.
zależności służbowej - zachodzą pomiędzy administracją a jej pracownikami
Ze względu na sposób powstania:
nawiązywane na wniosek podmiotu zainteresowanego
nawiązywane z urzędu
nawiązywane z mocy prawa - normy prawne
Ze względu na stosunek do prawa cywilnego:
nie wywierające skutków w sferze prawa cywilnego - np. decyzja o zmianie nazwiska - ten sam obywatel jest nadal podmiotem tych samych st. Cywilnoprawnych tylko pod innym oznaczeniem
wywierające skutki cywilnoprawne:
bezpośrednio - decyzja o wywłaszczenie nieruchomości
pośrednio - zezwolenie na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca
23. Sposoby powstawania sytuacji administracyjnoprawnych i nawiązywania stosunków administracyjnoprawnych.
Sytuacje i stosunki administracyjnoprawne powstają w ten sam sposób:
z mocy prawa - wchodzi w życie nowy przepis, który wiąże z istniejącym stanem faktycznym określone skutki prawne
na skutek decyzji organu administracyjnego - wydanej z urzędu lub na wniosek
w wyniku zdarzeń prawnych - np. w skutek prawomocnego orzeczenia sądu
24. Pojęcie form działania administracji publicznej; kryteria klasyfikowania form działania administracji publicznej. 25. Władcze a niewładcze formy działania administracji publicznej.
prawne formy działania administracji - prawnie uregulowane czynności administracji publicznej (jej organów). (nie są to metody działania)
Rodzaje:
w sferze wewn. - organ kieruje działania do innego podmiotu podporządkowanego mu służbowo - jest on mu podległy w strukturze organizacyjnej
w sferze zewn. - organ kieruje działanie do innych podmiotów, które nie są powiązane z nim organizacyjnie i służbowo (organ administracji publ. - obywatel)
o charakterze wykonawczym - podejmowane na podst. przepisów prawa, na podstawie wyczerpującej regulacji prawnej
o charakterze twórczym - podejmowane na podstawie ogólnych przepisów prawa, na podstawie normy ustrojowej, brak wyczerpującej regulacji prawnej
o charakterze władczym - organ podejmujący decyzje zajmuje nadrzędną pozycje w stosunku do adresata, jednostronność, zabezpieczone przymusem (akty administracyjne, akty normatywne administracji, niektóre czynności faktyczne - blokowanie kół pojazdów przez funkcjonariuszy policji)
o charakterze niewładczym - równorzędność podmiotów - 1 z podmiotów jest organ administracji publ., brak jednostronności (umowy cywilnoprawne (mają za przedmiot majątek - zakup materiałów biurowych) lub publicznoprawne (mają za przedmiot kompetencje - porozumienia komunalne, związki komunalne), ugody administracyjne, porozumienia)
26. Statut województwa a statut urzędu wojewódzkiego; statut gminy a statut uczelni publicznej.
Statut województwa:
- uchwalany przez Sejmik Województwa po uzgodnieniu z Prezesem RM
- określa funkcjonowanie oraz ustrój województwa
- publikowany w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym
Statut urzędu wojewódzkiego:
- nadawany przez wojewodę, podlega zatwierdzeniu przez Prezesa RM
- ogłaszany w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym
- określa nazwę i siedzibę urzędu, nazwy stanowisk dyrektorów wydziałów i innych komórek organizacyjnych urzędu itp., nazwy i siedziby delegatur
- zatwierdzony statut nie podlega zmianie, można go jedynie aktualizować w sprawach wykazu jednostek podporządkowanych wojewodzie lub przez niego nadzorowanych
Statut gminy:
- jest to uchwała wykonawcza do przepisów ustawy o samorządzie gminnym
- nadawany wyłącznie przez Radę Gminy w drodze uchwały
- reguluje ustrój gminy, zasady jej funkcjonowania, zasady tworzenia jednostek pomocniczych
- projekt statutu gminy powyżej 300 000 mieszkańców podlega zatwierdzeniu przez Prezesa RM, na wniosek ministra właściwego ds. administracji publ.
