WARSZAWA 2003
SGSP
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA O2
Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela
Wykonały :
Maria Jaroch
Magdalena Suchowolec
ĆWICZENIE LABORATORYJNE Z FIZYKI
|
|
Ćwiczenie nr 2
|
|
Temat : Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela |
|
Maria Jaroch Magdalena Suchowolec |
DSZ-PK1 PL.1 GR. B |
Data : 11.03.2003 |
Ocena:
|
Wstęp teoretyczny.
Soczewka to bryła przezroczystego materiału skupiająca lub rozpraszająca światło, ograniczona dwoma sferycznymi powierzchniami o środkach krzywizn leżących na osi optycznej soczewki.
Ognisko to punkt, w którym po przejściu przez soczewkę przecinają się promienie padające na nią pod kątem 00 , a odległość ogniska od środka optycznego soczewki to ogniskowa.
Soczewki można podzielić na skupiające i rozpraszające. Promienie po przejściu przez soczewkę mogą tworzyć dwa rodzaje obrazów:
rzeczywiste - gdy załamane promienie zbierają się w jednym punkcie (zbiór takich punktów tworzy obraz)
pozorne (urojone) - gdy w jednym punkcie zbierają się przedłużenia załamanych promieni (obrazu takiego nie można otrzymać na ekranie)
Zależność odległości ogniskowej f od promieni krzywizny r1 i r2 oraz współczynnika załamania n materiału określa wzór:
natomiast zależność odległości ogniskowej f od odległości przedmiotu i jego obrazu od środka optycznego soczewki określa wzór:
Opis ćwiczenia.
Wyznaczanie odległości ogniskowej f soczewki skupiającej opiera się o metodę Bessela, która pomaga uniknąć błędu systematycznego związanego z obliczaniem ogniskowej w oparciu o równanie soczewkowe. Dokonywanie pomiaru odległości obrazu i przedmiotu od środka optycznego soczewki, jest obarczone błędem, ponieważ położenia tego środka nie można jednoznacznie określić.
Korzystając z metody Bessela odległość ogniskowej f soczewki obliczamy ze wzoru:
co wynika z rysunku, a po przekształceniach otrzymujemy wzór postaci:
Wykonanie ćwiczenia polegało na skonstruowaniu układu optycznego (na ławie optycznej), w skład którego wchodziły ruchome oświetlany rzutnikiem przedmiot i soczewka w statywie oraz nieruchomy ekran ustawione jak na rysunku.
Ustawiamy soczewkę w takiej odległości by na ekranie otrzymać wyraźny powiększony obraz przedmiotu, następnie poprzez zbliżanie soczewki do ekranu sprawdzamy czy otrzymamy również wyraźny obraz pomniejszony. W przypadku gdy obrazu pomniejszonego nie otrzymamy zwiększamy odległość przedmiotu od ekranu (odległość ta musi być większa od 4f). Gdy znajdziemy odpowiednie ustawienie postępujemy wg następującej kolejności:
z wykorzystaniem podziałki umieszczonej na ławie optycznej mierzymy odległość l przedmiotu od ekranu
przesuwamy statyw z soczewką do chwili uzyskania ostrego powiększonego obrazu na ekranie i odczytujemy znalezioną pozycję d` na ławie optycznej
przesuwamy soczewkę bliżej ekranu tak by uzyskać obraz ostry pomniejszony i odczytujemy znalezioną pozycję d`` na ławie optycznej
obliczamy różnicę odległości między dwoma położeniami soczewki ( d= d` - d``)
powtarzamy pomiar dla pięciu różnych odległości l (dla większej pewności należy oddalać przedmiot od ekranu, mając na uwadze fakt, że wraz ze wzrostem odległości l otrzymujemy coraz mniejszy obraz na ekranie i trudniej jest określić jego ostrość)
Pomiary wykonane zostały dla trzech różnych soczewek skupiających a otrzymane wyniki umieszczone na karcie pomiarowej. Dla większej wygody obliczeń przedmiot był oddalany o stałą odległość.
