1.Wych. Umysłowe
Temat: Pobaw się z nami- zabawy interakcyjne i nie tylko.
Cele: nabywanie umiejętności pozytywnego postrzegania innych,
wyzwalanie pozytywnych emocji,
nabywanie umiejętności rozumienia siebie samego i innych,
nabywanie umiejętności precyzowania sytuacji, gdy w grę wchodzą emocje,
wdrażanie do dostrzegania różnicy między dobrym i złym postępowaniem,
wdrażanie do respektowania i stosowania zawartych wcześniej umów i reguł.
Forma pracy: z całą grupą, indywidualna
Metody pracy; słowna-zabawy interakcyjne, rozmowy
oglądowa-teatrzyk sylwet,
działaniowa-udział w zabawach.
Środki dydaktyczne: sylwety do teatrzyku ,teatrzyk, taśma magnetofonowa, magnetofon, pianino
Przebieg zajęcia:
1/ Powitanie piosenką „Uśmiechnij się”/wyzwalanie pozytywnych emocji/.
Słoneczko śpiewa na cały głos
Choćbyś miał bracie kłopotów sto
Słoneczko do nas uśmiecha się
Słoneczko woła przez cały dzień
Ref. Uśmiechnij się, wyprostuj się
Słoneczko śpiewa i woła cię.
2/ Teatrzyk sylwet„Jaś i zabawki” Cz. Janczarski
Jaś i zabawki” Cz. Janczarski
Jaś ma pociąg elektryczny, co po szynach wkoło mknie
Chciał się z Jasiem bawić Lutek, ale Jaś zawołał „Nie”
To jest moja zabawka i dla siebie ją mam
Odszedł Lutek od Jasia, teraz Jaś został sam.
Jaś ma konia na biegunach, co kołysze się buj, buj.
Chciał na konia wskoczyć Włodek, a Jaś mówi „koń jest mój”.
To jest moja zabawka i dla siebie ją mam
Odszedł Włodek od Jasia, teraz Jaś został sam.
Jaś ma piłkę kolorową, która skacze jeszcze jak
Chciał się z Jasiem bawić Adam, lecz Jasiowi to nie w smak.
To jest moja zabawka i dla siebie ją mam
Odszedł Adam od Jasia i znów Jaś został sam.
Pociąg stanął, konik usnął, w ciemnym kącie piłka śpi.
Jaś nasz stoi wśród zabawek i ociera słone łzy.
-Gdzie są moi koledzy? Przecież tylu ich mam.
Wszyscy bawią się razem, a ja jestem tu sam.
a/rozmowa -pytania: 1/ czy podobał wam się Jaś?/jeśli tak to dlaczego?/
2/ dlaczego Jaś został sam?
3/ jak czul się chłopiec, gdy koledzy go opuścili?
4/ co poradzilibyście Jasiowi/, co powinien zrobić, by koledzy
chcieli się z nim bawić?
/dostrzeganie różnicy między dobrym i złym postępowaniem, nabywanie umiejętności rozumienia siebie samego i innych/
3/ Zabawa z muzyką „Sia la la” /wyzwalanie pozytywnych emocji/
4/ Zabawa interakcyjna „Pomyśl o którymś dziecku” /nabywanie umiejętności pozytywnego postrzegania innych /.
/Dzieci siedzą w kole. Nauczycielka zaczyna zabawę mówiąc: myślę o dziecku, które ma zielone rajstopy, czerwoną sukienkę i krótkie włosy. O jakim dziecku myślę? Kto odgadnie , ten opisuje inne dziecko./.
5/ Zabawa ruchowa „Rakieta”
/przezwyciężanie napięć, kontrolowanie i wyzwalanie pozytywnych emocji/.
Dzieci stoją w kole . W pozycji pochylonej zaczynają cicho klaskać, wstając natężają klaskanie do coraz głośniejszego. Gdy są w pozycji stojącej wyskakują w górę z okrzykiem: „HURRA!”
6/ Zabawa „Dokończ zdania”
a/Cieszę się gdy..........
b/Złoszczę się, gdy........
c/Jestem wściekły gdy.......
d/Jestem szczęśliwy gdy.....
e/Buntuję się gdy................
/nabywanie umiejętności precyzowania sytuacji, gdy w grę wchodzą emocje/.
7/Zabawa interakcyjna „Taki sam i inny”
/respektowanie wcześniej zawartych umów i reguł/
/Dzieci siedzą w kole. Prowadzący wskazuje dziecko i poleca: wstań i dotknij wszystkie dzieci, które maja na sobie coś czerwonego itp./
8/ Niespodzianka-częstowanie dzieci cukierkami-zakończenie zajęcia.
/wyzwalanie pozytywnych emocji/.
Ćwiczenia i zabawy interakcyjne mogą przenieść osoby emocjonalnie naładowane negatywną energią w stan odprężenia.
„2. Wych. umysłowe
Temat: „Jak dobrze mieć przyjaciela”- zabawy dramowe.
Cele: -rozwijanie wyobraźni i fantazji; poprzez kończenie opowiadania wg własnych pomysłów
-nabywanie umiejętności „ bycia w roli” oraz przeprowadzenia wywiadu
-odkrywanie własnych możliwości,
-budowanie wartości i pozytywnych zachowań prospołecznych ,
-kształtowanie opiekuńczego stosunku do zwierząt.
Metody pracy: - słowna-/ rozmowa, ćwiczenia dramowe- /rozmowy telefoniczne, dokończenie opowiadania, inscenizacja improwizowana, wywiad/ czynna/ operowanie sylwetami w teatrzyku podczas tworzenia inscenizacji improwizowanej, śpiew piosenki/
Forma pracy- indywidualna i zbiorowa.
Środki dydaktyczne - sylwety do teatrzyku, teatrzyk.
Przebieg zajęcia:
1/ Rozmowa na temat „Mój przyjaciel”
Pytania:
a/ Czy dobrze jest mieć przyjaciela i dlaczego?
b/ Kto może być Twoim przyjacielem?
c/Czy to, że masz przyjaciela pomaga ci w życiu czy przeszkadza?
d/Jak okazać koledze, że uważamy go za przyjaciela?
2/ Scenki dramowe w wykonaniu dzieci -„Telefon do przyjaciela”
Tematy rozmów:
a/Chory kolega.
b/Masz urodziny i chcesz zaprosić przyjaciółkę. Przyjaciółka nie ma ochoty iść.
3/ Opowiadanie nauczycielki „O pewnym Grzesiu”
Pewnego dnia mały chłopiec o imieniu Grześ wyszedł ze swoim pieskiem Bobikiem na spacer do parku. Grześ rzucał pieskowi patyk, Bobik biegł za patykiem, szybko brał go w zęby, przynosił Grzesiowi i dawał do ręki. Grześ w nagrodę głaskał swojego przyjaciela i dawał smakołyk. Tak Grześ z Bobikiem bawili się w parku. W tym czasie do parku przyszedł drugi chłopiec Bartek . Bartek miał dzisiaj zły dzień , bo dostał dwóję z polskiego. Gdy zobaczył grzeczną zabawę Grzesia z pieskiem od razu pomyślał , że trzeba im tę zabawę popsuć. Zaczaił się za drzewem i rzucił w pieska kamieniem. Uderzony Bobik przeraźliwie pisnął i skulił się. Grześ widząc co się stało.......
/tu nauczycielka robi przerwę i prosi dzieci , by dokończyły opowiadanie/
4/ Ćwiczenia dramowe „Dokończ opowiadanie”
/dzieci tworzą dalszy ciąg opowiadania/
5/Inscenizacja improwizowana opowiadania „O pewnym Grzesiu” z wykorzystaniem sylwet w wykonaniu dzieci.
/ dzieci operując sylwetami przedstawiają opowiadanie po swojemu, wg własnych pomysłów/.
6/ Przeprowadzenie wywiadu z: Grzesiem i Bartkiem.
/chętne dzieci zamieniają się w reporterów z radia i przeprowadzają wywiad z występującymi aktorami/.
7/ Wspólne śpiewanie piosenki pt. „Pies na medal”
3. Umuzykalnienie
Temat: „Jesień”- improwizacje wokalne, ruchowe i instrumentalne.
Cele:- - zapoznanie dzieci z możliwością określania nastroju jesieni za pomocą . własnego głosu, ruchu, muzyki,
uwrażliwienie dzieci na różnice wysokości dźwięków,
utrwalenie trzech umownych sygnałów muzycznych,
rozbudzanie inwencji twórczej przy tworzeniu akompaniamentu do piosenek o tematyce jesiennej,
wdrażanie do wykonywania ćwiczeń zgodnie z poleceniami nauczyciela.
