Alfred Mahan był to amerykański admirał, polityk. Zainicjował on program rozbudowy floty morskiej, doprowadził do aneksji Hawajów oraz rozbudowy Kanału Panamskiego. Jego zdaniem losy narodów oraz dominacja na świecie zależała od kontroli nad morzem. Do czynników decydujących o znaczeniu i pozycji kraju zaliczał:
- długość linii brzegowej państwa
- ukształtowanie wybrzeży
- liczba i charakter portów
- kontrola szlaków morskich i punktów strategicznych
- zaplecze przemysłowe
Opracował on doktrynę wojennomorską, której podstawowym pojęciem było fleet in being (czyli flota w działaniu). Odnosiło się to do floty, która w liczbie mniejszej od przeciwnika nękała go w miarę możliwości unikając jednak rozstrzygającego starcia. Jest on również współtwórcą nowe interpretacji idei Manifest Destiny (Objawione przeznaczenie), która głosi, że przeznaczeniem dziejowym Amerykanów jest ekspansja (1845r. J.L O'Sullivan). Jego najważniejsze prace naukowe to The Influence of Sea Power upon History 1660 - 1783 (1890) oraz Naval Strategy (1911).
Karl Haushofer - niemiecki geograf, którego teorie wywarły znaczący wpływ na hitlerowskie władze i ich politykę międzynarodową. Był on twórcą Instytutu Geopolitycznego na Uniwersytecie w Monachium, gdzie wykładał w latach 1921 - 1939. W swoich pracach (ponad 24 książki) odwoływał się do poglądów m.in. Kjellena, Mackindera, Mahana, czy Ratzla. W latach 1924 - 1944 wydawał „Zeszyty geopolityczne”, które używane są do dziś. Za jego sprawą klasycznymi terminami geopolitycznymi stały się niemieckie hasła:
- „Lebensraum” - przestrzeń życiowa
- „Volksdruck” - napór ludności
- „Volksboden” - ziemia narodowa
- „Kulturland” - kraj kulturowy
- „Kulturtrager” - szerzyciel kultury
- „Blu und Boden” - krew i ziemia
- „Herrenvolk” - naród panów
- “Kulturboden” - ziemia kulturowa
- „ Drang nach Osten” - marsz na Wschód
- „ Lage” - położenie
- „Grundlage” - podstawa
- „Raum” - przestrzeń
Friedrich Ratzel - uznany za twórcę geografii politycznej niemiecki przyrodnik, geograf, etnograf i biolog. Od 1880 roku był profesorem na politechnice w Monachium, a od 1886 na uniwersytecie w Lipsku. Największy wpływ na jego koncepcje naukowe miała teoria ewolucji biologicznej Karola Darwina i Alfreda Wallace'a. Był także jednym z twórców antropogeografii (dział geografii zajmujący się badaniem zasięgu występowania człowieka na kuli ziemskiej) oraz głównym przedstawicielem determinizmu geograficznego, czyli teorii głoszącej, że wszelkie zjawiska polityczne i społeczne warunkowane są geograficznie.
Teorie Ratzela posłużyły w późniejszym okresie do uzasadnienia ekspansjonistycznej polityki Niemiec. Wprowadził on do geografii politycznej pojęcie „Lenensraum”.
„Lenensraum” - określane też mianem niemieckiej doktryny politycznej. Niemcy posługiwali się tym terminem w przekonaniu, że żyją w kraju przeludnionym, a więc mają prawo do terytorialnej ekspansji. Dla nazistów pojęcie to stało się w czasie II wojny światowej naczelną doktryną polityczną. Wpisują się w nią także dwa perspektywistyczne plany ludnościowe, a mianowicie plan ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej oraz Generalny Plan Wschodni (zakładający wysiedlenie za Ural większości ludności Polski, Ukrainy, Białorusi, Litwy, Łotwy i Estonii). Doktrynę „Lenensraum” można było rozumieć w czterech wymiarach:
a) politycznym - jako element propagandy nazistowskiej
b) gospodarczym - jako obszar będący polem ekspansji
c) strategicznym - jako „wielka przestrzeń” będąca świadectwem potęgi państwa niemieckiego
d) biologicznym - jako przestrzeń dla rozwoju aryjskiej rasy panów