- ogłaszany w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym
Statut uczelni publicznej:
- pierwszy statut nadawany jest przez Ministra właściwego ds. szkolnictwa wyższego; kolejne - uchwalane przez Senat - wymaga 2/3 większości głosów statutowego składu Senatu
- określa zasady funkcjonowania uczelni, porusza sprawy nieuregulowane w ustawie, która pozostawiła je do rozstrzygnięcia samej uczelni
- zawiera normy wewnątrz obowiązujące
- podejmowany na podstawie upoważnienia ustawowego (ustawa o systemie oświaty, ustawa o szkolnictwie wyższym)
27. Statut uczelni publicznej a statut publicznego gimnazjum.
Statut uczelni publicznej:
- pierwszy statut nadawany jest przez Ministra właściwego ds. szkolnictwa wyższego; kolejne - uchwalane przez Senat - wymaga 2/3 większości głosów statutowego składu Senatu
- określa zasady funkcjonowania uczelni, porusza sprawy nieuregulowane w ustawie, która pozostawiła je do rozstrzygnięcia samej uczelni
- zawiera normy wewnątrz obowiązujące
- podejmowany na podstawie upoważnienia ustawowego (ustawa o systemie oświaty, ustawa o szkolnictwie wyższym)
Statut publicznego gimnazjum:
- ma charakter symboliczny
- ma słabszą pozycję od statutu uczelni publicznej
- określa nazwę i status szkoły
- określa organizację wewn. Szkoły, jej organy
- określa zasady rekrutacji uczniów
- określa prawa i obowiązki uczniów
28. Rozporządzenie wojewody a zarządzenie wojewody; rozporządzenie Rady Ministrów a rozporządzenie porządkowe wojewody.
Rozporządzenie wojewody:
- ma charakter powszechnie obowiązujący
- ma charakter wykonawczy
Zarządzenie wojewody:
- ma charakter wewnątrz obowiązujący - tylko w strukturze hierarchicznego podporządkowania wojewodzie
- określa zakres kompetencji i zadań np. wicewojewodów, organizację pracy urzędu wojewódzkiego
Rozporządzenie Rady Ministrów:
- ma charakter powszechnie obowiązujący
- ma charakter wykonawczy w stosunku do ustaw
- wydawane na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie
- nakaz ogłoszenia w Dzienniku Ustaw
- zakaz subdelegacji - jeżeli w upoważnieniu wskazana jest RM, to tylko ona może je wydać
Rozporządzenie porządkowe wojewody:
- mają charakter powszechnie obowiązujący tylko na terytorium podległym danemu wojewodzie
- wydawane są samodzielnie, jeśli niezbędne są do ochrony życia, zdrowia, mienia; zapewnienia porządku , spokoju i bezpieczeństwa publicznego
- przekazywane niezwłocznie Prezesowi RM, marszałkowi województwa, starostom, wójtom/burmistrzom/prezydentom miast na terytorium województwa
- może zostać uchylone przez Prezesa RM w trybie nadzoru, jeśli jest ono niezgodne z ustawami lub aktami wydanymi w celu ich wykonania
29. Regulamin studiów w Uniwersytecie Wrocławskim jako forma działania administracji; regulamin studiów w Uniwersytecie Wrocławskim w świetle przepisów rozdziału III Konstytucji.
Regulamin studiów UWr tworzy prawo zakładowe (a więc nie jest aktem powszechnie obowiązującym), ponieważ UWr jest zakładem administracyjnym. Normy w nim zawarte stanowią konkretyzację norm ustawowych, a więc regulacja, jaką jest regulamin musi mieć upoważnienie ustawowe. Normy w nim zawarte nie mogą być sprzeczne z Konstytucją, czyli nie może zwiększać ani zmniejszać praw i obowiązków użytkowników oraz pracowników UWr. Regulamin podlega kontroli prawnej z punktu widzenia zgodności z Konstytucją RP oraz z ustawami
30. Władcze formy działania organów uczelni publicznej.
- przyznawanie praw i obowiązków użytkownikom zakładu
- stanowienie statutów, regulaminów
- uchwały, zarządzenia
- akty administracyjne - np.. decyzja o przyznaniu stypendium socjalnego
31. Akt administracyjny a akt normatywny (na przykładzie administrowania organu wykonawczego gminy).
Akt administracyjny - podstawowa forma działania administracji, jest to władcze rozstrzygnięcie organu administracji publicznej skierowane do konkretnego adresata w konkretnej sprawie (zasada podwójnej konkretności - zawiera normy indywidualne i konkretne). Konsumuje się w wyniku jednorazowego zastosowania (ale są wyjątki od tej zasady).