Środki dydaktyczne: obrazki ze zwierzętami dla każdego dziecka, wianek i pałeczka dla p. Jesieni, taśma z nagraniem A. Vivaldiego „Jesień”
Metody: problemowo- twórcza; analityczno- percepcyjna ; organizowania i rozwijania działalności ucznia
Formy pracy: z całą grupą
Przebieg zajęcia:
1. Piosenka „Pan Listopad”/s. 25/ wprowadzająca pogodny nastrój.
2. „Muzyka kieruje ruchem”- ćwiczenia rozgrzewające cały organizm
( marsz z unoszeniem kolan , bieg, marsz na piętach, podskoki pajacyków, ćw. na przerwę w muzyce, ćw. inhibicyjno- incytacyjne )
3. Zabawa „Cicho- głośno”.
(Sygnał do siadu w kole. Muzyka do biegu na paluszkach, przerwa w muzyce- zatrzymanie: - muzyka cicha- dzieci kucają i zbierają listki do fartuszków,
- muzyka głośna- szumi mocny wiatr- głębokie skłony tułowia i wymachy rąk.).
4. Zabawa „Zwierzęta”
( Sygnał do siadu przy pianinie. Krótka rozmowa o aktualnej porze roku, o przygotowaniach się zwierząt do zimy. Nauczycielka przypina każdemu dziecku obrazek ze zwierzętami: niedźwiedziem, motylkiem i żabką. Gdy dzieci usłyszą melodię w niskim rejestrze- na spacer wychodzą niedźwiadki, gdy w wysokim- fruwają motylki, gdy w średnim - skaczą żabki. Zmiany melodii- 3 razy każda grupa zwierząt).
5.Zabawa „Pani Jesień usypia zwierzęta”
( Nauczycielka wybiera p. Jesień i nakłada jej wianek , wręcza „zaczarowaną pałeczkę”, którą , gdy dotknie zwierzątka, to ono zasypia w zimowy sen. Zabawa kończy się, gdy wszystkie zwierzęta zasną.)
6.Improwizacje wokalne.
( Dzieci układają zdania o jesieni i próbują je zaśpiewać).
7/ Słuchanie nagrania A. Vivaldiego „Jesień” cz. I z płyty „Cztery pory roku” z komentarzem słownym nauczycielki.
8/ Improwizacja ruchowa nastroju jesieni na tle utworu Vivaldiego.
( Dzieci spontanicznym ruchem wyrażają słuchaną muzykę).
9/ „Szara piosenka” i „Pan Listopad” -słuchanie melodii piosenek granych na pianinie-wychwycenie różnicy w charakterze jednej i drugiej piosenki.
10/ Improwizacja instrumentalna do obu piosenek.
( Sygnał do brania instrumentów. Nauczycielka gra na pianinie melodię piosenki, a dzieci tworzą własny akompaniament, dostosowując go do słuchanej melodii).
11/ Pożegnanie powiązane ze śpiewem piosenki „Jesień, jesieniucha”
Konspekt dla dzieci 5-6 letnich
Temat: „Czerwony Kapturek”- teatrzyk cieni, inscenizacja improwizowana w wykonaniu dzieci.
Cele:
rozwijanie wyobraźni twórczej i pomysłowości:
nabywanie umiejętności wczuwania się w role i przeżywania:
inspirowanie dzieci do wyrażania treści i nastroju poprzez ruch:
zadowolenie i radość płynące z własnych możliwości twórczych:
rozwijanie umiejętności współpracy i nawiązywanie kontaktu z grupa, z partnerem.
Metody: drama, pedagogiki zabawy, problemowe, aktywizujące, praktyczne.
Forma: z całą grupa, zespołowa i indywidualna
Środki dydaktyczne :sylwety do teatru cieni, ekran, lampka, magnetofon, kasety, pianino, kartony, kredki.
Przebieg zajęcia:
Powitanie zabawą „Wszyscy są”/ 2 razy
/Ustawienie w parach naprzeciwko siebie /
Wszyscy są , witam was, zaczynamy już czas
Jestem ja, jesteś ty, / pokazujemy na siebie, na kolegę /
raz, dwa, trzy. /i klaszczemy w ręce kolegi stojącego naprzeciw/ .
2. Wprawki dramatyczne:
ćwiczenia intonacyjne (powiedz swoje imię jak człowiek przerażony, zdziwiony , ważny jak król):
gra z wyobrażonym przedmiotem ( zabawa piłką- rzucanie do siebie, kiwanie, odbijanie, kopanie) przy podkładzie muzycznym granym na pianinie.
Zagadki bajki śpiewane przez nauczycielkę, odgadywane przez dzieci:
I. Dziewczynka koszyk niesie II. Przebierać mak kazały
Rozgląda się co chwilka Lecz przyszła dobra wróżka
Jest sama w ciemnym lesie Gołąbki mak przebrały
A tu spotyka wilka Więc cieszy się dziewuszka.
La, la, la, la, la ,la ,la, la Wie dobrze Jaś i Felek
Ucieka na pagórek I mały leśny duszek
La, la, la, la, la, la, la Zgubiła pantofelek
No kto to był? /Czerwony kapturek/ No kto to był? /Kopciuszek/
III. Gdzieś chatka w lesie stała IV. Gdzieś chatka w lesie stała
Nie z drzewa lecz z piernika. Krasnalki w niej mieszkały.
Brat i siostrzyczka mała Królewna zabłądziła
Zaczęli ją połykać. Krasnalki ja kochały.
La, la, la, la, la, la, la, La, la, la, la, la, la, la,
To nie był Grześ i Zosia. Już tam królewna mieszka
La, la, la, la, la, la, la, La, la, la, la, la, la, la,
To był..../Jaś i Małgosia/ królewna.../Śnieżka/
4. Inscenizacja improwizowana w teatrzyku cieni- „Czerwony Kapturek” w wykonaniu dzieci.
5. Piosenka o Czerwonym Kapturku- tworzenie własnych kompozycji.
6. Wprawki dramatyczne:
ćw. mimiczne/ pokaż Czerwonego Kapturka: wesołego, zdziwionego , przestraszonego/
zabawa dramowa „Rzeźby” / na przerwę w muzyce pokaż postać z bajki „Czerwony Kapturek”/ .
7. „Radość”- rysunek wyrażający radość z powodu uratowania babci Czerwonego Kapturka.
Wych. Plastyczne
Konspekt dla dzieci z Oddz. Tygodniowego 3-6 letnich.
Temat: „Różnobarwne motyle”- wypełnianie konturu różnymi tworzywami.
Cele: -zapoznanie z nowa techniką łączenia różnego tworzywa , tak aby powstała kompozycja/ 5-6 latki/, zapoznanie z techniką „malowania palcami”/ 3-4 latki/;
-doskonalenie umiejętności trafnego wyboru odpowiedniego materiału i starannego umieszczania go na kartonie;
-doskonalenie umiejętności posługiwania się klejem;
-nabywanie umiejętności posługiwania się własnym palcem;
-wyrabianie poczucia staranności przy wykonywaniu prac plastycznych;
-wdrażanie do szanowania przyrody poprzez nie robienie krzywdy owadom.
Metody:
-słowna: piosenka o motylach, pogadanka wstępna, komentarz do zabawy ruchowej, komentarz do poznania nowych ; technik i poznania tematu pracy;
oglądowa: pokaz różnych odmian motyli, pokaz gotowej pracy:
czynna: udział w zabawie ruchowej, wykonywanie prac.
Środki dydaktyczne: krążki w czterech podstawowych kolorach, opaski na głowę z motylami w czterech podstawowych kolorach, . kolorowy , klej, kartony z narysowanym motylem, farby ścinki włóczki, materiału, bibuły karbowanej, papier plakatowe, woda, pędzle, miseczki z rozrobioną farbą, zmoczone gąbeczki do wytarcia palców
Przebieg zajęcia:
Przywitanie zabawą ze śpiewem „Wszyscy są” /Wszyscy są , witam was, zaczynamy już czas, jestem ja, jesteś ty raz, dwa, trzy/
Pogadanka wstępna /Na dworze jest piękna, słoneczna pogoda. Na drzewach zielenią się liście i zakwitły kwiaty. Zaraz powiem wam wiersz, a wy po usłyszeniu powiecie mi, o czym będzie dzisiejsze zajęcie/.
Wiersz „Motyle” M. Kownackiej recytowany przez nauczycielkę .
Motyle, motyle , motyle
Jest ich w ogrodzie tyle.
Nad kwiatami wiodą igraszki
Czerwieńczyki, żeglarze, modraszki.
Leciuteńkie, lotne, kolorowe
Pawie oczka i pazie królowej
Piją nektar, zapylają kwiatki
Nie będziemy ich łapać do siatki.
Pędzle! Farby! Bajka kolorowa!
Na wyścigi - motyle malować!
Rozmowa na temat wiersza i tematu zajęć /Czy już odgadliście? Tak , dzisiaj będziemy mówić o motylach. Kto z was widział już w tym roku motyla? Jak wyglądał ten motyl? Jakiego koloru miał skrzydełka? Kto jeszcze widział motyla i zechce nam o nim opowiedzieć?
Czy wiecie dlaczego tyle czasu mówimy o kolorach motyli? Już za chwilę przejdziemy do stolików, gdzie leżą przygotowane kartony z narysowanym motylem a obok w pojemnikach są różne tworzywa: ścinki włóczki, materiałów, bibuły, papier kolorowy i klej. Z tych wszystkich rzeczy trzeba będzie wykleić motyla, tak aby był jak najbardziej kolorowy. Pamiętajcie, najpierw smarujemy karton klejem, a dopiero kładziemy włóczkę czy materiał. Te prace będą wykonywać dzieci starsze. Natomiast maluszki będą malować motyle swoim paluszkiem.
