11. Apele - teksty będące bezpośrednim wezwaniem, skierowanym do odbiorców; forma występująca często w liryce np. rewolucyjnej.
34. Człon wyrazu i jego rodzaje - jedna z dwóch części wersu wyodrębniona przez stały dział wewnątrzwersowy według właściwej danemu systemowi wersyfikacyjnemu reguły. Ze względu na położenie w wersie i odrębności budowy odróżnia się człon inicjalny, przedśredniówkowy i człon klauzulowy, pośredniówkowy.
138. Metonimia - zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającego z nim w pewnej uchwytnej zależności realnej. Współcześnie rozpowszechniona jest koncepcja zasadniczej odrębności metonimii i metafory, rozumianych szeroko jako dwa współdziałające, ale przeciwstawne sposoby rozwijania i komponowania każdej wypowiedzi językowej: sposób metonimiczny opiera się na związkach przyległości, metaforyczny - na związkach podobieństwa, pierwszy - charakteryzuje przede wszystkim mowę prozaiczną i styl realistyczny, drugi - mowę poetycką i styl romantyczny. Najczęściej rozróżnia się metonimie powstałe przez wprowadzenie nazwy: 1 przyczyny zamiast skutku, np. zginął od kuli; 2 skutku zamiast przyczyny, np. podał mu śmierć w ampułce; 3 autora zamiast dzieła, np. oglądać Rembrandta; 4 rzeczy ogarniającej zamiast zawartości, np. sala gwizdała; 5 znaku zamiast przedmiotu oznaczanego, np. pokonany półksiężyc; 6 organu ciała zamiast przypisywanej mu funkcji, np. tęga głowa; 7 narzędzia zamiast wytworu, np. świetne pióro; 8 pojęcia abstrakcyjnego zamiast konkretnego, np. miłość ci wszystko wybaczy; 9 właściciela zamiast jego własności, np. włamano się do Kowalskiego.
161. Parataksa - związek w obrębie zdania złożonego dwóch lub kilku zdań pojedynczych współrzędnych, tzn. nie zhierarchizowanych składniowo i systematycznie.
189. Równoważniki zdań - równoważnik zdania to wyraz lub zespół wyrazów pełniący funkcje zdania i mający intonację zdaniową, ale nie odpowiadający składniowym regułom budowy zdania, bo nie zawierający orzeczenia. Np. „Do broni”; „Co za radość!”.
203. Spółgłoski i ich rodzaje - spółgłoska jest to głoska, której podstawową cechą dystynktywną jest zawarcie narządu mowy w określonym miejscu artykulacyjnym. niepełne
204. Strukturalizm w załączniku (2 fotki)
205. Stylistyka - zajmuje się opisem, typologią i wyjaśnianiem sposobów ekspresji językowej.
210. Sylaba - odcinek fonicznego strumienia mowy wyróżniony pod względem fonetycznym przez zwiększenie donośności, przypadające na tzw. Szczyt sylaby lub jej ośrodek utworzony przez samogłoskę lub zgłoskotwórczą spółgłoskę (sonant). Granice sylaby wyznaczają momenty największego osłabienia donośności. Ze względu na umiejscowienie ośrodka zgłoskotwórczego dzieli się sylaby na otwarte, tj. zakończone samogłoską i zamknięte, tj. zakończone spółgłoską. Ze względu na nacechowanie prozodyjne wyróżnia się sylaby akcentowane i nieakcentowane, a w językach iloczasowych sylaby długie i sylaby krótkie.
212. Synonimy - wyrazy równoważne lub na tyle zbliżone znaczeniowo, że mogą występować zamiennie w pewnych kontekstach. Całkowitych synonimów, tzn. wymiennych we wszelkich kontekstach, jest stosunkowo niewiele, i są to najczęściej przyswojone odpowiedniki wyrazu rodzimego (np. syntaksa - składnia). Natomiast synonimów częściowych, czyli wyrazów bliskoznacznych, jest w języku bardzo wielka ilość; np. grupa synonimiczna wyrazu „podbijać”: zawojować, podbić, zawładnąć, owładnąć, zagarniać, zajmować, posiąść, okupować, anektować, wcielać, zalewać, obsadzić wojskiem, kłaść łapę, zdobywać, zwyciężać, zabierać, poskramiać. Wybór z klasy określeń synonimicznych dokonuje się przede wszystkim ze względu na stylistyczne potrzeby wypowiedzi.
246. Wersyfikacja - inaczej wersologia. Jest to nauka o wierszu. (W odniesieniu do antycznego wiersza iloczasowego i wzorowanego na nim wiersza akcentowego używany bywa równoważny termin - metryka. Z kolei dla określenia nauki zajmującej się badaniem rytmu stosowany bywa termin - rytmika).
248. Wyrazy i ich rodzaje - wyraz to znak językowy złożony z morfemów należących do danego systemu językowego, ułożonych w określonym, niezmiennym porządku, zgodnie z właściwymi temu systemowi normami gramatycznymi, wyposażony w znaczenie, zdolny do pełnienia funkcji określonego członu zdania. Inne nazwy: jednostka leksykalna, słowo. Wyrazy są: bliskoznaczne (synonimy) i dźwiękonaśladowcze (onomatopeja).
251. Zdania i ich rodzaje - zdanie to zamknięty segment wypowiedzi złożony z wyrazów zestawionych zgodnie z regułami składni, stanowiący całość znaczeniową i intonacyjną oraz pełniący funkcję predykatywną. Konstruktywnym członem zdania jest predykat, czyli orzeczenie. Zdania: główne, nadrzędne, nominalne, podrzędne, pojedyncze, proste, rozkwitające, złożone.
254. Znak i jego rodzaje - Znak: językowy, literacki, wodny. niepełne