Historia zażywania nikotyny
Czym jest nikotyna?
Nikotyna jest dość silną toksyną, która znajduje się w liściach tytoniu ale nie tylko, śladowe jej ilości możemy spotkać w pomidorach, bakłażanach i paprykach. Jest silnie uzależniającym narkotykiem, opisując charakterystykę uzależniania jest ona podobna do uzależnienia od heroiny lub kokainy.
Historia uprawy i produkcji.
Tytoń pierwotnie rósł tylko w Ameryce i przed wyprawą Kolumba nie był znany w Europie. Tytoń dla Indian był świętym zielem, które wykorzystywali w celach obrzędowych i leczniczych wdychając dym lub zażywając go w formie sproszkowanej. Zapoczątkowany import tytoniu do Europy w XV w. sprawił, że konsumpcja stale wzrastała. Palenie tytoniu stało się modne i stanowiło symbol przynależności do wysokiej klasy społecznej a następnie zwyczaj ten przejęły wszystkie klasy społeczne. Największe skupisko upraw znajdowało się w Ameryce Pn. gdzie tytoń był dla angielskich osadników źródłem ogromnego zysku. W XVIII wieku odbywał się już międzynarodowy handel tytoniem, a tytoń stał się częścią większości kultur. W XIX w. papierosy wyparły dotychczasowe formy zażywania tytoniu: fajki, tytoń do żucia i tabakę ze względu na wynalezienie maszyny do produkcji papierosów (wytwarzała 200 papierosów na godzinę). Obecnie do największych producentów tytoniu należą: Chiny, Brazylia, Indie i USA.
Historia zażywania i walki z nałogiem.
W dużej mierze do popularyzacji spożycia tytoniu przyczynił się francuski poseł Jean Nicot, który zlecił podawanie królowej portugalskiej Katarzynie sproszkowanych liści tytoniu na bóle głowy. Od nazwiska Nicot wzięła się nazwa nikotyna. Dość szybko zaobserwowano niekorzystny wpływ tytoniu na zdrowie człowieka. W 1606 roku w Anglii ukazał się pierwszy traktat o szkodliwości palenia napisany przez angielskich lekarzy. W 1606 roku król angielski Jakub I wydał traktat pisany po łacinie, który został przełożony na wiele języków i rozpowszechniony w krajach Europy. Niestety wydanie traktatu nie zahamowało rozpowszechnienia spożycia tytoniu. Inni władcy stosowali bardziej radykalne sposoby walki z paleniem tytoniu. We Francji Ludwik XIII zezwolił na używanie tytoniu wyłącznie na zlecenie lekarzy. W Szwajcarii używanie tytoniu karano grzywną, w Niemczech stosowano karę cielesną. Car Mikołaj Romanow wydał dekret na mocy, którego za palenie tytoniu stosowano karę chłosty, przy ponownym przyłapaniu winnemu ucinano nos. Po stronie przeciwników zażywania tytoniu stanął także kościół. Papież Innocenty X bullą papieską z 1650 roku nałożył ekskomunikę na wiernych palących tytoń. Pomimo tak surowych sankcji zażywanie tytoniu nie traciło popularności.
Obecnie w wielu krajach prowadzone są działania mające na celu zmniejszenie konsumpcji tytoniu. Na całym świecie organizowane są: Dni bez Tytoniu (Smokeout), Dni zrywania z paleniem (Quit Days), Dni bez Dymu Tytoniowego (Don't Smoke Days), Dni Wolne od Dymu Tytoniowego (Smoke Free) itp.
Dzień 31 maja jako Światowy Dzień bez Papierosa jest elementem realizacji programu Światowej Organizacji Zdrowia „Europa Wolna od Dymu Tytoniowego”. Program ten został przyjęty na Europejskiej Konferencji Światowej Organizacji Zdrowia w 1988 roku w Madrycie. Corocznie WHO stara się 31 maja skupić uwagę na kwestiach związanych ze zdrowotnymi skutkami palenia tytoniu. Każdego roku organizatorzy koncentrują się na innym aspekcie.
Od 1985 spotykają się grupy samopomocowe Anonimowych Nikotynistów (Nicotine Anonymous), które pracują w oparciu o zapożyczony od Anonimowych Alkoholików Program Dwunastu Kroków.