Zabawa ruchowa „Leć do swojego kwiatka”
/Każde dziecko otrzymuje opaskę z kolorowym motylem. Na dywanie leżą krążki w kolorach motyli.. Muzyka do biegu. Na przerwę w muzyce każdy motyl biegnie do swojego kwiatka/ krążka w takim samym kolorze jak motyl/
Wykonywanie prac na zadany temat.
Zrobienie galerii gotowych prac.
Sprzątanie stanowisk pracy.
Konspekt na rozwijanie aktywności twórczej .
Temat: Wesołe zabawy ze słowami, muzyką i plastyką.
Cele: -rozwijanie zdolności abstrahowania poprzez tworzenie listy atrybutów i listy atrybutów z porównaniem;
-rozwijanie myślenia dedukcyjnego poprzez zabawę „Co by było, gdyby”
-rozwijanie myślenia indukcyjnego poprzez tworzenie analogii fantastycznej;
-rozwijanie zdolności transformowania poprzez przekształcenia i modyfikacje,
-wyzwalanie pozytywnych emocji,
-budowanie klimatu grupy.
Metody: -burza mózgów,
-techniki twórczego myślenia :lista atrybutów, lista atrybutów z porównaniem ,technika rozwijająca myślenie dedukcyjne i indukcyjne, analogia fantastyczna, technika przekształcania i modyfikacji;- techniki budujące klimat grupy.
Formy pracy: z całą grupą ,indywidualna.
Środki dydaktyczne: -miękka piłeczka, kartka, flamaster, kaseta z nagraniem, magnetofon, zestawy 3 obrazków ze zwierzętami dla każdego dziecka , kartony ze schematem „ śniegowej gwiazdki”, kredki bambino.
Przebieg zajęcia:
1/ Zabawa „Witam dzieci, które mają...”/np. kręcone włosy, krótkie włosy, czerwone rajstopy, itp./-
/Ustawienie w kole; zaproszone dzieci dają krok do przodu./
2/ „ Przedstaw się nam”- zabawa słowna.
/ dzieci siedzą w kole . Zaczyna nauczycielka trzymając w ręku miękką piłeczkę mówi: mam na imię Ewa, w ręku trzymam piłkę , którą dam / podaje imię dziecka/, bo ładnie się uśmiecha. /trzeba podać pozytywną cechę siedzącego obok dziecka/
Te dwie zabawy budują klimat grupy
3/ „Śnieg”- zagadka
/naucz. mówi : posłuchajcie powiem wam zagadkę:
Sypie z nieba, w oczy prószy
Wpada w noski, wpada w uszy
Bieli pola, lasy, łąki
A na drzewach trwoży pąki.
.
4/ „Śnieg jest..”- zabawa słowna na tworzenie listy atrybutów/
/ dzieci siedzą w kole. Naucz. mówi: tworzymy teraz określenia do słowa „śnieg”. Śnieg jest...... Naucz. zapisuje na kartce wszystkie określenia. Na koniec odczytuje podane przez dzieci słowa/
5/ „ Śnieg jest...jak”- zabawa słowna na tworzenie listy atrybutów z porównaniem.
/dzieci siedzą w kole. Naucz. mówi : teraz pobawimy się inaczej. Wykorzystamy słowa z poprzedniej zabawy. Śnieg jest np. miękki jak...i tu podajemy nowe określenia./
6/ „Taniec z balonami”- przy muzyce mechanicznej.
/ dzieci- tworzą improwizacje ruchowe do słuchanej muzyki odbijając lekko balon/
7/ „Co by było, gdyby na świecie nie było zwierząt?”- zabawa słowna na myślenie dedukcyjne.
/Naucz. mówi: spróbujcie teraz odpowiedzieć mi na takie pytanie „ Co by było , gdyby na świecie nie było zwierząt?”. Dzieci wymyślają nieoczekiwane wnioski/
8/ „Kim jesteś?” zabawa na tworzenie analogii fantastycznych.
/ Naucz. mówi- teraz każdy z was otrzyma kilka obrazków przedstawiających różne zwierzęta. Proszę wybrać tylko jeden obrazek przedstawiający zwierzę, w które chciałbyś się zamienić. Trzeba podać również jedną dobrą cechę tego zwierzęcia. Zaczyna naucz. , która również ma zestaw obrazków.
9/ „Śniegowa gwiazdka”- technika przekształcania i modyfikacji
/ . Nauczycielka rozdaje dzieciom kartony i mówi: przed wami jest karton z konturem „śniegowej gwiazdki”. Zastanówcie się, co można wyczarować ze śniegowej gwiazdki. Dorysujcie to, co uważacie za stosowne, aby zamienić ją w niezwykłą, cudowna rzecz.
10/ „Pokaż jak się teraz czujesz”- ewaluacja.
W trzech miejscach sali są powieszone obrazki wyrażające: zadowolenie, obojętność i smutek. Dzieci mają stanąć przed odpowiednim obrazkiem, pokazującym samopoczucie dziecka/.
Umuzykalnienie.
Temat: Zimowe zabawy muzyczno- ruchowe .
Cele: - uwrażliwienie dzieci na wysokości dźwięków, na zmiany dynamiczne,
doskonalenie umiejętności szybkiego reagowania na przerwę w muzyce poprzez zabawy pobudzająco- hamujące oraz na umowne sygnały dźwiękowe;
wdrażanie dzieci do dokładnego wykonywania ćwiczeń zgodnie z poleceniami nauczycielki ;
wyzwalanie pozytywnych emocji w czasie zabaw z muzyką.
Metody: słowna, czynna, zadań stawianych dzieciom
Formy pracy: z całą grupą
Środki dydaktyczne: szarfy w 3 kolorach, pianino, brzękadełka, instrumenty perkusyjne.
Przebieg zajęcia:
1/ Zabawa na powitanie „Do czego zaprasza nas muzyka?”
/dzieci poruszają się zgodnie z graną muzyką/
Sygnał do ustawienia się w kole.
2/Zabawa ze śpiewem „Śnieg pada”
Sygnał do siadu przy pianinie
3/ Ćwiczenia słuchowe
/ dzieci słuchają dwóch krótkich fragmentów tej samej melodii zagranych najpierw bardzo cicho, później bardzo głośno. Mają powiedzieć, czym się różnią. Następnie naucz. umawia się z dziećmi, że jak będzie grała cicho mają trzymać ręce złączone, w miarę natężenia dynamiki tzn. im głośniejsza będzie muzyka- ręce mają się odsuwać od siebie/
4/ Zabawa ruchowa „Posłuchaj i tak idź'
/marsz po całej sali, gdy muzyka będzie cicha- dzieci idą na paluszkach, gdy głośna- maszerując tupią/
5/ Piosenka „Sanna” - zabawa z brzękadełkami.
/dzieci śpiewając piosenkę biegną na paluszkach i trzymają w rękach brzękadełka zrobione z kapsli. Na słowa „dzyń, dzyń...” zatrzymują się potrząsając brzękadełkami w rytmie śpiewanych słów/
Sygnał do siadu przy pianinie
6/ Zimowa zabawa na zmiany wysokości dźwięków./naucz. dzieli dzieci na 3 grupy- niedźwiedzie; dzieci bawiące się w śnieżki; i płatki śniegu. Rozdaje każdej grupie inny kolor szarf. Dzieci siedzą w swoich grupach. Gdy usłyszą melodię graną w niskim rejestrze -niedźwiedzie wstają i chodzą na czworakach, gdy w średnim- wstają dzieci i naśladują zabawę w śnieżki, gdy w wysokim-płatki śniegu wirują po sali/
7/ Marsz i zebranie szarf przez wyznaczone dziecko.
Sygnał do wzięcia instrumentów
8/Piosenka „Sanna” z akompaniamentem instrumentów perkusyjnych- tworzenie improwizacji instrumentalnej.
/ dzieci tworzą własny akompaniament do piosenki/.
Sygnał do odłożenia instrumentów
Wych. plastyczne
Temat- „Marcowa pogoda”- ( 5-6 latki) technika : origami z koła, temat dowolny-( 3-4 latki).naklejanka z figur geometrycznych.
Cele: - poznanie technik i tematu zajęć;
- nabywanie umiejętności odpowiedniego zaginania i naklejania kół, tak by po przyklejeniu można było je otworzyć;
-nabywanie umiejętności tworzenia kompozycji z płaskich figur geometrycznych i z zagiętych kół;
-doskonalenie umiejętności współdziałania w zespole;
- wyzwalanie pozytywnych emocji poprzez tworzenie wspólnego dzieła.
Metody: - podająca- wiersz, rozmowa, opis słowny technik i tematu zajęć;
- czynna- zabawa przy muzyce, zabawa „Marcowa zupa”
- twórcza-tworzenie kompozycji plastycznych.
Formy: -indywidualna, zespołowa, zbiorowa.
Środki dydaktyczne: koła , trójkąty, kwadraty, prostokąty różnej wielkości, brystole ( 1 na każdy stół) , klej, magnetofon, kaseta z . nagraniem , kartoniki z symbolami marcowej pogody, kontur dużego garnka
Przebieg zajęcia:
1/ Piosenka na powitanie „Uśmiechnij się” z wykorzystaniem naturalnych efektów perkusyjnych.