Akt normatywny administracji - taki akt normatywny, który pochodzi od administracji, jest to władcze rozstrzygnięcie organu administracji państwowej zawierający normy postępowania i skierowany jest do generalnie określonego adresata w abstrakcyjnie określonej sytuacji, jest to każdy akt prawny niebędący ustawą!!! Nie konsumuje się w wyniku jednorazowego zastosowania.
Organem wykonawczym gminy jest wójt. Aktami administracyjnymi, które wydaje są decyzje np. w sprawie przyznania nagród pieniężnych lub zmiany składu komisji np. konkursowej. Zaś akty normatywne przez niego wydawane to zarządzenia np. w sprawie zmian w budżecie danej gminy na dany rok.
32. Akt administracyjny - pojęcie, sposoby klasyfikowania.
Akt administracyjny - podstawowa forma działania administracji, jest to władcze rozstrzygnięcie organu administracji publicznej skierowane do konkretnego adresata w konkretnej sprawie (zasada podwójnej konkretności - zawiera normy indywidualne i konkretne). Konsumuje się w wyniku jednorazowego zastosowania (ale są wyjątki od tej zasady - koncesje, licencje, zezwolenia, prawo jazdy (licencja)
Akty administracyjne mogą mieć postać: decyzji, postanowienia (w trakcie postępowania)
Rodzaje aktów administracyjnych:
wewnętrzne - kierowane do innego organu podporządkowanego służbowo
zewnętrzne - kierowane do podmiotów będących poza administracją oraz niepodporządkowanych służbowo
deklaratoryjne - nie tworzy nowych praw, a jedynie potwierdza już posiadane, wywołuje skutki prawne od momentu, gdy dany stan zaistniał - ex tunc
konstytutywne - znoszą, tworzą prawa i obowiązki, mają charakter twórczy, wywołują skutki prawne z chwilą wydania aktu - ex punc
związane - warunki wydania ściśle określone przez przepisy prawa, wyczerpująca regulacja prawna
swobodne - warunki wydania są niedookreślone, uznanie administracyjne - możliwość podjęcia różnych rozstrzygnięć przy tym samym stanie faktycznym, podlega kontroli, bo w administracji wszystko podlega kontroli, ale sądy wartościujące nie
33. Akty administracyjne „dwustronne”/zależne od woli adresata a niewładcze działania administracji.
Akty administracyjne dwustronne - zależne od woli adresata, ich treść jest równorzędnie ustalana przez organ oraz przez adresata, organ może negocjować treść aktu, ale nie pozbawia to aktu charakteru jednostronnej czynności (akty mianowania, powołania)
Akty administracyjne niewładcze - podejmowane wg normy prawa cywilnego - umowy cywilnoprawne, przy ich podejmowaniu dochodzi do pewnego rodzaju zrównania stron, strony dobrowolnie wiążą się umową i wspólnie negocjują warunki jej zawarcia, dot. też ugody, porozumienia
34. Swobodne uznanie-uznanie administracyjne; uznanie administracyjne a sądowa kontrola administracji publicznej.
Uznanie administracyjne - możliwość podjęcia różnych rozstrzygnięć przez organ administracji publicznej przy danym stanie faktycznym; samodzielności tej udziela norma blankietowa.
Kontroli sądowej podlega każde działanie administracji publicznej np. czy nie przekroczono upoważnienia ustawowego, czyli także uznanie, jednak kontroli tej nie podlegają sądy wartościujące, na podstawie których organ podjął rozstrzygnięcie.
35. Formy aktów administracyjnych.
- decyzja - akt administracyjny stanowiący jednostronne ustalenie przez organ administracji publicznej o wiążących konsekwencjach normy prawa administracyjnego, decyzje rozstrzygają sprawy w całości, co do ich istoty, kończą postępowanie w sprawie. Decyzje nadają, cofają uprawnienia, nakładają obowiązki lub z ich zwalniają itd. Przysługuje możliwość odwoławcza od decyzji wydanej w I instancji - wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Zaś na decyzję wydaną w II instancji - skarga do NSA.
