Stanisław Kostka - patron młodzieży
Gimnazjum, klasa I
Cel: zapoznać uczniów z postacią świętego Stanisława Kostki oraz zmobilizować ich do wytrwałości i systematyczności w podejmowaniu różnych praktyk życia religijnego.
Osiągnięcia:
uczeń wie, że Święty Stanisław Kostka jest patronem młodzieży
uczeń zna ważniejsze wydarzenia z życia Świętego
uczeń pragnie rozwijać w sobie postawę przeciwstawienia się grupie koleżeńskiej w trudnej sytuacji oraz mobilizacja ucznia do wytrwałości i systematyczności w podejmowaniu różnych praktyk życia religijnego.
Zachęcamy młodzież do uczestnictwa w różnych zlotach i zjazdach młody (Diecezjalne dni młodych, Taize, Lednica)
Orędzie zbawcze: Święty Stanisław Kostka urodził się na Mazowszu, w małej wiosce Rostkowo (4 km od Przasnysza). Był to październik 1550 roku. Rodzice jego byli bardzo pobożni i znani w całej okolicy. Miał trzech braci i dwie siostry. Św. Stanisław bardzo nie lubił wulgarnych słów i przekleństw. Pierwsze wiadomości szkolne zdobywał w domu. Taki był w tych czasach zwyczaj. Gdy miał lat 14, rodzice wysłali go na dalszą naukę, wraz z jego bratem Pawłem, do Wiednia. Chłopcy zamieszkali w internacie (konwikcie) ojców jezuitów. Tam też uczęszczali do szkoły. Chłopcy, którzy uczyli się u ojców jezuitów uczestniczyli w codziennej Mszy św., codziennej wspólnej modlitwie, comiesięcznej spowiedzi i Komunii św. Świętemu Stanisławowi bardzo się to podobało, lubił być blisko spraw Bożych. Na początku miał trudności z nauką, ale przez swoją pracowitość stał się jednym z lepszych uczniów. Po pewnym czasie w sercu św. Stanisława zrodziła się myśl, aby być jeszcze bliżej spraw Bożych, postanowił zostać zakonnikiem. Ponieważ nie był pełnoletnim, nie mógł zrealizować swojego marzenia, potrzebował na to zgody rodziców, a oni na to się nie zgadzali. Po długich i starannych przemyśleniach i przygotowaniach, podjął decyzję ucieczki z Wiednia. Jego droga była bardzo długa i wyczerpująca. Szczęśliwie, przy pomocy dobrych ludzi, dotarł do Rzymu, do klasztoru ojców jezuitów. Tam spotkał dobrego zakonnika, który na próbę przyjął św. Stanisława do życia wspólnoty zakonnej. Wszyscy zakonnicy podziwiali dużą jego odwagę i mocne przywiązanie do spraw Bożych. Jeden z ważnych przełożonych w klasztorze powiedział o św. Stanisławie, że "był to człowiek mały ciałem, ale wielki duchem". W październiku z wielką radością złożył śluby zakonne, był bardzo szczęśliwy. Szczęście Stanisława nie trwało jednak długo, zmarł w roku następnym, 15 sierpnia 1568. Miał 18 lat.
Metody: uroczyste czytanie Pisma Świętego, pogadanka, praca z podręcznikiem, analogie - zapisna tablicy, wykład.
Środki i pomoce dydaktyczne: Pismo Święte, świeca, podręcznik, fragmenty tekstu Pisma Świętego, tablica, kreda, arkusz białego papieru.
Treść i przebieg lekcji |
Metoda i forma |
-Modlitwa na rozpoczęcie katechezy: Przez ręce Maryji módlmy się w naszych osobistych intencjach…Zdrowaś Maryjo I. Człowiek pyta - Dobiegły końca wakacje. Spotkaliśmy dużo nowych kolegów i koleżanek, albo lepiej, poznaliśmy się z naszymi bliskimi i starymi znajomymi. Mieliśmy więcej czasu dla siebie. Dzisiaj chcemy spotkać lub przypomnieć sobie młodego człowieka, który pochodził z Polski i został świętym. Dobrze jest o nim pamiętać, szczególnie u progu nowego roku szkolnego. Jest nim św. Stanisław Kostka.W ramach wprowadzenia można uczniów zapytać: Jakiego znają młodego świętego? II. Bóg odpowiada W kalendarzu znajdziemy wspomnienie św. Stanisława Kostki pod datą 18 września. W tym dniu czytamy w czasie Mszy św. fragment Ewangelii wg św. Łukasza 2,41-52. Po zapoznaniu uczniów z tekstem Ewangelii, katecheta wypisuje z lewej strony tablicy podkreślone w tekście zwroty. Prawą stronę tablicy należy pozostawić nie zapisaną; będzie potrzebna w dalszej części katechezy. Katecheta może dokonać krótkiej analizy wypisanego tekstu, zaznaczając, że te słowa interesują nas najbardziej. -Dalszą część katechezy rozpoczynamy od głośnego przeczytania krótkiej biografii Świętego znajdującej się w podręczniku na str. 303 lub w pomocach M2.Prosimy uczniów aby jeśli znają jeszcze jakieś wydarzenia z życia Świętego, ważne do przedstawienia aby to zrobili. Dla zobrazowania i ożywienia katechezy można pokazać zdjęcia współczesne z rodzinnych stron św. Stanisława Kostki.M3 - Katecheta, przy zaangażowaniu uczniów, z prawej strony tablicy wypisuje określenia i sytuacje z życia św. Stanisława, analogicznie odpowiadające zapisowi z lewej strony. Uczniowie powinni zauważyć