Nr |
d` |
d`` |
d=d` - d`` |
l |
f |
fśr |
|
soczewka 1 |
1 |
284,5 |
233,1 |
51,4 |
130 |
27,4 |
27,5 |
|
2 |
290,2 |
232,3 |
57,9 |
135 |
27,5 |
|
|
3 |
296,2 |
231,5 |
64,7 |
140 |
27,5 |
|
|
4 |
301,8 |
230,4 |
71,4 |
145 |
27,4 |
|
|
5 |
307,5 |
230,0 |
77,5 |
150 |
27,5 |
|
Nr |
d` |
d`` |
d=d` - d`` |
l |
f |
fśr |
|
soczewka 2 |
1 |
246,1 |
211,6 |
34,5 |
71 |
13,6 |
13,5 |
|
2 |
251,8 |
210,5 |
41,3 |
76 |
13,4 |
|
|
3 |
257,2 |
210,7 |
46,5 |
81 |
13,6 |
|
|
4 |
262,6 |
210,2 |
52,4 |
86 |
13,5 |
|
|
5 |
267,7 |
209,9 |
57,8 |
91 |
13,6 |
|
Nr |
d` |
d`` |
d=d` - d`` |
l |
f |
fśr |
|
soczewka 3 |
1 |
248,4 |
209,7 |
38,7 |
70 |
12,2 |
12,2 |
|
2 |
253,7 |
209,3 |
44,4 |
75 |
12,2 |
|
|
3 |
259,1 |
209,1 |
50,0 |
80 |
12,2 |
|
|
4 |
264,4 |
208,9 |
55,5 |
85 |
12,2 |
|
|
5 |
269,5 |
208,7 |
60,8 |
90 |
12,2 |
|
Obliczenia.
soczewka 1:
lp = 204,5 , lk = 334,5
l1 = 130 d = 51,4 f = 27,4
l2 = 135 d = 57,9 f = 27,5
l3 = 140 d = 64,7 f = 27,5
l4 = 145 d = 71,4 f = 27,4
l5 = 150 d = 77,5 f = 27,5
fśr = 27,5
soczewka 2:
lp = 204,5 , lk = 275,5
l1 = 71 d = 34,5 f = 13,6
l2 = 76 d = 41,3 f = 13,4
l3 = 81 d = 46,5 f = 13,6
l4 = 86 d = 52,4 f = 13,5
l5 = 91 d = 57,8 f = 13,6
fśr = 13,5
soczewka 3:
lp = 204,5 , lk = 274,5
l1 = 70 d = 38,7 f = 12,2
l2 = 75 d = 44,4 f = 12,2
l3 = 80 d = 50,0 f = 12,2
l4 = 85 d = 55,5 f = 12,2
l5 = 90 d = 60,8 f = 12,2
fśr = 12,2
Rachunek błędów.
Obliczając błędy dla poszczególnych pojedynczych pomiarów otrzymaliśmy następujące wyniki:
soczewka 1 [cm] |
soczewka 2 [cm] |
soczewka 3 [cm] |
Δf1= 0,097 |
Δf1= 0,11 |
Δf1= 0,12 |
Δf2= 0,102 |
Δf2= 0,118 |
Δf2= 0,126 |
Δf3= 0,106 |
Δf3= 0,123 |
Δf3= 0,132 |
Δf4= 0,111 |
Δf4= 0,129 |
Δf4= 0,136 |
Δf5= 0,069 |
Δf5= 0,133 |
Δf5= 0,14 |
Zaokrąglając w/w wyniki do pierwszej liczby znaczącej (w tym wypadku jest to dziesiętna część centymetra ) i przyjmując, że średnia wartość ogniskowej jest obarczona niepewnością taką jak maksymalna wartość błędu przy pojedynczych pomiarach otrzymujemy następujące wyniki:
soczewka 1 Δf = 0,1
soczewka 2 Δf = 0,1
soczewka 3 Δf = 0,1
5. Wyniki
Z wykonanego ćwiczenia otrzymaliśmy następujące średnie wartości ogniskowej:
soczewka 1 f śr = (27,5 ± 0,1) cm
soczewka 2 f śr = (13,5 ± 0,1) cm
soczewka 3 f śr = (12,2 ± 0,1) cm
6. Wnioski
Ewentualne błędy pomiarowe wynikały przede wszystkim z niemożliwości dokładnej regulacji odległości poszczególnych elementów wykorzystywanego zestawu oraz niemożliwości ustawienia dokładnej ostrości powstałego obrazu (szczególnie w przypadku pomniejszonego obrazu z soczewki o najmniejszej ogniskowej). Regulowanie odległości poprzez ręczne przesuwanie statywów umieszczonych bezpośrednio na stole optycznym bardzo utrudnia pracę i w znacznym stopniu wpływa na niedokładność pomiarów odległości. Znaczący wpływ na wyniki przeprowadzanego doświadczenia miały również warunki zewnętrzne panujące w laboratorium. Negatywnym czynnikiem był dopływ światła z sąsiednich stanowisk, co również utrudniało ocenianie wyrazistości otrzymanego obrazu.
2