Ignacy Krasicki (1735-1829) jest bez wątpienia najwybitniejszym twórcą epoki polskiego oświecenia. Już współcześni nazywali go “księciem poetów”. Pozostawił po sobie niezwykle bogatą i różnorodną spuściznę literacką. Składają się na nią:
poematy heroikomiczne: “Monachomachia, czyli wojna mnichów”, ,,Antymonachomachia”, “Myszeida”;
cykle bajek: “Bajki i przypowieści” i “Bajki nowe”;
powieści: “Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki” i “Pan Podstoli”;
22 satyry, między innymi: “Żona modna”, “Pijaństwo”, “Do króla”;
poematy epickie, komedie, prace naukowe i encyklopedyczne (między innymi pierwsza w Polsce historia literatury “O rymotwórstwie i rymotwórcach”) oraz liczne tłumaczenia z literatury obcej.
1