Malowidła z Lascaux
O tym, czy coś jest dziełem sztuki decyduje poziom i spójność:
treści
funkcji
formy
1. Naturalne ukształtowanie jaskini i jej koloryt stanowiły bazę dla całej kompozycji. W Sali Byków sklepienie jaskini nie nadawało się do malowania, gdyż było utworzone z grubych
na 2 poziome pasy:
Dolny- ciemnobrunatny
Górny - względnie gładki, bielszy i szerszy - to właśnie na nim dookoła owalnej (czy jak kto woli jajowatej) jaskini powstawał „fryz”, na którym swobodnie galopowały zwierzęta.
2. Malowidła te cechują :
Duże formy: linia, czarny, mocny kontur.
Mniejsze formy - określała plama, ciemnobrunatny/brunatnoczerwony kolor.
Ogólnie postacie zwierząt jako formy organiczne
Zagęszczenie linii/ plam
Silne akcenty walorowe (dzięki kolorom)
Układ kulisowy ( to co, jest bliżej zasłania, to co jest w tyle)
3. Kolor/ barwniki - ciepłe bądź neutralne.
glinki: żółte, czerwone, rdzawe, brunatne
czerń manganu
biel kredy
Harmonia dzięki wspólnej „temperaturze” barw
wspólnemu pochodzeniu barwników
wspólne pochodzenie skalnego podłoża
Faktura tworzą ją naturalne nierówności i chropowatości skały
nadaje barwom lekkiej wibracji, bo każda plama barwna nie pokrywa dokładnie wgłębień w podłożu
nie dopuszcza do zbyt silnych kontrastów
4. Przedstawienie.
Człowiek paleolitu - przedstawiając zwierzęta - dążył do syntezy (np. Ukazał charakterystyczne cechy zwierząt).
5.Funkcja - magiczna. Malowidła miały zapewnić pomyślnpść w łowach ich wytwórcom.