Poetą jest Tomasz Merton (Chleb na pustyni [Kraków 1998, tłum. Stefan Sumiński] 59-60):
„Psalmy to wiersze, a wiersze mają swoją treść, choć poeta nie jest zobowiązany do wyrażania znaczenia dla kogoś, kto nie podejmuje wysiłku odkrywania. Powiedzenie jednak, że wiersze mają znaczenie, nie równa się stwierdzeniu, iż muszą one koniecznie zawierać praktyczną informację czy konkretną wiadomość. W poezji słowa naładowane są znaczeniem inaczej niż, na przykład, słowa w tekście pracy naukowej. Słowa wierszy nie są zwykłymi znakami pojęć; zawierają bogactwo skojarzeń uczuciowych i duchowych. Poeta nie używa słów jedynie dla składania deklaracji, bądź stwierdzania faktów. Zazwyczaj jest to ostatnia rzecz, o którą by się troszczył. Przede wszystkim usiłuje on tak dobrać słowa, by współpracowały we wzajemnym, tajemniczym i żywym oddziaływaniu, a wytwarzając tajemny szereg skojarzeń, ubogacały głębię ducha człowieka w jedyny w swoim rodzaju sposób. Dobry wiersz przynosi doświadczenie, jakiego nie da żadne inne zestawienie słów. Jest zatem bytem, który istnieje sam w sobie, zaszczycony indywidualnością, wyróżniającą go spośród wszelkich innych dzieł sztuki. I jak wszystkie wielkie dzieła, prawdziwe wiersze zdają się żyć swoim własnym życiem. Nie powinniśmy zatem poszukiwać w wierszu jedynie przypadkowego odniesienia do rzeczy poza samym utworem; musimy szukać owej wewnętrznej zasady indywidualności i życia, która jest jego duszą lub 'formą'. To, co wiersz w istocie wyraża, może być zrozumiałe tylko w kontekście całości poetyckiego doświadczenia, które zdolny jest wywołać u czytającego. Owo całościowe doświadczenie poetyckie stara się poeta przekazać światu. Jest sprawą najwyższej wagi aby ci, którzy czytają psalmy i śpiewają je w publicznej modlitwie Kościoła, uchwycili, wedle swoich możliwości, poetyckie znaczenie tych wielkich pieśni...Znaczy to jednak, że ten typ czytelnika, którego apetyty poetyckie są w pełni zaspokojone rymowankami Burmy Shave'a, 'zdobiącymi' pobocza amerykańskich autostrad, może mieć trudności z odnalezieniem w psalmach jakichkolwiek treści”.