Jarosław Strzyżewski
Sławomir Sikora
-LABORATORIUM -
SIŁOWNI OKRĘTOWYCH
TEMAT: Budowa i działanie spalinowego silnika okrętowego.
RUCH SILNIKA LABORATORYJNEGO
I. Pierwsze uruchomienie po generalnym przeglądzie.
Uruchomić pompę zasysającą wodę ze studni. Skontrolować poziom wszystkich czynników roboczych we wszystkich zbiornikach i pojemnikach silnika i maszynowni (olej w misie olejowej, regulatorze i turbosprężarce, woda w zbiorniku wyrównawczym, woda w studni wodnych chłodnic wody WCW1 i WCW2, paliwo w zbiorniku dziennym, ciśnienie powietrza w butli rozruchowej). Odwodnić układ powietrza rozruchowego. Spuścić osad ze zbiornika dziennego paliwa.
Sprawdzić czy kurki i zawory we wszystkich obiegach silnika i siłowni znajdują się we właściwym położeniu.
Odpowietrzyć wszystkie obiegi silnika (olej, woda i paliwo).
Włączyć podgrzewacz oleju. Przy zdjętych pokrywach kadłuba silnika i przesmarować tak długo, dopóki ze wszystkich łożysk, z otworu spływowego wewnątrz tłoka i z dysz natryskowych smarowania kół zębatych nie zacznie wypływać olej. Wówczas założyć wszystkie pokrywy.
Otworzyć zawory indykatorowe i wykonać dwa pełne obroty wałem korbowym silnika. Zwrócić uwagę na ewentualne opory ruchu. Zamknąć zawory indykatorowe.
Po osiągnięciu przez olej i wodę wymaganej temperatury uruchomić silnik, tzn. Ograniczyć dawkę paliwa do 40%, dźwignię paliwową przesunąć w położenie podawania paliwa i włączyć ręczny zawór powietrza rozruchowego. Po wystąpieniu równomiernych zapłonów zwolnić dźwignię ręcznego zaworu rozruchowego i po osiągnięciu obrotów znamionowych zwolnić ograniczenie dawki paliwa i przekazać regulację dawki paliwa regulatorowi.
Po kilku minutach pracy (2-5 min) zatrzymać silnik, zwracając uwagę czy silnik i turbosprężarka nie zatrzymują się gwałtownie i czy w momencie zatrzymania wał korbowy się „zabuja” . Wtedy można uruchomić silnik ponownie i rozpocząć docieranie.
Po zakończeniu docierania sprawdzić prawidłowość działania regulatora bezpieczeństwa. Sprawdzić obroty wyłączania (powinny być równe obrotom roboczym +15 -17%).
Bezpośrednio po każdym uruchomieniu silnika obserwować wskazania manometrów i termometrów. W razie potrzeby regulować temperaturę wody chłodzącej silnik a także doładowujące. Sprawdzić wzrokowo barwę spalin. Parametry pracy silnika (ciśnienia, temperatury oraz ciśnienie spalania) porównać z wartościami uzyskanymi podczas próby zdawczej i odnotować.
Przed zatrzymaniem silnika pracującego na obciążeniu należy uprzednio przez 10-20 min pracować na biegu jałowym, ażeby powoli go schłodzić. Po takim schłodzeniu dźwignię przestawić w położenie „stop” i zabezpieczyć przez obrócenie rączki. Przy zatrzymywaniu silnika obserwować zachowanie się wału korbowego i turbosprężarki analogicznie jak w punkcie 7.
Po zatrzymaniu silnika włączyć pompę wstępnego olejenia oraz pompę wody chłodzącej. Otworzyć kurki indykatorowe (co chroni je przed zapiekaniem się). Pozamykać odpowiednie zawory we wszystkich obiegach.
Zadania wody zaburtowej:
Chłodzenie wody słodkiej.
Chłodzenie oleju.
Chłodzenie powietrza doładowującego z turbiny.
Na potrzeby instalacji P - poż.
Do instalacji sanitarnych.
Do zasilania wyparowników.
Wodę morską zaburtową powinno pobierać się z sekcji burtowej i dennej ze względu na pływanie w płytkich rejonach. Obowiązkowo powinno stosować się filtry, wspólna magistrala kingstonowa łączy rurociągi zaworu burtowego jak i dennego, muszą one mieć odpowietrzenie i możliwość przedmuchania powietrzem lub parą.
W instalacji wody morskiej stosuje się dwie pompy, z których jedna pracuje ciągle druga zaś jest pompą rezerwową. Pompa wody morskiej ma możliwość awaryjnego osuszania siłowni.