Decyzja administracyjna powinna składać się z następujących elementów:
data
oznaczenie organu wydającego decyzję - obligatoryjne
adresat decyzji - obligatoryjne
podstawa prawna
treść decyzji - obligatoryjne
uzasadnienie (w przypadku decyzji odmownej uzasadnienie jest obligatoryjne)
pouczenie o możliwości odwołania się
podpis - obligatoryjne
- zezwolenie - ustala uprawnienia w sferze prawa administracyjnego lub wyraża zgodę na dokonanie przedsięwzięcia lub podjęcia czynności dopuszczonej normami prawa administracyjnego - zezwolenie na osiedlenie się cudzoziemca na teryt. RP. Wydawane są na czas oznaczony lub nieoznaczony. Mogą być cofnięte jeżeli działalność prowadzona na ich podstawie jest prowadzona z naruszeniem prawa lub szczególnych warunków określonych w zezwoleniu. Dzielą się na reglamentacyjne (ochrona interesów gospodarczych, ochrona przed konkurencją zagraniczną) i policyjne (ochrona zdrowia, bezpieczeństwa …).
- koncesja - akt administracyjny nadający uprawnienia osobie fizycznej do wykonywania określonej działalności produkcyjnej lub usługowej, jest to akt nadający nowe uprawnienia, wydawana na czas nieoznaczony. Może zostać cofnięta.
- licencja - akt administracyjny ustalający uprawnienia do wykonywania określonej pracy zawodowej, gdy wykonywanie jej jest związane z posiadaniem odpowiednich kwalifikacji np. licencja lotnicza. Mogą być wydawane na czas oznaczony lub nieoznaczony. Może zostać cofnięta w przypadku rozbieżności między stanem faktycznym a stanem stwierdzonym w licencji.
- postanowienie - dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w trakcie postępowania administracyjnego, lecz nie rozstrzygają sprawy, co do jej istoty, składa się z tych samych elementów, co decyzja.
36. Decyzja administracyjna a polecenia służbowe; akty administracyjne organów zakładów administracyjnych.
Decyzja administracyjna - zachodzi pomiędzy administrującym a administrowanym, kierowana jest na zewnątrz administracji, zabezpieczona przymusem państwowym (co do nałożenia obowiązku). Nie może namawiać do przestępstwa, podlega kontroli sądowej.
Polecenia służbowe - indywidualny akt wewnętrzny wynikający ze stosunku podległości w ramach określonej struktury organizacyjnej (przełożony-podwładny). Zabezpieczone odpowiedzialnością dyscyplinarną. Jeżeli polecenie w przekonaniu pracownika jest niezgodne z prawem lub godzi w interes społeczny pracownik powinien zgłosić swoje zastrzeżenia przełożonemu. Jeżeli przełożony potwierdzi polecenie na piśmie - należy wykonać polecenie zawiadamiając o zastrzeżeniach kierownika urzędu. Odpowiedzialność za skutki wykonania polecenia ponosi przełożony. Pracownik nie może wykonać polecenia będącego przestępstwem lub gdyby groziło to niepowetowanymi stratami. Polecenie służbowe podlega kontroli sądowej.
Akty administracyjne organów zakładów administracyjnych - skierowane są do użytkowników zakładów administracyjnych. Dzielą się na:
akty wpływające na treść stosunku prawnego będącego podstawą do dopuszczenia do korzystania z usług zakładu - mają charakter decyzji administracyjnych i powinny spełniać jej wymogi, podlegają kontroli sądowej
akty władztwa zakładowego - zbliżone do poleceń służbowych, wydawane na podstawie norm powszechnie obowiązujących i tych zawartych w prawie zakładowym, ich celem jest utrzymanie wewn. porządku i dyscypliny w zakładzie, przysługuje od nich możliwość odwoławcza do odpowiednich organów zakładu administracyjnego
37. Samodzielność organów administracji publicznej w podejmowaniu aktów administracyjnych.
Akty administracyjne wydawane są w celu konkretyzowania norm prawnych w indywidualnych sytuacjach. Prawodawca nie mógł przewidzieć wszystkich sytuacji, dlatego pozostawił administracji pewien margines swobody, dzięki której może ona zapewnić odpowiednią elastyczność w stosowaniu prawa.