bardzo mocne naśladowanie Pana Jezusa przez omawianego świętego. III. Bóg zaprasza do współpracy. - Pan Jezus żył prawie 2000 lat temu, św. Stanisław 1500 po Panu Jezusie, my ponad 400 lat po św. Stanisławie. Żyjemy w innych czasach, jesteśmy inaczej ubrani, posiadamy samochody, komputery, Internet telewizory itp. Czy coś nas łączy? TAK! Znamy nauczanie Pana Jezusa, podobnie, jak św. Stanisław. Jak dzisiaj możemy go naśladować? -Katecheta wyjmuje duży arkusz białego papieru, umieszcza go na tablicy w taki sposób, aby po części przysłaniał zapis z lewej strony tablicy, dotyczący Pana Jezusa oraz analogicznie, aby przysłaniał zapis dotyczący omawianego świętego. Następnie katecheta uświadamia uczniom, że biała karta oznacza czas naszego życia, które mamy wypełniać swoim postępowaniem względem Pana Boga i ludzi. Dzieci kolorowymi pisakami wpisują na białej kartce, w dowolnych miejscach, określenia i zwroty z wcześniejszych zapisów na tablicy, przez które możemy być podobni do Pana Jezusa i św. Stanisława. Powstaje w ten sposób program pracy na rozpoczynający się rok szkolny. Jeżeli jest silna grupa katechetyczna, można zanalizować fakt pozostania Pana Jezusa w Jerozolimie i sprawę ucieczki św. Stanisława z Wiednia. Katecheta - przez odwołanie się do postaci omawianego świętego - powinien najpierw wskazać, że jest on Patronem młodzieży. Wypada też zachęcić uczniów do systematycznego życia religijnego, zwłaszcza do sakramentu pokuty i Komunii Św. na początek roku szkolnego. - Kolejnym etapem katechezy jest zastanowienie się nad pytaniami:
- na koniec katechezy zapraszamy do udziału i do przygotowań w zlotach młodzieży. Zapis w zeszycie ucznia
*Temat: Stanisław Kostka - patron młodzieży
*Notatka: Krótka biografia świętego - zapis w domu * Zadanie domowe: Święty Stanisław Kostka jest patronem młodzieży polskiej. Jakie wartości zdecydowały o tym? *Modlitwa na zakończenie lekcji: Można odmówić modlitwę Ojcze nasz w intencji wychowawców, nauczycieli, katechetów i samych uczniów, aby rozpoczynający się rok szkolny był radosny i szczęśliwy oraz, przez wstawiennictwo Matki Bożej, pomodlić się o wytrwałość w prowadzeniu i wykonywaniu ćwiczeń rewalidacyjnych.
|
Modlitwa: Zdrowaś Maryjo
Podręcznik s. 303 Pogadanka
Pogadanka
Odczytanie fragmentu Pisma Świętego Łk 2, 41-52 M1 Zapis na tablicy
Wykład M2
Zdjęcia M3
Zapis na tablicy
wykład
Pogadanka
Wykład
Zeszyt ucznia Notatka
Zad. dom.
Modlitwa: Ojcze Nasz… |
M1 "Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukać Go. Dopiero po trzech dniach znaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i Ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział".
M2 Święty Stanisław Kostka urodził się na Mazowszu, w małej wiosce Rostkowo (4 km od Przasnysza). Był to październik 1550 roku. Rodzice jego byli bardzo pobożni i znani w całej okolicy. Miał trzech braci i dwie siostry. Św. Stanisław bardzo nie lubił wulgarnych słów i przekleństw. Pierwsze wiadomości szkolne zdobywał w domu. Taki był w tych czasach zwyczaj. Gdy miał lat 14, rodzice wysłali go na dalszą naukę, wraz z jego bratem Pawłem, do Wiednia. Chłopcy zamieszkali w internacie (konwikcie) ojców jezuitów. Tam też uczęszczali do szkoły. Chłopcy, którzy uczyli się u ojców jezuitów uczestniczyli w codziennej Mszy św., codziennej wspólnej modlitwie, comiesięcznej spowiedzi i Komunii św. Świętemu Stanisławowi bardzo się to podobało, lubił być blisko spraw Bożych. Na początku miał trudności z nauką, ale przez swoją pracowitość stał się jednym z lepszych uczniów. Po pewnym czasie w sercu św. Stanisława zrodziła się myśl, aby być jeszcze bliżej spraw Bożych, postanowił zostać zakonnikiem. Ponieważ nie był pełnoletnim, nie mógł zrealizować swojego marzenia, potrzebował na to zgody rodziców, a oni na to się nie zgadzali. Po długich i starannych przemyśleniach i przygotowaniach, podjął decyzję ucieczki z Wiednia. Jego droga była bardzo długa i wyczerpująca. Szczęśliwie, przy pomocy dobrych ludzi, dotarł do Rzymu, do klasztoru ojców jezuitów. Tam spotkał dobrego zakonnika, który na próbę przyjął św. Stanisława do życia wspólnoty zakonnej. Wszyscy zakonnicy podziwiali dużą jego odwagę i mocne przywiązanie do spraw Bożych. Jeden z ważnych przełożonych w klasztorze powiedział o św. Stanisławie, że "był to człowiek mały ciałem, ale wielki duchem". W październiku z wielką radością złożył śluby zakonne, był bardzo szczęśliwy. Szczęście Stanisława nie trwało jednak długo, zmarł w roku następnym, 15 sierpnia 1568. Miał 18 lat.
2