2/ Wiersz „Marcowe kaprysy” B. Formy w wykonaniu nauczycielki.
Wymieszał marzec pogodę w garze,
Ja wam tu zaraz wszystkim pokażę.
Śnieg i przymrozki, deszczową słotę,
słońca promieni dorzucę chwilę.
Domieszam powiew wiatru ciepłego
Smutno by w marcu było bez niego.
Deszczu ze śniegiem troszeczkę dodam
Będzie prawdziwa marcowa pogoda.
3/ Zabawa „Marcowa zupa”, wyjaśnienie przysłowia „w marcu jak w garncu”
/ Marzec- czarodziej wymieszał wszystko w garze i wyszła mu marcowa pogoda. Może i my spróbujemy zrobić marcową pogodę .Mam tu wielki gar i będziemy zaraz gotować marcową zupę. Co wrzucimy do garnka, jakie składniki? /
dzieci mówią, jakie składniki są potrzebne do ugotowania zupy, nauczycielka przypina symbole na tablicy. Czy potraficie mi teraz wytłumaczyć, co znaczy przysłowie „w marcu jak w garncu”/
4/ „Czary-mary”- zabawa ruchowa z pokazywaniem.
5/ Przedstawienie dzieciom tematu zajęć i technik wykonania.
/zamieniam was teraz w „Marców- czarodziei” , będziecie tworzyć marcową pogodę na kartonach. Będziecie pracowali w zespołach. Zapraszam dzieci, które mają niebieskie i żółte koła. Idziemy do jadalni. Nauczycielka pokazuje dzieciom , w jaki sposób mają wykonać pracę .nauczycielka zaprasza maluszki i zapoznaje je ze sposobem wykonania pracy./
6/ Wspólne oglądanie gotowych dzieł, zrobienie wystawy w szatni.
Konspekt na rozwijanie aktywności twórczej .
Temat: „Witamy wiosnę”- zabawy słowne, muzyczne, plastyczne.
Cele: -rozwijanie zdolności abstrahowania poprzez tworzenie listy atrybutów i listy atrybutów z porównaniem;
-rozwijanie myślenia dedukcyjnego poprzez zabawę „Co by było, gdyby”
-rozwijanie myślenia indukcyjnego poprzez tworzenie analogii fantastycznej;
-rozwijanie zdolności transformowania poprzez przekształcenia i modyfikacje,
-wyzwalanie pozytywnych emocji,
-budowanie klimatu grupy.
Metody: -burza mózgów,
-techniki twórczego myślenia :lista atrybutów, lista atrybutów z porównaniem ,technika rozwijająca myślenie dedukcyjne i i indukcyjne, analogia fantastyczna, technika przekształcania i modyfikacji;- techniki budujące klimat grupy.
Formy pracy: z całą grupą ,indywidualna.
Środki dydaktyczne: -miękka piłeczka, kartka, flamaster, kaseta z nagraniem utworu „Le-basque” J. Galwaya, magnetofon, zestawy 3 obrazków wiosennymi kwiatami dla każdego dziecka , kartony ze schematem „ słońca ”, kredki bambino.
Przebieg zajęcia:
1/ Zabawa „Witam dzieci, które mają...”/np. kręcone włosy, krótkie włosy, czerwone rajstopy, itp./-
/Ustawienie w kole; zaproszone dzieci dają krok do przodu./
2/ „ Przedstaw się nam”- zabawa słowna.
/ dzieci siedzą w kole . Zaczyna nauczycielka trzymając w ręku miękką piłeczkę mówi: mam na imię Ewa, w ręku trzymam piłkę , którą dam / podaje imię dziecka/, bo ładnie się uśmiecha. /trzeba podać pozytywną cechę siedzącego obok dziecka , niekoniecznie charakteru/./
Te dwie zabawy budują klimat grupy
3/ „Słońce”- rebus
.
4/ „Słońce jest..”- zabawa słowna na tworzenie listy atrybutów/
/ dzieci siedzą w kole. Naucz. mówi: tworzymy teraz określenia do słowa „słońce”. Słońce jest...... Naucz. zapisuje na kartce wszystkie określenia. Na koniec odczytuje podane przez dzieci słowa/
5/ „ Słońce jest...jak”- zabawa słowna na tworzenie listy atrybutów z porównaniem.
/dzieci siedzą w kole. Naucz. mówi : teraz pobawimy się inaczej. Wykorzystamy słowa z poprzedniej zabawy. Słońce jest np. gorące i jak...i tu podajemy nowe określenia./
6/ „Idź szybko, przystań”- zabawa muzyczna na szybkie chody do utworu „Le- basque” J. Galwaya
/ w rytm bardzo pulsacyjnej muzyki dzieci szybko chodzą, na pauzę- przystają/.
7/ „Co by było, gdyby na świecie nie było roślin, kwiatów?”- zabawa słowna na myślenie dedukcyjne.
/Naucz. mówi: spróbujcie teraz odpowiedzieć mi na takie pytanie „ Co by było , gdyby na świecie nie było kwiatów ?”. Dzieci wymyślają nieoczekiwane wnioski/
8/ „Kim jesteś?” zabawa na tworzenie analogii fantastycznych.
/ Naucz. mówi- teraz każdy z was otrzyma kilka obrazków przedstawiających wiosenne kwiaty. Proszę wybrać tylko jeden obrazek przedstawiający kwiat, w który chciałbyś się zamienić. Trzeba podać również jedną dobrą cechę tego kwiatu.. Zaczyna naucz. , która również ma zestaw obrazków.
9/ „Słoneczko ”- technika przekształcania i modyfikacji
/ . Nauczycielka rozdaje dzieciom kartony i mówi: przed wami jest karton z konturem „słońca”. Zastanówcie się, co można wyczarować z tego słoneczka. Dorysujcie to, co uważacie za stosowne, aby zamienić go w niezwykły, cudowny przedmiot.
10/ „Pokaż jak się teraz czujesz”- ewaluacja.
W trzech miejscach sali są powieszone obrazki wyrażające: zadowolenie, obojętność i smutek. Dzieci mają stanąć przed odpowiednim obrazkiem, pokazującym samopoczucie dziecka/.
Konspekt na wspomaganie rozwoju dziecka poprzez muzykę.
Temat : „Słoneczka” tworzą i bawią się przy muzyce.
Cele : - nabywanie umiejętności szybkiego reagowania na zmiany tempa, dynamiki, rejestrów muz. ,poprzez zabawę „Muzyka kieruje ruchem”.;
- rozwijanie słuchu i pamięci muzycznej poprzez rozwiązywanie zagadek muzycznych;
- rozwijanie inwencji twórczej poprzez tworzenie melodii do wierszy
J. Brzechwy i akompaniamentu do utworu „Oh Spallow” Teodoralisa na instrumentach perkusyjnych;
- wyzwalanie pozytywnych emocji i wprowadzanie miłego nastroju.
Metody: twórcze, czynne.
Formy: z całą grupą ; indywidualna.
Środki dydaktyczne: instrumenty perkusyjne melodyczne i niemelodyczne; maska dla kota, nagranie utworu J. Straussa „Pizzicato” i „Oh Spallow” Teodoralisa, magnetofon.
Przebieg zajęcia:
1/ „Czary mary”- zabawa z gestami.
/ wprowadzenie miłego nastroju/.
2/ „Uśmiechnij się”- piosenka na powitanie .
/ wykorzystanie naturalnych efektów akustycznych/.
3/ „Muzyka kieruje ruchem”- zabawa ruchowa.
/reagowanie na zmiany tempa, dynamiki, rejestrów muzycznych/
4/ „Zaśpiewaj swój wierszyk”- tworzenie melodii do wierszy J. Brzechwy.
5/ „Stój, biegnij, idź”- zabawy inhibicyjno- incytacyjne do utworu „Ku-ku- ku-czi-czi”.
6/ „Jaka to piosenka?”- zagadki muzyczne.
/zagadki grane na metalofonie i wystukiwane na bębenku/.
7/. Sygnał do brania instrumentów.
Improwizacja instrumentalna do utworu „Oh Spallow”- Teodoralisa.
/ tworzenie akompaniamentu do muzyki poważnej/.
8/ „Kot i myszy”- improwizacja ruchowa do utworu „Pizzicatto” J. Straussa
/wyzwalanie pozytywnych emocji/.
W nawiasach podano strony , na których są piosenki z Kalendarza muzycznego opracowanego przez naucz. E. Kosacką
Piosenki zawarte są w „Kalendarzu muzycznym dla nauczycieli przedszkola” opracowanym przez Ewę Kosacką
Wrzesień.
Temat: „Mów „Dzień dobry” na dzień dobry”- nauka piosenki./str. 8/
Cele:
nabywanie umiejętności szybkiego reagowania na komendę słowną nauczyciela,
nabywanie umiejętności reagowania na dynamikę w muzyce: cicho, głośno;
kształtowanie umiejętności posługiwania się zwrotami grzecznościowymi.
wyrabianie potrzeby grzecznego i kulturalnego odzywania się do siebie;
Metody:
analityczno- percepcyjna;
organizowania i rozwijania działalności muzycznej dziecka.
