Rozdział 7. Odważyć się toczyć walkę, odważyć się zdobyć zwycięstwo

Kwiecień 27, 2011

WYJĄTKI Z DZIEŁ PRZEWODNICZĄCEGO MAO TSE-TUNGA

7. ODWAŻYĆ SIĘ TOCZYĆ WALKĘ, ODWAŻYĆ SIĘ ZDOBYĆ ZWYCIĘSTWO

Narody całego świata, łączcie się i zadajcie klęski agresorom amerykań­skim i ich wszystkim psom łańcucho­wym! Narody całego świata, bądźcie śmiali, odważcie się toczyć walkę, nie bójcie się trudności, idźcie naprzód fala za falą! Wówczas cały świat będzie należał do narodów. I wszelkie potwo­ry zostaną całkowicie zlikwidowane.

„Oświadczenie dla poparcia narodu kongijskiego (Leopoldville) w wal­ce przeciwko agresji USA” (28 lis­topada 1964 roku).

Komunistyczna Partia Chin oceniła trzeźwo sytuację międzynarodową i wewnętrzną w oparciu o naukę marksizmu-leninizmu, zdała sobie sprawę z tego, że ataki wszystkich reakcjonistów zarówno wewnętrznych, jak i zewnę­trznych nie tylko powinny być, ale i mogą być rozgromione. Wtedy, gdy ciemne chmury pojawiały się na niebie, stwierdzaliśmy, że to jest tylko zjawi­sko chwilowe, że ciemność wkrótce minie i niebawem zaświeci poranne słońce.

„Sytuacja aktualna i nasze zada­nia” (25 grudnia 1947 roku), Dzieła wybrane, t. IV.

W dziejach ludzkości zawsze bywa tak, że gasnące siły reakcyjne rzucają się w ostatni rozpaczliwy bój z siłami rewolucyjnymi, niektórzy zaś rewolu­cjoniści często na pewien czas ulegają złudnym zjawiskom pozornej siły reak­cji, pod którą kryje się jej wewnętrzna zgnilizna, nie potrafią dostrzec istoty rzeczy, że wróg wkrótce zostanie znisz­czony, zaś oni wkrótce zwyciężą.

„Przełomowy moment w przebiegu drugiej wojny światowej” (12 paź­dziernika 1942 roku), Dzieła wy­brane, t. III.

Jeżeli oni (kuomintangowcy) roz­poczną wojnę, to ich zniszczymy cał­kowicie. Rzecz wygląda tak: oni nas atakują, my niszczymy ich siły i oni otrzymują zadośćuczynienie. Niszczymy ich siły trochę, otrzymują trochę zadość­uczynienia; bardziej zniszczymy ich siły, otrzymają większe zadośćuczynie­nie; zniszczymy ich całkowicie, powin­ni być w pełni usatysfakcjonowani. Problemy Chin są skomplikowane, i bieg naszej myśli również powinien być wnikliwy. Jeżeli oni napadną na nas, to podejmiemy walkę i będziemy walczyć, aby osiągnąć pokój.

,,O rokowaniach w Czungkingu” (17 października 1945 roku), Dzieła wybrane, t. IV.

Jeżeli wróg napadnie na nas i jeżeli tylko warunki będą sprzyjały walce, to nasza partia stojąc na stanowisku sa­moobrony na pewno zniszczy go zdecy­dowanie, ostatecznie, na czysto i cał­kowicie (nie należy podejmować walki nierozważnie; gdy już walczymy, mu­simy zwyciężyć). W żadnym wypadku nie powinniśmy dać się zastraszyć wi­dokiem drapieżności sil reakcjonistów.

„Okólnik KC KPCh w sprawie ro­kowań pokojowych z Kuomintangiem” (26 sierpnia 1945 roku), Dzieła wybrane, t. IV.

Jeżeli chodzi o nasze życzenie, to my nie chcemy walczyć nawet przez jeden dzień. Ale jeżeli okoliczności zmuszą nas do walki, to potrafimy prowadzić walkę do końca.

„Rozmowa z amerykańską dzienni­karką Anną Luizą Strong” (Sier­pień 1946 roku), Dzieła wybrane, t. IV.

Jesteśmy za pokojem. Ale dopóki imperializm amerykański nie wyrzek­nie się swych arbitralnych i bezpod­stawnych żądań i knowań rozszerzenia agresji, to narodowi chińskiemu pozo­staje jedynie zdecydowane kontynuo­wanie walki razem z narodem kore­ańskim. To nie dlatego, że jesteśmy wojowniczy. My chcemy natychmiast zaprzestać wojny i pozostałe problemy uregulować w przyszłości. Ale tego nie chce imperializm amerykański. A więc cóż, dobrze, będziemy wojować. Jes­teśmy gotowi walczyć z imperializmem amerykańskim przez tyle lat, ile on chce, aż do momentu, kiedy on już bę­dzie chciał zaprzestać wojny, aż do cał­kowitego zwycięstwa narodu chińskie­go i koreańskiego.

Przemówienie na czwartej sesji 1 kadencji Ogólnokrajowego Komi­tetu Ludowej Konsultatywnej Rady Politycznej Chin (7 lutego 1953 roku).

Powinniśmy wyeliminować z na­szych szeregów wszelkie myśli oparte na słabości i niemocy. Wszelkie poglą­dy, które przeceniają siłę wroga i nie doceniają siły narodu, są błędne.

„Sytuacja aktualna i nasze zada­nia” (25 grudnia 1947 roku), Dzieła wybrane, t. IV.

Ludy i narody uciskane w żadnym wypadku nie mogą nadziei swego wyz­wolenia pokładać w „rozsądku” impe­rializmu i jego psów łańcuchowych. Mogą one odnieść zwycięstwo jedynie poprzez umocnienie swej jedności i prowadzenie uporczywej walki.

„Oświadczenie przeciwko agresji i masakrze ludności na Południu Wietnamu przez klikę USA-Ngo Dinh Diema” (29 sierpnia 1963 roku).

Bez względu na to, kiedy wojna do­mowa wybuchnie w całym kraju, mu­simy się na to dobrze przygotować. Jeżeli nastąpi to wcześniej, powiedzmy, jutro rano, to i na to powinniśmy być przygotowani. To jest punkt pierwszy. W obecnej sytuacji międzynarodowej i wewnętrznej jest możliwe, że wojna domowa przejściowo zostanie ograni­czona do skali lokalnej i przez pewien czas przebiegać będzie w formie szere­gu starć zbrojnych o charakterze lokal­nym. Jest to punkt drugi. Co do pierw­szego punktu jesteśmy przygotowani, jeżeli chodzi o drugi punkt, to już od dawna tak jest. Słowem, musimy być w stanie gotowości. Jeżeli będziemy przygotowani, możemy stawić czoło, jak będą tego wymagały różne sytua­cje niezależnie od złożoności.

„Sytuacja po zwycięstwie w wojnie oporu przeciw Japonii i nasza po­lityka” (13 sierpnia 1945 roku), Dzieła wybrane, t. IV.

---