Samodzielność pozostawiona administracji przejawia się w :
uznaniu administracyjnym - ograniczane przez przepisy prawa powszechnie obowiązującego, przepisy prawa wewnętrznego, kontrolę sądową prawidłowości wykorzystania uznania
swobodnej ocenie dowodów - swoboda pozostawiona organowi w zakresie dopuszczenia i uznawania dowodów na okoliczności stanu faktycznego. Organ może oceniać większość dowodów na postawie swojej wiedzy i doświadczenia życiowego i na ich podstawie uznawać dane okoliczności stwierdzone w dokumentach urzędowych sporządzonych w przepisanej formie przez powołane organy
zastosowaniu przez prawodawcę zwrotów niedookreślonych - pozwalają organowi administracji ocenić samodzielnie sytuację
użyciu odesłań pozasytsemowych - pozwalają na uniknięcie konieczności drobiazgowego regulowania niektórych spraw i umożliwiają administracji działanie stosownie do okoliczności
możliwości działania na podstawie ogólnej normy kompetencyjnej - umożliwia reagowanie w takich sytuacjach, których prawodawca nie przewidział, a których administracja byłaby bezradna (w sferze działań legalnych - brak odpowiedniej normy prawnej), ograniczane przez narzucenie stosownej procedury, określenie kryterium wyboru oraz możliwość organu zwierzchniego do podejmowania tego typu decyzji
38. Formy działań faktycznych - zarys systemu; działania faktyczne w sprawach paszportowych (lub w sprawach z zakresu obowiązku meldunkowego).
Działania faktyczne są dopuszczalną i niewadliwą kategorią działań administracji publicznej, uzupełniającą działania prawne administracji. Często mają postać czysto fizyczną np. zapisanie, doręczenie itp. Podejmowane na podstawie i w granicach prawa. Kształtują stosunki poprzez fakty, a nie normy prawne. Od działań prawnych różnią się tym, że w ogóle nie są określone prawem lub są określone, ale w sposób niewystarczający, czyli np. z pominięciem treści lub formy. Podstawą prawną działań faktycznych mogą być normy ustrojowe, materialne lub procesowe. Działaniami faktycznymi są:
ustalanie przez organ administracyjny niektórych celów i zadań, podejmowane głównie w procesach wykonywania norm prawnych ustanawiających zadania dla administracji, polegają na zbieraniu informacji, analizowaniu ich, sporządzaniu prognoz, dokonywaniu analiz ekonomiczno-finansowych
tworzenie sytuacji faktycznych poprzez np. ustawienie znaku ostrzegawczego i odpowiednich zabezpieczeń w miejscu niebezpiecznym
tworzenie norm organizacyjnych (podział pracy)
projektowanie wariantów działania
zmierzające do nawiązania współpracy z obywatelami (odezwy, apele; dwustronne - przygotowanie współpracy i jej nawiązanie; jednostronne - podejmowane w celu wywołania oczekiwanych przez administrację jednorazowych zachowań obywateli)
podejmowane w obrębie struktury organizacyjnej administracji oraz wobec adresatów spoza struktur (do obywateli)
czynności materialno-techniczne - czynności te regulowane są normami prawa, zameldowanie, wymeldowanie, dokonywane przez organy gminy (wójt/burmistrz/prezydent miasta), nadanie numeru PESEL - minister spraw wewn.
39. Umowy publicznoprawne a umowy cywilne jako formy działania administracji.
Umowa jest niewładczą formą działania administracji publicznej. Jest ona zawierana w warunkach większej swobody niż korzystanie z innych form działania. Umowy dzielą się na:
cywilnoprawne - regulowane prawem cywilnym, jedną ze stron jest Skarb Państwa reprezentowany przez organ administracji publicznej, druga zaś osoba fizyczna lub osoba prawna. Mogą to być umowy sprzedaży, dzierżawy, najmu, umowa o dostawę (dysponowanie majątkiem publicznym). Zawieranie tych umów związane jest zwykle z działaniem w formie aktu administracyjnego. Spory pomiędzy organem a drugą stroną rozstrzygają sądy powszechne
publicznoprawne - zawierane w celu wykonywania zadań lub przekazania albo powierzenia wykonywania zadań z zakresu administracji publicznej. Stronami są organy administracji publicznej. Przykłady takich umów:
porozumienia komunalne (zawierane przez gminy, powiaty, województwa w sprawie powierzenia prowadzenia zadań publicznych)
związki komunalne (w celu wspólnego wykonywania zadań publ. przez gminy)
porozumienia o wykonywanie zadań z zakresu administracji rządowej
kontrakty wojewódzkie (zawierane pomiędzy RM a samorządem województwa reprezentowanych przez ministra i marszałka województwa, celem jest określenie zakresu, trybu, warunków realizacji zadań określonych w programach wojewódzkich i wspieranych przez rząd oraz zadań nadzorowanych przez ministrów wspieranych przez jst i inne uprawnione podmioty)
40. Identyfikacja i charakterystyka źródeł prawa administracyjnego/form działania administracji publicznej: wyrok WSA we Wrocławiu uwzględniający skargę na decyzję administracyjną; Regulamin studiów w Uniwersytecie Wrocławskim; wysłuchanie wykładu z prawa administracyjnego; wyrok TK uchylający rozporządzenie Rady Ministrów zmieniające granice powiatów; unieważnienie paszportu.