Środki dydaktyczne: bębenek, woreczki z grochem, pianino, obręcze lub szarfy.
Przebieg zajęcia:
1/ „Dzień dobry”- zabawa wstępna.
/Jako podkład muzyczny bierzemy poleczkę np. „Miś z laleczką”. Dzieci dobierają się parami (najlepiej chłopiec z dziewczynką), kłaniają się sobie i mówią: - Dzień dobry. Czy zatańczysz ze mną? Następnie stają jedna para za drugą w kole (bokiem w kierunku ruchu) . Dzieci poruszają się krokiem dostawnym ze zmianą kierunku na komendę nauczyciela. Na zakończenie zabawy zatrzymują się , zwracają się do siebie twarzami i dziękują partnerowi podaniem ręki i powiedzeniem sobie czegoś miłego /.
2/ „Czarodziejski zaklęcie”- zabawa.
/dzieci otrzymują woreczki z grochem. Ich zadaniem jest poruszanie się po sali z woreczkiem na głowie w rytm ćwierćnutowy wybijany przez nauczyciela na bębenku. W momencie, gdy woreczek spadnie z głowy - dziecko jest zaczarowane. Odczarować go może tylko czarodziejskie słowo „proszę” wypowiadane przez dziecko podające woreczek. Czarodziejskim odzewem jest „dziękuję Ci”/.
3/ „Mów „Dzień dobry” na dzień dobry”- prezentacja piosenki.
/po wysłuchaniu omówienie treści piosenki/
4/ „Mów „Dzień dobry” na dzień dobry” -nauka piosenki.
/piosenkę uczymy metodą ze słuchu. Dzieci powtarzają frazy za nauczycielem na zasadzie echa/.
5/ „Dziupla”- zabawa.
/dzieci stają się wiewiórkami. Mieszkają w dziuplach (obręcze). Gdy usłyszą melodię piosenki, swobodnie biegają po lesie. Gdy muzyka cichnie, wskakują do dziupli.Za każdym razem liczba dziupli zmniejsza się o jeden. Wiewiórkę, dla której nie starczy dziupli, inne dzieci zapraszają do siebie słowami- Proszę, Zapraszam. Wiewiórki- goście dziękują.
Październik
Temat: Deszczowe zabawy z muzyką.
Cele:
kształcenie poczucia rytmu;
nabywanie umiejętności reagowania na zmiany w dynamice utworu muzycznego;
nabywanie nawyków dbania o własne zdrowie.
Metody:
analityczno-percepcyjna;
organizowania i rozwijania działalności muzycznej.
Środki dydaktyczne: tamburyno, talerze, trójkąt, utwór A.Vivaldiego . „Cztery pory oku”- Jesień, utwór orkiestrowy J.S. Bacha
Przebieg zajęcia:
1/ „Pada deszczyk”- zabawa muzyczno-ruchowa .
/Nauczyciel gra na przemian akompaniament wolny i cichy oraz szybki i głośny. Dzieci chodzą w rozsypce po całej sali. Gdy słyszą muzykę szybką i głośną chodzą szybko (uciekają przed deszczem ) i jednocześnie trzymają nad głowami złożone ręce w formie daszka , czy parasola. Podczas odtwarzania akompaniamentu wolnego i cichego dzieci spacerują powoli „po parku” i „zbierają kasztany”/
2/ „W kałuży”- zabawa muzyczno- ruchowa.
/Na podłodze rozkładamy duży koc. Dzieci ustawiają się wokół koca. Gdy usłyszą uderzenie talerzy wskakują na koc - „do kałuży'. Następnie nauczyciel uderza w trójkąt , a dzieci wyskakują z kałuży - w tył.
Po pewnym czasie utrudniamy zabawę . Uderzamy w talerze - dzieci wskakują „do kałuży”, uderzamy w talerze po raz drugi-dzieci tupią nóżkami „rozchlapując wodę”. Dalej uderzamy w trójkąt - dzieci wyskakują „z kałuży”. Po chwili uderzamy w trójkąt drugi raz - dzieci biegają wokół koca/
3/ „Jesień, jesieniucha”- prezentacja piosenki/s.20/
/po wysłuchaniu omawiamy jej treść/
4/ „Jesień, jesieniucha”- nauka piosenki.
/Piosenki uczymy powtarzając frazy (na zasadzie echa) metodą ze słuchu/.
5/ „Hop do kałuży”- zabawa muzyczna .
/ Na podłodze rozkładamy tyle kół hula- hop ile jest dzieci. Między kołami powinno zostać wystarczająco dużo miejsca, aby dzieci mogły swobodnie biegać. Koła będą w zabawie symbolizować kałuże. Gdy gra muzyka, dzieci biegają między „kałużami” , uważając , aby nie wejść w wodę. Gdy wyłączymy muzykę każde dziecko szuka swojej „kałuży” i wskakuje w nią. Następnie zmniejszamy ilość kół o połowę, tak aby do każdego mogło wskoczyć po dwoje dzieci.. Potem można zmniejszyć jeszcze ilość kół, by do każdego weszło troje dzieci/.
Listopad
Temat: „Jesień”- improwizacje wokalne, ruchowe i instrumentalne.
Cele:- - zapoznanie dzieci z możliwością określania nastroju jesieni za pomocą . własnego głosu, ruchu, muzyki,
uwrażliwienie dzieci na różnice wysokości dźwięków,
utrwalenie trzech umownych sygnałów muzycznych,
rozbudzanie inwencji twórczej przy tworzeniu akompaniamentu do piosenek o tematyce jesiennej,
Środki dydaktyczne: obrazki ze zwierzętami dla każdego dziecka, wianek i pałeczka dla p. Jesieni, taśma z nagraniem A. Vivaldiego „Jesień”.
Metody:
problemowo- twórcza;
problemowo- analityczna;
analityczno- percepcyjna ;
organizowania i rozwijania działalności dziecka
Formy pracy: z całą grupą
Przebieg zajęcia:
1. Piosenka „Pan Listopad”/s. 25/ wprowadzająca pogodny nastrój.
2. „Muzyka kieruje ruchem”- ćwiczenia rozgrzewające cały organizm
( marsz z unoszeniem kolan , bieg, marsz na piętach, podskoki pajacyków, ćw. na przerwę w muzyce, ćw. inhibicyjno- incytacyjne )
3. Zabawa „Cicho- głośno”.
(Sygnał do siadu w kole. Muzyka do biegu na paluszkach, przerwa w muzyce- zatrzymanie: - muzyka cicha- dzieci kucają i zbierają listki do fartuszków,
- muzyka głośna- szumi mocny wiatr- głębokie skłony tułowia i wymachy rąk.).
4. Zabawa „Zwierzęta”
( Sygnał do siadu przy pianinie. Krótka rozmowa o aktualnej porze roku, o przygotowaniach się zwierząt do zimy. Nauczycielka przypina każdemu dziecku obrazek ze zwierzętami: niedźwiedziem, motylkiem i żabką. Gdy dzieci usłyszą melodię w niskim rejestrze- na spacer wychodzą niedźwiadki, gdy w wysokim- fruwają motylki, gdy w średnim - skaczą żabki. Zmiany melodii- 3 razy każda grupa zwierząt).
5.Zabawa „Pani Jesień usypia zwierzęta”
( Nauczycielka wybiera p. Jesień i nakłada jej wianek , wręcza „zaczarowaną pałeczkę”, którą , gdy dotknie zwierzątka, to ono zasypia w zimowy sen. Zabawa kończy się, gdy wszystkie zwierzęta zasną.)
6.Improwizacje wokalne- tworzenie muzyki z wykorzystaniem mowy.
( Dzieci układają zdania o jesieni i próbują je zaśpiewać).
7/ Słuchanie nagrania A. Vivaldiego „Jesień” cz. I z płyty „Cztery pory roku” z komentarzem słownym nauczycielki.
8/ Improwizacja ruchowa nastroju jesieni na tle utworu Vivaldiego- tworzenie z wykorzystaniem swobodnej ekspresji ruchowej.
( Dzieci spontanicznym ruchem wyrażają słuchaną muzykę).
9/ „Szara piosenka” i „Pan Listopad” -słuchanie melodii piosenek granych na pianinie-
/dzieci próbują wychwycić różnice w charakterze jednej i drugiej piosenki.
10/ Improwizacja instrumentalna do obu piosenek- tworzenie muzyki za pomocą gry na instrumentach.
( Sygnał do brania instrumentów. Nauczycielka gra na pianinie melodię piosenki, a dzieci tworzą własny akompaniament, dostosowując go do słuchanej melodii).
11/ Pożegnanie powiązane ze śpiewem piosenki „Jesień, jesieniucha”
Grudzień
Temat: „Gdzie jesteś Mikołaju?”- zabawy muzyczne.
Cele:
uwrażliwienie na umiejętność precyzyjnego określenia kierunku dobiegających dźwięków;
rozbudzanie fantazji dziecięcej.
Metody:
analityczno- percepcyjna;
organizowania i rozwijania działalności ucznia.
Środki dydaktyczne: pianino, magnetofon, kaseta z nagraniem, 3 czapki dla Mikołaja., 2 skakanki, brzękadełka
z kapsli.
Przebieg zajęcia:
1/ „Pędzą saneczki, jadą sanie”- ćwiczenia inhibicyjno- incytacyjne.
/dzieci dobierają się parami, stają jedno za drugim i w parach podają sobie ręce. Gdy odtwarzana jest muzyka szybka, dynamiczna i wesoła dzieci naśladując saneczki jadą dookoła szybko i lekko, gdy zmienia się charakter muzyki na wolną, saneczki zmieniają kierunek ruchu i jadą powoli, dostojnie/.
2/ „Skąd dobiega tupanie ?”- zabawa słuchowa.
/dzieci siedzą na dywanie, mają zamknięte oczy. Wybrane dziecko przemieszczając się z miejsca na miejsce co jakiś czas zatrzymuje się i głośno tupie. Pozostałe dzieci , mając cały czas zamknięte oczy, wskazują palcem skąd dobiega tupanie/.
3/ „Idzie Mikołaj”- prezentacja piosenki/ s.37/
/nauczyciel wykonuje piosenkę 2 razy. Po prezentacji omawiamy z dziećmi tekst piosenki. Zadaniem dzieci jest wymyślanie przeróżnych powodów, gdyby Mikołaj się spóźnił np. wpadł do wody; utknął w kominie; zjadł go wieloryb itp. Potem mogą wymyślać jakimi pojazdami podróżuje Mikołaj np. poduszkowcem, latawcem, lata na czarodziejskim dywanie itp./.
4/ „Idzie Mikołaj”- nauka piosenki.
/dzieci uczą się piosenki na zasadzie echa/
5/ „Wyścigi mikołajkowych zaprzęgów”
/z grupy wybieramy troje dzieci, w zabawie będą to „Mikołaje”. Pozostałe dzieci siedzą w rozsypce na dywanie. W czasie trwania piosenki, „Mikołaje chodzą sobie między dziećmi i dotknięciem wybierają po 3 renifery do swojego zaprzęgu. Po zakończeniu piosenki wszystkie zaprzęgi ustawiają się na linii startu ( rozłożona skakanka) i biegną do mety (rozłożona skakanka) w rytmie wygrywanym przez pozostałe dzieci na brzękadełkach/.
Styczeń
Temat: „Śniegowa samba” (sł. i muz. K. Bożek- Gowik) /s. 45/ - nauka kroku podstawowego samby.
Cele:
poznanie układu tanecznego samby;
rozwijanie koordynacji muzyczno- ruchowej dzieci;
rozwijanie poczucia rytmu.
Metody:
problemowo- odtwórcza;
organizacji i rozwijania działalności ucznia.
Środki dydaktyczne: magnetofon, nagranie piosenki „Śniegowa samba”, instrumenty perkusyjne.
Przebieg zajęcia:
1/ „Śniegowa samba”- śpiewanie piosenki.
/dzieci poznały piosenkę wcześniej, znają ją już dobrze. W czasie śpiewu klaszczą w ręce na pierwszą i trzecią miarę taktu/.
2/ Sygnał do wzięcia instrumentów. Śpiew piosenki i granie tylko na pierwszą i trzecią miarę taktu.
3/ Nauka podstawowego kroku samby.
/naukę kroku samby rozpoczynamy z dziećmi w ustawieniu w rzędach lub na obwodzie koła. Chłopców i dziewczynki uczymy takich samych kroków, gdyż naszym celem jest tylko zaznaczenie charakteru tańca w piosence.
Muzyka samby utrzymana jest najczęściej w metrum 2/4,a składa się z czterech elementów ruchu. Charakterystyczna cecha tańca jest rytmiczne uginanie i prostowanie kolan. Ponieważ piosenka napisana jest w metrum 4/4 rozbijamy schemat ruchu na cztery jednostki metryczne, gdyż dzieciom będzie łatwiej poprawnie wykonać każdy element.
Krok do przodu:
Na raz -krok prawą noga do przodu i przeniesienie na nią ciężaru ciała i lekkie ugięcie obu kolan,
Na dwa -wyprostowanie kolan,
Na trzy - dostawienie lewej nogi do prawej, lekkie ugięcie obu kolan,
Na cztery - wyprostowanie kolan
Krok do tyłu:
Na raz - krok do tyłu lewą nogą i przeniesienie na nią ciężaru ciała, lekkie ugięcie obu kolan,
Na dwa - wyprostowanie kolan,
Na trzy - dostawienie prawej nogi do lewej, lekkie ugięcie kolan,
Na cztery - wyprostowanie kolan.
4/ Próba tańczenia kroku samby do melodii piosenki w ustawieniu na obwodzie koła.
Luty
Temat: Zimowe zabawy muzyczno- ruchowe .
Cele:
uwrażliwienie dzieci na wysokości dźwięków, na zmiany dynamiczne,
doskonalenie umiejętności szybkiego reagowania na przerwę w muzyce poprzez zabawy pobudzająco- hamujące oraz na umowne sygnały dźwiękowe;
wyzwalanie pozytywnych emocji w czasie zabaw z muzyką.
Metody:
organizowania i rozwijania działalności dziecka;
problemowo- twórcza.
Środki dydaktyczne: szarfy w 3 kolorach, pianino, brzękadełka,. instrumenty perkusyjne
Przebieg zajęcia:
1/ Zabawa na powitanie „Do czego zaprasza nas muzyka?”
/dzieci poruszają się zgodnie z graną muzyką/
Sygnał do ustawienia się w kole.
2/ Zabawa ze śpiewem „Śnieg pada”/s.58/
/dzieci wykonują ruchy ilustrujące treść piosenki/
Sygnał do siadu przy pianinie
3/ Ćwiczenia słuchowe
/ dzieci słuchają dwóch krótkich fragmentów tej samej melodii zagranych najpierw bardzo cicho, później bardzo głośno. Mają powiedzieć, czym się różnią. Następnie naucz. umawia się z dziećmi, że jak będzie grała cicho mają trzymać ręce złączone, w miarę natężenia dynamiki tzn. im głośniejsza będzie muzyka- ręce mają się odsuwać od siebie/
4/ Zabawa ruchowa „Posłuchaj i tak idź'
/marsz po całej sali, gdy muzyka będzie cicha- dzieci idą na paluszkach, gdy głośna- maszerując tupią/
5/ Piosenka „Kulig pani Zimy”” - zabawa z brzękadełkami.
/dzieci śpiewając piosenkę biegną na paluszkach i trzymają w rękach brzękadełka zrobione z kapsli/.
Sygnał do siadu przy pianinie
6/ Zimowa zabawa na zmiany wysokości dźwięków.
/naucz. dzieli dzieci na 3 grupy- niedźwiedzie; dzieci bawiące się w śnieżki; i płatki śniegu. Rozdaje każdej grupie inny kolor szarf. Dzieci siedzą w swoich grupach. Gdy usłyszą melodię graną w niskim rejestrze -niedźwiedzie wstają i chodzą na czworakach, gdy w średnim- wstają dzieci i naśladują zabawę w śnieżki, gdy w wysokim-płatki śniegu wirują po sali/
7/ Marsz i zebranie szarf przez wyznaczone dziecko.
Sygnał do wzięcia instrumentów
8/ Piosenka „Kulig pani Zimy” z akompaniamentem instrumentów perkusyjnych- tworzenie improwizacji instrumentalnej.
/ dzieci tworzą własny akompaniament do piosenki/.
Sygnał do odłożenia instrumentów
Marzec
Temat :Zabawy w krainie dźwięków. Ilustracje muzyczne przyrody.
Cele:
uwrażliwienie na barwę instrumentów,
rozwijanie słuchu muzycznego,
doskonalenie umiejętności improwizowania ruchem i głosem.
Metody:
problemowo- twórcza,
organizowania i rozwijania działalności dziecka.
Środki dydaktyczne: bębenek, tamburyno, ilustracje elementów pogody i przyrody, przedmioty i instrumenty z otoczenia wydobywające odgłosy i nagrania tych odgłosów na kasecie, magnetofon.
Przebieg zajęcia:
1/ „Pod parasolem”- zabawa wstępna.
/dzieci spacerują parami po obwodzie koła w rytm akompaniamentu granego na bębenku. Gdy usłyszą zmianę instrumentu na tamburyno, oznaczać to będzie, że zaczął padać deszcz. Dzieci rozbiegają się w różne strony i chroniąc się przed deszczykiem , rozkładają na niby parasole nad głowami. Powrót do brzmienia bębenka oznacza odnalezienie swojej pary i ponowny marsz po obwodzie koła. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie/.
2/ „Pogoda”- ilustracja dźwiękowa różnych elementów pogody.
/dzieci wybierają sobie różne instrumenty perkusyjne zarówno te z instrumentarium Orffa , jak i wykonane przez siebie ( patyczki, drewienka, szklane butelki, grzechotki, i inne). Dodatkowo używają do wydobycia dźwięków własnego ciała. Nauczyciel pokazuje dzieciom ilustracje plastyczne różnych elementów pogody )ulewa, burza, wichura, śnieżyca, słoneczna pogoda itd.) lub elementów przyrody ( morze, las, rzeka, strumyk). Dzieci wykonują w danym momencie własną ilustrację dźwiękową danego rysunku (używając instrumentów lub ciała).