- wyrok WSA we Wrocławiu uwzględniający skargę na decyzję administracyjną - niezorganizowane źródło prawa, orzecznictwo, prawo sędziowskie o ile ustala nowe znaczenie danego przepisu czy słowa (jeżeli są one nieprzejrzyste)
- Regulamin studiów w Uniwersytecie Wrocławskim - prawo zakładowe, akt normatywny regulujący wewnętrzny ustrój i funkcjonowanie jednostek organizacyjnych, tok studiów, prawa i obowiązki studentów
- wysłuchanie wykładu z prawa administracyjnego - nie jest źródłem ani formą działania
- wyrok TK uchylający rozporządzenie Rady Ministrów zmieniające granice powiatów - niesamodzielne źródło prawotwórcze, charakter powszechnie obowiązujący
- unieważnienie paszportu - akt administracyjny - decyzja, władcza forma działania, zawiera normy konkretne i indywidualne
41. Identyfikacja i charakterystyka źródeł prawa administracyjnego/form działania administracji publicznej: ustawa o samorządzie gminnym; wygłoszenie wykładu z prawa cywilnego; wyrok WSA we Wrocławiu stwierdzający nieważność aktu prawa miejscowego; unieważnienie dowodu osobistego; usprawiedliwienie nieobecności na egzaminie z prawa administracyjnego.
- ustawa o samorządzie gminnym - moc powszechnie obowiązująca
- wygłoszenie wykładu z prawa cywilnego - nie jest źródłem ani formą działania
- wyrok WSA we Wrocławiu stwierdzający nieważność aktu prawa miejscowego - niezorganizowane źródło prawa, orzecznictwo
- unieważnienie dowodu osobistego - akt administracyjny - decyzja, działanie z zakresu administracji rządowej
- usprawiedliwienie nieobecności na egzaminie z prawa administracyjnego - ………………………………….
CZĘŚĆ II
42. Typy podziału terytorialnego państwa; rodzaje miejscowości.
- podział zasadniczy - ze względu na potrzebę wykonywania zadań publicznych o podstawowym znaczeniu dla państwa, w Polsce podział ten jest trójstopniowy:
- gmina
- powiat
- województwo
- podział pomocniczy - tworzony dla organów o charakterze pomocniczych wobec organów podstawowych, nie mających najczęściej własnych oddzielnych kompetencji z zakresu administracji publicznej, wykonujących zadania z zakresu zarządzania i korzystania z mienia publicznego i rozporządzania w pewnym zakresie dochodami gminy. Dotyczy głównie gminy.
- w gminach wiejskich: sołectwa (mogą być podzielone na kolonie), miasta położone na terenie gminy
- w gminach miejskich: dzielnice, osiedla
- delegatury urzędów wojewódzkich na obszarach wchodzących w skład województw
- podział specjalny - dla specjalnych zadań państwa, których specyfika wymaga nietypowych warunków terenowych (obszary garnizonów podległe urzędom morskim, okręgi kolejowe itd.) lub istnieją poza administracją publiczną (rejony i okręgi sądownictwa) lub poza organami państwa. Tworzone tylko dla potrzeb administracji niezespolonej, dla wymiaru sprawiedliwości i samorządów zawodowych.
Obszar specjalny - kategoria poza podziałem terytorialnym, wydzielony dla prowadzenia na jego terenie specjalnego reżimu prawnego (obszary górnicze, parki narodowe, strefa graniczna itd.)