3/ „Witamy wiosnę”/ s.63/- wykonanie piosenki.
4/ „Co słyszysz i widzisz?”- zagadki muzyczno-ruchowe inspirowane dźwiękami z najbliższego otoczenia.
/ dzieci kolejno naśladują ruchem i głosem rzeczy lub dźwięki docierające do nas zza okna lub te , które towarzyszą nam w domu (jadące samochody, klakson, pociąg, gwizd czajnika, wchodzenie po schodach, zamykanie drzwi itp. ). Pozostałe dzieci odgadują improwizowane scenki/.
5/ „Co to za dźwięk?'- - zagadki słuchowe.
/ na dywanie rozłożone są różne przedmioty i instrumenty „wydające z siebie „ odgłosy : nożyczki, gwizdek czajnika, radio tranzystorowe, telefon, dzwonek, butelka, łyżeczki itp. (według koncepcji nauczyciela), instrumenty z instrumentarium Orffa.
Wcześniej nauczyciel nagrywa odgłosy dokładnie tych samych instrumentów na kasetę. W czasie zabawy nagrane odgłosy odtwarzane są z magnetofonu, a dzieci kolejno odgadują, co to za odgłos i podnoszą z podłogi daną rzecz. Należy pamiętać , aby odgłosów było wystarczająco dużo/.
Kwiecień
Temat: Wielkanoc w tradycji ludowej.
Cele:
utrwalenie znajomości zwyczajów wielkanocnych;
uwrażliwienie na dynamikę;
kształcenie umiejętności rozróżniania dźwięków wysokich i niskich.
Metody:
organizowania i rozwijania działalności dziecka.
Środki dydaktyczne:
zagadki, ilustracje, plansze, grube flamastry, obręcze, instrument melodyczny.
Przebieg zajęcia:
1/ „Muzyka kieruje ruchem”- zabawa wstępna.
/ marsz, bieg, podskoki- reagowanie ruchem na słyszana muzykę/.
2/ „Święta Wielkanocne”- rozwiązywanie zagadek.
/ Jaja kolorowe, jaja malowane.
Jak się nazywają? Czy to jest wszystkim znane? /pisanki, kraszanki/
W jakie to święta zwyczaj taki mamy,
Że się dla zabawy wodą polewamy. /Śmingus-Dyngus, Wielkanoc/
Co to za baba drożdżowa
Co w sobie migdał chowa? /baba wielkanocna/.
3/ „Głośno i wyraźnie”- ćwiczenia oddechowe, dykcyjne i dynamiczne.
/ dzieci wymawiają poszczególne sylaby słowa Wielkanoc, tak by każda sylaba była artykułowana na jednym wydechu ze szczególnie staranna dykcją. Bardzo pomocne jest wymawianie słów , sylab szeptem lub bezgłośnie/.
4/ „Cicho- głośno”- zabawa na dynamikę.
/ dzieci na sygnał wzrokowy (np. zataczanie przez nauczycielkę kół ręką w powietrzu) śpiewają melodię piosenki „Kurki trzy” na sylabach „ko, ko, ko” , zmieniając odpowiednio dynamikę śpiewu: małe koła- cicho; większe- głośniej, duże- bardzo głośno/.
5/ „Święta - biją dzwony” / s. 69/ - śpiew piosenki.
6/ „Kurki piją wodę”- zabawa na rozróżnianie dźwięków.
/dzieci- kurki mają przed sobą małe obręcze- miseczki z wodą. Znajdują się w pozycji „przysiad podparty”. Na dźwięki niskie- kurki pochylają się i piją wodę. Podczas dźwięków wysokich- kurki podnoszą głowy i połykają wodę/.
Maj
Temat: „Nie smuć się mamo”- zabawy muzyczno- ruchowe.
Cele:
rozwijanie ekspresji twórczej;
rozwijanie umiejętności odróżniania moll i dur ( smutno, wesoło);
uświadomienie dzieciom roli matki i ojca w rodzinie.
Metody:
analityczno- percepcyjna;
problemowo- twórcza;
organizowania i rozwijania działalności dziecka.
Środki dydaktyczne: kolorowa bibuła, instrument akompaniujący, kosz
Przebieg zajęcia:
1/ „Wesoło i smutno”- ćwiczenie wstępne.
/nauczyciel gra dwa rodzaje akompaniamentu: wesoły ( piosenka w gamie durowej) i smutny ( piosenka w gamie molowej). Gdy dzieci słyszą akompaniament wesoły, podskakują, biegają po całej sali radośnie wołając. Gdy usłyszą akompaniament smutny, zatrzymują się, zakrywają oczy i udają , że płaczą mówiąc jednocześnie: buuu, buuu/.
2/ „Co lubi robić moja mama?'- ćwiczenie twórcze.
/dzieci siedzą po turecku.. zabawa rozpoczyna się od pogadanki na temat : „co lubi robić moja mama?” Po tym jak większość dzieci odpowie na to pytanie jednym zdaniem, nauczyciel proponuje, aby spróbowały ułożyć melodię - śpiewankę do swoich zdań i zaśpiewały/.
3/ „Walczyk dla mamy” /s. 84/- utrwalenie piosenki.
/ dzieci śpiewają nauczoną wcześniej piosenkę. Później mówią, jaką ważną rolę spełniają w domu rodzice/.
4/ „Zbieramy kwiaty”- zabawa muzyczna.
/ na podłodze leżą kółeczka (kwiatki) wycięte z różnokolorowej bibuły. Kółeczek powinno być zdecydowanie więcej niż dzieci w grupie. Dzieci chodzą między kwiatkami i wybierają te, które im się podobają najbardziej. Siadają przy wybranym kwiatku w siadzie skrzyżnym i skręcając bibułkę starają się wymodelować kwiatek dla mamy. Po wykonaniu odkładają kwiatek na podłogę. Wstają i spacerując wybierają następne kółko do modelowania. Gdy wszystkie kwiaty będą gotowe , nauczyciel zaczyna grać muzykę zapraszającą do biegania między nimi. Na pauzę w muzyce dzieci odnajdują wykonane przez siebie kwiaty i odkładają je do wcześniej przygotowanego kosza/.
5/ „Co robi moja mama?'- zagadka ruchowa/ improwizacja/.
/ dzieci siedzą w kole. Wybrane dziecko wchodzi do środka koła i naśladuje ruchem czynności jakie wykonuje jego mama. Pozostałe dzieci starają się odgadnąć: co robi mama? /.
Czerwiec
Temat: „Tata jest potrzebny” /s.92/- zabawy z piosenką.
Cele :
kształcenie rytmu i koncentracji uwagi;
rozwijanie inwencji twórczej,
uświadomienie dzieciom roli ojca w rodzinie.
Metody:
problemowo- twórcza
organizowania i rozwijania działalności dziecka.
Środki dydaktyczne:
szarfy dla każdego dziecka, instrument akompaniujący.
Przebieg zajęcia:
1/ „Czy jesteś uważny?”- ćwiczenie rytmiczne.
/ dzieci podskakują w swobodnej rozsypce. Na hasło: uwaga- dwa zatrzymują się i dwa razy klaszczą w dłonie. Na hasło: uwaga- trzy zatrzymują się i trzy razy przytupują. Ćwiczenie powtarzamy kilkakrotnie , zmieniając kolejność wypowiadanych haseł. Wygrywają dzieci, które nie pomyliły wykonywanych czynności/.
2/ „Tata jest potrzebny”- słuchanie piosenki w wykonaniu nauczyciela .
3/ Krótka rozmowa na temat piosenki:
/ Z ilu zwrotek składa się piosenka? - Czy posiada refren? - O czym opowiada?
4/ „Co robi tata?”- improwizacja ruchowa.
/dzieci wymyślają różne czynności , które wykonuje tata. Chętne dzieci kolejno prezentują swoją propozycję ruchem, bez użycia słów. Pozostałe dzieci próbują ją odgadnąć. Ciekawe pomysły nagradzamy brawami/.
5/ „Tata jest potrzebny”- zabawa przy piosence.
/ dzieci tworzą pary i zwracają się przodem do siebie.
I zwrotka
Siadają po turecku i w rytm ćwierćnut uderzają dłońmi w kolana, lekko kołysząc się na boki.
Po słowach: gwóźdź, pójść, mnie, sen wykonują jedno klaśnięcie w dłonie.
Refren:
Dzieci wykonują na przemian : jedno klaśnięcie w dłonie partnera i jedno uderzenie w swoje kolana.
II zwrotka
Wstają i parami maszerują po kole, uderzając obiema rękami w uda.
Po słowach: grać, dać, go, on, wykonują jeden zeskok na obie nogi z klaśnięciem w dłonie.
Refren:
Dzieci zwracają się przodem do siebie i stojąc powtarzają ten sam schemat rytmiczny co po I zwrotce /.
Temat hospitacji - „Wykorzystanie środków dydaktycznych w nauce czytania”.
Prowadząca : Ewa Kosacka
naucz. Przedszkola Nr 9
Temat: Rebusy, zagadki, krzyżówki- zabawy słowne.
Cele:
utrwalenie poznanych liter;
rozwijanie aktywności umysłowej;
doskonalenie umiejętności wskazywania głoski początkowej wyrazu, tworzenia wyrazów z sylab;
nabywanie umiejętności rozwiązywania rebusów i krzyżówek;
rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem;
rozwijanie zdolności samodzielnego wykonywania zadań;
wyzwalanie radości z dobrze wykonanego zadania.
Metody:
słowne- objaśnienia, instrukcje;
oglądowe- obrazki, napisy, rebusy, krzyżówki;
czynne- kierowanie działalnością dziecka, zadania stawiane do wykonania.
Formy pracy:
indywidualna;
zespołowa.
Środki dydaktyczne:
obrazki po 2 dla każdego dziecka , pod którymi znajdują się różne litery; karty z sylabami i obrazkami (Piotruś sylabowy); zagadki „Smoka Obiboka”; napisy ,rebusy obrazkowo- wyrazowe, obrazki i napisy,3 krzyżówki z hasłem, napisy.
Przebieg zajęcia:
„Zaznacz pierwszą głoskę wyrazu”
( nauczyciel rozdaje dzieciom po 2 obrazki. Pod każdym obrazkiem jest napisanych kilka liter. Zadaniem dziecka jest zaznaczyć pierwszą głoskę wyrazu).
„Piotruś sylabowy”
( nauczyciel rozdaje dzieciom karty z pierwszą sylabą nazwy obrazka znajdującego się w górnym rogu karty. Resztę kart rozkłada na stole obrazkami do dołu. Wybrane dziecko odkrywa kartę i sprawdza , kto ma parę do niej , jeśli on ma parę, zostawia kartę sobie, jeśli kolega, to oddaje jemu. Gdy wszystkie dzieci mają już pary obrazków odczytują kolejno utworzone wyrazy).
„Zagadki Smoka Obiboka”
( nauczyciel układa na stole napisy. Czyta kolejno dzieciom zagadki .Dziecko podaje rozwiązanie i wyszukuje na stole odpowiedni napis. Odczytuje napis jeszcze raz.)
„Głowa, ramiona..”- zabawa ruchowa.
( dzieci śpiewają piosenkę pokazując poszczególne części ciała).
„Rebusy obrazkowo-wyrazowe”.
( nauczyciel rozdaje dzieciom rebusy obrazkowo- wyrazowe ,po 3 obrazki i 2 napisy. Zadaniem dzieci jest odczytanie rebusów , wybranie odpowiedniego obrazka i napisu. Na koniec odczytuje rebus.).
„Krzyżówki obrazkowo- wyrazowe” .
( nauczyciel rozkłada na stolikach krzyżówki i podpisane koperty (dla każdego dziecka). Dzieci otrzymują planszę z narysowaną pustą krzyżówką i ponumerowanymi obrazkami oraz napisy. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie nazw obrazków, wyszukanie odpowiedniego napisu i wklejenie go do pustej krzyżówki. Na końcu każde dziecko odczytuje hasło).
Wychowanie estetyczne
Temat: „Sukienka dla mamy”- projektowanie wzorów na materiał.
Cele:
zapoznanie z nową techniką „odbijanka z korka”
utrwalenie techniki wydzierania i rysowania kredką świecową,
nabywanie umiejętności pracy w zespole,
rozbudzanie inwencji i pomysłowości podczas tworzenia kompozycji plastycznych,
wdrażanie do efektywnej pracy i przyjemnej atmosfery,
wzmacnianie więzi emocjonalnej z najbliższymi.
Metody:
słowna( rozmowa, wiersz, piosenki, instruktaż wykonania prac),
oglądowa (pokaz materiałów o różnych wzorach: w kwiatki, kratki, groszki, paski, itp.),
czynna (wykonanie prac na brystolu).
Formy:
zbiorowa,
zespołowa
Środki dydaktyczne:
próbki materiałów przyklejone do kartonów, 3 brystole w różnych kolorach, klej, korki, farby plakatowe rozrobione wodą w pojemniczkach /tak żeby zmieścił się korek/, kredki świecowe, kolorowe czasopisma, magnetofon z nagraniem zabawy „Czary- mary”.
Przebieg zajęcia:
Piosenka na powitanie „Słoneczko” lub inna, ustawienie i siad w kole.
Nawiązanie do tematu zajęcia:
Przedstawienie fragmentu wiersza J. Brzechwy „Dwie krawcowe”
Wędrowały dwie krawcowe,
Szyły piękne suknie nowe
Szyły suknie w prążki, w paski
W kratkę, groszki oraz gładkie.
Pokaz próbek materiałów i krótka rozmowa,
Wypowiedzi dzieci n/t : „wyobraźcie sobie, że jesteście czarodziejami i możecie sprawić swojej mamie jakąś przyjemność. Z czego mama może się ucieszyć? Może z nowej, pięknej sukienki? Gdybyście mogli wyczarować dla mamy ładny materiał na sukienkę, to jakby on wyglądał, co by przedstawiał?”
Zabawa przy muzyce z pokazywaniem „Czary- mary”. ( muz. „Deszczyk” z KLANZY)
Czary, mary, czary ,mary , czary mary bum
Czary, mary, czary, mary, czary mary bum.
Hokus fukus czsz, czsz, hokus, pokus czsz, czsz
Abrakadabra, abrakadabra ,abrakadabra bum
Podanie tematu zajęcia i sposobu wykonania.
Na przygotowanych wcześniej stołach leży duży brystol wycięty w kształcie sukienki, obok przygotowane materiały do wykonania pracy. Na środku każdego stołu ustawiony jest znak np. z rybką, pieskim i kotkiem ( dla dzieci młodszych) dla dzieci starszych mogą to być figury geometryczne. Również przed zajęciami dzielimy dzieci na 3 lub 4 grupy w zależności od ilości dzieci i każde dziecko w danej grupie otrzymuje taki znaczek, jaki będzie na odpowiednim stole.
Zapraszamy dzieci do zajęcia miejsc. Każde dziecko odszukuje znaczek i stół ,przy którym będzie siedziało.
Zespół rybek- rysunek kredką świecową ( tu może być żółty brystol)
Zespół piesków- wydzieranka z kolorowych czasopism i naklejanka .
Zespół kotków- odbijanka z korków.
Gdy są starsze dzieci może być jeszcze technika : collag`e , batik świecowy( rysunek świecą lub kredką woskową i pomalowanie farbą plakatową lub akwarelą), origami z koła, kwadratu, trójkąta, kirigami itp.
Sprzątanie sali, mycie rąk, wspólne oglądanie i omawianie prac.
Scenariusz zajęć muzyczno- ruchowych dla dzieci 3-6 letnich (gr. tygodniowa)
Temat: „W kosmicznej przestrzeni”- zabawy ruchowe przy muzyce.
Cele:
doskonalenie umiejętności reagowania na przerwę w muzyce, zmiany tempa, dynamiki, wysokości dźwięków oraz umowne sygnały dźwiękowe;
wyrabianie umiejętności łączenia ruchu ze śpiewem;
uwrażliwienie starszych dzieci na dzieci młodsze;
rozładowanie napięć, opanowywanie złości i agresji;
wyzwalanie pozytywnych emocji i wprowadzenie miłego nastroju.
Metody:
analityczno- percepcyjna,
problemowo- odtwórcza,
problemowo- twórcza;
organizowania i rozwijania działalności dziecka
Formy:
z całą grupą, indywidualna
Środki dydaktyczne:
chusta animacyjna, krążki, magnetofon, nagrania, pianino
Przebieg zajęcia:
„Start rakiety”- zabawa p/ agresji
(Dzieci stoją w kole . W pozycji pochylonej zaczynają cicho klaskać, wstając natężają klaskanie do coraz głośniejszego. Gdy są w pozycji stojącej wyskakują w górę z okrzykiem: „HURRA!”)
„Lot w kosmos”- zabawy z chustą animacyjną
( wszystkie dzieci poruszają się po sali trzymając chustę i poruszając nią raz wznosząc ją do góry, raz opadając na dół do podłogi- na tle muzyki)
„Latający talerz”- zabawa ruchowa
( Każde dziecko siada na krążku w siadzie skrzyżnym i naśladuje lot latającym talerzem, pochylając się raz w lewo, raz w prawo).
„Spotkanie z kosmitą”- zabawa ruchowa
( dzieci poruszają się na tle muzyki na sztywnych , wyprostowanych nogach).
„Spotkanie”- taniec radości.
( dzieci na tle muzyki wznoszą okrzyki, podskakują, witają się dotykając się różnymi częściami ciała- wyrażają emocje podczas spotkania z obcymi)
„Piosenka „Trzej kosmici”- śpiewanie i zabawa ruchowa do piosenki.
„Księżycowy kamień spełnia życzenia dzieci”- zabawa słowna
( dzieci siedzą w kręgu na dywanie, w tle cicha muzyka. Nauczycielka przynosi kamień sugerując, że może spełnić życzenia. Kamień wędruje z rąk do rąk zachęcając dzieci do wypowiedzi).
ce
bis