Rodzaje miejscowości:
miejscowość - jednostka osadnicza lub inny obszar zabudowany odróżniająca się od innych miejscowości odrębną nazwą, a przy jednakowej nazwie - odmiennym określeniem ich rodzaju
jednostka osadnicza - wyodrębniony przestrzennie obszar zabudowy mieszkaniowej wraz z obiektami
infrastruktury technicznej zamieszkany przez ludzi
rodzaj miejscowości - określenie charakteru miejscowości ukształtowanej w procesie rozwoju osadnictwa, w
szczególności: miasto, osiedle, wieś, osada, kolonia, przysiółek i ich części;
leśniczówka (rodzaj osady leśnej), gajówka (rodzaj osady leśnej), kolonia, przysiółek, osiedle, osada młyńska, osada leśna, osada rybacka, osada kolejowa, osada po byłym PGR, osada, miasto, wieś, inny
43. Rodzaje gmin (jako jednostek podziału terytorialnego).
- gmina wiejska - gmina, która na swoim terytorium posiada wyłącznie wsie
- gmina miejska - gmina o statusie miasta
- gmina miejsko-wiejska - gmina, na terytorium której znajduje się miasto
44. Zasady i tryb dokonywania zmian w podziale terytorialnym państwa.
45. Podmiot administracji publicznej/organ administracji publicznej/urząd w administracji publicznej.
Podmiot administracji publicznej - posiada zdolność prawną, adresat podmiotowości publiczno- prawnej, niektóre tylko posiadają osobowość cywilną. Stoją na szczycie „organizacji prawa AP”, są posiadaczami władztwa administracyjnego ale nie wykonują go samodzielnie, są niejako tworem abstrakcyjnym (niespersonalizowanym) Np. państwo, jst, zakłady administracyjne, spółki z.o.o.
Organ administracji publicznej (w znaczeniu ustrojowym)- zdolność do czynności prawnej, tzw. nosiciel władztwa, działa w imieniu i na rzecz podmiotu, nigdy nie może być „oderwany” od struktury organizacyjnej (musi być związany z podmiotem). Np. rada gminy, wojewoda, prezydent, *starosta
1. Wyodrębnienie organizacyjne
2. Charakterystyczny sposób działania
3. upoważnienie do stosowania środków władczych
4. działanie w interesie publicznym
5. działanie w ramach kompetencji
Urząd administracji publicznej- aparat pomocniczy organu, szczególna (mylna) nazwa organu, prowadzący sprawy zlecone z mocy kompetencji podmioty wykonywane przez organ. np. inspektorat, urząd wojewódzki.
Podmiot= władztwo/ organ= nosiciel
Zadania kierujemy do podmiotów/ kompetencje kierujemy do organów
*kompetencja- zdolność (umocowanie) do możliwości korzystania z form działania administracji
Organ działa we własnym imieniu- skrót myślowy, bo tak naprawdę działa w imieniu podmiotu
Organ ZAŁATWIA SPRAWY, pracownik (urząd) ROZPATRUJE
46. Monokratyczne a kolegialne organy administracji publicznej.
47. Pełnomocnictwo administracyjne (upoważnienie administracyjne).
-upoważnienie od organu,
-jest aktem indywidualnym, imiennym,
-upoważniony zachowuje się jak organ, ale nim nie jest,
-to organy mają kompetencje, pozostali wykonują kompetencje,
-organ bez cofania upoważnienia może zająć się daną sprawą,
-zakaz subdelegacji- upoważniony pracownik działający w imieniu organu nie może przekazać nikomu kompetencji.
KPA Art. 268a. Organ administracji publicznej może w formie pisemnej upoważniać pracowników kierowanej jednostki organizacyjnej do załatwiania spraw w jego imieniu w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień i zaświadczeń.
Ustawa o wojewodzie Art. 19. Wojewoda może upoważnić na piśmie pracowników urzędu wojewódzkiego,
niezatrudnionych w urzędach obsługujących inne organy rządowej administracji zespolonej w województwie, do
załatwiania określonych spraw w jego imieniu i na jego odpowiedzialność, w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień i zaświadczeń, z tym że upoważnienie nie może dotyczyć wstrzymania egzekucji administracyjnej, o której mowa w art.27 ust. 1.
Ustawa o samorządzie gminnym art. 39 ust. 2. Wójt może upoważnić swoich zastępców lub innych pracowników urzędu gminy do wydawania decyzji administracyjnych, o których mowa w ust. 1, w imieniu wójta.
*upoważnienie dotyczy spraw z sfery prawa administracyjnego, pełnomocnictwo- dotyczy cywilnego
48. Centralizacja a decentralizacja.